Wojny polsko-rosyjskie w XVII w.
Wiek XVII w historii Rzeczypospolitej to okres nieustannych wojen. Na początku stulecia raczej były one korzystne dla Polaków. Jednak z upływem czasu nasi przeciwnicy okazywali się znacznie od nas silniejsi.
Państwo polsko-litewskie, to znaczy Rzeczpospolita Obojga Narodów na przełomie wieków XVI i XVII, imponowało swymi rozmiarami. Znajdowało się w gronie największych państw ówczesnej Europy. Ale pomimo tego nie mogło się chwalić swoją siłą tak jak inne państwa Europy. W Rzeczpospolitej źle się działo w rządzie. Stopniowo ulegał on zupełnemu rozkładowi. Magnaci poczęli rządzić samowładnie. Starali się otrzymać od panującego pod wszelkimi pozorami nadanie zamków, starostw, miasteczek oraz wsi. W ogóle przestano się liczyć ze zdaniem władcy. Taki stan rzeczy doprowadził do ogromnego osłabienia kraju oraz wywiązywania się coraz to nowych konfliktów.
Pierwsze stracie polski z Rosją.
Dotyczyło dominacji na terenie Inflant, na które to w roku 1558 uderzył rosyjski car Iwan IV. Wojnę z Rosją prowadził król Zygmunt III August, a później Stefan Batory. Ten ostatni uderzył bezpośrednio na Moskwę oraz zdobył Wielkie Łuki, Płock a także szereg innych twierdz i miast. Wojnę zakończył podpisany w roku 1582 rozejm w Jamie Zapolskim. W myśl którego moskiewskie załogi opuściły grody w Inflantach, zaś Rzeczpospolita uzyskała zarówno ziemię płocką jak i wybrzeże Morza Bałtyckiego.
Następne starcie z Rosją :
W roku 1610, polskie siły przekroczyły granicę rosyjską. Następnie obległy oraz zdobyły Smoleńsk. miasto broniło się bardzo mocno jednak polskie wojsko po kilkutygodniowym oblężeniu wkroczyło do niego. Mogło tego dokonać przede wszystkim za sprawą dowódcy Stanisława Żółkiewskiego..
W latach 1617-1618, odbyła się wyprawa Władysława na Moskwę. Rosyjscy bojarowie zrzucili z tronu Szujskiego a wybrali carem królewicza Władysława. Postawili jednakże warunek, że będą mogli zachować swoją religię. Król Zygmunt III Waza, któremu bardzo zależało na przejściu Rosji na katolicyzm, nie podpisał traktatu. Fakt ten spowodował powstanie przeciwko Rzeczpospolitej.
Następne próby polskich najazdów zakończyły się niestety niepowodzeniem, dlatego też polsko - rosyjskie wojny zakończyły się w Dywilnie podpisaniem rozejmu w 1619 roku. W myśl którego Polska objęła swym panowaniem Smoleńszczyznę, jak również ziemię czernihowską oraz siewierską. Car Michał Romanow, dostrzegając słabość państwa polskiego, liczył, iż przedłuży się elekcja kolejnego władcy co uniemożliwi Polakom odpowiednio skuteczną obronę. Jednak w momencie zagrożenia państwa miała miejsce zgodna elekcja i królem wybrano syna zmarłego władcy, Władysława..
Dnia 14 czerwca roku 1634 nad rzeką Polanówką, został zawarty wieczysty pokój z Rosją (odtąd nazywany pokojem polanowskim). Zostały wówczas potwierdzone terytorialne warunki rozejmu dywilińskiego, zaś Władysław IV zrzekł się za cenę 20 tysięcy rubli swoich pretensji do carskiej korony.
W taki sposób skończył Się kolejny już etap XVII-wiecznych zmagań polsko-rosyjskich. Polska co prawda nie utraciła żadnych terytoriów, jednak jej władca został pozbawiony ostatnich praw jakie mógł rościć do moskiewskiego tronu. Potwierdzało to fakt, iż Polska pomału stawała się coraz słabszym państwem.