Zarys prawa cywilnego z umowami w administracji, Zarys prawa cywilnego z umowami w administracji


Zarys prawa cywilnego z umowami w administracji.

04.10.2006

Zasadnicze cechy stosunku cywilno-prawnego:

  1. Równorzędność stron - ma wyznaczyć brak hierarchicznego podporządkowania. Jest obecna z punktu widzenia formalnego. Jest to związane z autonomią woli stron.

Oznacza, że stosunki cywilno-prawne będą w istocie swej swobodnie kształtowanymi przez osoby, które w tych stosunkach występują.

Swoboda umów oznacza:

Swoboda ta ma jednak swoje granice.

Prawo cywile jest prawem ludzi wolnych, którzy z własnej woli wstępują w stosunki cywilno-prawne, tkwią w nich i sami je tworzą.

Ius cuvile - prawo obywateli

  1. Mają na ogół charakter majątkowy, czyli są mierzalne za pomocą kategorii ekonomicznych (np. pieniądze). Niekiedy występują stosunki cywilno-prawne o charakterze niemajątkowym np. w przypadku ochrony dóbr osobistych (ochrona nazwiska, mienia), gdy zadośćuczynieniem mają być przeprosiny.

Ochrona według przepisów prawa cywilnego - głównie ochrona środkami niematerialnymi.

  1. Na ogół są wolne od ingerencji państwa (od przymusu państwowego), chociaż czasami może dojść do takiej ingerencji, która na ogół będzie miała miejsce w skutek żądania jednej ze stron stosunku cywilno-prawnego.

Źródła stosunków cywilno-prawnych (co wpływa na powstanie, zmianę lub ustanie stosunku cywilno-prawnego) - są zależne od zdarzeń prawnych.

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

Ogół przepisów prawa cywilnego można podzielić na działy.

Podział pandektowy - zbiera reguły prawa rzymskiego tak zmodyfikowane aby można było zastosować je ówcześnie.

DZIAŁY PRAWA CYWILNEGO:

  1. CZĘŚĆ OGÓLNA PRAWA CYWILNEGO - to takie przepisy, które mają mieć zastosowanie do wszystkich stosunków cywilno-prawnych.

  1. PRAWO RZECZOWE - przepisy, które określają prawo względem rzeczy. Są one bliżej określone przez ustawodawcę oraz istnieje zamknięta lista takich przepisów.

    1. własność

    2. użytkowanie wieczyste

    3. prawa rzeczowe ograniczone (art.244 k.c.)

  1. ZOBOWIĄZANIA - przepisy, które kształtują taki stosunek cywilno-prawny gdzie występuje wierzyciel i dłużnik.

Wierzyciel - osoba posiadająca wierzytelność, może żądać spełnienia świadczeń.

Dłużnik - osoba obowiązana spełnić świadczenia.

Wierzytelności wynikają z:

  1. SPADKI - przepisy, które regulują przejście majątku w skutek śmierci.

  1. PRZEPISY PRAWA RODZINNEGO - regulują nie tylko zawarcie związku małżeńskiego, ale również stosunki między rodzicami i dziećmi, ustalenie ojcostwa, przysposobienie oraz opiekę.

  1. PRAWO HANDLOWE - przepisy, które określają:

    1. ustrój przedsiębiorstw

    2. czynności handlowe - zwłaszcza umowy zawierane przez przedsiębiorstwa

Prawu polskiemu znana jest zasada jedności prawa cywilnego - oznacza ona, że przepisy tego prawa mają mieć zastosowanie nie tylko na poziomie powszechnym, ale również gospodarczym.

  1. PRAWO PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH - przepisy, które regulują takie specyficzne dobro jak papier wartościowy.

  1. PRAWO AUTORSKIE.

  1. ITD.

ŹRÓDŁA PRAWA CYWILNEGO:

  1. Kodeks cywilny z 1964r.

Kodeks cywilny składa się z 4 ksiąg, które odpowiadają 4 pierwszym działom prawa cywilnego:

  1. Kodeks rodzinny i opiekuńczy z 1964r.

  2. Kodeks postępowania cywilnego (zbiór przepisów, które dotyczą sposobów dziania np. sądów)

  3. Ustawa z dn. 24 czerwca 1994r. o własności lokalnej

  4. Ustawa z dn. 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece

11.10.2006

Zasadnicze elementy stosunku cywilno-prawnego:

  1. Osoby w nim występujące. Tymi osobami są:

  1. Ich przedmiot. Przedmiotem stosunków cywilno-prawnych będą świadczenia - określone zachowanie się dłużnika, rzeczy lub inne dobra , choć rzadziej dobra o charakterze niemajątkowym, nawet: papiery wartościowe, czyli prawa inkorporowane w dokumencie.

  1. Uprawnienia i obowiązki stron tego stosunku. Najczęściej uprawnienia pozostają w ścisłym powiązaniu z obowiązkami. Uprawnienia będą stanowiły o tzw. prawie podmiotowym. Ogół uprawnień stron stosunku cywilno-prawnego jest ich prawem podmiotowym - to suma uprawnień spiętych klamrą określonego stanu prawnego.

OSOBY FIZYCZNE

Są to ludzie. Każdy z nas jest osobą fizyczną. Spoglądamy na nie poprzez dwie kwalifikacje:

  1. Zdolność prawną.

  2. Zdolność do czynności prawnych.

1. ZDOLNOŚĆ PRAWNA.

Zdolność prawna - to możliwość nabywania praw i zaciągania zobowiązań. Tylko ten, kto ma zdolność prawną może mieć prawo, ale i obowiązek. Istotne jest ustalenie od kiedy człowiek ma zdolność prawną. Art. 8 K.C. mówi: „Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną”.

Ochrona prawna dziecka nienarodzonego w prawie cywilnym:

Ustawodawca w wielu przepisach chroni nasciturusa (dziecko nienarodzone, od łacińskiego słowa nascitio - początek) nadając mu status równy z dzieckiem już narodzonym.

  1. Art. 182 K.R.O. - możliwość ustanowienia kuratora dla ochrony przyszłych praw dziecka nienarodzonego.

  2. Dziecko nienarodzone dziedziczy w chwili otwarcia spadku jeżeli urodzi się żywe. Istnieje tu konstrukcja domniemania urodzenia dziecka żywego (art. 9 K.C.). Domniemanie to fikcja prawna, ale bardzo znacząca. Przenosi ona ciężar dowodu. Nie trzeba udowadniać tego co jest domniemaniem. To osoba, która twierdzi przeciw domniemaniu musi udowodnić swoje racje.

  3. Z chwilą urodzenia dziecko może żądać naprawienia szkód, które zostały spowodowane przed narodzeniem (w okresie prenatalnym).

  4. Matka, może żądać od domniemanego ojca dziecka aby ten łożył na jej utrzymanie jeszcze w okresie ciąży.

  5. Możliwe jest ubezpieczenie nascituirusa oraz darowizna na jego rzecz.

Tak więc można uznać, że zdolność prawna wchodzi w rachubę już od chwili poczęcia. Jednak przez okres życia płodowego mówimy o zdolności prawnej:

Zdolność prawna wygasa:

      1. Z chwilą śmierci. Śmierć, to zdarzenie, które na ogół jest udokumentowane kartą zgonu przez osobę kompetentną (lekarz, koroner). W oparciu o tę kartę sporządzany jest akt zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego. Dowodem są zwłoki. Inaczej jest w przypadku gdy chodzi o zaginięcie osoby wtedy pojawiają się dwie następne instytucje.

      2. Uznanie za zmarłego.

      3. Sądowe stwierdzenie zgonu.

Uznanie za zmarłego (art. 29 i następne K.C.).

O uznaniu za zmarłego będzie orzekał sąd w trybie postępowania sądowego. Przesłanki uznania za zmarłego (ziszczenie się 2 przesłanek):

  1. Ustalenie faktu zaginięcia (brak wiadomości o zaginionej osobie).

  2. Upływ czasu (na ogół 10-letni termin, który upłynie od zaginięcia osoby do uznania jej mocą orzeczenia sądu za zmarłą. Niekiedy przewiduje się termin krótszy: Art.30 K.C. - katastrofa lotnicza, morska itd. Ale i art. 29 § 2 - gdy zaginie dziecko mające mniej niż 13 lat wtedy termin ten wydłuża się do chwili osiągnięcia przez zaginioną osobę 23 roku życia.

10 lat liczone jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zaginięcie (tj. uzyskano ostatnią wiadomość o osobie zaginionej), np. gdy zaginięcie miało miejsce 11.10.2006 to termin zaczynamy liczyć po 31.12.2006. uznanie osoby za zmarłą możliwe jest po upływie tego terminu.

Skutki prawne uznania za zmarłego:

  1. Przejście praw i długów tej osoby na spadkobierców.

  2. Jeżeli osoba ta pozostawała w związku małżeńskim oznacza to ustanie małżeństwa.

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

Sądowe stwierdzenie zgonu.

W orzeczeniu sądowego stwierdzenia zgonu sąd powinien określić chwilę śmierci osoby zaginionej. Według art. 31§2 K.C. powinna być to chwila najbardziej prawdopodobna. W takiej sytuacji musi jednak zachodzić niewątpliwość śmierci osoby zaginionej→ co oznacza, że w przypadku braku zwłok istnieje bardzo wysoki stopień prawdopodobieństwa śmierci osoby zaginionej. W przypadku zbyt skąpego materiału dowodowego sąd jako chwilę śmierci wpisuje 1 dzień terminu, z upływem którego uznanie za zmarłego stało się możliwe (art. 535 i następne K.P.C.).

Skutki prawne sądowego stwierdzenia zgonu osoby zaginionej:

  1. Ustanie małżeństwa.

  2. Prawa i długi osoby zaginionej przechodzą na jej spadkobierców.

0x08 graphic

2. ZDOLOŚĆ DO CZYNNOŚCI PRAWNYCH.

Zdolność do czynności prawnych - to możliwość nabywania praw, zaciągania obowiązków poprzez własne działanie, polegające na dokonywaniu czynności prawnych poprzez oświadczenia woli. Zdolność do czynności prawnych zależna jest od:

  1. Wieku.

  2. Ubezwłasnowolnienia.

Ubezwłasnowolnienie.

O ubezwłasnowolnieniu orzeka sąd. Kwestię tę reguluję art. 544 K.P.C., który mówi, że jest to Sąd Okręgowy I instancji w składzie 3 sędziów zawodowych. Wniosek o ubezwłasnowolnienie osoby może wnieść:

Wniosek o ubezwłasnowolnienie składa się w prokuraturze. To prokurator rozpoczyna całe postępowanie. Ubezwłasnowolnienie może być uczynione tylko w interesie osoby ubezwłasnowolnionej (ma jej służyć). Istnieją 2 zasadnicze rodzaje ubezwłasnowolnienia:

Przesłanki ubezwłasnowolnienia całkowitego:

  1. Należy ustalić, że osoba ukończyła 13 rok życia.

  2. Trzeba ustalić, że osoba ta jest chora psychicznie, dotknięta niedorozwojem umysłowym lub innego rodzaju zaburzeniami psychicznymi.

  3. Trzeba ustalić, że osoba ta nie jest w stanie prowadzić swoich spraw. Oznacza to, że z czynniki wymienione w punkcie 2 są bardzo intensywne.

Skutki ubezwłasnowolnienia całkowitego:

      1. Osoba ubezwłasnowolnione całkowicie musi mieś ustanowionego opiekuna.

      2. Brak zdolności do czynności prawnych.

Przesłanki ubezwłasnowolnienia częściowego:

  1. Tylko osoba pełnoletnia.

  2. Osoba dotknięta chorobą psychiczną, niedorozwojem umysłowym lub zaburzeniami psychicznymi.

  3. Osobie tej potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Ustanowiony jest dla niej kurator.

  4. Ograniczenie zdolności do czynności prawnych.

25.10.2006

Brak zdolności do czynności prawnych dotyczy:

  1. Osoby, która nie ukończyła 13 roku życia.

  2. Osoby całkowicie ubezwłasnowolnionej.

Art. 14§1 K.C. - nie ważne są czynności prawne dokonane przez te osoby. Taką jest reguła co do sytuacji tych osób.

Art. 14§2 K.C. - osoby te mogą zawierać pewne umowy. Ważne będą umowy zawarte przez osoby, które nie mają zdolności do czynności prawnych jeżeli:

  1. Są to umowy powszechnie zawierane w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego, np. kupno gazety.

  2. Umowy takie będą ważnymi, kiedy będą wykonane. Wykonanie tych umów jest przesłanką ich ważności. Trzeba ustalenia, że umowa została wykonana.

  3. Ustalenie, że umowa nie jest rażąco krzywdząca dla osoby nie posiadającej zdolności do czynności prawnych.

I GRUPA

Osoby ograniczone do wykonywania czynności prawnych (osoby między 13 a 18 rokiem życia).

II GRUPA

Osoby częściowo ubezwłasnowolnione. Skutkiem jest ograniczenie do wykonywania czynności pranych.

III GRUPA

Osoby dla których został ustanowiony doradca tymczasowy. Art. 548 K.P.C. - doradca tymczasowy to osoba ustanowiona dla osoby wobec której sąd miałby orzec o ubezwłasnowolnieniu. Doradca tymczasowy zabezpiecza interesy tej osoby, służy wsparciem po podjęciu decyzji przez sąd. Skutkiem ustanowienia doradcy tymczasowego jest ograniczenie zdolności do czynności prawnych.

3 grupy czynności prawnych z punktu widzenia dokonywania tych czynności przez osoby ograniczone do ich wykonywania:

  1. Czynności prawne, których dokonanie przez te osoby będzie wymagało zgody ich przedstawiciela ustawowego. Art. 17 i następne K.C.→ chodzi o czynności prawne o charakterze zobowiązującym lub rozporządzającym.

Na ogół czynności prawne, zwłaszcza umowy, rodzą zobowiązania. Z umów wynikają zobowiązania dla jednej lub obu stron (sprzedawca - kupujący). Przedstawicielem ustawowym dzieci są rodzice lub opiekun ustanowiony wobec małoletniego← art. 98 K.R.O.

Art. 63 K.C. - zgoda osoby trzeciej tj. przedstawiciela ustawowego, może być wyrażona zarówno przed dokonaniem czynności (zawarciem umowy), jednocześnie z jej zawarciem, a także po zawarciu umowy (potwierdzenie).

0x08 graphic
Osoba ograniczona————————— kontrahent

Zgoda przedstawiciela ustawowego

wyrażona w każdym czasie

Co dzieje się z umową w przypadku braku zgody przedstawiciela ustawowego?

Taka umowa jest dotknięta bezskutecznością zawieszoną - to oznacza stan niepewności dla kontrahenta osoby ograniczonej. Kontrahent liczyć się musi z tym, że umowa, którą zawarł z osobą ograniczoną może być niepotwierdzona.

Art. 18§3 K.C. - wskazuje upoważnienie kontrahenta do wyznaczenia przedstawicielowi ustawowemu terminu potwierdzenia umowy. Dopiero po upływie tego terminu i nie wyrażeniu zgody przez przedstawiciela ustawowego, kontrahent staje się wolnym od umowy. Tylko w takiej sytuacji umowę zawartą z osobą ograniczoną trzeba ocenić jako nieskuteczną.

  1. Czynności prawne wyodrębnione ze względu na położenie osób.

Są to czynności prawne, które może samodzielnie dokonywać osoba ograniczona. Może ona mocą określonych przepisów (art. 20,21,22 K.C.) samodzielnie dokonywać tych czynności prawnych.

Art. 20 K.C. - osoba ograniczona może zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego.

Art. 22 K.C. - dokonywanie czynności prawnych, które za przedmiot miałyby rzeczy (przedmioty majątkowe) oddane do powszechnego użytku przez przedstawiciela ustawowego.

  1. Czynności prawne wyodrębnione z punktu widzenia ograniczonych osób.

Czynności, których nie mogą dokonywać osoby ograniczone nawet za zgodą przedstawiciela ustawowego. Są to czynności prawne, dla których ustawodawca zastrzega posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych.

Art. 944 K.C. - sporządzenie i odwołanie testamentu.

Osoby mające pełną zdolność do czynności prawnych to osoby:

  1. Pełnoletnie

  2. Nie będące ubezwłasnowolnionymi.

OSOBY PRAWNE (art. 33 i następne K.C.)

Osobami prawnymi są jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególnie przyznają osobowość prawną.

Przedmiotem naszej uwagi będą jednostki organizacyjne, pewne struktury polegające na:

  1. Porozumieniu osób, które te struktury tworzą. Takie porozumienia tworzą korporacje → porozumienie osób, które obierają wspólny cel, np. gospodarczy bądź polityczny: partie polityczne, spółki handlowe, stowarzyszenia.

  2. Jednostki organizacyjne mogą mieć swój substrat w wyodrębnieniu majątku, np. dokonanego przez fundatora.

  3. Tylko takie jednostki są osobami prawnymi, którym ustawodawca nadał osobowość prawną. Osobowość prawna jest cechą normatywną.

Osobowość prawna oznacza:

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
A

0x08 graphic
0x08 graphic

A= przepis prawny, z którego wynika nadanie osobowości prawnej, zawarty w akcie prawnym, np. ustawa o szkolnictwie wyższym, kodeks spółek handlowych (spółka handlowa i spółka z o.o. są osobami prawnymi), ustawa o partiach politycznych.

2 główne koncepcje (teorie) próbujące wyjaśnić naturę prawną osoby prawnej:

  1. Teoria przyjmująca realny byt osoby prawnej.

Zwolennicy tej teorii przyjmują, że tak jak człowiek istnieje i osoba prawna. Jest to koncepcja Otto von Gierke (XIX w.)

  1. Teorie fikcji osoby prawnej.

Osoba prawna to fikcja prawna (normatywna), ale jest użyteczna ponieważ umożliwia występowanie w obrocie jako podmiotu prawa jednostki organizacyjnej. Jednak osoby prawne miały być tylko zamysłem.

SPOSOBY POWSTAWANIA OSÓB PRAWNYCH (3):

  1. System aktów organów władzy→ w ten sposób powstają państwowe osoby prawne (decyzja organu państwowego, np. Sejm→ ustawa→ powstanie uniwersytetów państwowych, przedsiębiorstwa państwowe powstają mocą rozporządzenia Rady Ministrów).

  2. System koncesyjny→ osoba prawna powstaje z inicjatywy jej założycieli, którzy potrzebują jednak koncesji, zgody odpowiedniej władzy, np. założyciele firmy inwestycyjnej muszę zwrócić się o pozwolenie do Komisji Papierów Wartościowych i Gier.

  3. System normatywny→ występuje najczęściej. Wystarczającym będzie aby założyciele osoby prawnej wypełnili wymagania zawarte w określonej ustawie (akcie normatywnym); nie jest już potrzebna zgoda odpowiedniej władzy. Liczy się inicjatywa tych, którzy tworzą osobowość prawną, np. spółki akcyjne, spółki z o.o., stowarzyszenia, partie polityczne etc.

REJESTRACJA OSÓB PRAWNYCH

Krajowy Rejestr Sądowy - prowadzony przez sądy rejonowe (inaczej sądy rejestrowe - tak są nazywane w ramach KRS. W ramach Krajowego Rejestru Sądowego tworzone są 3 rejestry:

  1. 0x08 graphic
    0x08 graphic
    Rejestr przedsiębiorców.

  2. 0x08 graphic
    Rejestr organizacji społecznych.

  3. Rejestr niewypłacalnych dłużników.

AD. 1)

Znajdują się w nim wpisy dotyczące osób prawnych, które prowadzą działalność gospodarczą bądź zawodową, np. przedsiębiorstwa państwowe, spółki handlowe

AD. 2)

Osoby prawne, które nie powstają w celach gospodarczych, np. stowarzyszenia, ZHP, partie polityczne, fundacje, związki zawodowe.

Szczególne rejestry to np. rejestr szkół wyższych.

Art. 37 K.C. - osoba prawna powstaje dopiero z chwilą wpisu do właściwego rejestru. To chwila wpisu rozstrzyga o powstaniu osoby prawnej, np. Spółka z o.o. - o jej powstaniu decyduje moment wpisu + zachowanie wszystkich wymagań.

Istnieją osoby prawne, które nie podlegają rejestracji: Skarb Państwa, gminy i inne jednostki samorządu terytorialnego.

Poprzez kogo działa osoba prawna? Czyje działanie będzie uważane za działanie osoby prawnej?

Osoba prawna działa poprzez swoje organy. Art. 38 K.C. - teoria organów osoby prawnej- naprowadza na to, że osoba prawna działa poprzez swoje organy, tzn.:

  1. Każda osoba prawna musi posiadać organy. Jeżeli ich nie ma to zgodnie z art. 42 K.C. dla takiej osoby będzie ustanowiony kurator. Powinien on doprowadzić do powołania brakującego organu. Jeżeli mu się to nie powiedzie to sąd powinien rozwiązać (zlikwidować) taką osobę prawną.

RODZAJE ORGANÓW (3):

    1. Zarządzające - kierujące, podejmujące decyzje w bieżących sprawach danej osoby prawnej, np. Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego, zarząd spółki akcyjnej czy spółki z o.o. Może to być organ jednoosobowy lub wieloosobowy.

    2. charakterze nadzorczo-kontrolnym - np. Rada Nadzorcza, Rada Pracownicza, Komisja Rewizyjna.

    3. Uchwałodawcze (stanowiące) - np. Walne zgromadzenie akcjonariuszy.

Jaka organizacja będzie posiadać określoną osobowość prawną będą rozstrzygać przepisy ustrojowe, np. spółki handlowe→ przepisy kodeksu spółek handlowych.

  1. Działanie organu osoby prawnej będzie uważane za działanie samej osoby prawnej.

Np. dyrektor przedsiębiorstwa państwowego składa oświadczenie woli, członek zarządu spółki z o.o. składa oświadczenie tej spółki. To z przepisów ustrojowych wynikają kompetencje organów, kto reprezentuje osobowość prawną i który organ jest władnym reprezentować osobę prawną, np. spółka z o.o.→ ZARZĄD.

08.11.2006

Rodzaje osób prawnych:

Według art. 44 K.C. mieniem są prawa majątkowe. Prawem majątkowym jest np. własność, wierzytelność etc. Ogół praw majątkowych określonej osoby prawnej to po prostu jej mienie.

Mienie jako kryterium rozróżnia między osobami prywatnymi:

  1. Państwowe osoby prawne.

  2. Samorządowe osoby prawne.

  3. Prywatne osoby prawne.

AD. 1) Państwowe osoby prawne.

Zgodnie z art. 441 K.C. mienie państwowe należy do Skarbu Państwa albo innych państwowych osób prawnych (innych niż Skarb Państwa). Skarb Państwa jest według art. 33 K.C. jedyną osobą prawną, której osobowość nadają przepisy kodeksu cywilnego (konstytuuje Skarb Państwa jako szczególną osobę prawną).

W oparciu o art. 34 K.C. Skarb Państwa to podmiot, który w stosunkach cywilno-prawnych miałby reprezentować mienie państwowe, które nie należy do innych państwowych osób prywatnych.

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

Dawniej mienie państwowe należało niepodzielnie do Skarbu Państwa (przepis uchylony w 1990r.)

Cechy Skarbu Państwa świadczące o tym, że jest on szczególną osobą prawną:

Fiscus działa poprzez stationes fisci (organy administracji państwowej i inne państwowe jednostki organizacyjne).

ZASADY REPREZENTOWANIA SKARBU PAŃSTWA (ustawa z 8 VIII 1996r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa). Z ustawy tej wynika:

Szczególne kompetencje przyznano Prokuratorowi Generalnemu skarbu Państwa.

Według ustawy z 8 VII 2005r. o Prokuratorze Generalnym skarbu Państwa→ Prokurator Generalny Skarbu Państwa to państwowa jednostka organizacyjna utworzona w celu zapewnienia ochrony prawnej Skarbowi Państwa. Należy do niej zastępstwo procesowe Skarbu Państwa przed sądami powszechnymi a także Sądem Najwyższym.

Inne państwowe osoby prawne to, np. przedsiębiorstwo państwowe, jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (element) tzn. spółki akcyjne, spółki z o.o., których jednym akcjonariuszem (wspólnikiem) jest Skarb Państwa, państwowe szkoły wyższe jak i niepaństwowe, agencje (np. nieruchomości rolnych), etc.

AD. 2) Samorządowe osoby prawne.

To takie osoby prawne, które mają mienie samorządowe, komunalne (ustawa z 1996r.). Będą nimi:

    1. Jednostki samorządu terytorialnego (gmina, powiat, województwo).

    2. Osoby prawne utworzone przez jednostki samorządu terytorialnego:

    3. Osoby prawne utworzone przez jednostki jednego samorządu terytorialnego. Chodzi o sytuację gdy jeden samorząd terytorialny ma wypełnić określone zadania ale może je powierzyć wyspecjalizowanej jednostce, np. ŁÓDŹ MPK Z O.O. (osobowość prawna utworzona przez gminę Łódź - ta spółka należy do samorządowych osób prywatnych.

    4. Osoby prywatne utworzone przez więcej niż jedną jednostkę samorządu terytorialnego, przez więcej niż np. jedną gminę (Międzygminna Komunikacja Tramwajowa).

    AD. a) Jednostki samorządu terytorialnego.

    Są one bardzo podobne do Skarbu Państwa, są jednak bardziej wyraźnie zorganizowane.

    W ustawie o samorządzie gminnym, art. 24→ organami gminy są: Rada Gminy i Wójt (Burmistrz, Prezydent Miasta).

    Wójt→ do jego kompetencji należy m.in. reprezentowanie gminy. Oświadczenie woli Wójta będzie oświadczeniem woli całej gminy. Art. 46 i 47 tej ustawy - Wójt ma upoważnić do reprezentowania gminy swego zastępcę, aby reprezentować ją samodzielnie lub z osobą trzecią również upoważnioną (wskazaną) przez Wójta.

    Czy Wójt również może ustanowić pełnomocnika, czyli osobę inna niż jego zastępca?

    W przypadku dokonania przez Wójta czynności zobowiązujących do świadczeń pieniężnych potrzebna jest skuteczność tych czynności← kontrasygnata skarbnika gminy.

    AD. 3) Prywatne osoby prawne.

    Różnorodne grupy prywatnych osób prawnych to np. spółki handlowe (nie utworzone przez Skarb Państwa czy inne państwowe osoby prawne), związki zawodowe, partie polityczne, spółdzielnie, kościoły i związki wyznaniowe. O tzw. kościelnych osobach prawnych stanowią przepisy określonego kościoła. Według prawa kanonicznego z 1982r - dla kościoła rzymsko-katolickiego osobami prawnymi będą: episkopat, diecezje, zakony, parafie.

    PRAWA PODMIOTOWE

    Czym jest prawo podmiotowe?

    2 znaczenia prawa cywilnego:

      1. W znaczeniu przedmiotowym, to po prostu ogól przepisów regulujących stosunki cywilno-prawne (stosunek kodeksu cywilnego i innych aktów prawnych).

      1. W znaczeniu podmiotowym, to uprawnienia, które przysługują podmiotom tego prawa.

    I. Windsheid był zdania, że prawo podmiotowe, to po prostu moc woli przyznana przez obowiązujące przepisy określonej osobie.

    II. Ihering - prawo podmiotowe to prawnie chroniony interes. Miałby być on zabezpieczonym odpowiednimi przepisami prawa.

    Kompromis pomiędzy I i II teorią:

    PRAWO PODMIOTOWE to sfera możliwości postępowania w określony sposób, przyznania i zabezpieczenia przez normę prawną oraz wynikające z określonego stosunku cywilno-prawnego (według Woltera)

    Sposoby nabycia prawa podmiotowego:

    Polega na przeniesieniu prawa przez osobę, której przysługuje na inną, która ma prawo je nabyć. Zbywca ——— Nabywca← przeniesienie między nimi.

    Nikt nie może przenieść więcej praw niż sam posiada→ zasada ta obowiązuje również na gruncie praw podmiotowych, nie ma jednak charakteru absolutnego (wyjątki art.83, 169 K.C.)

    Sposobem nabycia tych praw podmiotowych jest sukcesja ogólna (succesio universalis)→ prowadzi do nabycia ogółu praw w drodze jednego aktu. Charakter wyjątkowy, wchodzi w grę tylko niekiedy, np. dziedziczenie.

    Art.751 i następne K.C.→ nabycie przedsiębiorstwa

    Art. 551 K.C.→ definicja przedsiębiorstwa

    Częściej spotykamy taką formę nabycia prawa podmiotowego. Oznacza ono przejście określonego prawa w drodze określonego aktu (jeden akt, jedno prawo będące przedmiotem tego aktu).

    Polega na nabyciu prawa niezależnie od istnienia przysługiwania tego prawa innej osobie np. zasiedzenie→ nabycie prawa własności w wyniku długotrwałego posiadania rzeczy, ale także nacjonalizacja, uwłaszczenie.

    Rodzaje praw podmiotowych:

    Nie mylić z ius cogens i ius dispositivum!!!!

    Art. 222§1 K.C.→ roszczenie windykacyjne.

    Art. 560§1 K.C.→ kupujący może odstąpić od umowy bądź zażądać obniżenia ceny.

    Art. 498 i następne K.C.→ zarzut potrącenia

    Art. 117 i następne K.C.→ zarzut przedawnienia

    15.11.2006

    OCHRONA DÓBR OSOBISTYCH

    Art.23 K.C. wylicza dobra osobiste → „Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.”. W rachubę wchodzą również inne dobra niż wskazane, które odpowiadają odpowiedniej definicji.

    Definicje pojęcia dobra osobistego:

    Inne dobra osobiste:

    Przesłanki ochrony dóbr osobistych:

        1. Istnienie dobra osobistego:

          • Są to dobra niematerialne.

          • Są to dobra nieodłącznie związane z osobowością.

          • Są to dobra powszechnie akceptowalne.

      1. Naruszenie bądź zagrożenie dobra osobistego.

      2. Domniemanie bezprawności→ każde naruszenie dobra osobistego jest bezprawne chyba, że naruszyciel wykaże brak owej bezprawności.

Poszczególne dobra osobiste są przedmiotem odrębnych praw, zwanych prawami osobistymi czy też prawami osobistości (mają za przedmiot dobra osobiste).

Prawa osobiste charakteryzują się tym, że są one bezwzględnie skutecznymi (prawa skuteczne wobec każdego - obowiązek nienaruszania cudzego dobra osobistego).

ŚRODKI OCHRONY DÓBR OSOBISTYCH (6) - wyliczone w art. 24 K.C.: