Damian Zaranowicz II żm Aa

KONSPEKT ĆWICZEŃ Z GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ

TEMAT: Wzmacnianie mięśni brzucha oraz mięśni stóp. Nauczanie oddychania torem przeponowym.

CELE: 1.Wdrażanie do nawyku prawidłowego oddychania torem przeponowym.

2. Wzmocnienie mięśni brzucha.

3.Wzmacnianie mięśni stóp.

.

MIEJSCE ZAJĘĆ: sala do zajęć do korektywy

PRZYBORY I PRZYRZĄDY: kocyki, woreczki, piłki

CZAS ĆWICZEN: 30 min.

FORMY: Zabawowa.

Tok lekcji	Treść – opis ćwiczeń	Dozowanie	Uwagi
I.CZĘŚĆ WSTĘPNA . Czynności organizacyjno-porządkowe. .Zabawa ożywiająca 3. Ćwiczenia oddechowe. II. CZĘŚĆ GŁÓWNA Ćwiczenia głowy i szyi Ćwiczenia tułowia Zabawa oddechowa Ćwiczenia mięśni brzucha Ćwiczenia na mięśnie grzbietu o charakterze wyprostnym Ćwiczenia mięśni stóp Ćwiczenie oddechowe III CZĘŚĆ KOŃCOWA Ćwiczenia w przybieraniu prawidłowej postawy ciała Ćwiczenia organizacyjno - porządkowe	Zbiórka w szeregu, powitanie. Podanie zadań lekcji i ich celowości. „Pogoda” Na hasło prowadzącego – „ŚWIECI SŁOŃCE” dzieci biegają po sali w różnych kierunkach, podskakują na palcach. Na komendy podanie niżej przyjmują określone pozycje. SUSZA - leżenie tyłem, nogi ugięte – przyciągnięte do klatki piersiowej, ramiona w skrzydełka. WIEJE WIATR – pozycja ukłonu japońskiego, ramiona wyprostowane. PADA DESZCZ – siad skrzyżny, ramiona tworzą „daszek nad głową”. WĘŻE – dzieci siedzą w kółku w siadzie skrzyżnym otrzymują papierowe węże zawieszone na nitce. Nauczyciel poleca dmuchać na nie w ten sposób, aby zaczęły ,,tańczyć”(obracać się w kółko). Następnie dzieci kładą węża na podłodze i wodząc po nim palcem, wymawiają na jednym wydechu długie s (sssss.....) ZEGAR – dzieci leżą na plecach ułożone w koło głowami skierowane do wewnątrz. Każde z nich trzyma lewą dłoń na czole kolegi po lewej stronie. Naśladując tykanie zegara wykonują skłony głowy w lewo i prawo, podczas gdy kukają jak kukułka starają się wykonać skłon głowy w przód i jednocześnie oporować ręką głowę kolegi. WYŚCIG LICZB – dzieci przyjmują pozycję siadu klęcznego w kole na kocykach. Prowadzący każdemu z dzieci przyporządkowuje numer (numery mogą się powtarzać). Dziecko po usłyszeniu swojego numeru ma za zadanie okrążyć resztę kolegów i wrócić na swoje miejsce ślizgając się na kocyku. KWIAT – ćwiczący w pozycji skłonu japońskiego, dzieci słuchając poleceń prowadzącego wykonują odpowiednie ruchy ciałem. „DRWAL” – dzieci stoją wyprostowane, ręce wzdłuż tułowia, wznosząc złączone ręce wykonują wdech nosem, następnie wykonują skłon do przodu – ruch przypominający człowieka rąbiącego drewno – wydech ustami. „WYCIECZKA ROWEROWA” - dzieci leżą na plecach ,kończyny górne wzdłuż tułowia, kończyny dolne ugięte w stawach kolanowych i biodrowych. Na polecenie prowadzącego wykonują ruch podobny do ruchu jazdy na rowerze. „ZJEŻDŻALNIA” – leżenie tyłem, każde dziecko trzyma w rękach piłkę, nogi zgięte w stawach kolanowych i uniesione ok 45° nad ziemią. Poprzez skłon tułowia w przód i do góry dziecko umieszcza piłkę na wysokości kostek i pozwala jej zjechać po nogach w dół, następnie chwyta piłkę na wysokości głowy. „SZNUR” – dzieci leżą na podłodze w kole, stopy skierowanie do wewnątrz koła, pozycja siadu prostego podpartego na przedramionach. W środku koła znajduje się jedna osoba która kręci skakanką. Zadaniem dzieci jest unieść wyprostowane nogi nad podłogę w taki sposób by nie zostać dotkniętym przez skakankę/sznurek „STONOGI” – siad klęczny, dzieci wykonują ruch przypominający pełzanie stonogi. „MYCIE” – siad prosty, dzieci naśladują ruchy mycia całego ciała stopami, ich mydłem są same stopy lub woreczek, następnie wycierają się przy użyciu szarf – również stopami „PODAJ CEGŁE” – dzielimy dzieci na dwie/trzy drużyny, układamy je jedna za drugą na podłodze, pierwszej osobie dajemy w stopy piłkę którą ma przekazać dalej, przenosi nogi za głowę i chwyta piłkę rękoma(może tez złapać ją na wysokości twarzy), kolana proste, stopy zrotowane do wewnątrz, palce zaciśnięte na piłce, potem umieścić koledze między stopami. Gdy ostatnia osoba złapie piłkę w ręce, Biegnie na początek rzędu na palcach i sytuacja się powtarza, do czasu aż osoba która pierwotnie była pierwsza znów wróci na swoje miejsce. Zabawa „Drzewo małe, drzewo duże”, siad skrzyżny w kole, dzieci opowiadają wierszyk ilustrując jego treść „NAŚLADOWNICTWO” – dzieci naśladują ruchy prowadzącego przyjmując określone postawy korekcyjne „NIEDŹWIEDZIE” – dzieci w pozycji na czworakach ustawione w rzędzie, kończyny górne i kończyny dolne wyprostowane, na hasło prowadzącego: Niedźwiedzie spacerują. – dzieci poruszają się jak niedźwiedzie na prostych kończynach, na hasło: Niedźwiedzie do jamy – dzieci starają się jak najszybciej wrócić na swoje pierwotne miejsce w szeregu.	2 minuty 2 minuty 1minuty 2 minuty 2 minuty 2 minuty 3 minuty 2 minuty 3 minuty 2 minuty 2 minuty 2 minuty 1 minuta 2 minuty 2 minuty	Uzasadnienie potrzeby ćwiczeń. Przed rozpoczęciem zabawy należy sprawdzić czy wszyscy wiedzą jak prawidłowo wykonać określoną pozycję. Należy zwrócić uwagę na prawidłowe ułożenie ciała podczas wykonywania poszczególny ćwiczeń. Zwracamy uwagę na prawidłowy tor oddechowy – brzuszny. Faza wydechu powinna być dłuższa niż faza wdechu. Należy ułożyć dzieci w takiej odległości aby każdy w swobodny sposób mógł dosięgnąć czoła kolegi. Wykonując ćwiczenie z oporem wykorzystujemy synergizm napinający miesień prosty brzucha. W celu urozmaicenia zabawy można zorganizować wyścigi – wygrywa dziecko które najszybciej okrąży resztę kolegów i wróci na swoje miejsce. Trzeba zwrócić uwagę na dokładne wykonywanie przez dzieci ruchów podczas ślizgu na kocyku. Zwracamy uwagę i korygujemy nie poprawne ustawienie dzieci, sprawdzamy poprawność wykonywanych ruchów. Zwracamy uwagę na oddech torem przeponowym. Ruch wznosu może być wykonywany ze wspięciem na palce stóp. Kontrolujemy oddychanie prawidłowym torem. Musimy dobrać odpowiednie tępo ćwiczeń, zwracamy uwagę na precyzje wykonywanych ruchów W celu zwiększenia poziomu trudności można zastosować to samo ćwiczenie z różnicą w ułożeniu kończyn dolnych – kończyny proste w stawach kolanowych, lub poprzez wyższe uniesienie nóg. W celu zróżnicowania poziomu trudności należy dobrać odpowiedni szybkość z jaką będziemy poruszać sznurem, możemy też określić konkretną wysokość na jaką dzieci mają podnieść nogi. Należy zaakcentować wyprost kręgosłupa poprzez maksymalne wyciągnięcie rąk i nóg. Zabawę możemy przeprowadzić w formie zawodów „kto pierwszy ten lepszy”, należy jednak zwrócić uwagę na poprawne przenoszenie nóg za głowę. Z czasem w celu zwiększenia trudności możemy stosować cięższe lub większe piłki.