1.Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest praktyczne poznanie sposobów wyznaczania niewyrównoważenia kół jezdnych pojazdów samochodowych oraz korekcji tego niewyrównoważenia.

2.Przyczynami niewyrównoważenia mogą być:

• Niejednorodność materiału elementu czy elementów,

• Odchyłki surówki, jeżeli element ma niektóre powierzchnie nieobrobione

• Odchyłki obróbki (odchyłki wykonawcze) elementu

• Niedokładności w ustalaniu wzajemnego położenia trwale połączonych elementów

3.Niewyrównoważenie charakteryzują:

Wartość niewyrównoważenia – wartość liczbowa równa iloczynowi masy niewyrównoważonej i modułowi jej mimośrodowości.

Wektor główny niewyrównoważenia – wektor prostopadły do osi wirnika przechodzący przez jego środek ciężkości i równy iloczynowi masy wirnika i jego mimośrodowości.

Kąt niewyrównoważenia – kąt określający położenie wektora niewyrównoważenia w układzie współrzędnych związanych z osią wirnika.

Moment niewyrównoważenia – wektorowa wielkość fizyczna równa iloczynowi wektorowemu niewyrównoważenia i ramienia, na którym ona działa.

4.Rodzaje niewyrównoważeń:

Statyczne – oś wirnika i jego centralna główna oś bezwładności są równoległe.

Momentowe – oś wirnika i jego centralna główna oś bezwładności przecinają się w środku ciężkości.

Dynamiczne – oś wirnika i jego centralna główna oś bezwładności są skośne.

5.Stanowisko laboratoryjne:

Wyważarka przeznaczona jest do dynamicznego wyważania kół samochodów osobowych i dostawczych w jednym przebiegu pomiarowym. Wyważarka na której pracowaliśmy to Uni-troll 2056.

Na zdjęciu poniżej przedstawiliśmy co oznaczają dane symbole na tej wyważarce.

1 – odległość koła od obudowy (4*L)-3, gdzie L – odległość pomiędzy ścianą wyważarki a krawędzią obręczą zamocowanego koła [cm],

2 – średnica felgi,

3 – szerokość felgi,

4 – zmiana typu felgi,

5 – zmiana progu dokładności,

6 – regulacja natężenia siły głosu.

Po dokładnym zamontowaniu koła na wyważarkę, można przystąpić do badania.

Po ustawieniu wybranych funkcji i uruchomieniu wyważarki, komputer pokazuje nam, w którym miejscu koło jest niewyrównoważone i trzeba dodać obciążniki oraz o jakiej masie mają one być (na zdjęciu niżej przedstawione są obciążniki oraz szczypce do ich zakładania).

Po dokładnym zamontowaniu obciążenia na obręczy koła i sprawdzeniu naszej pracy, wyświetla się komunikat, że koło zostało dobrze wyrównoważone – tak jak to widać na zdjęciu poniżej.

6.Wnioski:

Wyrównoważenie koła za pomocą tej wyważarki jest bardzo prostą czynnością i nie potrzeba dużego doświadczenia. Po zamontowaniu koła trzeba tylko ustawić parametry w komputerze dla których chcemy wyrównoważyć to koło. Problemem może być jedynie osadzenie koła na przyrządzie oraz dopasowanie i zamontowanie obciążników na obręczy. Metoda ta jest metodą dokładną, lecz nie przewiduje niewyrównoważeń układu jezdnego.

Do wyboru mamy 3 progi dokładności: 2, 5, 10. Im mniejszy próg wybierzemy, tym bardziej dokładniej będziemy mieli wyważone koło. Więc najbardziej dokładnym progiem jest 2. Robiliśmy wyważanie dla 2 progów dokładności 10 oraz 2. W przypadku „10” musieliśmy przymocować obciążniki o masie: z lewej strony – 100g, z prawej – 40g. Przy dokładności „2” musieliśmy dorzucić z każdej strony po 10g. Tu widać która klasa dokładności jest lepsza.