Karty Biblijne� 104

ASA

Panował od 977r. p.n.e. do 937r. p.n.e.
Trzeci król Judy po rozpadzie na dwa państwa (1Kl 15:8).
Wraz ze swoją armią zwyciężył milion Etiopczyków (2Kn 14:9-15).
Niesłusznie uwięził Chananiego (2Kn 16:7-10).
Gdy się zestarzał zachorował na nogi (1Kl 15:23).
„Usunął cudzoziemskie ołtarze oraz wyżyny i porozbijał święte pale” (2Kn 14:3).
Wziął skarby ze świątyni i z domu królewskiego i wysłał Ben-Hadadowi, aby skłonić go do ataku na Królestwo
Izraela (2Kn 16:1-3).
Panował czterdzieści jeden lat w Jerozolimie (1Kl 15:10).
Za jego czasów przez dziesięć lat panował pokój w Judzie (2Kn 14:1).

ACHAB

JEZEBEL

Córka Etbaala, króla Sydończyków, która została żoną Achaba (1Kl 16:31).
Jej imię znaczy: „gdzie jest wzniosły?”.
Na polecenie Jehu dworzanie wyrzucili ją z okna (2Kl 9:33).
Przy swoim stole żywiła 450 proroków Baala i 400 proroków świętego słupa (1Kl 18:19).
Zagroziła śmiercią Eliaszowi (1Kl 19:2).
Eliasz powiedział o niej: „Psy pożrą ją na polu w Jizreel” (1Kl 21:23).
Zabijała proroków Bożych dążąc do zabicia wszystkich (1Kl 18:13).
Wprowadziła w Samarii kult Baala (1Kl 16:32).

100

ELIASZ

Prorok, Tiszbita, który przepowiedział Achabowi, że nie będzie rosy ani deszczu (1Kl 17:1).
Wdowa z Carefat dała mu resztę chleba i powiedziała: „Zjemy to i umrzemy” (1Kl 17:12).
Został porwany na wozie ognistym ku niebiosom (2Kl 2:11).
Wraz z Mojżeszem ukazał się trzem apostołom i rozmawiał z Jezusem (Mt 17:3).
Modlił się, by nie było deszczu i został wysłuchany. Nie padało przez trzy pół roku (Jak 5:17).
Poddał próbie 450 proroków Baala i 400 proroków świętego słupa (1Kl 18:21-40).
Prorok, który 40 dni i 40 nocy szedł do góry Horeb w sile tego, co zjadł przed podróżą (1Kl 19:8).
Kruki przynosiły mu mięso i chleb nad doliną potoku Kerit (1Kl 17:6).

101

NABOT

Jezebel uknuła przeciw niemu spisek (1Kl 21:8-10).
Został ukamienowany (1Kl 21:13).
Nie chciał sprzedać swojej winnicy Achabowi (1Kl 21:3).
Z powodu jego śmierci, Eliasz zapowiedział, że psy zjedzą Jezebel i będą lizać krew Achaba (1Kl 21:19).
Miał winnicę, która podobała się Achabowi (1Kl 21:3).
Został fałszywie oskarżony przez dwóch nicponi (1Kl 21:13).

102

ELIZEUSZ

Otrzymał szatę od Eliasza i dwie części jego ducha (2Kl 2:9-13).
Uzdrowił wody Jerycha przez wrzucenie soli do źródła (2Kl 2:20,21).
Sprawił, że żelazna część siekiery, która wpadła do wody, wypłynęła na powierzchnię (2Kl 6:6).
Wskrzesił syna wdowy z Szunem (2Kl 4:35,36).
Dwie niedźwiedzice rozszarpały 42 dzieci za to, że wołały za nim: „W górę łysku!” (2Kl 2:23,24).
Powiedział do Gechaziego: „Trąd Naamana przylgnie do ciebie... po czas niezmierzony” (2Kl 5:27).
Powiedział do Naamana: „Trzeba byś poszedł i wykąpał się w Jordanie siedem razy” (2Kl 5:10).
Eliasz powołał go na proroka, gdy ten orał 12 zaprzęgami byków (1Kl 19:19).

103

GECHAZI

Chciwy sługa Elizeusza (2Kl 5:20-23).
Doradził Elizeuszowi, aby w nagrodę Szunamitce dać syna (2Kl 4:4:14).
Trąd Naamana przeszedł na niego (2Kl 5:27).
Położył laskę Elizeusza na twarz syna Szunamitki, ale ten nie zmartwychwstał (2Kl 4:31).
Powiedział do Naamana: „Dajże mi proszę talent srebra i dwie szaty na zmianę” (2Kl 5:22).
Gdy szedł do domu Szunamitki miał nikomu nie odpowiadać na pozdrowienia (2Kl 4:29).
Chciał odepchnąć Szunamitkę od Elizeusza (2Kl 4:27).

104

NAAMAN

Był dowódcą wojska syryjskiego w X wieku p.n.e.
Jego imię znaczy: „przyjemny”.
Został wyleczony z trądu przez Elizeusza (2Kl 5:14).
Elizeusz nie chciał przyjąć od niego darów (2Kl 5:16).
Dziewczynka izraelska powiedziała jego żonie, że Elizeusz może go uzdrowić (2Kl 5:3).
Gechazi wziął od niego dwa talenty srebra i dwie szaty (2Kl 5:23).
Chciał trochę ziemi z Izraela (2Kl 5:17).
Jego trąd przeszedł na Gechaziego (2Kl 5:27).
Na początku nie posłuchał Elizeusza dopiero wtedy, gdy przekonali go do tego jego słudzy (2Kl 5:12,13).