Wychowanie wg Konarzewskiego- jest działalnością w której jeden człowiek stara się zmienić innego człowieka. Wg H. Muszyńskiego- wych. to świadoma działalność jednych osób zmierzająca do wywołania przez interakcje społeczne trwałych zmian w osobowościach innych osób. WG K. Sośnickiego - pewien ciąg zmian prowadzących do nowego stanu fizycznego i psychicznego człowieka/…/ bez względu na to kto lub co to stawianie się powoduje. WG R. Miller -wych. to interwencja w dialektyczny związek człowieka i świata regulująca ich wzajemne stosunki przez współdziałanie w twórczym rozwoju społeczeństwa i jednostki. Socjalizacja wg Okonia-proces włączania jedn. W społ. Umożliwiający integracje z nimi czyli zaadoptowanie przyjętego w danym społeczeństwie sposobu myślenia i odczuwania oraz zgodę na obowiązujący w nim system wartości łącznie z powszechnie głoszonymi tam normami i przekonaniami. Wg Szczepańskiego- to cześć całkowitego wpływu środowiska która wprowadza jednostkę do udziału w życiu społecznym, uczy ja zachowania się wobec przyjętych wzorów, rozumienia kultury, czyni ja zdolna do wykonywania określonych ról społecznych.

Cechy wychowania: 1)złożoność wychowania- zachowanie czł. zależne jest od uwarunkowań zewn. Jak również uwarunkowań wewnętrznych czyli osobistych przeżyć i doświadczeń człowieka. Także wszystko co oddziałuje z zewnątrz człowieka wpływa na ogół w sposób okrężny tj. przez jego uwarunkowania wewnętrzne. Takim uwarunkowaniom podlega także proces wychowania niezależnie od tego czy dostrzega się w nim charakter interwencyjny czy proces