Koagulacja- proces łączenia się cząsteczek koloidu w większe zespoły (aglomeraty) w
wyniku czego następuje ich opadanie wywołane siłą cię\
kości (sedymentacja) i wytrącenie w
postaci osadu.
Wysalanie- wytrącanie (koagulacja) białek z roztworu, bez zmiany ich struktur wy\
szych
rzędów (bez denaturacji), za pomocą soli metalu lekkiego lub amonu, np. siarczanu amonu,
np. (NH4)2SO4. Proces ten polega na odciąganiu wody hydratacyjnej z powierzchni
cząsteczek białkowych przez obecne w oztworze jony soli (np. NH4+). Jest to związane z
znacznie większym powinowactwem jonów NH4+ do cząsteczek wody w porównaniu z siłami
powodującymi uwodnienie cząsteczek białka. Cząsteczki białka pozbawione otoczki wodnej
zlepiają się w większe agregaty i ulegaja wytrąceniu, co najłatwiej przebiega w punkcie
izoelektrycznym. Po usunięciu z roztworu jonów soli (np. w wyniku dializy) osad białka
mo\
e ponownie się rozpuścić.
Rys. Mechanizm procesu wysalania, polegający na pozbawieniu cząsteczki białka "płaszcza
wodnego"
Dializa- metoda rozdziału substancji
wykorzystująca ró\
nice w wielkości ich
woreczek dializacyjny
cząsteczek. Polega na oddyfundowaniu
mniejszych cząsteczek i jonów przez
mieszanina
półprzepuszczalną błonę (np. porowata
błona celuzowa) do czystego roztworu.
czysty roztwór
Cząsteczki o wymiarach znzcznie
większych ni\
średnica porów błony
pozostają w woreczku dializacyjnym
Rys. Dializa. Cząsteczki białka są zatrzymane w
woreczku dializacyjnym, natomiast małe cząsteczki
np. jony dyfundują do otaczającego roztworu