1.ONTOGENEZA-rozwój osobniczy, całokształt procesów morfologicznych i fizjologicznych trwających od momentu zapłodnienia do śmierci osobnika.
ASPEKTY ILOŚCIOWE-
Kinetyka rozwoju-jest to poziom, na jakim przebiega rozwój danego osobnika, np. niższy, normalny, wyższy.
Dynamika rozwoju-jest to wielkośc przyrostów danej cechy w jednostce czasu, inaczej tempo rozwoju.
Rozmach- wielkośc zmian wzglądem wyjściowej urodzeniowej lub maksymalnej wielkości cechy.
Rytmicznośc rozwoju- to różne tempo rozwoju w poszczególnych okresach ontogenezy.
ASPEKTY JAKOŚCIOWE-
Wzrastanie-powiększanie ciała
-rozrost-zwiększanie się rozmiarów i masy tkanek
-rozplem-mnożenie się liczby komórek i tkanek na drodze podziału komórek i powielenia kwasów DNA.
Różnicowanie-doskonalenie struktury
Różnicowanie obejmuje:
-przebudowę struktur komórek i tkanek, czyli cytogenezę i histogenezę
-grupowanie się tkanek w określone układy i narządy, czyli organogenezę
-dostrajanie się poszczególnych układów i narządów do pozostałych i formowanie się ogólnych kształtów i proporcji organizmu, czyli typogenezę (możemy ją obserwowac zewnętrznie)
Dojrzewanie- doskonalenie się funkcji
-specjalizacja-kształtowanie się funkcji narządów i układów
-integracja- dostrajanie się funkcji w ramach całego organizmu
Postęp- doskonalenie organizacji organizmu jako systemu
2.NORMA ROZWOJOWA-jest biologicznym układem odniesienia służącym do oceny rozwoju fizycznego populacji dziecięcych lub najczęściej pojedynczych osobników wchodzących w skład tych populacji. Jej zakres jest w każdym przypadku wyznaczany metodami statystycznymi i zależy od celu jakiemu dana norma ma służyc.
KLASYFIKACJA:
Normy populacyjne-rozumiane jako normy ogólnopolskie, np., miasto- wieś czy jako regionalne norm rozwoju fizycznego.
Normy grupowe-uwzględniające cechy rodziców.
Normy docelowe-konstruowane na wyselekcjonowanej pod względem warunków socjalno-ekonomicznych populacji wielkomiejskich.
Normy uwzględniające samo typ osobnika
3.TREND SEKULARNY-zjawisko przyspieszonego rozwoju biologicznego człowieka, osiąganie wyższych wartości ostatecznych wymiarów ciała pomiędzy kolejnymi pokoleniami ludzi zamieszkujących dany teren. Mają charakter adaptacyjny, nierewolucyjny.
Elementy składowe-Akceleracja(przyspieszenie rozwoju biologicznego),zmiana kolejności niektórych etapów rozwoju, retardacja procesów inwolucyjnych.
Procesowi rozwoju człowieka towarzyszy wiele zjawisk, a do najciekawszych z nich zalicza się trend sekularny – zmiany czasowe, międzypokoleniowe, zmiany dokonujące się w czasie.
Trend sekularny ( zamiennie używa się słowa akceleracja ) to przyspieszenie całokształtu zjawisk związanych z rozwojem fizycznym, motorycznym i psychicznym dzieci i młodzieży, przejawiające się w szybszym dojrzewaniu oraz osiąganiu przez osobników w porównaniu do poprzednich pokoleń, większych wymiarów ciała, wyższej sprawności motorycznej i psychicznej.
Bocheńska definiuje trend sekularny jako zmienność w czasie o charakterze nieewolucyjnym; Wolański – trend sekularny to przemiany w rozwoju osobniczym człowieka.
PRZEJAWY TRENDU:
Zwyżka wysokości ciała – w sprzyjających warunkach rozwojowych, każde następne pokolenie jest o wyższe w czasie dekady – płeć męska, a płeć żeńska nieco mniej, bo ok. Pula genów żeńskich jest bardziej zdeterminowana, organizm żeński jest bardziej oporny na czynniki zewnętrzne.
Powiększenie się wielu innych wymiarów ciała – obwodowych, szerokościowych itp.;
Wcześniejsze dojrzewanie płciowe – kryzys społeczny i ekonomiczny lat 80-tych, czas I menstruacji ( menarchy ) pojawia się już ok. 13 roku życia.
Wcześniejsze wyżynanie się zębów – od 4 do 8 miesiąca życia;
Wcześniejsze kostnienie szkieletu – szybszy wzrost;
Wcześniejsza zapadalność na szereg chorób wieku dziecięcego.
PRZYCZYNY TRENDU:
Główna rolę odgrywają tu zmiany fenotypowe o charakterze adaptabilnym, chociaż podkreśla się również wpływ czynników genetycznych i paragenetycznych. W wielu pracach na ten temat trend sekularny jest rozumiany jako ciąg zmian fenotypowych zachodzących stopniowo z pokolenia na pokolenie i postępujących w stałym kierunku pomimo możliwych krótkotrwałych fluktuacji. Trendy sekularne były i są głównie rezultatem awansu cywilizacyjnego społeczeństw, przede wszystkim poprawy poziomu odżywiania i malejącego obciążenia chorobami wieku dziecięcego.
SKUTKI TRENDU:
Dojrzewanie płciowe jest zdecydowanie szybsze, co ma swoje dobre i złe strony. Już 13 letnia dziewczyna może urodzić dziecko, jest dojrzała fizycznie, ale niestety nie jest jeszcze dojrzała społecznie! Nie jest w stanie dobrze wychować dziecko.
Programy nauczania w szkołach powinny być zróżnicowane, zmienne metody nauczania, zasady nauczania, a także zróżnicowane środki dydaktyczne
4.Klasyfikacja czynników wpływających na rozwój.
Czynniki endogenne-genetyczne(determinanty rozwoju)
Czynniki endogenne paragenetyczne (stymulatory rozwoju)
Czynniki egzogenne (modyfikatory rozwoju)-biogeograficzne i społeczno-ekonomiczne
Tryb życia i styl życia, który wiąże się poniekąd z uwarunkowaniami genetycznymi, ale w I rzędzie z czynnikami egzogennymi.
5.Wpływ czynników endogennych- genetycznych na rozwój
(determinuję-określam)
Genotyp określa potencjalne możliwości rozwoju.
-geny, wpływ płci, zespół dziedziczonych cech, przynależnośc do rasy
6.Wpływ czynników endogennych paragenetycznych i niegenetycznych
Czynniki endogenne paragenetyczne: (stymulatory rozwoju)
(stymuluję-wzmagam, pobudzam) wpływ matki na rozwój dziecka.
Wiek rodziców, czas między ciążami
-Wpływ metabolizmu organizmu danej matki a rozwój ś®ódmaciczny implantowanego płodu
-wpływ nieprzekazanego przez matkę zestawu genów
Czynniki niegenetyczne:
-Tryb i styl życia matki w czasie ciąży
-dziedziczenie cytoplazmatyczne
7.CZYNNIKI BIOGEOGRAFICZNE( modyfikatory naturalne )
– zaliczamy tu faunę i florę
- zasoby mineralne i wodne w otoczeniu
- klimat ( temperatura, wilgotność, ciśnienie, nasłonecznienie, ruchy powietrza );
- ukształtowanie terenu
8.CZYNNIKI SPOŁECZNO EKONOMICZNE(modyfikatory kulturowe)
- dochody rodziców w stosunku do liczby osób na utrzymaniu ( rodziny wielodzietne to troje i więcej dzieci )
- dzietność rodziny
-pochodzenie społeczne
-tradycje
- poziom wykształcenia rodziców
- środowisko /charakter aglomeracji(duże miasta,małe miasta,wieś ).
9.Metody kontroli rozwoju biologicznego
PODSTAWOWE PRZYRZĄDY ANTROPOMETRYCZNE:
LIBEROMETR Wolańskiego służy do pomiarów cech długościowych małego dziecka w pozycji leżącej. Liberometr składa się z metalowego statywu, na który nałożona jest ruchoma obudowa z podziałką milimetrową.
ANTROPOMETR typu Martina służy do pomiarów długościowych dzieci w pozycji stojącej
WAGA NIEMOWLĘCA służy do określania masy ciała małego dziecka z dokładnością do 10g.
TAŚMA METRYCZNA służy do mierzenia obwodów
CYRKLE służą do pomiarów szerokościowych i głębokościowych
-kłębkowy(mały lub duży)
-liniowy(suwak)
FAŁDOMIERZ służy do pomiarów grubości fałdów skórno- tłuszczowych
TECHNIKA WYKONYWANIA POMIARÓW:
MASA CIAŁA oznaczona jest na wadze niemowlęcej u dziecka starszego na wadze lekarskiej, ważony powinien być rozebrany
WYSOKOŚC CIAŁA do 15-18 msc życia mierzona jest jako długośc w pozycji leżącej na plecach; librometrem- jest to długośc od szczytu głowy do płaszczyzny podeszwowej stóp ustawionych prostopadle do podudzia. U dziecka starszego za pomocą antropometra.
DŁUGOŚC TUŁOWIA odległośc miedzy wcięciem jarzmowym rękojeści mostka w płaszczyźnie środkowej strzałkowej, a górną krawędzią spojenia łonowego w samej płaszczyźnie.
DŁUGOŚC KOŃCZYNY DOLNEJ –górna krawędź spojenia łonowego-płaszczyzna podeszwowa stóp
DŁUGOŚC KOŃCZYNY GÓREJ wyrostek barkowy łopatki(punkt akromion –a)-opuszka trzeciego palca(punkt daktrylion-da)
OBWÓD GŁOWY mierzony jest taśmą krawiecką przeprowadzoną przez największą wypukłośc potyliczna i największe wypukłości guzków czołowych
OBWÓD KLATKI PIERSIOWEJ mierzony jest taśmą krawiecką przeprowadzoną przez spojenie trzonu mostka z wyrostkiem mieczykowatym (punkt xiphoidale-xi) i przez dolne kąty łopatek
OBWÓD RAMIENIA mierzymy przeprowadzając taśmę poprzecznie w połowie swobodnie opuszczonego ramienia
OBWÓD UDA największy mierzymy tuż pod fałdem pośladkowym
SZEROKOŚC BARKÓW mierzona jest cyrklem, zawarta między dwoma punktami akromion
SZEROKOŚC BIODER mierzona jest cyrklem, zawarta między dwoma punktami położonymi najbardziej bocznie na grzebieniu kości biodrowej w linii pachowej środkowej (iriocristale-ic)
SZEROKOŚC KLATKI PIERSIOWEJ mierzona cyrklem, zawarta między najbardziej bocznie położonymi punktami na łukach żebrowych w linii pachowej
GŁĘBOKOŚC KLATKI PIERSIOWEJ mierzona cyrklem, zawarta między punktem xi a punktem leżącym na tej samej wysokości w linii wyrostków kolczystych kręgosłupa
DŁUGOŚC GŁOWY mierzymy opierając lewe ramię cyrkla na globelli (g)
SZEROKOŚC GŁOWY odległośc między dwoma punktami euryon położonymi najbardziej bocznie
GRUBOŚC FAŁDU SKÓRNO-TŁUSZCZOWEGO NA ŁOPATCE Mierzymu na plecach poniżej danego kąta łopatki
GRUBOŚC FAŁDU SKÓRNO-TŁUSZCZOWEGO NA RAMIENIU mierzymy najczęściej z tyłu ramienia
GRUBOŚC FAŁDU SKÓRNO-TŁUSZCZOWEGO NA BRZUCHU mierzymy na poziomie pępka
10. WIEK ROZWOJOWY-miara dojrzałości biologicznej osobnika stosowana dla określenia, czy dziecko jest rozwojowo (biologicznie) młodsze lub starsze, niżby to wynikało z jego wieku kalendarzowego. Wiek rozwojowy ocenia się podając czas, w którym wystąpiło zjawisko przyjęte jako kryterium oceny wieku rozwojowego.
Wyznaczniki rozwoju:
Wiek szkieletowy
-odzwierciedla stopień zaawansowania układu kostego
-ocena oparta jest o analizę stopnia wysycenia kości solami wapnia i pojawienie się centrów(punktów) kostnienia, na podstawie zdjęc radiologicznych kości ręki i nadgarstka
-ze względu na ochronę radiologiczną przed szkodliwym działaniem promieniowania rentgenowskiego, masowe stosowanie tej metody jest zakazane.
Wiek drugorzędnych cech płciowych
-ocena polega na opisie faz rozwojowych drugorzędowych cech płciowych oraz dat wystąpienia pierwszej menstruacji (u dziewcząt) i polucji (u chłopców)
Wiek zębowy
-ocena opiera się na badaniu zaawansowania procesów dentycji- wyrzynanie się zębów
-wyrzynanie się zębów jest ściśle związane z rozwojem morfologicznym
-kryterium wieku zębowego można stosowac od 6 miesiąca do 15 roku życia
Wiek morfologiczny
-najpowszechniej stosowane kryterium wieku rozwojowego
-ocena oparta jest przede wszystkim na podstawowych cechach morfologicznych-wysokości, masie ciała, obwodzie klatki piersiowej.
-ocena polega na porównaniu wartości określonych cech dziecka ze standardami dla danej populacji
Metody oceny wieku rozwojowego, morfologicznego
Porównanie odpowiednich cech dziecka ze średnimi arytmetycznymi dla danej populacji pozwala określic wiek rozwojowy dziecka i ustalicj jak dane dziecko odbiega od normy, w kierunku przyspieszenia bądź opóźnienia rozwoju.
Metoda siatek centylowych-centyl(Cp) jest to taka wartośc cechy, której nie przekracza p% osobników, przy założeniu, że cecha ma w populacji rozkład normalny. Wartośc centylową wyznaczamy oddzielnie dla każdej grupy wieku i płci.
Graficzna metoda oceny wieku rozwojowego i proporcji wagowo-wzrostowych pozwala na stwierdzenie czy rozwój przebiega we właściwym tempie oraz czy jest harmonijny.
Metoda morfologiczna –pozwala na ocenę harmonijności budowy i ocenę stanu rozwoju licznych cech somatycznych łącznie. Gdy niektóre cechy SA niezgodne z morfogramem, możemy wniskowac, że rozwój dziecka nie jest harmonijny i jego proporcje nie są prawidłowe.