Mąż z plemienia Judy wysłany do przeszpiegowania Kaananu (Lb 13:6).
Jego imię znaczy: „pies”.
Tylko jemu i Jozuemu wolno było wejść do Kaananu z tych, którzy wyszli z Egiptu (Lb 14:30).
Powiedział do ludu: „Wyruszmy zaraz, a weźmiemy ją w posiadanie, gdyż na pewno zdołamy nią zawładnąć” (Lb 13:30).
Zgodnie z nakazem Jehowy otrzymał w posiadanie Hebron (Joz 15:13).
Gdy miał 85 lat powiedział: „Oto Jehowa zachował mnie przy życiu... Jestem dzisiaj tak silny, jak w dniu, w którym wysłał mnie Mojżesz” (Joz 14:10,11).
Córka prosiła go: „Udziel mi błogosławieństwa, bo dałeś mi połać ziemi na południu, i daj mi Gullot Górne i Gullot Dolne” (Sdz 1:15).
|
Był synem Aarona (Lb 20:26).
Jego imię znaczy: „Bóg dopomógł”.
Był kapłanem za czasów Mojżesza i Jozuego (Lb 27:22).
Został przyodziany przez Mojżesza w szaty Aarona (Lb 20:28).
Wyruszył razem z Izraelem na wojnę przeciw Midianowi (Lb 31:6,7).
Jego synem był Pinechas (Lb 25:7).
Razem z Mojżeszem dokonał spisu liczby Izraelitów (Lb 26:2).
Pierwszy arcykapłan w Ziemi Obiecanej (Pwt 10:6).
Po wyjściu z Egiptu był naczelnikiem lewickim (Lb 3:32).
|
Był synem Eleazara, a wnukiem Aarona (Wj 6:25).
Był wodzem odźwiernych przybytku (1Kn 9:20).
Zabił Zimriego i Kozbi (Lb 25:8).
Gdy na trzy plemiona padło podejrzenie, że odstępują od wielbienia Jehowy, stanął na czele grupy mającej zbadać tę sprawę (Joz 22:9-33).
Jego gorliwość została poczytana mu za prawość przez Jehowę (Ps 106:31).
Jako akpłan wyruszył z armią, która wywarła pomstę na Midianie (Lb 31:36).
Jego imię zajmuje ważne miejsce w kilku rodowodach z okresu po niewoli babilońskiej (1Kn 6:4,50, Ezd 7:5, 8:2).
|
Jej imię znaczy: „szeroka, przestronna”.
Przyjęła dwóch zwiadowców izraelskich (Joz 2:1).
Była nierządnicą (Joz 2:1).
Powiedziała: „Słyszeliśmy jak Jehowa wysuszył przed waszym obliczem Morze Czerwone... oraz co uczyniliście dwom królom Amorytów” (Joz 2:10).
Wywiesiła w swym oknie szkarłatny sznur (Joz 2:21).
Pomogła uciec zwiadowcom (Joz 2:15,16).
Ocalała wraz z rodziną z zagłady Jerycha (Joz 6:24,25).
Zawarła umowę ze zwiadowcami, którzy byli w jej domu (Joz 2:12-21).
|
Był synem Kermiego (Joz 7:18).
Jego imię znaczy: „sprowadzający niedolę”.
Zabrał dla siebie urzędową szatę z Szinearu, dwieście sykli srebra i złotą sztabę ważącą pięćdziesiąt sykli; i ukrył to w namiocie (Joz 7:21).
Miejsce jego śmierci to Nizina Achor (Joz 7:26).
Jehowa wskazał, że to no zgrzeszył (Joz 7:14-21).
On i jego rodzina zostali ukamienowani, a później spaleni (Joz 7:25).
Z jego powodu „rozpalił się gniew Jehowy przeciwko synom Izraela”(Joz 7:1).
Był też nazywany Acharem (1Kn 2:7).
|
Pierwszy sędzia Izraela (Sdz 3:11).
Był synem Kenaza (Sdz 3:11).
Za jego pośrednictwem Jehowa wybawił Izraelitów z ręki Kuszan-Risztaima (Sdz 3:10).
Jego ojciec był młodszym bratem Kaleba (Sdz 3:9).
Za jego czasów przez czterdzieści lat panował pokój (Sdz 3:11).
Spoczął na nim duch Jehowy (Sdz 3:10).
Kaleb dał mu za żonę Achsę, swoją córkę za to, że zdobył twierdzę Debir (Sdz 1:12,13).
|
Był drugim sędzią Izraela.
Był synem Gery (Sdz 3:15).
Był leworęczny (Sdz 3:15).
Jego miecz był długi na łokieć i miał dwa ostrza (Sdz 3:16).
Za jego pośrednictwem Jehowa wybawił Izraelitów z osiemnastoletniej niewoli (Sdz 3:14).
Powiedział do Eglona: „Mam dla ciebie słowo od Boga” (Sdz 3:19).
|
Był trzecim sędzią Izraela.
Był synem Anata (Sdz 3:31).
Pobił sześciuset Filystynów ościeniem bydlęcym (Sdz 3:31).
Został sędzią po Echudzie (Sdz 3:31).
„Wybawił Izraela” (Sdz 3:31).
W Biblii znajdują się tylko dwa wersety wspominające o nim (Sdz 3:31, 5:6).
Barak i Debora wspominają o nim w swojej pieśni (Sdz 5:6).
Po nim sędzią został Barak (Sdz 4:4-7).
|