Ergonomia Test zaliczeniowy 9 maj
Wysiłek fizyczny dynamiczny – dominują skurcze izotoniczne,
Metody uciążliwości wysiłku dynamicznego
tabelaryczno-chronometrażowa – dla każdych warunków pracy, gdyż nie pociąga za sobą konieczności użycia jakiejkolwiek aparatury, nie ma zatem wpływu na przebieg czynności, (może być na egzaminie)
gazometryczna – dla prac mało ruchliwych o stałym, niezbyt dużym wysiłku,
telemetryczna – przy pracach ruchliwych, niecyklicznych.
Tabelaryczno-chronometrażowa – nie wymaga specjalistycznego sprzętu.
Metoda Lehmanna tabelaryczno-chronometrażowa
wydatek energetyczny [kj/8h], wyrażający pracę mechaniczną (wysiłek dynamiczny)
1 kcal – 4,18 kJ
Sposób posługiwania się tą metodą:
opracować tabelę „fotografia dnia roboczego”
obliczyć wielkość wydatku energetycznego
ocenić kolejne składniki uciążliwości w skali punktowej w tabel
podsumować oceny punktowe
odczytać łączną uciążliwość danej pracy fizycznej
Fotografia dnia pracy – pomiar i zapis czasu trwania poszczególnych czynności roboczych
powinien być przeprowadzony w dniach o przeciętnym rytmie pracy powinien obejmować typowe czynności związane z obsługą stanowiska pracy, powtarzające się każdego dnia
dalej zdjęcia robione
W badaniach mogą być stosowane metody oparte na wskaźnikach fizjologicznych lub psychologicznych.
Badania fizjologiczne dotyczą tak małych zmian wartości, że sprawiają trudności w powszechnym użycie, dlatego też stosuje się wskaźniki psychologiczne takie jak:
liczba wysyłanych informacji w jednostce czasu – analiza ilościowa
liczba błędów – analiza jakościowa pracy
czas reakcji
w tzw. zadaniu dodatkowym, co jest miarą rezerwowej zdolności do pracy
Ocenie poddane są trzy elementy:
Źródła informacji
złożoność informacji
wyróżnienie z tła
jednoznaczność informacji
bariery w odbiorze
podejmowanie decyzji
charakter decyzji, proste, złożone
częstotliwość podejmowania decyzji
presja czasu
wykonywanie czynności
położenie urządzeń sterowniczych
jednoczesność ruchu