Najpopularniejsze typy nośników informacji stosowane w systemach komputerowych

Nośniki magnetyczne:
Dyskietki: 360 kB, 1.2 MB, 1,44 MB, 2.88 MB
Dyskietki innych urządzeń np. ZIP 100 MB
Dyski twarde – setki GB
Mikrodyski
Taśmy np. streamery – pojemności do dziesiątek TB

Nośniki optyczne
CD-R – pojemności do 800 MB
CD-RW – pojemności do 800 MB
DVD-R/RW – pojemności do 17 GB

Nośniki magnetyczno-optyczne
MO – pojemności do 5.2 GB (650 MB, 1.3 GB)

Pamięci flash
PenDrive – do GB
Compact Flash
Memory Stick (Sony) I inne

Zapis i odczyt informacji na nośnikach magnetycznych

Do zapisu i odczytu informacji w nośnikach tego typu wykorzystywane są właściwości fizyczne pewnej grupy materiałów – magnetycznie twardych. Ich cechą jest zapamiętanie ustawień dipoli magnetycznych pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego – zapis.
W przypadku odczytu danych wykorzystując zjawisko indukcji elektromagnetycznej: indukowana jest w obwodzie głowicy odczytującej siła elektromotoryczna E, pod wpływem której przepływa prąd.

Taśmy i napędy taśmowe
Taśmy dzielą się na wąskie (4, 8 lub 6,35 mm – ¼ cala) oraz szerokie ½ cala (12,7 mm). Taśmy wąskie są konfekcjonowane w kasetach o wymiarze Najczęściej 3,5 lub 5,25 cala. Długości taśm wynoszą od kilkudziesięciu metrów do 1100 m.
Technologie zapisu na taśmach magnetycznych:
zapis liniowy : dane zapisywane SA sekwencyjnie znak po znaku na ścieżkach równoległych do krawędzi taśmy
zapis helikalny: ścieżki są nachylone pod pewnym kątem do krawędzi taśmy.

CD-ROM

Nośniki i napędy CD-ROM wywodzą się z rewolucyjnego rozwiązania firm Sony i Philips stosowanego początkowo do cyfrowego zapisu dźwięku (ang. Compact Disc Digital Audio). Grubość płyty około 1,2 mm i średnicy 12 lub 8 cm. Dysk przechowuje 650, 700 lub 800 MB co odpowiada, dla 650 MB, około 74 minut dźwięku o najwyższej jakości, 200.000 stron maszynopisu. Zastosowany laser : 780 nm.
Ścieżka z danymi rozpoczyna się wewnątrz płyty i spiralnie przechodzi do jej brzegu. Stosowana jest zmienna prędkość obrotowa przy odczycie celem zapewnienia stałej prędkości liniowej (CLV (ang. Costant Linear Velocity). Dane zapisywane są w postaci tzw. „pitów” – zagłębień i „landów” – fragmentów wypukłych ścieżki. Odczyt oraz zapis danych odbywa z wykorzystaniem spójnego światła laserowego.
Na każdej płycie CD wyróżnić można dwie części – systemową i informacyjną. Przesuwając się od środka do brzegu nośnika, głowica natrafia najpierw na obszar kalibracji mocy lasera (Power Calibration Area – PCA). Obszar PCA należy do systemowej części płyty. Podstawowa prędkość transmisji danych 150 kB/s.

MOD

Do zapisu i odczytu danych napęd magnetooptyczny wykorzystuje światło lasera i pole magnetyczne Głowica wytwarza pole magnetyczne, zapis może nastąpić jednak dopiero po podgrzaniu do wysokiej temperatury (tzw. punkt Curie) aktywnej warstwy nośnika za pomocą wiązki lasera. Jednocześnie pole magnetyczne zmienia właściwości polaryzacyjne fragmentu nośnika, powodując ustawienie domen magnetycznych. Sam napęd może być 3,5 calowy lub 5,25 calowy.
Podczas odczytu informacji wykorzystywana jest wiązka lasera, której światło odbija się od warstwy aktywnej nośnika i w zależności od polaryzacji magnetycznej domen rozpoznawane jest przez analizator i detektor optyczny jako wartość binarna zero lub jeden.