Wydział Elektryczny Politechniki Lubelskiej
Studium dzienne, semestr 5.
Zespół nr 3 Data wykonania:
1. Artur Sobieszek 1999-10-13
2. Marek Salasa
Laboratorium metrologii
elektrycznej i elektronicznej.
Ćwiczenie Nr 3
Temat: Sprawdzanie wieloukładowych mierników magnetoelektrycznych.
1. Wstęp.
W ćwiczeniu zapoznajemy się z miernikami magnetoelektrycznymi, podstawowymi miernikami w obwodach prądu stałego. Wykonując ćwiczenie poznajemy metody badania mierników w celu wyznaczenia błędów, klasy i krzywej poprawek miernika. Poznajemy metodę wykreślną wyznaczania błędów, a także sposoby poszerzania zakresów mierników magnetoelektrycznych.
2. Sprawdzanie badanego miernika na zakresie 60 mV.
Schemat pomiarowy.
Oznaczenia:
mVx - miernik badany, miliwoltomierz magnetoelektryczny, kl. 0,5, zakres 60 mV, R=20 Ω,
nr PL-P3-234-E6
mVW - miernik wzorcowy, miliwoltomierz magnetoelektryczny, kl. 0,2, zakres 60 mV, nr PL-P3-642/E6
R - opornik suwakowy nr PL-K-025/E6
Rd - opornik dekadowy DR6-16, nr P3-305-E6
W - wyłącznik
E - źródło prądu stałego, zasilacz KB-60-01 nr P3-425-E6
Tabela pomiarów i obliczeń.
|
odchylenie wzrastające |
odchylenie malejące |
||||||||||
L.p. |
αx |
αw |
αw/2 |
Δα |
p |
δm |
αx |
αw |
αw/2 |
Δα |
p |
δm |
--- |
dz |
dz |
dz |
dz |
dz |
-- [×10-3] |
dz |
dz |
dz |
dz |
dz |
--[×10-3] |
1. |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2. |
5 |
10 |
5 |
0 |
0 |
0 |
5 |
10 |
5 |
0 |
0 |
0 |
3. |
10 |
20 |
10 |
0 |
0 |
0 |
10 |
20 |
10 |
0 |
0 |
0 |
4. |
15 |
30 |
15 |
0 |
0 |
0 |
15 |
30 |
15 |
0 |
0 |
0 |
5. |
20 |
40 |
20 |
0 |
0 |
0 |
20 |
40 |
20 |
0 |
0 |
0 |
6. |
25 |
50 |
25 |
0 |
0 |
0 |
25 |
50 |
25 |
0 |
0 |
0 |
7. |
30 |
60 |
30 |
0 |
0 |
0 |
30 |
60 |
30 |
0 |
0 |
0 |
8. |
35 |
70 |
35 |
0 |
0 |
0 |
35 |
70 |
35 |
0 |
0 |
0 |
9. |
40 |
80,5 |
40,25 |
-0,25 |
0,25 |
-3,33 |
40 |
80 |
40 |
0 |
0 |
0 |
10. |
45 |
90 |
45 |
0 |
0 |
0 |
45 |
90 |
45 |
0 |
0 |
0 |
11. |
50 |
100 |
50 |
0 |
0 |
0 |
50 |
100 |
50 |
0 |
0 |
0 |
12. |
55 |
110,5 |
55,25 |
-0,25 |
0,25 |
-3,33 |
55 |
110 |
55 |
0 |
0 |
0 |
13. |
60 |
121 |
60,5 |
-0,5 |
0,5 |
-6,67 |
60 |
120,5 |
60,25 |
-0,25 |
0,25 |
-3,33 |
14. |
65 |
130 |
65 |
0 |
0 |
0 |
65 |
130,5 |
65,25 |
-0,25 |
0,25 |
-3,33 |
15. |
70 |
141 |
70,5 |
-0,5 |
0,5 |
-6,67 |
70 |
141 |
70,5 |
-0,5 |
0,5 |
-6,67 |
16. |
74 |
149 |
74,5 |
-0,5 |
0,5 |
-6,67 |
74 |
149 |
74,5 |
-0,5 |
0,5 |
-6,67 |
Obliczenia:
Określenie klasy badanego miernika:
δm(max)⋅100 = -6,67⋅10-3⋅100=0,667
Badany miernik należy do klasy 1.
Określenie płynności regulacji napięcia.
Najmniejsza wartość sprawdzanego napięcia:
Rd = 9423 Ω, U = 4 mV, Rd' = 8731 Ω, U' = 4,4 mV
Najmniejsza wartość sprawdzanego napięcia:
Rd = 618 Ω, U = 59,6 mV, Rd' = 617,4 Ω, U' = 60 mV
Wnioski:pkt1
badany miernik nie spełnia warunków miernika klasy 0,5;
względny błąd wynoszący 0,00667 pozwala zakwalifikować go do klasy 1;
gdyby miernik spełniał warunki klasy 0,5, to wtedy płynność regulacji napięcia przy najmniejszym sprawdzanym napięciu byłaby zbyt mała (0,2⋅0.005⋅60 mV= 60 μV); ponieważ miernik na podstawie pomiarów został zakwalifikowany do klasy 1 to płynność regulacji przy najmniejszym sprawdzanym napięciu jest odpowiednia (0,2⋅0.01⋅60 mV= 120 μV);
w tabeli z wynikami pojawiła się kolumna αw/2; wynika to z tego iż miernik wzorcowy miał dwukrotnie większa liczbę działek;
wartości błędów dla odchylenia rosnącego i malejącego są zbliżone;
ostatni pomiar jest zrobiony dla liczby działek 74, a nie 75 gdyż przy wychyleniu miernika badanego do 75 działek miernik wzorcowy wychylał się poza zakres pomiarowy.
3. Sprawdzanie badanego miernika jako miliamperomierza o zakresie 30 mA.
Schemat pomiarowy.
Oznaczenia:
mVx - miernik badany, miliwoltomierz magnetoelektryczny, kl. 0,5, zakres 60 mV, R=20 Ω,
nr PL-P3-234-E6 + bocznik
mVW - miernik wzorcowy, miliamperomierz magnetoelektryczny, kl. 0,2, zakres 30 mA, nr PL-P3-642/E6
Rd - opornik dekadowy DR6-16, nr P3-305-E6
W - wyłącznik
E - źródło prądu stałego, zasilacz KB-60-01 nr P3-425-E6
Tabela pomiarów i obliczeń.
L.p. |
αx |
αw |
αw/2 |
Δα |
p |
δm |
--- |
dz |
dz |
dz |
dz |
dz |
-- [×10-3] |
1. |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2. |
74 |
148,5 |
74,25 |
-0,25 |
0,25 |
-3.33 |
Obliczenia:
Krzywe błędów Δα
= f(α) - wychylenie rosnące
Krzywe błędów Δα = f(α) - wychylenie malejące
Tabela błędów odczytanych z wykresów.
|
odchylenie wzrastające |
odchylenie malejące |
||||
L.p. |
αx |
Δαodcz |
δm |
αx |
Δαodcz |
δm |
|
dz |
dz |
--[×10-3] |
dz |
dz |
--[×10-3] |
1. |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2. |
5 |
0,02 |
0,23 |
5 |
0,02 |
0,23 |
3. |
10 |
0,03 |
0,45 |
10 |
0,03 |
0,45 |
4. |
15 |
0,05 |
0,68 |
15 |
0,05 |
0,68 |
5. |
20 |
0,07 |
0,91 |
20 |
0,07 |
0,91 |
6. |
25 |
0,08 |
1,12 |
25 |
0,08 |
1,12 |
7. |
30 |
0,10 |
1,35 |
30 |
0,10 |
1,35 |
8. |
35 |
0,12 |
1,57 |
35 |
0,12 |
1,57 |
9. |
40 |
0,39 |
5,13 |
40 |
0,14 |
1,80 |
10. |
45 |
0,15 |
2,03 |
45 |
0,15 |
2,03 |
11. |
50 |
0,17 |
2,25 |
50 |
0,17 |
2,25 |
12. |
55 |
0,44 |
5,81 |
55 |
0,19 |
2,48 |
13. |
60 |
0,70 |
9,37 |
60 |
0,45 |
6,04 |
14. |
65 |
0,22 |
2,93 |
65 |
0,47 |
6,27 |
15. |
70 |
0,74 |
9,81 |
70 |
0,74 |
9,81 |
16. |
74 |
0,75 |
10 |
74 |
0,75 |
10 |
Obliczenia:
Wnioski:AMP.pkt3
badany miernik na podstawie analizy błędów odczytanych z wykresu należy zakwalifikować do klasy 1 (δm(max)⋅100= 0.01⋅100=1);
zastosowanie bocznika pozwoliło na pomiar prądu za pomocą miliwoltomierza;
krzywe i wartości błędów dla odchylenia rosnącego i malejącego są zbliżone;
4. Obliczenie dla badanego miernika rezystancji opornika dodatkowego potrzebnego do poszerzenia zakresu z 3 V do 15 V. Sprawdzenie miernika na zakresie 15 V.
Schemat pomiarowy.
Oznaczenia:
Vx - miernik badany, woltomierz magnetoelektryczny, kl. 0,5, zakres 3 V, R=1500 Ω,
nr PL-P3-234-E6
VW - miernik wzorcowy, woltomierz elektrodynamiczny, kl. 0,2, zakres 15 V, R=30 Ω, nr PL-P3-642/E6
Rd - opornik dekadowy DR6-16, nr P3-305-E6
Z - źródło prądu stałego, zasilacz KB-60-01 nr P3-425-E6
Obliczenie wartości rezystancji opornika dodatkowego.
Tabela pomiarów i obliczeń.
|
odchylenie wzrastające |
odchylenie malejące |
||||||||||
L.p. |
αx |
αw |
αw/2 |
Δα |
p |
δm |
αx |
αw |
αw/2 |
Δα |
p |
δm |
--- |
dz |
dz |
dz |
dz |
dz |
--- |
dz |
dz |
dz |
dz |
dz |
--- |
1. |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2. |
20 |
39,5 |
19,75 |
0,25 |
-0,25 |
3,33 |
20 |
39,5 |
19,75 |
0,25 |
-0,25 |
3,33 |
3. |
25 |
49,5 |
24,75 |
0,25 |
-0,25 |
3,33 |
25 |
49 |
24,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
4. |
30 |
60 |
30 |
0 |
0 |
0 |
30 |
60 |
30 |
0 |
0 |
0 |
5. |
35 |
70 |
35 |
0 |
0 |
0 |
35 |
69,5 |
34,75 |
0,25 |
-0,25 |
3,33 |
6. |
40 |
80 |
40 |
0 |
0 |
0 |
40 |
79,5 |
39,75 |
0,25 |
-0,25 |
3,33 |
7. |
45 |
89,5 |
44,75 |
0,25 |
-0,25 |
3,33 |
45 |
89 |
44,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
8. |
50 |
99 |
49,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
50 |
99 |
49,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
9. |
55 |
109 |
54,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
55 |
109 |
54,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
10. |
60 |
119 |
59,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
60 |
119 |
59,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
11. |
65 |
129 |
64,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
65 |
129 |
64,5 |
0,5 |
-0,5 |
6,67 |
12. |
70 |
138,5 |
69,25 |
0,75 |
-0,75 |
10 |
70 |
138,5 |
69,25 |
0,75 |
-0,75 |
10 |
13. |
75 |
148,5 |
74,25 |
0,75 |
-0,75 |
10 |
75 |
148,5 |
74,25 |
0,75 |
-0,75 |
10 |
Obliczenia:
Krzywe błędów Δα = f(α) - wychylenie rosnące
Krzywa błędów Δα = f(α) - wychylenie malejące
Wnioski:
zastosowanie opornika dodatkowego pozwoliło na rozszerzenie zakresu pomiarowego z 3 V do 15 V;
miernik należy zakwalifikować do klasy 1; błędy miernika są większe niż wynikałoby to z danych fabrycznych miernika (klasa 0,5);
jako miernik wzorcowy został użyty woltomierz elektrodynamiczny, jego rezystancja wewnętrzna na zakresie 7,5 V wynosi 15 Ω (zakres 15 V - R=30 Ω) co jest wartością małą jak na woltomierz. Dokonując pomiarów trzeba zwrócić uwagę na błędy dodatkowe wynikające z dużego prądu płynącego przez przewody, a także na to że woltomierzem tym można prawidłowo zmierzyć wartość napięcia źródła o dużej wydajności prądowej (małej rezystancji wewnętrznej);
porównując krzywe błędów badanego miernika z otrzymanymi w pkt. 3 (na podstawie pomiarów z pkt. 2) należy stwierdzić że błędy bezwzględne różnią się znakiem, natomiast wartość bezwzględna błędu względnego δm nie przekracza wartości 0,01, oznacza to że badany miernik może służyć jako miliwoltomierz o zakresie 60 mV, miliamperomierz o zakresie 30 mA ( po zastosowaniu bocznika), a także woltomierz o zakresie 15 V (po zastosowaniu opornika dodatkowego o wartości 6000 Ω). Na wszystkich tych zakresach jest to miernik klasy 1;
krzywe i wartości błędów dla odchylenia rosnącego i malejącego są zbliżone;
5. Podsumowanie.
Badając mierniki można stwierdzić czy dane fabryczne są zgodne z rzeczywistością.
Badany miernik nie spełnił warunków podanych przez producenta. Może wynikać to z tego, że badany miernik ma usterkę nie wychwyconą podczas kontroli jakości w fabryce. Błędy większe od zadeklarowanych przez producenta mogą wynikać również z częstej pracy miernika w warunkach nienormalnych (np. częste przeciążenia, krzywe podłoże), a także z wad mechanicznych (np. krzywa wskazówka). Przyczyną błędnych wskazań może być także dość spory wiek i brak konserwacji przyrządu.
mVx
mVw
mAw
mAx
Vw
Vx
Z
Ocena:
. . . . . . . . . . . .
a - krzywa błędów miliwoltomierza na zakresie 60 mV
b - krzywa odniesienia badanego miernika na zakresie 30 mA
a - krzywa błędów miliwoltomierza na zakresie 60 mV
b - krzywa odniesienia badanego miernika na zakresie 30 mA