1.Zależność między temp. I ciśnieniem określająca warunki uzyskania złącza spawanego(wykres)

2.Gazy stosowane do spawania gazowego.

Używa się do niego najczęściej 4 gazów: acetylen, wodór, benzyna, propan butan.

Acetylen - ma największą temperaturę płomienia (do 3200ºC); wodór - 2100ºC, benzyna - 2400ºC.

Acetylen C₂ H₂ - otrzymywany jest z karbidu (węglika wapnia): CaC₂ + H₂O = CaO + C₂ H₂

Jest to gaz palny,bezbarwny. Stanowi mieszankę wybuchową, (gdy jest w tlenie od 2,2:81%).Temperatura zapłonu takiej mieszaniny to około 300ºC. Inhibitorem (inicjatorem) procesu spalania jest srebro lub sproszkowana miedź (opiłki Al. i Cu). Łatwo rozpuszcza się w acetonie (jedna objętość acetonu rozpuszcza ok. 23 objętości acetylenu) - w praktyce wykorzystuje się to do wypełniania butli acetylenem (żeby samoistnie nie wybuchał)

Rodzaje płomienia:

1. β≈1,0 - płomień normalny,składa się z 3 stref :jądro płomienia,strefa redukująca 5-6mm rozpiętość,kita płomienia

2. β>1,0 - płomień nawęglający (nadmiar acetylenu),ma dodatkową strefę,więcej jonów węgla silnie aktywnych

3. β<1,0 płomień utleniający (nadmiar tlenu-wykorzystanie-cięcie) (rys)

3.Metody spawania gazowego.

W lewo - palnik trzymany w lewej ręce, prowadzony ruchem jednostajnie prostoliniowym pod kątem 10-60. Uzyskuje się cienkie blachy (grubości do 4mm) z odstępem lub bez odstępu; występuje duże naprężenie spawalnicze i możliwość paczenia się (deformacji) spawanej blachy. Metoda ta daje dobre złącza z równomiernym gładkim licem.

W prawo - palnik trzymany w prawej ręce, kierowany w prawą stronę. Spoina znajduje się w strefie redukującej. Kąty są podobne jak przy spawaniu w lewo, stosuje się na połączenia blach grubych (4-12mm) z ukosowaniem krawędzi na „V” lub „V” ze stopką(odstęp 2-3mm na stopce) Stosuje się do spawania bardziej odpowiedzialnych części maszyn np. rurociągów. Występuje małe naprężenia spawalnicze i mała skłonność do deformacji wyrobów spawalniczych, bo spoina jest pod wpływem ciepła pochodzącego od kity płomienia. Jest to metoda trudniejsza ale uzyskujemy lepszą spoinę.

W górę - spoina jest dodawana przed lub za palnikiem, palnik porusza się ruchem jednostajnym, stosowana jest dla grubych warstw dwustronnie. Spoina znajduje się w strefie redukującej.

4.Budowa normalnego płomienia C₂H₂-O₂,rozkład temp.

5.Łuk elektryczny spawalniczy,definicja.

Jest stałym przepływem ładunków przy małym napięciu 10-50V i dużym natężeniu prądu 0,1-2000A utrzymywanym dzięki słupowi cieplnie zjonizowanych gazów zwanych plazmą. Słup plazmy jarzy się między elektrodą nietopliwą lub topliwą będącą źródłem materiału dodatkowego, a materiałem spawanym(rodzimym).

6.Rodzaje łuków elektrycznych spawalniczych.

Rozróżnia się dwie postacie łuku elektrycznego:

-Przy elektrodzie nietopliwej łuk elektryczny spawalniczy ma kształt zbliżony do stożka, którego wierzchołek to koniec elektrody, a podstawą jest powierzchnia materiału spawanego. Układ ma 2 strefy: rdzeń(wewnętrzna) i zewnętrzna o niższej temperaturze - powrót do stanu stabilnego(niezjonizowanego). (rys)

Temperatura plazmy łuku elektrycznego zależy od: natężenia prądu, długości łuku, gazu osłonowo-plazmotwórczego.

Temperatura łuku elektrycznego przy spawaniu w atmosferze gazów szlachetnych dochodzi nawet do kilkunastu tysięcy ºC, a przy elektrodzie otulonej nie przekracza 9000ºC,przy rozbiciu jądra temperatura dochodzi do kilku milionów ºC.

-Przy elektrodzie topliwej łuk spawalniczy zachowuje się jak przewodnik metaliczny. Zależność między jego napięciem, a natężeniem jest … Spawanie zachodzi z wykorzystaniem siły Lorentza, która odcina kroplę ciekłego metalu od elektrody.

7.Czynniki wpływające na temp. Łuku elektr. spawalniczego.

Natężenie prądu, rodzaj elektrod, rodzaj i ciśnienie gazu. Pod ciśnienie atmosferycznym i przy przepływie prądu 1A wynosi ona 5000-6000K.

8.Budowa elektrod otulonych do spawania stali,oznaczenia,składniki otulin.

Do spawania ręcznego stosuje się elektrody z rdzeniem metalicznym w postaci drutu kutego, może być też rdzeń z proszku metalicznego.

Elektrody kute z rdzeniem mogą być w zależności od grubości:

-cienkootulone - których obustronna grubość otuliny nie przekracza 20% średnicy rdzenia

- średniootulone - 20-40% grubości otuliny

- grubootulone - 40-60% grubości otuliny

- rdzeń z proszku metalowego

Srednice elektrod mogą być: 2.0, 2.5, 3.25, 4.0, 5.0, 6.0 mm.

W skład otulin elektrod wchodzą 3 grupy składników:

1) surowce mineralne: zalicza się tu: rudy żelaza (tlenki), manganu, tytanu (TiO₂-rutyl), SiO₂-krzemionka, wędlany sodu, K, Ca, fluoryt i inne. Zasadniczym celem tych surowców jest wytworzenie żużla o odpowiednich właściwościach metalurgicznych spawalniczych (rafinujące działanie składników, łatwe usuwanie żużla z lica spoiny).

2) metale i żelazostopy: Fe-Mn, Fe-Si, Fe-V, Fe-Mo, Fe-Niob, Al., Cr, Ni (czyste).

3) surowce organiczne: mączka drzewna, celuloza, krochmal, dekstryna i inne surowce. Głównym celem tych surowców jest wytworzenie gazów chroniących jeziorko spawalnicze przed wpływem atmosfery zewnętrznej.

Zależnie od udziałów objętościowych tych składników w otulinie tych elektrod mamy elektrody:

- o charakterze kwaśnym- oznaczenia EA, minimum wytrzymałości na rozciąganie Rm [Mpa]. Zawierają w otulinie duży udział tlenków (gdy najwięcej jest Tio2 - rutylowe). Nadają się do spawania we wszystkich pozycjach, żużel łatwo się usuwa z powierzchni spoiny, jest kruchy. Elektrody o charakterze kwaśnym przetrzymywanie długo w nieszczelnych opakowaniach pochłaniają wilgoć (należy je przed spawanie suszyć w tem ok. 100-200 C w czsie nim 1 h).

- elektrody zasadowe - oznaczenia EB, zawierają w otulinie węglany sodu. Złącza wykonywane tymi elektrodami charakteryzują się dużą odpornością na pęknięcia w niskich temp., stosuje się do spawania stali o dużej wytrzymałości. Elektrody zasadowe powinny być przez użyciem suszone - wyżarzone w temp. 350-450 C w dłuższym czasie (3-4h).

- elektrody celulozowe (EC);przeważają związki organiczne, duże ilości części palnych(celulozy) w otulinie. Wydzielają się duże ilości gazów. Stosuje się do spawania prądem stałym i przemiennym. Powoduje głębokie wtopienia a lico ich ma łagodny wygląd. Spoiny maja gorsze właściwości wytrzymałościowe

- elektrody utleniające (EO);otulina zawiera duże ilości tlenków żelaza lub tlenków manganu które obniżają zawartość węgla w jeziorku spawalniczym. Stosowanie np. do spoin pachwinowych(cienkie warstwy).Spawa się nimi stale niskowęglowe

Rodzaje elektrod i ich oznaczenia.
♣ elektrody do spawania połączeniowego:
- do spawania stali niskowęglowych i o podwyższonej wytrzymałości,
- do spawania stali niskostopowych,
- do spawania stali wysokostopowych,
- do spawania żeliwa,
- do spawania metali nieżelaznych
♣ elektrody do napawania:
- elektrody otulone,
- elektrody rdzeniowe
♣ elektrody do cięcia i żłobienia

9.Pozycje spawania szkice.

Najlepiej, jeżeli przedmiot można tak ułożyć, aby stopiony metal był utrzymany w jeziorku spawalniczym siłą grawitacji. Takie położenie nazywamy pozycją podolną, zapewnia ona spawaczowi najlepsze warunki do kontrolowania jeziorka. W energetyce(podczas montażu) najczęściej nie jest to możliwe i spawacz zmuszony jest do wykonania złącza w pozycji przymusowej.

Można wyróżnić trzy główne pozycje przymusowe:

1. Naścienna

2. Pionowa

3. Pułapowa

PA - podolna

PB - naboczna

PC - naścienna

PD - okapowa

PE - pułapowa

PF - pionowa (z dołu do góry)

PG - pionowa (z góry do dołu)

10.Sposoby ukosowania elementów spawanych.

przygotowanie złącza do spawania elektrodą otuloną

Brzegi materiału ukosujemy na V, X, U, Y i 2U. Przed spawaniem brzegi łączonych przedmiotów powinny być dokładnie oczyszczone z wszelkich zanieczyszczeń zakłócających prawidłowy przebieg procesu i obniżających jakość złącza takich jak: smary, farby, lakiery, żużel po cięciu termicznym. Ukosowanie brzegów przedmiotu wykonuje się przez cięcie tlenem, plazmowo lub obróbkę mechaniczną (zalecaną). W celu zachowania w czasie spawania stałej geometrii złącza i odstępu łączonych przedmiotów zaleca się szczepienie lub mocowanie w zaciskach.

przygotowanie złącza spawanego metodą TIG

Spawane brzegi przedmiotów muszą być dokładnie przygotowane, tak aby nie ulegały odkształceniu w czasie spawania, zmieniając przez to np. odstęp i kąt ukosowania rowka spawalniczego. W celu uniknięcia odkształcenia kątowego złącza, występującego często przy spawaniu cienkich blach, należy zastosować wstępne odkształcenie brzegów blach pod takim kątem, by naprężenia spawalnicze sprawiły, że złącze po spawaniu jest płaskie.

przygotowanie złącza spawanego metodą MIG

Brzegi spawanych przedmiotów oczyszczone muszą być przed spawaniem z wszelkich zanieczyszczeń na szerokość co najmniej 25¸30 mm z każdej strony złącza. Złącza przedmiotów ze stali węglowych, niskostopowych i wysokostopowych oraz odpornych na korozję zaleca się ukosować z kątami niższymi niż przy spawaniu ręcznym elektrodą otuloną.

11.Schemat przebiegu spawania łukowego elektrodami otulonymi.

SPAWANIE RĘCZNE ŁUKOWE ELEKTRODĄ OTULONĄ jest procesem, w którym trwałe połączenie uzyskuje się przez stopienie łukiem elektrycznym topliwej elektrody i materiału rodzimego. Spoinę złącza stanowią rdzeń metaliczny elektrody, nadtopione brzegi materiału rodzimego oraz metaliczne składniki wchodzące w skład otuliny elektrody (rys)

12.Typy złączy spawanych wykonanych spoinami czołowymi.

13.Typy złączy spawanych wykonanych spoinami pachwinowymi.

14.Budowa złącza spawanego stali, szkic, opis.

Złącze spawane nie jest jednolite w swojej budowie, aby się o tym przekonać wystarczy przeciąć je w poprzek osi spoiny. Następnie otrzymaną powierzchnię przekroju należy wygładzić szlifierką i wytrawić w specjalnym roztworze. Po wykonaniu tych czynności można dostrzec gołym okiem poszczególne strefy złącza spawanego. Rysunek ilustruje cztery główne strefy złącza.

1.    Strefa metalu rodzimego - jest częścią materiału spawanego, która pod wpływem spawania nie uległa zmianom chemicznym ani takiemu nagrzaniu, które by wywołało zmiany w budowie krystalicznej materiału.

2.    Strefa wpływu ciepła - zwana inaczej strefą przejściową, jest to ta część materiału, która nie ulega zmianom chemicznym, ale została nagrzana do tak wysokiej temperatury, że nastąpiła zmiana struktury materiału.

3.    Strefa wtopienia - jest to stosunkowo wąska strefa materiału rodzimego, który uległ podczas spawania przetopieniu, w wyniku czego nastąpiło częściowe wymieszanie się materiału spoiwa z materiałem rodzimym.

4.    Strefa spoiny - część złącza, która powstała głównie z materiału spoiwa, który przeszedł w czasie spawania w stan płynny, a następnie zakrzepł w spoinie.

15.Spawanie łukiem krytym,szkic,opis.

Podczas spawania łukiem krytym (SAW — Submerged Arc Welding) łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem a końcem topliwej elektrody i jest niewidoczny, gdyż jest pokryty warstwą granulowanego topnika (stąd nazwa metody). Część topnika ulega stopieniu tworząc ochronną warstwę żużla pokrywającą spoinę. Pozostały topnik jest zbierany do ponownego użytku.
Proces spawania łukiem krytym jest zasadniczo realizowany za pomocą w pełni zautomatyzowanego sprzętu, aczkolwiek są dostępne ręcznie prowadzone uchwyty. W celu zwiększenia wydajności może zostać zastosowane rozwiązanie z kilkoma elektrodami. Metoda ta, dzięki bardzo dużej szybkości stapiania, szczególnie dobrze nadaje się do wykonywania długich prostoliniowych złączy w pozycji podolnej. Jest szeroko stosowana w produkcji zbiorników ciśnieniowych, w zakładach chemicznych, do wytwarzania dużych konstrukcji, w pracach naprawczych oraz w przemyśle stoczniowym

RYS

17.Spawanie metodą TIG(GTAW),szkic,opis.

Spawanie łukowe elektrodą nietopliwą w osłonach gazowych (TIG - GTAW) -(W,Ar,He) najczystszy proces ze wszystkich procesów spawania łukowego (rys)

Elektroda nietopliwa wykonana jest z wolframu z pierwiastkami zmniejszającymi pracę wyjścia elektronów z wierzchołka elektrody takich jak: tlenki toru, cyrkonu, La₂O₃, tlenki itru. Te pierwiastki sprzyjają pracy wyjścia i stabilizują.

Jako gazt osłonowo - plazmotwórcze stosuje sie Ar i He (ma większe napięcie łuku od Ar, szerszy strumień, szerokie przetopienia).

Rola pierwiastków zmniejszających pracę wyjścia:

- stabilizowanie łuku, łatwiejsze prowadzenie

Spawanie GTAW jest jednym z podstawowych procesów wykonania konstrukcji zwłaszcza ze stali wysokostopowych, specjalnych, kwasoodpornej, stopów Ni, Al, Mg i stopów...

W szerokim zakresie grubości złączy od dziesiętnych części mm do do kilkudziesięciu mm.

18. Spawanie metodą MIG(GMAW),szkic,opis.

Metoda MIG - elektroda topliwa gaz inercyjny Ar, He,

Spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazów jest jednym z najczęściej stosowanych procesów wytwarzania konstrukcji spawanych. Ma on zastosowanie do spawania aluminium i jego stopów, miedzi i jej stopów oraz stali wysokostopowych. Łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem a mechanicznie podawanym drutem. Spawając tą metodą uzyskujemy wysokiej jakości spoiny, bez zanieczyszczeń, mogą jednak występować pęcherze albo rzadzizny(przy cienkich blachach).

Podstawowe gazy ochronno-plazmotwórcze stosowane do GMA (MIG i MAG) to gazy obojętne Ar, He, gazy aktywne:CO₂, H₂, O₂, N, NO₂. Gazy te mogą być stosowane oddzielnie lub jako dodatki do Ar, względnie He. (rys)

RYS

19.Wpływ biegunowości na kształt spoiny podczas spawania elektrodami otulonymi.

Spawając prądem stałym podłączonym do elektrody biegunem dodatnim otrzymujemy większą głębokość wtopu i mniejszą wysokość nadlewu. Głębokość wtopu i wysokość nadlewu zależą od średnicy drutu, ziarnistości topnika oraz kąta pochylenia drutu.

 a) Spawanie prądem stałym z biegunowością dodatnią jest najpowszechniej stosowanym sposobem spawania MIG/MAG. Przy małych natężeniach prądu, elektroda stapia się w osłonie gazów obojętnych grubokroplowo bez rozprysku, natomiast w osłonie CO2 ze znacznym rozpryskiem, nawet do kilkunastu procent. Odrywanie kropli od końca elektrody jest utrudnione, a przenoszenie przez łuk nieosiowe.

      b) Spawanie prądem stałym z biegunowością ujemną w osłonie gazów obojętnych i aktywnych umożliwia tylko spawanie z grubokroplowym i nieosiowym przenoszeniem metalu w łuku, bez względu na wielkość natężenia prądu. Rozprysk metalu jest znaczny, a głębokość przetopienia znacznie mniejsza niż przy biegunowości dodatniej; choć wydajność stapiania elektrody jest nawet o 100% wyższa

      c) Spawanie prądem przemiennym wymaga użycia źródeł prądu o wysokim napięciu biegu jałowego w celu zapewnienia stabilnego jarzenia się łuku i grubokroplowego przenoszenia metalu w łuku. Gdy prąd przemienny ma biegunowość ujemną, przenoszenie metalu jest utrudnione i występuje rozprysk, natomiast przy biegunowości dodatniej łuk jarzy się stabilnie. Naniesienie powłoki emulsyjnej na elektrodę topliwą zapewnia, podobnie jak przy spawaniu prądem stałym z biegunowością ujemną, stabilne i natryskowe przenoszenie metalu w łuku. Spawanie prądem przemiennym ma niewielkie zastosowanie w przemyśle.

20.Wpływ gazy plazmotwórczo-osłonowego na kształt spoiny podczas spawania w atmosferze gazów ochronnych.

Gaz ochronno-plazmotwórczy decyduje o sprawności obszaru spawania i sposobie przenoszenia metalu w łuku, prędkości spawania i kształcie spoiny, efektywnej osłonie elektrody i spoiny, utrzymaniu stabilnego łuku.

Geometria spoiny zależy od rodzaju osłony gazowej. Zastosowanie argony jako gazu osłaniającego daje spoinę której obrys strefy wtopienia przypomina kształtem kieliszek. Dodatek gazów np. wodoru czy dwutl.węgla zmniejszających energie łuku, zwiększa powierzchni wtopienia. Spoina taka charakteryzuje się płaskim nadlewem.

a)spoina w atmosferze czystego argonu

b)spoina w atmosferze argonu z dodatkiem helu,wodoru lub dwutl.wegla

Gazami chemicznie czynnymi które mogą utrudniać spawanie są: tlen i azot z powietrza oraz wodór.

ARGON-jeden z najczęściej stosowanych gazów osłonowych. Mały potencjał jonizacyjny umożliwia łatwe zajarzenie łuku. Spoiny charakteryzują się profilem penetracji o znacznej głębokości w środku i płytkim po bokach(a). Spoiny mają napięcia powierzchniowego ciekłego metalu w atmosferze tego gazu. Niewielki dodatek tlenu wpływa korzystnie na wysokość nadlewu.

HEL-gaz obojętny chemicznie. Duży potencjał jonizacyjny utrudnia zajarzenie łuku. Uzyskujemy większą moc łuku. Spoina na małą wysokość nadlewu i dużą wartość stosunku szerokości spoiny do jej głębokości.

TLEN-nie jest stosowany jako gaz osłonowy ale jest niezbędnym składnikiem mieszanek osłonowych. Poprawia on stabilność łuku, bo łatwo ulega jonizacji. Dodatek tl. poprawia zwilżalność metali. Pozwala to otrzymać spoiny z nadlewami o małej wysokości. Tlen zmniejsza skłonność do podtopień, co wpływa na wzrost wytrzymałości połączeń.

21.Mechanizmy przenoszenia ciekłego metalu w łuku elektrycznym.

Mechanizmy przenoszenia ciekłego metalu w łuku mechanicznym (z elektrody do jeziorka):

1. napięcie powierzchniowe

2. siła grawitacji

3. siła elektrodynamiczna Lorentza odcinająca kropelkę ciekłego metalu od końca elektrody

4. ciśnienie gazów wydzielających się przy wierzchołku elektrody

5. eksplozyjne parowanie przenoszenia metalu między kropla a elektrodą

6. przepływ strumienia plazmy łuku z prędkością bliską prędkości dźwięku kierunku jednego z biegunów transportującego kroplę metalu w łuku (rys)

7. oddziaływanie elektromagnetyczne wywołane przez zmianę natężenia przepływu prądu w plazmie łuku elektrycznego

22.Spawanie wiązką elektronów,szkic,opis.

Spawanie wiązką elektronów polega na stopieniu obszaru styku łączonych przedmiotów ciepłem uzyskanym przez bombardowanie go w próżno skoncentrowaną wiązką elektronów o dużej energii 10⁵ W/mm² (rys)

W czasie przesuwania wiązki elektronów wzdłuż ścianki następuje równocześnie przemieszczenie wiązki elektronów następuje równocześnie przemieszczenie jeziorka w kształcie cylindrycznym i ściankach pokrytych cienką warstwą metalu od 0,2 - 0,5 mm.

Ciekły metal gromadzony za wiązką elektronów krzepnie wzdłuż linii spawania, tworzy wąską spoinę o bardzo wąskiej strefie wpływu ciepła.

Vsp=7,5 m/min

Zalety:

- precyzja wykonania

- wąskie spoiny bez strefy wpływu ciepła

- małe paczenie? Sie wyrobów spawanych

- można spawać ceramikę wiązką elektronów

- szybkie spawanie

- spawanie w dowolnych miejscach, równocześnie kilku punktów

Wady:

- koszty urządzenia

- bardzo silne spawanie rentgenowskie - specjalne warunki bezpieczeństwa,

- wysoka próżnia - koszty,

- wielkość wyrobów ograniczona.

23.Spawanie laserowe,szkic,opis.

Laser - monochromatyczna wiązka światła

Spawanie laserowe polega na stapianiu styku łączonych przedmiotów ciepłem otrzymanym w wyniku doprowadzenia do tego obszaru skoncentrowanej wiązki monochromatycznego, koherentnego wiązki światła o bardzo dużej gęstości światła od 10² - 10 ¹¹ N/mm²

Spawanie laserowe może odbywać się z tworzeniem jeziorka spoiny lub z pełnym przetopieniem złącza. Złącze charakteryzuje sie brakiem strefy wpływu ciepła i jest bardzo wąskie. Do celów spawalniczych wykorzystuje się lasery o działaniu impulsowym ze stałym elementem czynnym (najczęściej rubin) do wykonywania złączy punktowych, naprawa układów scalonych.

Spawanie laserowe umożliwia wykonywanie w dowolnej pozycji wszelkiego rodzaju i kształtu połączeń w bardzo szerokim zakresie grubości od Ok. 0,0025 mm do kilkudziesięciu cm.

Zalety:

- precyzja wykonania

- wąskie spoiny bez strefy wpływu ciepła

- małe paczenie? Sie wyrobów spawanych

- można spawać ceramikę wiązką elektronów

- szybkie spawanie

- spawanie w dowolnych miejscach, równocześnie kilku punktów, duże rozmiary

Wady:

- mała sprawność lasera

RYS

24.Wady zewnetrzne złączy spawanych.

-wklęsłość grani występuje zwykle podczas spawania obwodowego rur

-brak przetopu występuje podczas nieprawidłowego przygotowania elementów do spawania, przy zbyt małej energii liniowej spawania, niewłaściwej technice spawania

-przyklejenie jest to całkowity lub miejscowy brak przetopienia spoiny z materiałem podstawowym bądź między warstwami spoiny.

-Pęknięcia gorące- zachodzą w spoinie jak i w jej strefie wpływu ciepła oraz w materiałach o jednofazowej strukturze gamma albo F. Pęknięcia zachodzą w temperaturze solidusu.

- Pęknięcia na zimno (zwłoczne)

występują w temp. niższych niż 200 C, do dwóch dób po procesie spawania

Czynniki je powodujące :

-hartowanie stali pod wpływem procesu spawania (powstawanie charakterystycznej struktury martenzytycznej)

wystąpienie wodoru w spoinach

wystąpienie odkształceń i naprężeń powstałych w trakcie procesu spawania realizowanych w warunkach mniejszego lub większego utwardzenia spawanych elementów

-wyciek stopiwa występuje w podolnej pozycji spawania wskutek nieumiejętności spawania

-nierówne lico jest skutkiem nieumiejętności spawania

-podtopienia wyst gdy się spawa prądem o zbyt dużym natężeniu

-porowatość lica to skutek oddziaływania pęcherzy tworzących się w żużlu na płynny metal

-krater nieprawidłowe zakończenie spoiny wynikające z braku powtórnego przetopienia

-wklęśnięcie w licu występuje przy zbyt dużym natężeniu prądu

-nadmierny nadlew lica jest skutkiem nieumiejętności spawania

-nawis i rozlanie się lica jest skutkiem nieumiejętności spawania

-uskoki, niesymetryczność spoiny dwustronnej występują przy nieosiowym złożeniu elementów do spawania lub podczas niestarannego spawania

-wypaczenie podłużne jest spowodowane brakiem wstępnego odkształcenia, brakiem zmocowania elementów, niewłaściwą kolejnością spawania poszczególnych warstw i wykonywaniem zbyt długich spoin ciągłych zamiast przerywanych

-wypaczenie poprzeczne występuje przy braku wstępnego odkształcenia, zastosowaniu spoin V zamiast X braku mocowania elementów, zbyt dużym kącie ukosowania

25.Wady wewnętrzne złączy spawanych.

-pęcherz-jest to przestrzeń wewnątrz spoiny wypełniona gazem

-żużle są to wtrącenia niemetaliczne stałe (tlenki fosforki siarczki) uwięzione w zakrzepłej spoinie.

-wtrącenia metaliczne powstają przy zbyt dużym natężeniu prądu powodującym nadtapianie elektrody.

---