Ratownictwo medyczne 12.10.2010
Temat: diagnoza ratownicza, wstepna
Zastosowanie oceny przytomności w drożności oddechu i krarzenia
Wstępna ocena urazowa
Klasyfikowanie do trybu udzielania pomocy
Zastosowanie pozycji bocznej ustalonej ( bezpiecznej )
Zastosowanie unieruchomień opatrunków, ochrony przed utrata ciepła
Ad. 1 Diagnoza to rozpoznanie stanu w jakim znajduje się osoba poszkodowana dla celów udzielenia pomocy ratowniczej.
Metody zbierania danych :
Wywiad
Możemy stwierdzic ze osoba jest przytomna ma drozne drogi oddechowe ma krazenie i ma lub nie ma dolegliwości w przypadku braku odpowiedzi lub reakcji przystepujemy do kolejnego etapu stawiania diagnozy, oceny podstawowych parametrów
- drożności dróg oddechowych
- obecności oddechu i krazenia
osoba udxzielajaca pierwszej pomocy ma jedynie stwierdzic na podstawie w/w procedur czy krążenie i oddech sa zachowane. Ratownik ma obowiązek oceny tetna i jego parametrow
- częstotliwość
- miarowość
- wypełnienie ( wyczuwalność )
podobnie z oddechem, ratownik powinien ocenic jakość tego oddechu
Dodatkowe krótkie procedury, które pozwalają uszczegółowić stan pacjenta
- ocena czasu napływu włośniczkowego
to badnie polegające na uciśnięciu plytki paznokcia do jego zbledniecia, nastepnie zwalniamy ucisk i sprawdzamy w jakim czasie na nowo się zaróżowi. Jeżeli poniżej 2s to swiadczy o wydalnym układzie krążenia. Jeżeli powyżej 2s, świadczy o zaburzeniach / niewydolności układu krążenia.
- procedura krótkiego badania urazowego
krótkie badanie urazowe, które ma na celu poszukiwanie urazow i obrazen ciała u osoby poszkodowanej, która nie sygnalizuje nam tego albo nieprzytomna. Wykonywana jest ona w scisle określony sposób i obejmuje kazda okolice ciała i trwa nie dłużej niż 2 min.
ściśle określony sposób wykonywania krotkiego badania urazowego (wchodzącego w sklad BTLS – urazowej diagnozy poszkodowanego)
ma następująca kolejność i sposób wykonania.
1. Głowa – jeden ruch oburącz (zaglada w uszy czy nie wycieka krew)
2. Kark – oburącz z 2 stron jednym ruchem
3. Szyja – bezdotykowo (wzrokiem) sprawdzamy czy jest symetryczna, czy grdyka znajduje się pośrodkowo, czy nie są przepełnione żyły szyjne
4. Obojczyki – dwoma rekami po dwóch stronach
5. Klatka piersiowa – u mężczyzn oburącz w uciskanych, ruchy opasujące (jak najdalej siegniemy z pod pachy ) żebra, na łukach żeber ( od podłoża aż do góry ).
u kobieb dwoma ruchamy, nie dotykamy gruczołów sutkowych
6.Badanie brzucha – rece obok siebie, palce razem lekko uciskamy by sprawdził czy nie ma krwawienia , ciala obcego. Nastepnie przenosimy na czesc srodkowa i naciskamy. Kolejnie przekladamy do najdalszej czesci brzucha poszkodowanego.
7. Badanie bioder – rece oddzielnie układamy na bliższym biodrze ( jedna na biodrze druga pod posladek i od gory delikatny ucisk dlonia ) potem na drugim biodrze to samo, kolejno kładziemy obie dlonie jednoczesnie na miednicach i sprawdzamy czy tworzy całość
8. Bliższa konczyna dolna - rozpoczynamy od wsuniecia jednej reki pod pośladki druga idzie od góry ruchem ślizgającym obejmuje cla powierzchnię, nastepnie badanie kosci dlugich, od gory do stopy, chwytamy dwa końce kości. Konczyna dalsza tak samo.
9. Konczyna blizsza górna – jedna reka na bark druga pod łopatke, ruchem prasującym od barku do dloni , potem kości długie ramienia, przedramienia i zgiecie dloni, na koniec ocena plecow w okolicy lędźwiowej
10. badanie kregów lędźwiowych -
Po wykonaniu tego badania przekazujemy ustny raport
- w obrębię tym i tym , taki i taki objaw
W stuacji gdy poszkodowany lerzy na boku czy brzuchu, badanie urazowe prowadzimy w pozycji zastanej wedóg znanego schematu zachowując te sama kolejność i sposób badania i dopiero puzniej można go atraumatycznie odracamy na plecy. Osobe nieprzytomna bez stwierdzonych urazow możemy ułożyc w pozycji bezpiecznej kardiologicznej aby utrzymac drozne drogi oddechowe. W przypatku pojawienia się zaaburzen, zatrzymania okrazenia pacie ta ponownie przewrocic na wznak.