Działania grupy TOTART
TOTART-sztuka totalna. Była to najważniejsza alternatywna grupa artystyczna lat 80.
Powstała w Gdańsku w 1986 r. Jej członkami byli głównie studenci Wydz. Hum. Formację TotArt zakładali : Zbigniew Sajnóg, Paweł Konjo Konnak, Paweł Paulus Mazur, Mariola Białołęcka, Iwona Bender, Artur Kudłaty Kozdrowski. Później do formacji dołączyli: Lopez Mausere, Tymon Tymański, Darek Brzóska Brzóskiewicz czy grupa YO ALS JETZ (Rusciński, Kabala, Awsiej) i wielu wielu innych. Początkowo występowała pod nazwą Miasto-Masa-Masarnia.
Nazwa TotArt pojawiła się po raz pierwszy na jednej z flag grupy masarskiej podczas FAMY w lipcu w Świnoujściu. Oficjalnie zaczęła być używana przez grupę w grudniu 1986r.. Nie można jednoznacznie wytłumaczyć nazwy, ponieważ ma wiele konotacji.
TotArt był najgłośniejszym ruchem neofuturystycznym i neodadaistycznym w Polsce. Działania totartowskie miały w latach 80. charakter niekontrolowanych happeningów, podczas których następowała narracja, ekspozycja i ekspozycja- połączenie elementów wizualnych z czytaniem przygotowanych utworów i ruchem oraz przekrzykiwaniem się nawzajem. Były też absolutną prowokacją estetyczną - połączoną często ze striptizem, antystrptizem, niekontrolowanym oddawaniem moczu i kału, a podobno i obrzucanie się tym ostatnim (fuj:)). Ówczesna milicja często przerywała działania totartowskie, które swoje nazwy zmieniały z miesiąca na miesiąc, np. Muzeum Objazdowe, Agencja Naleśnicy, Koncern Metafizyczno-Rozrywkowy „Pigułka Progresji”.
Literacką frakcją TotArtu była głównie grupa ZLALI MI SIĘ DO ŚRODKA. Ideologią TotArtu zajmowali się głównie Zbigniew Sajnóg (1958), Atur Kudłaty Kozdrowski, Ryszard Tymon Tymański oraz Paweł Konjo Konnak. Zakładała ona:
tranzystorium - płynność grupy (od 10 do 80 osób), współwynikanie i współzależność form i koncepcji, przejściowość historyczna w związku z upływem czasu, ciągła metamorfoza nomenklatur i kształtów, ciągła rotacja przedmiotów według ich chęci
terapeutyczny wymiar sztuki wynikający z samego spotkania
zlewność - wyswobodzenie spod kontroli racjonalnego umysłu, wartość sumy indywidualnych wylewów
nie uleganie psychologii przeboju
adekwatność - odrzucenie postulatu nowości w sztuce na rzecz adekwatności, przetasowanego programowego wstecznictwa
wszystko jest warte.
Charakterystyczny dla tekstów programowych TotArtu jest język nawiązujący niekiedy do staropolszczyzny, który można byłoby nazwać barokiem futurystycznym.
Pierwszym organem prasowym TotArtu było wydawane przez Konika w latach 1986-87 „Futurofato”, w 1988 ukazała się obszerna „Higiena”, a w 1992 „Metafizyka Społeczna”.
Ogólem przez TotArt przewinęła się prawie setka osób.
Od 1989 roku aktywni twórcy TotArtu, zwłaszcza poeci Zlali Mi się Do Środka byli stopniowo wchłaniai przez bruLion, który wydawał książki niektórych z nich (m.in. wiersz Sajnóga „Flupy z pizdy” (przepraszam za wyrażenie..:/)
W latach 90. powstała Fundacja TotArt. Środowisko zbliżone do niego przygotowało w 1992 roku Gdańskie Dni Niezależnych, obszerna prezentacja Totartowska nastąpiła też na Festiwalu Energia Sztuki w Żarnowcu.
W toku 1993 Z.Sajnóg doznał objawienia religijnego i przyłączył się do sekty „Niebo” Bogusława Kacnajora. Moment ten można uznać za zamknięcie dziejów TotArtu, jako, że Sajnóg zniszczył całe archiwum grupy.
Oprac. na podstawie hasła w Parnas Bis, i strony jednego z członków.