Temat 1: Wykorzystanie benchmarkingu w bankowości:
Wyjaśnij pojęcie „benchmarking”.
Benchmarking to systematyczny i ciągły proces mierzenia wyrobów, usług i procedur względem najsilniejszych konkurentów, lub liderów w danej dziedzinie. Celem poszukiwania wzorców oraz porównywania się z nimi jest zdobycie informacji, które pomogą organizacji podjąć działania usprawniające jej funkcjonowanie. Zastosowanie benchmarkingu pozwala na wyodrębnienie krytycznych cech usług i produktów z punktu widzenia jakości oraz poddanie ich dokładnym analizom porównawczym. Benchmarking nie polega jednak na prostym wykorzystaniu sprawdzonych gdzie indziej rozwiązań. Jest to przede wszystkim proces ciągłego uczenia się. Zaobserwowane rozwiązania powinny być inspiracją do własnych działań w zakresie benchmarkingu, dostosowanych do indywidualnych cech banku, których realizacja być może pozwoli prześcignąć wzorzec.
Podaj jakie kategorie benchmarkingu wyróżniamy i krótko je scharakteryzuj.
Pod względem podmiotów, z którymi się porównujemy, można wyróżnić następujące kategorie benchmarkingu:
- Benchmarking wewnętrzny. Porównujemy tutaj oddziały lub siostrzane firmy tej samej organizacji. Istotną zaletą tego rodzaju benchmarkingu jest łatwy dostęp do potrzebnych informacji w celu przeprowadzenia prawidłowego porównania. Ponadto poprawia on wyniki, powoduje wzrost zadowolenia wewnętrznych odbiorców. Częstą barierą w stosowaniu tej metody jest niechęć w firmie do dzielenia się wiedzą oraz do naśladowania i wprowadzania rozwiązań innych pracowników.
- Benchmarking konkurencyjny. Polega na porównywaniu z obecnymi lub potencjalnymi konkurentami w ramach tego samego asortymentu. Ma na celu zgromadzenie informacji na temat procesów, produktów oraz wyników konkurentów. Po zestawieniu z własnymi wynikami wyciąga się wnioski z istniejących różnic, co umożliwia określenie pozycji względem konkurencji. Możliwości zdobycia informacji są utrudnione. Ten rodzaj benchmarkingu jest akceptowany przez większość pracowników, a uzyskane dane charakteryzują się wysoką porównywalnością.
- Benchmarking funkcjonalny (funkcyjny, ogólny). Partnerem porównań jest każda organizacja, która ma doskonałą opinię w podobnej dziedzinie. Zaletą jest łatwy dostęp do potrzebnych informacji oraz wysokie prawdopodobieństwo odkrycia rozwiązań prawdziwie innowacyjnych.
Innym rodzajem podziału jest podział przedmiotowy.
Najczęściej wymienia się trzy rodzaje:
-Benchmarking strategiczny. Dotyczy procedur i procesów, produktów oraz wyników. Może być stosowany względem bezpośredniej konkurencji, jak i innych podmiotów z danej branży. Ze względu na dużą poufność danych, często opiera się on na domysłach i może być subiektywny.
- Benchmarking wyników (skuteczności działań). Polega na porównaniu wyników wybranych wzorców świadczących o ekonomicznej i operacyjnej efektywności ich działań. Umożliwia ustalenie własnej pozycji względem innych podmiotów i pozwala zdefiniować u siebie słabe i mocne strony. Dane są łatwo dostępne, ich analiza wiąże się z małym nakładem kosztów i niską czasochłonnością. Porównanie jednak samych wyników nie daje informacji, jak zostały osiągnięte.
- Benchmarking procesów. Przedmiotem porównań są procesy w różnych podmiotach lub sposobach ich realizacji i organizowania, które umożliwiają osiągnięcie wysokiej efektywności.
Przedstaw proces benchmarkingu.
Model europejski odzwierciedla kolejne poziomy rozwoju benchmarkingu.
Na etapie początkowym bank poznaje metodę. Jest to tzw. Benchmarking diagnostyczny. Następną fazą jest benchmarking holistyczny, gdzie bada się całą działalność instytucji bankowej. Prowadzi to do poznania głównych obszarów wymagających poprawy.
Ostatni etap obejmuje benchmarking procesów, w ramach, którego kierownictwo banku dąży do osiągania wyników na światowym poziomie.
Benchamarking procesów biznesowych jako najdojrzalsza forma benchmarkingu koncentruje się na optymalizacji sposobu tworzenia produktów i świadczenia usług bankowych, warunkując sukces benchmarkingu.
4. Wymień metody zbierania danych w benchmarkingu.
Wewnętrzne
Bezpośrednie
- bezpośrednie obserwacje wybranych procesów,
- analiza materiałów wewnętrznych
Pośrednie
- w benchmarkingu wewnętrznym na ogół nie stosuje się pośredniego gromadzenia danych,
Zewnętrzne
Bezpośrednie
- kwestionariusz,
- wizyta na miejscu
Pośrednie
- analizy handlowe,
- literatura,
- konsultanci,
- analitycy gospodarczy,
- konferencje,
- grupy zbierania i wymiany doświadczeń,
-międzynarodowe bazy danych,
- wystawy handlowe,
- wiadomości ze stowarzyszeń i czasopism fachowych
5. Podaj zalety i wady benchmarkingu bankowych procesów biznesowych.
Zalety:
- wiedzę o optymalnym przebiegu bankowych procesów biznesowych na danym obszarze,
- praktyczną pomoc we wprowadzaniu podejścia procesowego w banku, a także zminimalizowanie związanego z tym nakładu pracy,
- wiedzę, która pozwala na uniknięcie błędów podczas reorganizacji procesów biznesowych,
- sprawdzone w praktyce możliwości optymalizacji własnych procesów biznesowych.
Prawidłowo stosowany benchmarking procesów biznesowych prowadzi do procesów poprawy ich jakości. Od jakości procesów zależy zaś jakość usług i procesów, które są ich rezultatem.
Wady:
- wysoka czasochłonność i pracochłonność
- brak otwartości na nowatorskie zmiany
- trudności ze znalezieniem odpowiedniego partnera do porównań
Temat 2: Zarządzanie menedżerskie:
Wyjaśnij na czym polega zarządzanie menedżerskie.
wyróżnia się następujące funkcje zarządzania:
Planowanie
Organizowanie
Motywowanie
Kontrolowanie
2. Wymień style kierowania wg różnych autorów.
Uczeni wyróżnili dwa podstawowe style kierowania :
- autokratyczny (dyrektywny)
- demokratyczny (integratywny).
Uwzględniając inne kryterium możemy wyróżnić także następujące style
przywództwa w organizacji :
• zorientowany na zadania - ścisła kontrola podwładnych, by wywiązali się z nakładanych
nań zadań.
• zorientowany na podwładnych - motywacja podwładnych zamiast ścisłej kontroli nad
nimi.
W takim ujęciu wyróżniamy następujące style kierowania :
• bierny (styl nieingerujący);
• biurokratyczny charakteryzuje się tym, że menedżer - kierownik nie orientuje się ani
na zadania, ani na ludzi, jest jednak efektywny, ściśle przestrzega zasad, procedur,
przepisów;
• altruistyczny - charakteryzuje się orientacją, na kontakty z ludźmi (styl
demokratyczny);
• promocyjny - preferuje efektywność i kontakty z ludźmi.
• autokratyczny-zorientowany wyłącznie na zadania
• autokratyczny – życzliwy - nastawiony na efektywność i kontakty z ludźmi, jest to
odmian stylu autokratycznego.
• kompromisowy - uwzględnia zarówno orientację na ludzi jak i na zadania, ale w
praktyce przy podejmowaniu decyzji nie potrafiący tego założenia zrealizować.
Decyzje podejmuje się pod naciskiem faktów dokonanych, albo pod bardzo silną
presją, otoczenia;
• realizacyjny - jest zorientowany zarówno na ludzi, zadania oraz efektywność. Silnie
angażując się w wykonanie zadania jak i w indywidualne sprawy ludzi stwarza bardzo
silną motywację do pracy. Stara się, by współpracownicy byli współtwórcami planów
pracy i korzysta z ich uwag i sugestii. Istnieje tu dążenie do kojarzenia potrzeb
indywidualnych z celami instytucji.
3.Podaj przykłady trafnego i nietrafnego wyboru stylu kierowania w bankowości.
4. Opisz zalety i wady autokratycznego i demokratycznego stylu kierowania.
Styl autokratyczny charakteryzuje się centralizacją władzy, przewagą decyzji jednoosobowych i poleceń służbowych, dużym dystansem w kontaktach z podwładnymi itp. Styl autokratyczny polega na tym, że szef sam dokonuje podziału pracy, nikogo nie pyta o zdanie, działa głównie przez polecenia i kary, utrzymuje dystans w stosunku do pracowników
5.Napisz czym jest potencjalny a czym rzeczywisty styl kierowania.
Temat 3: Outsourcing usług bankowych:
Wyjaśnij na czym polega outsourcing usług bankowych.
OUTSOURCING BANKOWY - to działanie mające na celu wyprowadzenie z obszaru wewnętrzego banku, tych elementów i procesów które mogą obsługiwać dostawcy zewnętrzni na zlecenie banku przy zachowaniu rygorów określonych przez system prawny. Outsourcing oznacza używanie śródków zewnętrznych. Jest więc koncepcją funkcjonowania banku, polegającą na korzystaniu z narzędzi, usług i półproduktów oferowanych przez partnerów biznesowych. Główną funkcją outsourcingu jest koncentracja na podsawowycm procesie obsługi klienta.
Przedstaw formy outsourcingu.
w zależności od celu, jaki bank chce osiągnąć, wyróżnia się outsourcing:
naprawczy - gdy bank znajduje się w fazie restrukturyzacji;(tendencje do zbyt dużego zatrudnienia i kosztów),
dostosowawczy - kiedy zmieniają się warunki zewnętrzne i wymagania otoczenia gospodarczego,
rozwojowy - jeśli zastosowane rozwiązanie ma bankowi ułatwić ekspansję rynkową
i finansową.
Teoretycy zarządzania mówią o outsourcingu:
kapitałowym - gdy podporządkowanie organizacyjne jakiejś części banku zostaje zamienione na więzy kapitałowe (np. spółka córka),
kontraktowym - gdy usługodawcę i usługobiorcę łączy jedynie umowa (np. zlecenia), usługi mogą wykonywać wyodrębnione, a następnie usamodzielnione częsci banku, jak również podmioty, które nigdy nie były powiązane kapitałowo ani organizacyjnie ze zleceniodawcą
3. Wymień typowe czynności wykonywane na rzecz banku przez podmioty zewnętrzne.
ochrona obiektu,
sprzątanie pomieszczeń biurowych,
przeprowadzki i spedycja,
organizowanie przyjęć i żywienie zbiorowe,
szkolenia i rekrutacje pracowników,
obsługę księgową i podatkową,
obsługę podatkową i audyt,
obsługę prawną,
zarządzanie dokumentami kadrowymi,
niszczenie dokumentów,
dokonywanie dostaw materiałów,
prowadzenie listy płac i rozliczeń ubezpieczeniowych,
ochronę ubezpieczeniową i zdrowotną, bhp i ppoż,
administrowanie budynkiem,
obsługę teleinformatyczną,
zakup oprogramowania,
public relations, reklamę i marketing,
pozyskiwanie klientów,
posprzedażową obsługę klientów,
wynajęcie usług biur obsługi klientów i usługę telefoniczną,
obsługę kasowo - skarbcową,
windykację,
wydruki dokumentów bankowych.
4. Opisz zalety i wady outsourcingu usług bankowych.
Zalety : optymalizację kosztów obsługi, podniesienie bezpieczeństwa organizacji, przyjmowanie bez ograniczeń dodatkowych zleceń, nie ponoszenie ryzyka kosztów pozyskania pracowników oraz ich szkolenia, niskie koszty zarządzania kontraktem, dostęp do specjalistów wielu dziedzin, wyższa elastyczność.
Wady:
- ryzyko związane z wyborem firmy outsorcingowej,
- ryzyko wydostawania się na zewnątrz informacji poufnych,
- konflikty na linii bank - firma outsourcingowa,
- utrata tożsamości, oraz kontroli własnej działalności i wykonawcy w wyniku zlecenia na
zewnątrz zbyt wielu funkcji,
- brak regulacji prawnych w tym zakresie,
5. Przedstaw etapy procesu wdrożenia outsourcingu w banku.
Temat 4: Kalkulacja dochodowości klientów:
Napisz czym jest życiowa wartość klienta i jakie czynniki mają na nią wpływ.
Życiowa wartość klienta stanowi ogół przychodów z transakcji
z klientem pomniejszona o koszty jego pozyskania , sprzedaży i obsługi, jest to więc wartość zysków , jakie dany klient może przynieść firmie czyli bankowi przy założeniu , ze zostanie jej lojalnym klientem przez pewien czas.
Życiowa wartość klienta ma charakter długoterminowy , a na jej poziom wpływają takie czynniki, jak:
intensywne korzystanie z usług bankowych – systematyczne i częste korzystanie z usług bankowych stwarza możliwości sprzedaży krzyżowej, zwiększa zyski banku związane z klientem;
wartość dokonywanych transakcji bankowych – im większa wartość transakcji, tym większe zyski;
zadowolenie i satysfakcja klienta , co wynika z dostosowania oferty produktowej do jego potrzeb i oczekiwań, jakości obsługi bankowej, powodując, że klient chętnie korzysta z usług tego właśnie banku i nie odczuwa potrzeby zmiany. Oznacza to wzrost liczby referencji oraz stopy retencji klientów ( ich utrzymania w banku). Oba te czynniki kształtują wartości klienta .
Czynniki te decydują o poziomie lojalności klienta , a to oznacza, że życiowa wartość klienta zależy wprost proporcjonalnie od lojalności klienta, oraz długości okresu jego lojalności. Lojalność nie jest stała, a to oznacza, że wartość klienta również ulegnie zmianie, czyli
ma charakter dynamiczny.
Napisz co wpływa na różnicę między przeszłą i przyszłą wartością życiową klienta.
Życiowa wartość klienta dla firmy odnosi się przede wszystkim do klientów już pozyskanych, jest to więc wartość bieżąca ( obecną ), ale ze względu na możliwe zmiany w zachowaniu klienta banku, może to być również nowa ( przyszła ) wartość życiowa.
Na różnicę między przeszłą wartością życiową a przyszłą wartością klienta wpływ mają następujące przesłanki:
klienci utraceni znają już ofertę banku i oferowane im warunki korzystania
z tej oferty:
bank posiada już bazę danych o potrzebach i oczekiwaniach tej grupy klientów:
bank posiada informację co do formy kontaktów, sposobów komunikowania się
z tym segmentem klientów:
czas i koszty odzyskania klienta utraconego są niższe niż na etapie klienta potencjalnego.
Podaj jakie wyróżniamy etapy zarządzania wartością klienta dla banku.
4 etapy zarządzania wartością klienta dla firmy:
1 etap to identyfikacja klientów firmy
2 etap to różnicowanie klientów z punktu widzenia generowanych wpływów i zysków
3 etap w to interakcje z klientem w celu poznania jego oczekiwań i wpływanie na tworzone wartości dla klienta
4 etap dostosowywanie ciągłe oferty do potrzeb klienta oraz pomoc lub umożliwienie klientom generowania coraz to bardziej satysfakcjonujących wpływów i zysków .
Temat 5: Kalkulacja ceny produktów i usług bankowych:
1. Przedstaw strategię rozbicia cen usług bankowych.
Strategia rozbicia ceny wynika ze specyfiki usługi bankowej, polegającej na możliwości wyróżniania poszczególnych elementów cząstkowych tej usługi, dla których określa się tzw.ceny składowe. Na przykład udzielając kredytu, banki mogą ustalać ceny składowe w formie odsetek, prowizji za kredyt lub innych opłat. W tej strategii placówki operacyjne mają możliwość stosowania określonej taktyki negocjacyjnej wobec klientów(tzw. taktyki „małych kroków”) przez stosowanie opustów cenowych rozłożonych na kilka usług składowych. Stosowanie takiej taktyki poprawia wizerunek placówki banku jako partnera elastycznego w negocjacjach, gotowego do udzielenia rabatów cenowych, co z kolei podnosi lojalność klientów wobec banku. Jednocześnie jednak rozbicie cen usług bankowych na ceny składowe powoduje ograniczenie przejrzystości rynku dla klientów banku i utrudnia kalkulację kosztów całego pakietu usług.
2. Przedstaw strategię kompensacyjną cen usług bankowych.
Strategia kompensacyjna cen opiera się na założeniu, że cena nie musi pokrywać kosztów każdego rodzaju usługi. W celu promocji całej oferty rynkowej bank może proponować pewien zakres usług gratisowych lub usług bardzo atrakcyjnych cenowo dla klientów. Przyjmuje się przy tym, że w wyniku ogólnego pobudzenia popytu na usługi banku i zdobycia nowych klientów następuje zrekompensowanie utraconych zysków dzięki zwiększeniu sprzedaży dochodowych rodzajów usług.
3. Przedstaw strategię różnicowania cen usług bankowych.
Strategia różnicowania cen – intencją jej stosowania jest bardziej efektywne wykorzystanie potencjału rynkowego banku oraz elastyczność banku wobec określonych segmentów klientów pozwalająca na ich pozyskanie i utrzymanie.
Podstawą różnicowania cen usług mogą być następujące kryteria:
- zakres, w jakim klient korzysta z oferty usługowej banku(usługi pojedyncze lub ich cały pakiet),
- wypłacalność klienta,
- siła przetargowa klienta.
W praktyce strategia różnicowania cen jest widoczna zwłaszcza w odniesieniu do klientów o słabej sile przetargowej(klienci indywidualni masowi, małe i średnie firmy) oraz klientów o mocnej sile przetargowej podczas negocjacji(znaczący klienci banku, duże firmy). Im większa siła przetargowa klienta, tym bardziej polityka cenowa jest zindywidualizowana i poufna.
Temat 6: Kalkulacja dochodowości produktów bankowych:
Przedstaw metodę bilansu warstwowego.
Głównym założeniem jest tu podział bilansu na warstwy i określenie dla nich średnio ważonego oprocentowania. Warstwy bilansu można tworzyć stosując różne kryteria. Zastosowanie kryterium podziału zależy od potrzeb analitycznych i co najistotniejsze - bezpośrednio wpływa na wynik kalkulacji. Warstwy najczęściej tworzy się stosując kryterium wysokości oprocentowania (rentowności). Stąd najwyżej oprocentowana pozycja pasywów finansuje najwyżej oprocentowaną pozycję aktywów.
Podstawową wadą tradycyjnych metod oceny efektywności produktów odsetkowych jest fakt, że nie uwzględniają one tego, czy transakcja przeprowadzona z klientem była korzystna, czy nie - w porównaniu z alternatywną transakcją, którą bank mógłby przeprowadzić na rynku.
2. Przedstaw metodę odsetek rynkowych.
Metoda odsetek rynkowych opiera się na założeniu, że dla każdej operacji dokonanej przez bank z klientem możliwe jest przeprowadzenie alternatywnej transakcji na rynku finansowym. W metodzie tej ocena efektywności produktów odsetkowych składa się z trzech elementów:
- sprawdza się, czy warunki transakcji przeprowadzonej przez bank były korzystniejsze, czy też mniej korzystne niż rynkowe,
- ocenia się korzyści bądź straty z tytułu transformacji terminów,
- ocenia się, czy bardziej opłacalne byłoby dokonanie transakcji w walucie krajowej czy obcej.
3. Przedstaw metodę poolu.
W metodzie tej przyjmuje się założenie, że zarówno aktywa, jak i pasywa tworzą wspólną "masę". W "masie" aktywów lokowane są poszczególne pasywa, z "masy" pasywów stopniowo finansowane są poszczególne aktywa. Marżę odsetkową tworzy różnica pomiędzy średnim ważonym oprocentowaniem aktywów i pasywów. Zaletą metody poolu jest prosty sposób wyznaczania efektywności poszczególnych produktów oraz możliwości oceny efektywności każdego z nich. Dyskusyjne jest natomiast założenie, że marża odsetkowa wypracowana przez bank powinna być dzielona w jednakowych proporcjach pomiędzy aktywną i pasywną stronę bilansu.
Temat 7: Planowanie i budżetowanie w działalności bankowej.
(obowiązuje całość materiału)
Wymień funkcje budżetowania i jedną z nich opisz.
funkcja sterowania – podporządkowanie działalności banku celom wyznaczonym w strategii banku komercyjnego, ukierunkowanie poszczególnych ośrodków odpowiedzialności na realizację wytyczonych zadań i zobowiązanie wszystkich ośrodków odpowiedzialności do ich wykonania w budżetowanym okresie;
funkcja optymalizacyjna – wybór i wdrożenie rozwiązań zmierzających
do najbardziej optymalnej struktury rachunku wyników, bilansu i pozycji pozabilansowych oraz przepływów pieniężnych przy jednoczesnym uwzględnieniu skali podejmowanego ryzyka w działalności banku
i wykorzystanie jego istniejącego potencjału;
funkcja koordynacyjna – współpraca poszczególnych centrów odpowiedzialności w zakresie efektywnej alokacji zasobów. Koordynacja zadań ma na celu harmonizację prac wewnątrz banku oraz wyeliminowanie wewnętrznych sprzeczności występujących
w procesie budżetowania;
funkcja informacyjna – dostarcza osobą zarządzającym niezbędnych informacji o sytuacji finansowej banku, jego pozycji rynkowej oraz aktualnych tendencjach mających wpływ na funkcjonowanie banku;
funkcja integracyjna – skupienie jednostek banku na wyznaczonych priorytetach ułatwia wewnętrzną komunikację między poszczególnymi pracownikami w układzie pionowym i poziomym, wzmacnia świadomość odpowiedzialności
za wykonywaną pracę, umożliwia wymianę wiedzy i doświadczeń, a tym samym tworzy relacje oparte na wzajemnym zaufaniu;
funkcja kontrolna – porównanie rzeczywistych wyników
z budżetowanymi pozwala na analizę występujących odchyleń ilościowych i wartościowych oraz wyciągnięcie wniosków co do ich wielkości i charakteru, niezbędnych do przygotowania budżetów w następnych okresach oraz oceny dokonań poszczególnych jednostek banku;
funkcja motywacyjna – stworzenie systemu mierników oceny pracy zasobów ludzkich banku i sposobów wynagradzania pracowników, dostosowanych do ich kwalifikacji, zaangażowania i efektów pracy.
Podaj jakie czynniki wewnętrzne banku wpływają na planowanie finansowe.
Do czynników tych zalicza się środki działania banku, czyli:
kapitału banku,
strukturę organizacyjną banku,
system przepływu informacji w banku,
infrastrukturę techniczną,
pracowników banku,
rozmiary banku,
płynność banku,
wypłacalność banku;
Czynniki wewnętrzne to te, które bank może kształtować.
Temat 8: Rachunek efektywności banku:
1. Opisz jak klasyfikujemy ekspozycje kredytowe wobec podmiotów instytucjonalnych.
Ekspozycje kredytowe wobec podmiotów instytucjonalnych
Grupy ryzyka z tytułu opóźnień w spłacie – jak
w przypadku ekspozycji kredytowych p.3.
Dodatkowo uwzględniana jest również sytuacja ekonomiczno-finansowa dłużnika:
normalne – sytuacja ekonomiczno - finansowa nie budzi obaw,
pod obserwacją – ze względu na ryzyko kraju, regionu, branży, grupy klientów, grupy produktów,
poniżej standardu – sytuacja ekonomiczno -finansowa może stanowić zagrożenie terminowej spłaty
wątpliwe – sytuacja ekonomiczno - finansowa ulega znacznemu pogorszeniu, a zwłaszcza gdy
ponoszone straty w istotnym stopniu
naruszają kapitały podmiotu
stracone – sytuacja ekonomiczno-finansowa uniemożliwia spłacenie długu, ogłoszona jest upadłość lub bank złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, klient kwestionuje zadłużenie na drodze postępowania sądowego, nieznane jest miejsce pobytu dłużników i majątek nie został ujawniony.
2. Przedstaw charakterystyczne cechy bilansu banku.
Składniki majątku trwałego mają niewielki udział w sumie bilansowej.
Brak kont zapasów lub niewielki ich udział.
Niewielki udział funduszów własnych.
Występowanie kont rozliczeniowych
i przejściowych.
3. Napisz czym jest „ujemny kapitał pracujący” i co taka sytuacja oznacza dla banku.
Na sytuację krytyczną (oznaczającą utratę płynności, a więc praktycznie fazę upadłości) wskazywałby ujemny kapitał pracujący, czyli sytuacja gdy wartość zobowiązań bieżących przekracza wartość aktywów obrotowych. Sytuacja taka może mieć miejsce w przypadku zbyt niskich kapitałów własnych oraz niekorzystnej struktury przyjmowanych depozytów, w rezultacie czego majątek trwały finansowany jest nie tylko kapitałami własnymi
i zobowiązaniami długoterminowymi, ale również - zobowiązaniami bieżącymi. Majątek obrotowy jest mniejszy niż zobowiązania bieżące. Bank traci i płynność i rentowność, bo środki wypracowujące przychody stają się też niewspółmiernie niskie w stosunku do pasywów generujących koszty.
Temat 9: Segmentacja produktów i usług bankowych oraz segmentacja wg klientów:
1. Napisz w jakim celu banki dokonują segmentacji klientów banku.
Działanie banku oparte jest na kluczowej roli czyli segmentacji. Bank musi wiedzieć kto jest jego klientem i jakie ma potrzeby służy to również jako punkt wyjścia do stworzenia nowego rynkowego produktu bankowego.
Na podstawie segmentacji rynku otrzymujemy kilka wyodrębnionych grup klientów dla których wiemy jakie produkty i usługi trzeba zastosować.
2. Podaj jak dzielimy klientów banku według cech ich osobowości.
3. Przedstaw wg jakich metod banki prowadzą segmentację klientów.