Klasyfikacja rysunków schematycznych- przy opracowaniu graficznym dowolnego procesu technologicznego można wyróżnić następujące typy schematów: koncepcyjne, blokowe ideowe i szczegółowe, linii aparaturowych ogólne, wstępne oraz techniczne.
Schemat koncepcyjny jest najbardziej ogólną postacią schematu technologicznego i stanowi on graficzne rozwiniecie programu produkcyjnego z uwzględnieniem surowca, półproduktów, produktów głównych, ubocznych i odpadowych. Może on służyć do rozpoznawania struktury procesu technologicznego, określenia l. produktów możliwych do pozyskania surowca oraz do wykazania kompleksowości jego wykorzystania.
Na schematach blokowych ideowych, operacje, procesy jednostkowe lub nawet gr. Procesów są wpisane w kolejne prostokąty uszeregowane najczęściej z góry na dół wg wykonywanych czynności.
Na schematach blokowych szczegółowych podawane są z właściwym rozróżnieniem graficznym wszystkie procesy i operacje. Procesy ciśnieniowe mogą być zaznaczone jako prostokąty z dorysowanym u podstawy łukiem wypukłym, a procesy próżniowe mogą posiadać w tym miejscu luk wklęsły. Opisy, materiały podstawowe, zadane parametry umieszczone są wewnątrz prostokątów, a materiały i media pomocnicze doprowadza się odpowiednio w kierunku pionowym i poziomym w stosunku do ich boków.
Wykonywanie rys. schematycznych - rysunki schematyczne linii aparaturowych najczęściej wykonuje się na arkuszach w formacie A3 lub A4. Zaleca się stosowanie symboli graficznych znajdujących Się w polskich normach lub normach branżowych. Symbol urządzenia złożonego z określonych elementów podstawowych tworzy się przez odpowiednie zestawienie znormalizowanych symboli aparatów i armatury. Dozwolone jest stosowanie symboli graficznych nie objętych normami, pod warunkiem objaśnienia ich znaczenia na wolnym polu arkusza rysunkowego. Jeśli w czasie opracowywania schematu są już określone specjalne wymagania odnośnie kształtu urządzenia, to należy uwzględnić je rysując dany symbol w sposób ilustrujący te wymagania. Symbole graficzne urządzeń należy tak rozmieścić na arkuszu rysunkowym, aby łatwo było ustalić ich oddziaływanie w procesie tworzenia gotowego wyrobu, przepływ potoku materiałowego oraz przyjęty wariant technologii. Wielkość symboli graficznych na schematach powinna być w przybliżeniu zgodna z wielkościami symboli graficznych podanymi w normach. Norma dopuszcza proporcjonalne zwiększenie lub zmniejszenie symboli graficznych, pod warunkiem zachowania czytelności rysunkowe wszystkich schematach jednego typu wchodzący w skład dokumentacji należy stosować symbole graficzne o tych samych wielkościach, rysowane liniami o grubości przyjętej na znormalizowanych rysunkach. Norma dopuszcza rysowanie symboli graficznych obróconych o kat 90 a w wyjątkowych przyp. o 45. Obrócenie symboli można dokonać tylko wtedy, gdy nie spowoduje to niewłaściwej interpretacji. Linie łączące symbole powinny składać się z poziomych i pionowych odcinków i w miarę możliwości powinna mieć minimalna liczbę załamań i skrzyżowań. Dopuszcza się zwiększanie Lu zmniejszanie grubości linii łączących proporcjonalnie do zwiększania lub zmniejszania symboli graficznych na rysunkach schematycznych.
Można stosować następujące rodzaje opisów:
a) oznaczenia literowe, cyfrowe lub literowo- cyfrowe np.: znaczenia zaworów, pamp;
b) nazwy np.: nietypowych urządzeń;
c) tablice np.: lista urządzeń;
d) informacje testowe np.: wymagania technologiczne. W zależności od przeznaczenia i treści opisy mogą być umieszczone: obok symboli graficznych, w miarę możliwości z prawej strony lub nad symbolem, wewnątrz prostych figur geometrycznych, nad linia lub w przerwie linii, obok końca linii, nad i pod linia odniesienia, na dowolnym polu arkusza rysunkowego.
Rysowanie obiektów: żeby pomóc użytkownikowi w rysowaniu szerokiego zakresu kształtów geometrycznych zawarto w programie autocad polecenia, które tworzą wiele rożnych typów obiektów. Symbole graficzne zamieszczono np. w pasku narzędzi rysuj przedstawiają obiekty, które użytkownik może narysować. Wpisując w oknie dialogowym nazwę polecenia służącego do utworzenia obiektu również można rozpocząć rys obranego obiektu. Poliginie są złożonymi, wielosegmentowymi liniami, które mogą zawierać zarówno segmenty liniowe, jaki lukowe. Użytkownik może sterować grubością poszczególnych segmentów polilinii. Kreskowanie, wypełnia wzorem złożonym z linii, obszar o nieregularnym kształcie. Kreskowanie może być zespolone z obiektem, co przy późniejszej modyfikacji spowoduje automatyczne dopasowanie kreskowania. Użytkownik decyduje o stylu, skali i kacie obrotu wzorca kreskowania. Wypełnienia są w działaniu podobne do kreskowania, z ta różnicą ze wskazany obiekt jest całkowicie wypełniony. Region to unikalny typ obiektu, za pomocą, którego można tworzyć zamknięte obszary poprzez dodawanie(-) lub znajdowanie części wspólnej wielu obiektów. Regiony zapewniają łatwa metodę tworzenia złożonych, zamkniętych, obszrow, które można następnie zakreskować lub wypełnić.
Edycja tekstu - text może być tworzony jako pojedynczy wiersz( ten trub jest zalecany i realizuje się stosując menu opadające: menu rysuj: text >jeden wiesz> lub cały paragraf. Użytkownik może wpływać na styl, rodzaj czcionki, kat, wielkość i własności textu. Text może być także jako widoczny lub niewidoczny dołączany do obiektów opisując je. Taki rodzaj textu zwany atrybutem może być później wykorzystany do tworzenia list lub raportów. Autocad posiada możliwości wymiarowania, wprow adzania, tolerowania i tworzenia linii odniesienia. Użytkownik wpływa na każdy aspekt wyglądu zachowania i wymiarowania. Raz utworzona własna df elementów wymiarowania może zostać zapisana jako nazwany styl wymiarowania. Podobnie jak w przypadku kreskowania, także wymiarowanie może być zespolone z obiektem, który mierzy. Jeżeli obiekt zmieni się to wymiar automatycznie zostanie zaktualizowany. Rysowanie precyzyjnie. Poza siatka i skokiem program Autocad zawiera wiele narzędzi, które można użyć do lokalizowania punktów i tworzenia precyzyjnych obiektów. Jedna z metod jest określanie współrzędnych. Wszystkie rysunki są nałożone na niewidzialna siatkę, lub inaczej układ współrzędnych, którego os OX jest osia pozioma, oś OY jest osią pionową, a oś Z jest osią wyznaczającą przestrzeń w rysunku 3D. Pojedyncza jednostka w tym układzie współrzędnych reprezentuje jednostkę wybrana przez użytkownika do rysowania (np., milimetr lub inne). Użytkownik Może ustalić nastawy siatki i skoku, które pokrywają się z jednostkami układu współrzędnych albo są ich wielokrotnością lub podwielokrotnoscią proponuje wpisać w oknie dialogowym polecenie siatka lub skok i ewentualnie zmodyfikować zaprezentowana w oknie wartość.
Podczas rysowania użytkownik może wpisać współrzędne w celu zlokalizowania punktu. Przykładowo można narysować linie, która rozpoczyna się w punkcie 00 układu współrzędnych i kończy się w punkcie o współrzędnych 4,2.
Dostępne są także inne sposoby wprowadza jako odległość w kierunku X i Y od ostatnio zlokalizowanego punktu. Program Autocad posiada stały układ współrzędnych zwany globalnym układem współrzędnych GUW i ruchomy układ współrzędnych zwany Lokalnym Układem Współrzędnych LUW. Wprowadzając współrzędne punktu użytkownik może określić, który z układów współrzędnych chciałby użyć. Żeby pomoc w wizualizacji aktualnego położenia i orientacji ruchomego LUW, można wyświetlić graficzny znak zwany symbolem LUW, który występuje w rożnej orientacji. Inne narzędzie do precyzyjnego rysowania, z którego może skorzystać użytkownik to bezpośrednie wprowadzanie odległości i śledzenie. Żeby używać funkcji bezpośrednie wprowadzanie odległości należy przesunąć urządzenie wskazuje tak żeby ustalić kierunek a następnie wprowadzić wartość odległości. Za pomocą śledzenia można zlokalizować punkt względem poprzednich punktów zamiast określenia pozycji bezwzględnej w obszarze graficznym.
Tryb wyświetlenia współrzędnych kursora w linii statusowej określa zmienna systemowa COORDS musi mieć nadana wartość 2/wyświetlanie odległości i kata względem ostatniego wskazanego punktu/ a nie jak przy otwarciu nowego arkusza wartość 1/wyświetlanie bieżących współrzędnych. Żeby osiągnąć precyzje rysowania bez konieczności wprowadzania współrzędnych można ustalić odpowiednia odległość skoku kursora, która będzie wymuszała skok lub zaczepienie kursora graficznego w ustalonych odległościach. Jeżeli przykładowo odległość skoku kursora będzie ustalona na 2, to krzyż kursora będzie chwytał punkty odsunięte od siebie o dwie jednostki rysunkowe włączenie trybu F9 Autocad oferuje 9 przyrostu kata biegunowego, których można użyć z trybem AutoTrack. Można dodać kąty bez przyrostu. Np. potrzebne jest śledzenie geometrii pod katem 66 użytkownik może wprowadzić kat 66 jako dodatkowy kat biegunowego śledzenia. Dodawanie i usuwanie kątów śledzenia biegunowego:
a) z menu Narzędzia wybrać Ustawienia rysunkowe,
b) na zakładce Śledzenie biegunowe w oknie dialogowym pomoce rysunkowe, wycinku dodatkowe kąty, należy aby dodać kąt wskazać Nowy a następnie podać wartość nowego kąta, aby usunąć kat wybrać z listy należy wskazać Usuń,
Lokalizacja względem obiektu-przywoluje stale tryby lokalizacji względem obiektu,np.koniec lub symetria
a)lokalizacja wzgledm obiektu F3 tak
b)sledzenie lokalizacji względem obiektu F11 tak
Lokalizacja względem obiektu tak,wlacza i wylacza tryby lokalizacji względem obiektu.Tryby lokalizacji wybrane w wycinku Tryby lokalizacji względem obiektu sa aktywne gdy wlaczona jest lokalizacja względem obiektu.Nastawa ta jest również sterowana przez zmienna systemowa OSMODE.Sledzenie lokalizacji względem obiektu tak ,wlacza i wylacza sledzenie lokalizacji względem obiektu,przy wlaczonym sledzeniu podczas określenia punktow w pleceniu kursor może poruszac się wzdłuż sciezek dopasowania opartych na innych punktach lokalizacji względem obiektu.Aby korzystac ze sledzenia należy włączyć jeden lub wiecej trybow lokalizacji.Inna nazwa to AUTOSNAP.
Praca z kartezjańskimi i biegunowym współrzędnych.układem
Ukl.wspol.kartezjanskich posiada trzy osie X Y i Z.Gdy wprowadzane sa wartości współ.oznaczaja one wektor odległości punktu(w jednostkach )i jego kierunek(+- )wzdłuż osi X Y Z względem początku ukl. Względem ostatnio wprowadzonego punktu,najczescie os X jest poziomaY pionowa a Z prostopadla do płaszczyzny X Y,jest to globalny układ wsplrzednych GUW,użytkownik może także zdefiniowac wlasny ruchomy uklaad współrzędnych .