bbRok akademicki 2000/01 |
Laboratorium z fizyki |
|||
Nr ćwiczenia: 1 |
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego |
|||
Wydział: Mechaniczny Kierunek: IZK Grupa: K 02 |
Karol Pac Bernat Paweł |
|||
Data wykonania 7.11.2000 |
Ocena |
Data zaliczenia |
Podpis |
|
|
T |
|
|
|
|
S |
|
|
|
1. Cel ćwiczenia.
Wyznaczenie wartości przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego oraz wyznaczenie dekrementu logarytmicznego tłumienia wahadła fizycznego..
2. Wprowadzenie.
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego.
Aby uniknąć błędu związanego z wyznaczeniem długości wahadła, stosuje się metodę BESSELA polegającą na tym, że wyznacza się okres T1wahadła o długości l1, następnie długość skraca się do l2 i wyznacza się ponownie okres wahadła T2. Wiedząc, że:
po odpowiednich przekształceniach otrzymamy:
powyższy wzór stanowi podstawę wyznaczania przyśpieszenia ziemskiego w tym ćwiczeniu.
3. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego.
Lp |
l1 |
t1 |
T1 |
l2 |
t2 |
T2 |
d |
g |
|
|
|
[cm] |
[s] |
[s] |
[cm] |
[s] |
[s] |
[cm] |
[m/s2] |
[m/s2] |
|
b1 |
97 |
98 |
1,96 |
77,5 |
88 |
1,55 |
19,5 |
9,36 |
0 |
|
2 |
95 |
93 |
1,9 |
81 |
88,5 |
1,62 |
14 |
13,7 |
4,36 |
|
3 |
92,5 |
90 |
1,85 |
79 |
88 |
1,58 |
13,5 |
14,2 |
4,84 |
|
4 |
90 |
89,5 |
1,8 |
77,5 |
87 |
1,55 |
12,5 |
15,3 |
5,94 |
|
5 |
87 |
88 |
1,74 |
76 |
86,5 |
1,52 |
11 |
17,5 |
8,14 |
|
|
|
|
Wykonujemy pomiary dla wahadła o długości l1. Mierzymy czas pięćdziesięciu pełnych wahnięć oraz odczytujemy amplitudy pierwszego i ostatniego wychylenia. Następnie obliczamy okres wahań:
[s] d = l1 - l2 = 19,5 [cm]
g=9,364,68 []
4. Wyznaczanie dekrementu tłumienia i współczynnika oporu wahadła fizycznego.
Wiadomo, że w przypadku drgań gasnących amplituda z upływem czasu maleje. Wyrażenie definiujące logarytmiczny dekrement tłumienia ma postać:
AK, Ak+1 - kolejne amplitudy (po okresie T)
- współczynnik tłumienia (zależy od momentu bezwładności drgającego ciała oraz od oporu ośrodka)
T - okres drgań
Sposób pomiaru:
Wychylamy wahadło z położenia równowagi i mierzymy czas drgań aż do ich całkowitego wygaszenia. Wartości kolejnych amplitud oraz liczbę wahnięć odczytujemy z krzywej zakreślonej przez wahadło. Podobnie obliczamy okres drgań. Wyniki zestawiono w tabeli:
t |
n |
T |
Ao |
A1 |
A2 |
A3 |
A4 |
A5 |
[s] |
|
[s] |
[cm] |
|||||
3,6 |
7 |
3,6 |
9,5 |
7,3 |
6,5 |
4,5 |
4 |
2 |
δ= ln A0/A1
δ1 = ln 9,5/7,3 =0,26
δ2 = ln 7,3/6,5 = 0,11 δśr = (δ1+...+ δ6 )/5 = 0,25
δ3 = ln 6,5/4,5 = 0,36 T = t/n
δ4 = ln 4,5/4 = 0,11 T = 3,6 / 7 = 0,5 [s]
δ5 = ln 4/2 = 0,69
δ
,
δ, , ,
5. Rachunek błędów.
Błąd maksymalny przy wyznaczaniu wartości przyspieszenia ziemskiego obliczono ze wzoru:
Błąd przy obliczaniu wartości obliczono ze wzoru na błąd przeciętny:
= 0,18
[s]
,
6. Zestawienie wyników.
Współczynnik tłumienia drgań wynosi:
=0,510,37
Logarytmiczny dekrement tłumienia drgań gasnących wynosi:
Przyspieszenie ziemskie obliczone za pomocą wahadła matematycznego wynosi:
g=9,364,68
7. Wnioski
Doświadczenie pierwsze obarczone jest dużym błędem wynikającym z małej doskonałości sprzętu pomiarowego oraz niedokładnego odczytu wartości mierzonych przez wykonującego pomiary.
W drugim doświadczeniu występują te same przyczyny decydujące o błędzie. Daje się jednak zauważyć fakt wzrostu współczynnika tłumienia równolegle do malejącej amplitudy.