Metody inwestowania na rynkach międzynarodowych

Wykład 1

19.02.2013

Wykład 2

26.02.2013

Pojęcie międzynarodowego rynku finansowego

1. Międzynarodowy rynek finansowy wchodzi w skład międzynarodowego system finansowego, na który składa się zespół norm, przepisów i instrumentów i instytucji, wykorzystujących te korzyści, jakie ten system daje

2. Jest elementem globalnego rynku finansowego

3. Międzynarodowy rynek finansowy – jest miejscem oferowania funduszy, na który zgłaszają zapotrzebowanie podmioty krajowe i zagraniczne

4. Ogół warunków i form organizacyjnych umożliwiających kupno i sprzedaż produktów, usług, czynników produkcji i aktywów finansowych, oferowanych przez podmioty pochodzące z różnych krajów

5. Rynek międzynarodowy występuje wówczas, gdy strumienie finansowe wynikające z danej transakcji są wyrażone w pewnej walucie poza krajem tej waluty i poza kontrolą krajowych władz monetarnych

Podział MRF / kryterium geograficzne:

1. Globalny – obejmuje wszystkie kraje świata

2. Rynki o zasięgu regionalnym (europejski, amerykański, azjatycki i latynoamerykański)

3. Narodowe

Podział MRF / ze względu na specyfikę i naturę przeprowadzanych operacji:

1. Rynek pieniężny ( transakcje krótkoterminowe)

2. Rynek kapitałowy (emisja i obrót papierami wartościowymi)

3. Rynek instrumentów pochodnych

4. Rynek walutowy (obejmuje międzynarodowe transfery finansowe)

Podział MRF / ze względu na specyfikę i naturę przeprowadzanych operacji i główne instrumenty poszczególnych segmentów

Segment	Główne instrumenty
Rynek pieniężny	Bony skarbowe, bony pieniężne, bony komercyjne, certyfikaty depozytowe, weksle, akcepty bankowe, weksle, lokaty, depozyty międzybankowe
Rynek kapitałowy	Akcje, obligacje (skarbowe, komunalne, przedsiębiorstw), kwity depozytowe, jednostki uczestnictwa w funduszach otwartych, certyfikaty inwestycyjne, instrumenty ustrukturyzowane
Rynek instrumentów pochodnych	Forward, futures, opcje, swapy, warranty
Rynek walutowy	Transakcje wymiany walut o różnej konstrukcji i o rożnym terminie realizacji

Podział rynku kapitałowego:

1. Rynek kapitałowy

pierwotny	wtórny

1. Rynek kapitałowy

prywatny	zorganizowany (dawniej publiczny)
	giełdowy

Inwestowani na rynkach zagranicznych

1. Integracja UE

2. Ustawa Prawo dewizowe

Program rozwoju europejskiego rynku finansowego (kapitałowego):

1. Wzrost obrotów

2. Konkurencyjność giełd

1. Zmniejszenie kosztów transakcyjnych

2. Zwiększenie bezpieczeństwa transakcji

Możliwości inwestowania na rynkach zagranicznych:

1. Przez polskie biura maklerskie, mające pośrednio dostęp do giełd zagranicznych

2. Przez rachunek maklerski u zagranicznego lub krajowego brokera

3. Pośrednio – przez TFI i ich fundusze inwestycyjne specjalizujące się w inwestycjach zagranicznych

4. Kontrakty CFD, zakup na rynkach krajowych walorów emitowanych przez zagraniczne podmioty

Wielofunkcyjne platformy brokerów walutowych:

DM TMS Brokers SA	160 par walutowych; spot, forward, opcje walutowe, np. trakty na złoto i srebro. Futures: 100 kontraktów terminowych, indeksy giełdowe, surowce, metale. CFD: 22 światowe giełdy, kontrakty na indeksy i akcje, spółki
Forex.com
Saxo Bank
X-Trade Brokers DM SA

Zalety inwestowania na RM:

1. Zwiększenie liczb i różnorodności instrumentów

2. Możliwość inwestowania poprzez licencjonowanych brokerów na rynkach światowych

3. Możliwość dokonywania transakcji o różnych porach dnia i nocy

4. Większa płynność na rynkach zagranicznych

5. Możliwość zwiększenia stopy zwrotu poprzez inwestycje w bardziej ryzykowne instrumenty oraz dywersyfikację portfela

6. Ryzyko kursowe

7. Korzystne rozwiązania podatkowe – nie płacimy podwójnego opodatkowania, inwestowanie w tzw. „rajach podatkowych”

Wady inwestowania na RM:

1. Brak wystarczającej wiedzy i doświadczenia

2. Różnice prawne

3. Ryzyko polityczne i gospodarcze krajów

4. Różnice językowe

5. Dodatkowe koszty

6. Minimalne kwoty – progi wejścia

7. Podatki

8. Ryzyko walutowe

WYKŁAD 3

05.03.2013

Definicje inwestycji, inwestowania:

• Inwestować oznacza „wkładać pieniądze w jakieś przedsięwzięcie, aby w przyszłości osiągnąć zysk” – wg słownika języka polskiego

• Inwestowanie – czynności polegające na ograniczaniu bieżącej konsumpcji w celu uzyskania dodatkowych korzyści w przyszłości

• Inwestowanie a oszczędzanie – samo oszczędzanie może wystąpić w znaczeniu gromadzenia środków lub angażowaniem ich w bezpieczne walory (jak przyszła emerytura), podczas gdy inwestowanie jest gromadzeniem środków poprzez wkładanie ich w ryzykowne walory

Źródła postaw wobec pieniądza:

• Oddziaływanie takich czynników jak:

• dochód w rodzinie,

• wykształcenie,

• przynależność do określonej grupy społecznej – różne trendy w ramach różnych grup społecznych,

• przekazywane w ramach wychowania zwyczaje dotyczące zdobywania i wydawania pieniędzy.

• Uwarunkowania kulturowe:

• Amerykanie – postrzegają pieniądz jako dobry,

• Chińczycy – pieniądz jest symbolem sukcesu i szacunku,

• Brytyjczycy – pieniądz jest wyznacznikiem władzy,

• Niemcy – pieniądz jest symbolem władzy i prestiżu,

• Polacy – pieniądz budzi niepokój i nieufność.

Kryteria podejmowania decyzji na rynkach finansowych:

1. Kryterium efektywności.

2. Kryterium bezpieczeństwa.

3. Kryterium płynności.

Formy (rodzaje) inwestycji:

I podział

• Rzeczowe

• Finansowe

II podział

• Bezpośrednie – inwestor podejmuje decyzję o kupnie waloru; inwestycja w instrument podstawowy

• Pośrednie – inwestowanie za pośrednictwem firm specjalistycznych; inwestycje w instrumenty powiązane z podstawowymi, jak np. kontrakty

III podział

• Pasywne – inwestowanie w instrumenty niewymagające analiz o z góry znanej stopie zwrotu (akcje, obligacje, bony skarbowe)

• Dzięki starannej analizie obiecują bezpieczeństwo zaangażowanej kwoty oraz zadawalającą rentowność

• Zwykle wiążą się z korzyściami dla wszystkich stron

• Raczej długoterminowy horyzont czasowy

• Cel: raczej trwały i pewny wzrost ulokowanego kapitału

• Aktywne – wymagają wielu analiz, jak wyboru podmiotu, makroekonomicznych oraz posiadania ogromnej wiedzy

• Większe ryzyko i mniejsze bezpieczeństwo środków, ale MOŻLIWOŚĆ korzystniejszych stóp zwrotu

• Często korzyści odnosi jedna strona

• Krótkoterminowy horyzont czasowy

• Cel: szybki zysk.

Podział inwestycje w zależności od momentu, w którym znana jest ich dochodowość:

• Instrumenty o dochodowości znanej lub możliwej do obliczenia w momencie podjęcia decyzji o inwestycji (np. tradycyjne lokaty, certyfikaty depozytowe, niektóre obligacje)

• Instrumenty, których dochodowość jest znana dopiero po zakończeniu inwestycji, ponieważ na jej poziom wpływa wiele czynników – sytuacja gospodarcza, poziom kursów walutowych, poziom potencjalnych stóp zwrotu możliwych do uzyskania z lokowania powierzonych środków w papiery wartościowe, a także umiejętności osób zarządzających powierzonymi środkami (np. inwestowanie w TFI, bezpośrednie inwestycje w akcje, lokaty dwuwalutowe itp.)

Formy korzyści finansowych inwestycji:

• Zachowanie zainwestowanego kapitału (w ujęciu realnym),

• Zwiększenie kapitału w czasie,

• Uzyskiwanie stałego bieżącego dochodu (instrumenty strukturyzowane, niektóre akcje i obligacje

• Inne dodatkowe korzyści w formie np. okresowego zapewnienia możliwości zamiany na inny walor inwestycyjny, itp.

Podstawowe pojęcia związane z inwestowaniem (na rynkach finansowych):

• Efektywność finansowa inwestycji

• Różne źródła dochodu

• Ryzyko

• Ryzyko braku zarobku, ale także itraty części lub całości zainwestowanych środków,

• Oczekiwana stopa zwrotu jest skorelowana dodatnio z poziomem ryzyka wiążącego się z daną inwestycją,

• Odmienny stosunek do ryzyka.

• Płynność

• Możliwość skonwertowania danego instrumentu na gotówkę

• Koszty transakcyjne

• Jawne

• Ukryte

• Horyzont inwestycyjny

• Dobór najbardziej optymalnych instrumentów

• Ryzyko inwestycyjne

Główne miary dochodowości:

• Bezwzględne – wielkość zysku lub straty

• Względne – umożliwiają dokonywanie porównań

• Stopy procentowe i dyskontowe (nominalne, stopy zwrotu) r = d/1-dt; d= r/1+rt – dyskontowa będzie zawsze nominalnie niższa, żeby dała te same odsetki, co procentowa

• Stopy realne

• Stopy efektywne

• Wartości oczekiwane stopy zwrotu – dotyczą instrumentów ryzykownych

• Średnie stopy zwrotu

Najczęściej stosowane miary ryzyka:

• Miary zmienności (votality measures) – np. wariancja, odchylenie standardowe, odchylenie przeciętne, współczynniki zmienności,

• Miary wrażliwości (sensitivity measures) – np. współczynnik beta

• Zagrożenia (downside risk measures) – np. Value At Risk (VaR)

Miary wrażliwości:

• W przypadku obligacji:

• Duration – określa wrażliwość ceny obligacji na zmianę stopy procentowej

• Zmodyfikowane duration – wyraża zdyskontowaną wartość duration, ma ono takie same znaczenie co duration

• W przypadku akcji (i portfeli inwestycyjnych zawierających akcje):

• Współczynnik wrażliwości beta dla jedno – wskaźnikowego modelu Sharpe’a – wskazuje on o ile zmieni się stopa zwrotu akcji, jeśli stopa zwrotu portfela rynkowego lub indeksu giełdowego zmieni się o jednostkę

• Współczynnik wrażliwości βn dla wielo – wskaźnikowego modelu APT – poszczególne współczynniki βn wskazują na zmianę stopy zwrotu z akcji, przy zmianie jednego z czynników modelu.

• W przypadku kontraktów terminowych

• Współczynnik zabezpieczenia dla kontraktu terminowego beta – wskazuje jak zmieni się cena instrumentu podstawowego, gdy cena kontraktu terminowego zmieni się o jednostkę

• W przypadku opcji i warrantów, tzw. współczynniki greckie:

• Delta – wskazuje jak zmieni się cena opcji, przy zmianie wartości instrumentu bazowego

• Gama – wskazuje jak zmieni się delta opcji przy zmianie wartości instrumentu bazowego,

• Vega – wskazuje jak zmieni się cena opcji przy zmianie zmienności instrumentu bazowego,

• Theta – wskazuje jak zmieni się cena opcji przy zmianie czasu do wygaśnięcia opcji,

• Rho – wskazuje jak zmienia się cena opcji przy zmianie stopy wolnej od ryzyka.

WYKŁAD 4

12.03.2013

Podstawy współczesnych finansów:

• Analiza fundamentalna

• Analiza techniczna – opiera się na danych historycznych

• Analiza portfelowa – dotyczy takiego obszaru inwestowania, gdzie nie sprowadza się ono do wyboru jednego waloru

• Analiza psychologiczna inwestorów

Analiza portfelowa:

• Poszukiwanie odpowiednich relacji pomiędzy ryzykiem, a zyskiem poprzez tworzenie optymalnych portfeli

• W wyniku dywersyfikacji można wybrać walor, który jest bardziej efektywny i mniej ryzykowny niż inny

• Krótki rys historyczny

• H. Markowitz „Portfolio Selection” (1952)

• W. Sahrpe – model jednowskaźnikowy – uproszczenie modelu Markowitza

• Model Capital Asset Pricing Model (CAPM)

• Model teorii arbitrażu cenowego (ATP)

• Model F. Blacka i M. Scholes’a

%R

Obszar portfeli zagrożonych

nieograniczonym ryzykiem

tzw. pocisk Markowitza

T

Założenia analizy portfelowej:

• Racjonalny inwestor:

• Dąży do maksymalizacji oczekiwanej stopy zwrotu

• Minimalizuje ryzyko

• Motywem działania jest awersja do ryzyka

• Efektywne rynki

• Ceny papierów wartościowych odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje,

• Zmiany cenowe są zmianami niezależnymi – zmieniają się w sposób przypadkowy - podstawa do stosowania na rynku finansowym rachunku prawdopodobieństwa,

• Wartość akcji jest wypadkową opinii bardzo wielu analityków fundamentalnych,

• Formy efektywności rynku.

• Błądzenie przypadkowe

• Stopy zwrotu podlegają błądzeniu przypadkowemu (prawie wszystkie formacje analizy technicznej można wygenerować drogą losową)

• Rozkład prawdopodobieństwa jest rozkładem normalnym, więc można obliczać średnią i wariancję stóp zwrotu

Niesystematyczne:

• Gospodarcze – związane z naturą przedsiębiorstwa gospodarczego,

• Finansowe – związane ze sposobem finansowania działalności

Systematyczne:

• Rynkowe – związane z tendencją podążania cen akcji za ogólnym trendem rynku,

• Stopy procentowej – prawdopodobieństwo poniesienia straty spowodowanej wzrostem stopy procentowej

• Stopy reinwestycji – związane z reinwestycją dochodów z kapitału na niższy procent niż początkowo zakładany (uzyskany),

• Siły nabywczej – ryzyko zmniejszania siły nabywczej aktywów i dochodu przez przyszłą inflację,

• Ryzyko kursowe – niepewność związana ze zmianami wartości walut

Zdjęcie od Madzi – wykres

Podstawowe aspekty pomiaru ryzyka:

• Różnica stóp zwrotu – wielkość o jaką zrealizowana stopa zysku będzie się różniła od średniej stopy zysku (wariancja, odchylenie standardowe)

• Różnica zmienności – zmienność stopy zwrotu w stosunku do fluktuacji całego rynku (współczynnik β)

Stopa zwrotu z portfela aktywów – stanowi średnią ważoną stóp zwrotu wchodzących w jego skład

papierów wartościowych. Wagą jest udział danego waloru w portfelu.

Oczekiwana stopa zwrotu z portfela jest średnią ważoną oczekiwanych stóp zwrotu z pojedynczych walorów. $E\left( \text{Rp} \right) = E\ (\sum_{i = 1}^{m}{w_{i}R_{i}})$

Wariancja portfela P jest równa wartości oczekiwanej podniesionych do kwadratu odchyle….

Etapy konstrukcji portfela papierów wartościowych:

1. Identyfikacja celów inwestora

Cele główne:

• bezpieczeństwo inwestycji,

• osiąganie stałych dochodów,

• wzrost wartości zainwestowanego kapitału akcyjnego

Cele poboczne:

• płynność inwestycji,

• ograniczanie podatków od dochodów osiąganych na rynku finansowym,

• minimalizacja skutków inflacji.

1. Podejmowanie decyzji dotyczących struktury portfela papierów wartościowych

2. Identyfikacja i uwzględnienie rodzajów ryzyka inwestycyjnego i zasad zarządzania nim

3. Dobór oraz wykorzystanie zasad, metod oceny, i zarządzania portfelami inwestycyjnymi

Aktywa defensywne	Aktywa ofensywne
Papiery wartościowe o względnie stałej stopie zwrotu Celem jest utrzymywanie wartości realnej portfela i gwarancja pozyskiwania stałego dochodu inwestora Są to głównie akcje zwykłe i obligacji wysokiej jakości	Papiery wartościowe o relatywnie wyższym ryzyku Celem jest pomnażanie kapitału dzięki właściwym transakcjom kupna/sprzedaży papierów wartościowych. Są to głównie akcje spółek umożliwiające działania spekulacyjne o tendencji do dynamicznego wzrostu ich cen.

1. Właściwa interpretacja wyników oceny

2. Ciągły monitoring, consulting i controlling w zakresie zmian otoczenia, jako nośnika ryzyka

3. Doskonalenie narzędzi i technik samego zarządzania portfelem

Rodzaje dywersyfikacji:

• Dywersyfikacja irracjonalna – utożsamiana jest z instynktownym różnicowaniem składników portfela pod wpływem zmienności psychologii rynków giełdowych. Nie jest oparta na precyzyjnych wynikach analizy ilościowej i jest preferowana na małych i słabo rozwiniętych rynkach.

• Dywersyfikacja racjonalna – wykorzystuje nowoczesne ilościowe metody doboru składników i oceny portfela papierów wartościowych. Przyczynia się do znacznej minimalizacji ryzyka portfela m. in. poprzez analizę korelacji między akcjami i badaniu ich wrażliwości na zmienność rynku.

Rodzaje portfeli (w zależności od tego, co ma dla inwestora większe znaczenie):

• Portfel rozsądnego inwestora – minimalizacja ryzyka i maksymalizacja oczekiwanej stopy zwrotu są równoważne

• Portfel asekuranta – minimalizacja ryzyka znacznie ważniejsza od maksymalizacji oczekiwanej stopy zwrotu

• Portfel skrajnego ryzykanta – maksymalizacja oczekiwanej stopy zwrotu i przeciętnego współczynnika agresywności beta są równoważne

• Portfel inwestora wszechstronnego – równe wagi dla kryteriów minimalizacji ryzyka, maksymalizacji oczekiwanej stopy zwrotu, maksymalizacji przeciętnego współczynnika agresywności beta oraz przeciętnego rocznego zysku spółek.

Podział portfela ze względu na liczbę i rodzaj wchodzących w ich skład papierów wartościowych:

• Portfel dwóch akcji

• Stopa zwrotu – średnia ważona dla wszystkich walorów obecnych i przyszłych wchodzących w skład portfela: E(Rp) = w₁E(R₁) +  w₂E(R₂)

• Ryzyko D²(R_p) =  w₁²D²(R₁) +  w₁²D²(R₁) +  w₂²D²(R₂) +  2 w₁w₂cov_1 2

• Cel inwestorra – ryzyko portfela ma być mniejsze od ryzyka konkretnej akcji

• Portfel wielu akcji,

• Oczekiwana stopa zwrotu: $E\left( R_{p} \right) = \ \sum_{t = 1}^{n}{w_{i}R_{i}}$

• Ryzyko portfela :

$$D^{2}\left( R_{p} \right) = \ \sum_{i = 1}^{n}{}$$

• Portfel wieloskładnikowy uwzględniający papiery wartościowe wolne od ryzyka

• Stopa zwrotu jest to średnia ważona stopy zwrotu instrumentu pozbawionego ryzyka oraz stopy zwrotu efektywnego portfela akcji

• Wraz ze wzrostem udziału w portfelu aktywów wolnych od ryzyka obniża się oczekiwana stopa zwrotu całego portfela, ponieważ najczęściej : RF <E(Ra)

• R_p =  w_FR_F +  1(1−w_F) E(R_a)

Ryzyko portfela zawierającego instrumenty wolne od ryzyka:

• Mierzone odchyleniem standardowym

• Zależy od ryzyka efektywnego portfela akcji oraz od udziału aktywów pozbawionych ryzyka w całym portfelu

• Wraz ze wzrostem udziału w portfelu aktywów wolnych od ryzyka zmniejsza się ryzyko całego portfela,

• Ryzyko całego portfela zachowuje się odwrotnie do jego stopy zwrotu i zależy od partycypacji instrumentów wolnych od ryzyka w wartości całego portfela.

• D(R_p) = (1−w_F) D(R_a)

(1 − w_F)  – udział portfela akcji w całym portfelu

D(Ra)− odchylenie standardowe stóp zwrotu z portfela zawierającego ryzykowne aktywa

Model Markowitza:

• Portfel wieloskładnikowy

• Maksymalizacja zysków i minimalizacja ryzyka poprzez dywersyfikację portfela,

• Portfel efektywny

• Portfele efektywne z obligacją:

• Rodzaje portfeli efektywnych

Portfel efektywny – przy danej wartości oczekiwanej stopy zwrotu nie ma portfela o mniejszym poziomie ryzyka, a dla danego poziomu ryzyka nie istnieje portfel o wyższej stopie zwrotu:

• Zachowawcze – preferowane przez inwestorów ostrożnych (E)

• Minimalnego ryzyka – charakteryzują się najniższym globalnym ryzykiem (F)

• Krytyczny – charakteryzuje się największym globalnym ryzykiem (A)

• Agresywne – preferowane przez inwestorów skłonnych do wyższego ryzyka

• Optymalny – charakteryzuje się maksymalnym zyskiem względem ryzyka i zarazem minimalnym ryzykiem względem zysku (C)

Wady modelu Markowitza:

• Wymaga zgromadzenia dużej liczby danych,

• Konieczność szacowania przyszłych stóp zwrotu i odchyleń standardowych w oparciu o dane z przeszłości

• Metoda bardzo wrażliwa na niewielkie nawet zmiany warunków początkowych

• Obliczenia są skomplikowane, wykorzystywanie algorytmów Markowitza bez komputera jest bardzo pracochłonne.

Model jednoczynnikowy Sharpe’a:

• Uproszczenie modelu Markowitza do postaci indeksowej,

• Zachowanie poszczególnych akcji traktuje się jako linię regresji odnoszoną do zmian indeksu opisującego zachowania rynku,

• Ułatwiona interpretacja teorii oraz intuicyjne rozumienie problemu,

• Wybór wartości, która powinna służyć za wzorzec, do którego odniesione zostaną zachowania poszczególnych akcji

Założenia:

• Inwestorzy reprezentują awersję do ryzyka i maksymalizują swoją stopę zwrotu w dłuższym czasie,

• Inwestorzy podejmują racjonalne decyzje oraz wybierają sposoby pomnażania kapitału wykorzystując informacje o ryzyku mierzonym odchyleniem standardowym,

• Brak barier wejścia i wyjścia dla kapitałów na rynku, a jednakowa informacja jest dostępna dla wszystkich uczestników rynku,

• Transakcje pojedynczego inwestora nie mogą mieć wpływu na cenę papieru wartościowego.

Stopa zwrotu w modelu jednoczynnikowym :

R_i =  α_i +  β_i +  ε_i

α_i – wyraz wolny prostej

β_i – współczynnik kierunkowy beta

RM – stopa zwrotu z indeksu giełdowego (indeksu rynku, portfela rynkowego)

ε_i – składnik losowy równania

Charakterystyczne wartości współczynnika beta i ich interpretacje:

• Beta < 1 – stopa zwrotu papieru wartościowego (portfela) wykazuje odmienne tendencje zmian niż stopa zwrotu na rynku (akcje, portfele korelujące ze sobą ujemnie)

• Beta = 0 – stopa zwrotu papieru wartościowego (portfela) nie jest wrażliwa na zmienność rynku (np. papiery wolne od ryzyka – bon skarbowy)

• 0<beta<1 – stopa zwrotu papieru wartościowego (portfela) jest w małym stopniu wrażliwa na zmienność rynku (defensywna akcja, portfel) – jeśli jest dobra sytuacja na rynku, to oznacza, że stopa zwrotu z portfel rośnie wolniej niż stopa zwrotu z rynku

• Beta = 1 – stopa zwrotu papieru wartościowego (portfela) zmienia się w takim samym stopniu, jak stopa zwrotu z rynku

• Beta >1 – stopa zwrotu papieru wartościowego (portfela) jest w dużym stopniu wrażliwa na zmienność rynku (agresywna akcja, portfel)

Charakterystyczne wartości współczynnika alfa i ich interpretacje:

• Alfa < 0 wartość niekorzystna dla inwestora. Oznacza, że w zachowaniu akcji znajduje się wskaźnik systematycznie obniżający wartość inwestycji. Do zaakceptowania wyłącznie w przypadku silnej hossy i beta znacznie wyższej niż 1.

• Alfa = 0 – wartość obojętna nie wpływa na zachowanie inwestycji inne niż wynikające z indeksu giełdowego,

• Alfa> 0 – wartość korzystna – podnosi wartość inwestycji. W przypadku beta=0 zapewnia stały wzrost niezależny od zmian na rynku. Dla beta=1 powoduje powstanie inwestycji o wzorcowym zachowaniu, która rośnie szybciej nić indeks, a spada wolniej od niego.

Wykład

09.04.2013

Globalny System Finansowy (materiały poczytać z prognozowania!)

• Normy prawne

• Instytucje finansowe

• Rynki finansowe

• Instrumenty finansowe

• Transakcje i mechanizmy

Walory inwestycyjne

• Charakter instrumentu

• Finansowe ( instrumenty finansowe)

• Niefinansowe (rzeczowe)

• Etap rozwoju ( stopień skomplikowania)

• Tradycyjne

• Nowoczesne (ETF)

• Charakter inwestowania (czy inwestujemy w instrumenty bezpośrednio czy pośrednio)

Klasyfikacja instrumentów finansowych

• Budowa instrumentu

• Proste – są elementem w bilansie zobowiązań, albo są kapitałami albo są zobowiązaniami (akcje, obligacje)

• Złożone – posiadają zarówno elementy kapitałów jak i zobowiązań

• Hybrydowe – posiadają w swojej konstrukcje instrumenty pochodne (opcje)

• Syntetyczne – składają się z innych instrumentów, które po połączeniu tworzą nową jakość inwestycyjną (instrument strukturyzowany, ETF, jednostki indeksowe)

• Charakter uprawnień

• Własnościowe – akcje, dają prawa do własności, jest się w części właścicielem spółki, której akcje się posiada

• Wierzycielskie (dłużne) – obligacje, dają prawo do zwrotu zainwestowanego kapitału

• Powiernicze – nie dają prawa do zarządzania (tytuły uczestnictwa w funduszach)

• Mieszane – mogą zawierać elementy wcześniej wymienionych

• Sposób przenoszenia prawa

• Imienne – charakteryzują się mniejszą płynnością, mogą być przenoszone przez indos, albo przy pomocy aktu notarialnego

• Na okaziciela – łatwa zmiana właściciela

• Na zlecenia – mogą być przenoszone przez indos

• Dochód

• Przynoszą stały – PEWNY – dochód ( lokata bankowa, obligacje)

• Nie gwarantujące dochodu (akcje, udziały)

• Przedmiot

• Bazowe

• Pochodne

• Obrót

• Dopuszczone do zorganizowanego obrotu – charakteryzują się większą płynnością

• Niedopuszczone do zorganizowanego obrotu

• Główny cel emisji

• Mające na celu pozyskanie kapitału własnego

• Mające na celu pozyskanie kapitału obcego

• Mające na celu redukcję ryzyka finansowego ( instrumenty pochodne)

• Mające na celu spekulację (instrumenty pochodne, instrumenty sekurytyzowane)

• Mające na celu zmianę struktury aktywów (instrumenty sekurytuzowane)

• Emitent

1.

• Emitowane przez podmioty ponadnarodowe

• Emitowane przez instytucje Skarbu Państwa i agencje rządowe

• Emitowane przez banki centralne

• Emitowane przez instytucje finansowe

• Emitowane przez podmioty komercyjne

2.

• Emitowane przez podmioty krajowe

• Emitowane przez podmioty zagraniczne

• Korelacja z rynkiem

• Instrumenty dodatnio skorelowane z rynkiem

• Instrumenty nie skorelowane z rynkiem (alternatywne)

• Czas

• Krótkoterminowe

• Średnioterminowe

• Długoterminowe

Klasyfikacja walorów niefinansowych

• Kategoria przedmiotu inwestycji

• Nieruchomości

• Metale i kamienie szlachetne

• Produkty rolne – wykorzystywane instrumenty pochodne na te produkty

• Dzieła sztuki

• Wino

• Starodruki

• Samochody użytkowe

• Ludzie

• Rodzaj materii

• Rzeczowe (sensu stricte)

• Emocjonalne

Tradycyjne instrumenty finansowe (akcje)

• Akcje

• Zwykłe

• Uprzywilejowane

• Ułomne

• Złote – przywilej – prawo Veto

• Akcje gratisowe i pracownicze

• Instrumenty powiązane z akcjami

• Prawo poboru akcji (PPA) – dotyczy dotychczasowych akcjonariuszy proporcjonalnie do stanu posiadanych akcji

• Prawo do akcji (PDA) – dotyczy dotychczasowych akcjonariuszy proporcjonalnie do stanu posiadanych akcji

• Prawo pierwszeństwa – prawo dotyczące obligacji

• Certyfikaty akcyjne – ADR,GDR,CDR – depozyty

• Instrumenty pochodne na akcje

• Jednostki indeksowe – zamiast inwestować na wszystkie akcji z danej branży, możemy inwestować w jednostki indeksowe

Tradycyjne instrumenty finansowe ( Instrumenty dłużne, obligacje)

• Ze względu na emitenta

• Obligacje skarbowe ( hurtowe i detaliczne)

• Obligacje komunalne ( municypalne)

• Obligacje korporacyjne

• Ze względu na sposób generowania dochodu

• Obligacje kupowane (coupon bonds) – w regularnych, określonych w umowie odstępach czasu są wypłacane odsetki

• Obligacje zero kuponowe (zerocoupon bonds) – cena emisyjna jest inna od ceny nominalne, (cena emisyjna- cena za jaką kupuje się obligacje)

• Obligacje indeksowane – cena zmienia się przez indeks ( np. inflacja)

• Obligacje dochodowe – wypłata odsetek jest uzależniona od wypracowanego dochodu

Obligacje skarbowe	Obligacje nieskarbowe
Bardzo niskie ryzyko kredytowe	Różne, zależne miedzy innymi od emitenta, ryzyko kredytowe
Wyższa rentowność od obligacji nieskarbowych	Potencjalnie wyższa rentowność od inwestycji w obligacje skarbowe
Bardzo wysoka płynność	Różna płynność, niższa niż obligacje skarbowe
Warunki emisji określone w liście emisyjnym	Warunki emisji określone w propozycji nabycia
Podstawa prawa – Ustawa o finansach publicznych	Podstawa prawna – Ustawa o obligacjach

Inne rodzaje obligacji ( cechy: prawa i przywileje)

• Obligacje zamienne (converitable bonds) – w momencie realizacji po zgóry określonej cenie zamienić na akcje, obligacje są wyemitowane przez ten sam podmiot co wyemitował akcje

• Obligacje wymienne (exchangeable bonds) – to samo co wyżej, tylko akcje i obligacje mogą być emitowane przez inne podmioty

• Obligacje z prawem pierwszeństwa (bonds with warrants) – jak mamy obligacje to mamy pierwszeństwo do kupienia nowo wyemitowanych akcji

• Obligacje gwarantowane (quaranted bonds) – spłata zobowiązań jest gwarantowana przez inny podmiot, większe bezpieczeństwo, ale trzeba sprawdzac catingi obu podmiotów

• Obligacje z opcją (klauzulą) wykupu na żądanie przez emitenta (call bonds) – gdy stopy procentowe spadają

• Obligacja z opcją sprzedaży na żądanie właściciela (put bonds) – gdy stopy procentowe wzrastają

• Obligacje z opcją przedłużenia (extendable bonds) – dają prawo emitentowi do przedłużenia ponad termin

• Obligacje dwuwalutowe (dual currency bonds)

Obligacje na międzynarodowych rynkach kapitałowych

• Obligacje zagraniczne to obligacje emitowane przez zagranicznych emitentów, denominowane w walucie kraju, w którym dokonywana jest emisja (w kraju danej waluty) ( Nowy York, Londyn, Amsterdam)

• Euro obligacje są obligacjami emitowanymi w walucie innej niż waluta kraju, w którym zostały wyemitowane. Handel nimi może odbywać się zarówno w kraju, w którym zostały wyemitowane jak i poza jego granicami. Nazwy euroobligacji pochodzą od waluty, w której są emitowane ( głownie Londyn)

Instrumenty powiązane z obligacjami i inne instrumenty dłużne

• Instrumenty pochodne, w którym instrumentem bazowym SA obligacje

• Indeksy obligacji ( Treasury BondSpot Poland (TBSP))

• Prawa pierwszeństwa z obligacji

• Bony skarbowe

• Tytuły uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych

• Listy zastawna

WYKŁAD

23.04.2013r.

FUNDUSZE INWESTYCYJNE na tle możliwości inwestycyjnych.

Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną/ instytucja finansową lokująca zebrane od uczestników środki pieniężne w papiery wartościowe, instrumenty finansowe i inne prawa majątkowe, we wspólnym interesie uczestników funduszu.

Celami mogą być:

• Ochrona realnej wartości aktywów funduszu inwestycyjnego (fi)

• Osiąganie przychodów z lokat netto fi

• Wzrost wartości aktywów fi. W wyniku wzrostu wartości lokat

Zalety:

• Bezpieczeństwo lokowanego kapitału (przepisy prawne)

• Możliwość bieżącej kontroli stanu własnych oszczędności

• Dywersyfikacja portfela

• Nieograniczony pośredni dostęp do instrumentów rynku finansowego

• Zarządzanie oszczędnościami przez specjalistów

• Przewaga konkurencyjna nad innymi formami inwestowania

• Różnorodność ofert

• Niskie wymogi kapitałowe

• Korzyści skali – efekt skali powoduje że koszty zawierania transakcji może być mniejszy

• Płynność inwestycji

• Dodatkowe usługi dla uczestników funduszy

Wady:

• Koszty związane z inwestycją (opłaty)

• Opodatkowanie inwestycji

• Ryzyko zmniejszenia kapitału przy jego wycofaniu w dowolnie wybranym okresie

• Brak gwarantowanej stopy zwrotu z inwestycji

• Brak bezpośredniego wpływu na politykę inwestycyjną

• Limity inwestycyjne

• Rozwodnienie zysku

Klasyfikacja:

• ze względu na konstrukcję

• Otwarte

• Zamknięte

• Ze względu na pobierana opłate manipulacyjną

• Z marżą od obrotu

• Bez marży od obrotu

• Za względu na wypłate wypracowanego zysku

• Wypłacające

• Tezauryzacyjne (akumulacyjne)

• Ze względu na horyzont czasowy

• Nieograniczony okres inwestycji

• Określony okres inwestycji

• Ze względu na zasięg inwestycji (zakres geograficzny)

• Krajowe

• Regionalne

• Miedzynarodowe

• Rynki rozwijające się

• Ze względu na walutę

• Waluta lokalna

• Zagraniczna

• Ze względu na otrzymana gwarancje zwrotu zainwestowanego kapitału lub osiągnięcia określonego poziomu zysku

• Ze względu na portfel inwestycyjny

• Akcyjne

• Mieszane

• Obligacji

• Rynku pieniężnego

• Specjalne

• Ze względu na korelacje z rynkiem

• Tradycyjne

• alternatywne

Aktywa inwestycyjne:

• Tradycyjne- są skorelowane z rynkiem w dłuższym terminie

• Akcje

• Obligacje

• Fundusze klasyczne

• Instrumenty rynku pieniężnego

• Alternatywne- w dłuższym terminie nie SA skorelowane z rynkiem

• Fundusze hedge – funds

• Fundusze private equity

• Fundusze funduszy

• Produkty ustrukturyzowane

• Nieruchomości (fundusze nieruchomości, zwłaszcza typu reit)

• Surowce

• Infrastruktura

• Derywaty

• Instrumenty kredytowe

• Konta zarządzane

• Inwestycje emocjonalne

Fundusze hedgingowe. Cel- osiąganie zysków niezależnie od koniunktury.

• Nie podlegają przepisom regulującym funkcjonowanie tradycyjnych funduszy zbiorowego inwestowania

• Stosują strategie niedozwolone dla innych uczestników rynku finansowego

• Nie podlegają rejestracji w organach nadzoru finansowego

• Nie są zobligowane do ujawnienia informacji dotyczących prowadzonej działalności

• Nie opracowano dla ich ujednoliconych zasad wyceny aktywów

• Swoboda wyboru produktów

• Aktywne zarządzanie i poszukiwanie atrakcyjnych absolutnych stóp wzrostu

• Stosowanie na dużą skalę krótkiej sprzedaży

• Stosowanie wysokiej dźwigni

• Mała przejrzystość w ujawnionych informacjach

• Możliwość uzyskania pozytywnych wyników w czasie dekoniunktury

• Minimalne progi wejścia 100-150 tys.

• Określenie stopnia zamożności inwestora np. 200usd roczny dochód

• Opłaty- administracyjne 1-2% rocznie, za sukces 20% osiągniętych zysków

Zalety:

• Bezwzględna(absolutna) stopa zwrotu umożliwiającą osiąganie ponadprzeciętnych zysków niezależnie od koniunktury na rynkach finansowych

• Brak ograniczeń przy wyborze strategii inwestycyjnej

• Mobilizujący wpływ zasad wynagradzania menagerów na osiągane efekty inwestycji

• Wszelkie pozytywne aspekty inwestowania w fundusze zamknięte (np. dysponowanie długookresowym kapitałem)

Wady:

• Możliwość słabszych wyników w okresie hossy (efekt braku dodatniej korelacji z rynkiem)

• Relatywnie wysokie ryzyko wynikające zarówno z rodzaju wykorzystywanych instrumentów i stosowanych strategii

• Większe (w porównaniu z funduszami standardowymi ryzyko czynnika ludzkiego związane z kwalifikacjami i umiejętnościami kadry zarządzającej)

• Wszelkie słabe strony inwestowania w fundusze zamknięte (wysokie dla kapitału bariery wejścia i marże i dodatkowe opłaty, dłuższy hory sony, niższa płynność

Strategie:

• Strategia trendu rynkowego- polega na analizie trendów. Zarządzający próbują przewidzieć zachowanie rynku i zając odpowiednie pozycje w akcjach walutach czy rynkach towarowych. Szuka się także walorów niedowartościowanych (long funds) i przewartościowanych (short funds)

• Strategie okazyjne- wykorzystują nieprawidłowe wyceny instrumentów finansowych. Zarządzający analizują najczęściej akcje firm które są w trakcie reorganizacji lub bankructwa jak też firmy które są w fazie łączenia czy przejmowania przez inne firmy

• Strategie arbitrażu- wykorzystują minimalne różnice w wycenie podobnych instrumentów finansowych

Strategie szczegółowe:

• Equity market neutral- wzajemne znoszenie się długich i krótkich pozycji nieskorelowanych z ruchami tradycyjnych instrumentów finansowych

• Event driver- tzn. strategie zdarzeniowe opierające się na wyjątkowych zjawiskach zdarzeniach konkretnego podmiotu (spółki)

• Convertible arbitraże- strategie wykorzystujące nierównowagę cenową (nieefektywną wycenę) na rynku akcji oraz instrumentów zamiennych (strategie te najczęściej opierają się na hybrydowych instrumentach czyli np. obligacjach zamiennych na akcje)

• Fixe income arbitraże- strategie wykorzystujące nieefektywną wycenę pomiędzy powiązanymi instrumentami dłużnymi

• Global macro- agresywne strategie wykorzystujące trendy, wszelkie anomalie i inne okazje do osiągania zysku, bez względu na rynek czy obszar w znaczeniu geograficznym. Budowanie portfela inwestycyjnego, który uwzględnia ogromną liczbę czynników

• Emergin markets- inwestycje w instrumenty emitowane na rynkach wschodzących

• Long/ short equity- strategie kierunkowe wykorzystujące akcje oraz instrumenty pochodne. Np. przeznaczanie części portfela na krótka sprzedaż( gra na tej operacji śrdoków od zlewarowania części zorientowanej na wzrosty)

• Manager futures- strategie p[polegające na wykorzystaniu instrumentów pochodnych w oparciu o analizę fundamentalna lub techniczną. W szczególności wykorzystywane SA instrumenty pochodne bazujące na surowcach i towarach oraz na walutach i stopach procentowych

• Dedicated short bias- strategie skupione wyłącznie na spadkach. Polegają na konstrukcji portfeli akcji oraz derywatów, których pozycja jest krótka

• Multi strategies- wykorzystywanie kilku strategii równocześnie

Największe fundusze hedgingowe:

• Bridgewater coś tam

Fundusze hedgingowe w Polsce:

• INGSelektywny (ING FIO)

• Opera Uniwera pl (Opera FIO)

• Ipopema 8 Selekcji FIZ

• QUERCUS Selektywny (Parasolowy SFIO)

• TFI Investors SA: FIZ, Gold FIZ

Wykład

07.05.2013

Fundusze inwestycyjne na tle innych możliwości inwestycyjnych

FUNDUSZE PRIVATE EQUITY

– kapitał, którym są zasilane przedsiębiorstwa nienotowane na giełdach - wg European Private Equity and Venture Captal Association

Fundusze private equity inwestują w przedsiębiorstwa niezależnie od etapu ich rozwoju

• Charakter inwestycji funduszy

• Inwestycje w przedsiębiorstwa z perspektywą rozwoju (venture capital)

• Faza zasiewu – precyzowanie koncepcji przedsiębiorstwa, analiza opłacalności przedsiębiorstwa

• Faza startu – początkowa faza działalności przedsiębiorstwa finansowanie nakładów na tworzenie struktury organizacyjnej, zakup urządzeń, działalność marketingową itp.

• Faza ekspansji – przedsiębiorstwo działa na tynku od dłuższego czasu i przynosi zyski

• Wykup przedsiębiorstwa (buy out)

• Dostarczanie kapitału mezzanine (mezzanine capital) – ma zarówno cechy kapitału własnego i cechy kapitału obcego (obligacje zamienne na akcje)

Relacje pomiędzy fazą rozwoju finansowanego projektu a „rodzajem inwestora” (PE)

• „aniołowie biznesu” – wypełniają lukę kapitałową w mniejszych podmiotach z różnych branż w pierwszych fazach rozwoju;

• Mniejsze fundusze venture capital – inwestycje w przedsiębiorstwia będące w fazie wzrostu, wspierają wykupy menadżerskie oraz finansują przedsiębiorstwa za pomocą mezzanine capital. Wchodzą w nisze rynkowe, gdzie nie ma konkurencji dużych funduszy

• Corporate venture capital – finansowanie projektów we wczesnych fazach rozwoju branży, w której działa korporacja lub która stanowi przewidywany obszar poszerzenia działalności korporacji.

Fundusze private equity – inwestycje w przedsiębiorstwa z perspektywa rozwoju

• Wykup nowo emitowanych akcji lub udziałów przedsiębiorstw, które nie są notowane na giełdzie ( dostarczenie kapitału przedsiębiorstwu)

• Wprowadzenie własnych przedstawicieli do zarządu lub rady nadzorczej ( aktywne uczestnictwo w rozwoju przedsiębiorstwa, wpływ na decyzje strategiczne dotyczące rozwoju)

• \długoletni charakter inwestycji 3-7 lat, a następnie sprzedaż akcji/udziałów z zyskiem ( np. sprzedaż inwestorowi branżowemu)

• W okresie inwestycji fundusz dąży do jak największego rozwoju przedsiębiorstwa

• Realizacja zysków (wycofanie się z inwestycji)

• Sprzedaż akcji/udziałów inwestorowi branżowemu

• Upublicznienie spółki (wprowadzenie spółki na giełdę lub rynek pozagiełdowy i odsprzedaż akcji)

• Odsprzedaż akcji/udziałów inwestorowi finansowemu (innemu funduszowi)

• Odsprzedaż akcji/udziałów zarządowi lub pozostałym właścicielom

• Umorzenie akcji funduszu – odkupienie akcji/udziałów przez samą spółkę

Fundusze private equity - wykup przedsiębiorstwa

Zasadniczo fundusz dostarcza kapitał do wykupienia przedsiębiorstwa przez menadżerów

• Transakcji MBO ( management buy – out

• MBI (management buy-in) – menadżerowie z innego przedsiębiorstwa dokonują zakupu danego przedsiębiorstwa

• LBO (leverage buy-out) – łączenie kapitałów

• EBO (employees buy-out)

• BIMBO (buy in management buy-out)

• MEBO (management employees buy-out)

• PTP (public to private buy – out) – wykup pakietu większościowego i spółka przestaje być notowana na giełdzie

• PBO (public buy-out) – wykup pakietu większościowego ale spółka pozostaje na giełdzie

Fundusze private equity – dostarczenie kapitału mezzanine

Kapitał mezzanine – zawiera cechy kapitału własnego i obcego (długo.). Instrumenty o charakterze mezzanine:

• Pożyczki podporządkowane – długoterminowe 5-7 letnie, spłacane na koniec okresu finansowania, odsetki spłacane na bieżąco, oprocentowanie wyżej niż kredyty bankowe. Zabezpieczeniem spłaty są przyszłe przepływy pieniężne dłużnika ( pożyczkodawca przejmuje część ryzyka związanego z planowaną finansowaną inwestycją ). W przypadku likwidacji lub upadłości pożyczkobiorcy, roszczenia pożyczkodawcy zaspokajane są w ostatniej kolejności.

• obligacje z warrantem

• obligacje zamienne na akcje

Modele funduszy PE

• Jako jeden podmiot zorganizowany w formie spółki akcyjnej lub jako spółka zoo

• Jako dwa podmioty tj. fundusz właściwy i spółka zarządzająca

Wpływ kryzysu finansowego na efekty funduszy PE

Negatywne skutki kryzysu odczuwają:

• Fundusze, które zamierzały wyjść z inwestycji

• Fundusze specjalizujące się w transakcjach wykupowych

• Fundusze będące w2 fazie szukania inwestorów ( dostarczycieli kapitału)

• Fundusze, które dokonały wyboru spółek portfelowych i są na etapie dążenia do ich rozwoju

Pozytywne skutki kryzysu odczuwają:

• Fundusze będące na etapie wyboru spółek portfelowych

Fundusze PE w Polsce

• Enetrpirise Investors firmą zarządzającą funduszami PE i VC

• MCI Menagement SA, spółka notowana na GPW w Warszawie od 2001 r.

FUNDUSZE FUNDUSZY

– lokują większość swoich aktywów w tytuły uczestnictwa innych funduszy – zarówno tradycyjnych jak i funduszy alternatywnych

• Bardziej stabilne efekty finansowe

• Niższe opłaty ( 1-2 % za zarządzanie, 10% opłata za wyniki)

• Mniejsze ryzyko inwestycyjne – dwa poziomy dywersyfikacji

• Dostęp do szerokiej gamy produktów inwestycyjnych

• Brak wymogu dużej wiedzy inwestycyjnej

Fundusze Funduszy w Polsce

• TFI Skarbiec

• Skarbiec Top Funduszy Stabilnego SFIO

• Top Funduszy Akcji SFIO

FUNDUSZE NIERUCHOMŚCI

• Przedmiot inwestycji

• Budowa nieruchomość, grunty, kupno akcji spółek giełdowych z branży nieruchomości, wynajem powierzchni biurowych i handlowych

• Polska : co najmniej 4 nieruchomości, mniej niż 25% aktywów zaangażowanych w jeden obiekty

• Fundusze otwarte

• Sprzedaż u umorzenie jednostek uczestnictwa

• Zyski stabilne niezbyt wysokie (główne z wynajmu posiadanych nieruchomości)

• Brak długoterminowego stabilnego kapitału

• Fundusze zamknięte

• Emisja certyfikatów inwestycyjnych (dodatkowa rekompensata dla funduszu)

• Długoterminowy stabilny kapitał

• Bardziej dochodowe niż fundusze otwarte (budowa nieruchomości)

Fundusze nieruchomości REIT (Real Estate Investment Trust)

• Rynek amerykański:

• Funkcjonują na rynku amerykańskim od 1960 roku i korzystają z przywilejów podatkowych

• Zwolnienie z podatku dla osób prawnych, jeśli przychody są dystrybuowane do inwestorów w postaci dywidendy:

• Każdego roku fundusz wypłaca udziałowcom minimum 90% wypracowanego zysku w formie dywidendy

• Fundusz inwestuje co najmniej 75% aktywów w nieruchomości

• Fundusz uzyskuje co najmniej 75% przychodów z najmu lub odsetek z hipotek

• Rynek europejski – nie w Polsce

Kategorie funduszy typu RIT

• Fundusze akcyjne – co najmniej 75% aktywów lokują w nieruchomości

• Fundusze hipoteczne – co najmniej 75% aktywów lokują w kiedyty hipoteczne

• Fundusze mieszane – lokują i w nieruchomości i i kredyty hipoteczne

WYKŁAD

14.05.2013

Przesłanki rozwoju produktów strukturyzowanych
Od strony klienta
Niski poziom stóp procentowych tradycyjnych produktów oszczędnościowych i inwestycyjnych, Większa znajomość zagadnień związanych z rynkami finansowymi (ogólna wiedza), Możliwość inwestowania na różnych rynkach geograficznych i rynkach różnych klas aktywów (globalizacja, rozwój technologii) – wynika z wbudowanej w instrument strukturyzowany części, na którą składają się instrumenty pochodne, Zmiana preferencji w zakresie ryzyka w zależności od etapu koniunktury, Możliwość realizacji zróżnicowanych i zmieniających się oczekiwań inwestorów w zakresie rentowności i ryzyka inwestycji – związane z nastawieniem do rzeczy materialnych, z nastawieniem do otoczenia, Chęć dywersyfikacji inwestycji.

Istota instrumentu (cechy):

• Instrument strukturyzowany – złożony z wielu części, z kilku instrumentów,

• Emitowany najczęściej przez banki,

• Ustalony czas trwania inwestycji,

• Stopa zwrotu, oparta na mniej lub bardziej skomplikowanej, ale z góry określonej formule (wyniki inwestycyjne tych instrumentów są uzależnione od cen tradycyjnych aktywów),

• Wbudowany instrument pochodny – w części ryzykownej,

• W części bezpiecznej wbudowane są m.in. lokaty.

Schemat budowy produktu strukturyzowanego:

Budowa produktu strukturyzowanego:

• Część bezpieczna (obligacja zero kuponowa, depozyt bankowy) ma za zadanie zapewnić ochronę kapitału. W perspektywie kilkuletniej gwarancja kapitału oznacza jednak realną stratę.

• Część ryzykowna ma za zadanie wypracować zysk. Inwestor może korzystać ze zmian bądź stabilizacji (wszystko zależy od konstrukcji produktu) cen praktycznie dowolnych aktywów dostępnych na globalnych rynkach. Najwięcej jest produktów opartych na indeksach giełdowych (głównie WIG20), walutach (euro, dolar), i surowcach.

Współczynnik partycypacji – przykład: obligacja zero kuponowa + opcja (na WIG):

• Kapitał inwestycyjny (FV) 100 000,00 zł, stopa rentowności dwuletniej obligacji zero kuponowej jest równa np. 6%, 100% gwarancji kapitału (GK), prowizja banku 5%.

• W obligację należy zainwestować: 88 999, 64zł

Wynika to z formuły: $PV = \ \frac{FV*GK}{(1 + r)^{n}}$

• Pozostałe 11 000,36 należy pomniejszyć o 5 000,00 zł prowizji,

• Nabycie opcji typu call – za 6 000,64 zł, dającej prawo do nabycia walorów po z góry określonej cenie.

• Współczynnik partycypacji zależy od ceny opcji, gdyby opcja kosztowała 11 000,00zł – wówczas współczynnik partycypacji wynosi 6 000,64/11 000,00 = 54,55%.

Wykorzystanie instrumentów strukturyzowanych
Korzyści
Możliwość ochrony kapitału przy jednoczesnym udziale w zyskach (produkty gwarantujące ochronę kapitału), Poprawa wyniku inwestycji (możliwość osiągania zysków przewyższających tradycyjne formy oszczędzania takie jak lokaty i obligacje), Możliwość korzyści podatkowych, Możliwość dostępu do nowych rynków (np. zagranicznych), Możliwość dostępu do nowych instrumentów (m.in. surowców, indeksów, walut), do których dostęp dotychczas był niemożliwy, Dopasowanie profilu ryzyka stron transakcji do ich potrzeb (co osiąga się np. przez zabezpieczenie instrumentu pochodnego innym instrumentem lub jego relokację), Możliwość uniezależnienia się od ruchu cen na rynkach światowych, Możliwość sprzedaży instrumentu na rynku wtórnym, Dywersyfikacja inwestycji.

Klasyfikacje instrumentów strukturyzowanych:

I KRYTERIUM – POZIOM BEZPIECZEŃSTWA

• Produkty charakteryzujące się całkowitą ochroną kapitału,

• Produkty charakteryzujące się częściową ochroną kapitału,

• Produkty pozbawione ochrony kapitału,

• Produkty z gwarancją minimalnej stopy zwrotu.

II KRYTERIUM – KONSTRUKCJA WBUDOWANEGO INSTRUMENTU POCHODNEGO

• Instrumenty jednoczynnikowe

• Instrumenty wieloczynnikowe

III KRYTERIUM – FORMA PRAWNA INSTRUMENTU STRUKTURYZOWANEGO

• Obligacje strukturyzowane

• Lokaty

• Strukturyzowane certyfikaty depozytowe

IV KRYTERIUM – TERMINU WYKUPU

• Krótkoterminowe

• Średnioterminowe

• Długoterminowe

V KRYTERIUM – CHARAKTER INWESTYCJI

• Produkty inwestycyjne

• Produkty spekulacyjne

VI KRYTERIUM – MOŻLIWOŚĆ W ZAKRESIE OSIĄGANIA PRZYCHODU

• Instrumenty kategorii growth to produkty, które nie dają inwestorowi możliwości uczestniczenia w bieżących przychodach aż do momentu zapadalności produktu,

• Instrumenty kategorii income

VII KRYTERIUM – INSTRUMENTY BAZOWE DLA INSTRUMENTÓW POCHODNYCH, WŁĄCZONYCH W PRODUKTY STRUKTURYZOWANE

• Indeksy giełdowe,

• Ceny akcji,

• Hybrydy,

• Kursy walutowe,

• Surowce,

• Fundusze inwestycyjne,

• Aktywa alternatywne.

Różny stopień skomplikowania instrumentów:

• Proste – np. można zarobić 40% wartości indeksu,

• Nieco skomplikowane – można zarobić 100% wzrostu indeksu, ale nie więcej niż 40%,

• Zagmatwane niemalże do granic możliwości – można zarobić 100% wzrostu indeksu, ale nie więcej niż 40% minus wskaźnik X, którego wartość można poznać dopiero, jak inwestycja ruszy, a w przeciwnym wypadku można uzyskać Y, którego również dziś nie znamy.

Przykładowa formuła wypłaty i kwota rozliczenia pieniężnego:

• Kwota Rozliczenia Pieniężnego dla każdego Certyfikatu w Planowanej Dacie Wykupu (pod warunkiem, że nie nastąpi żadne Zdarzenie Kredytowe, zgodnie z definicją w Prospekcie Emisyjnym)

WYKŁAD

28.05.2013

>nikt nie pisał, wszyscy się uczyli ;) <

WYKŁAD

4.06.2013

*Inwestycje w złoto i srebro*

Zalety metali szlachetnych jako lokaty:

• Ograniczoność zasobów,

• Niezniszczalność,

• Jest odporne na dekoniunkturę (twarda waluta),

• Są bezpieczną formą lokaty,

• Są walorami umożliwiającym dywersyfikacje portfela inwestycyjnego,

• Są walorem płynnym,

• Są elementem rezerw finansowych wielu banków centralnych.

Wady inwestowania w metale szlachetne (w postaci czystej):

• Długi horyzont inwestycyjny,

• Niebezpieczeństwo kradzieży,

• Koszty przechowywania.

Sposoby inwestowania w metale szlachetne:

• Monety, sztabki, medale,

• Złote sztabki lokacyjne czyli bulionowe,

• Kolekcjonerskie,

• Złote monety bulionowe,

• Kolekcjonerskie

• Akcje spółek powiązanych z rynkiem metali szlachetnych,

• Certyfikaty potwierdzające zakup złota lub srebra alokowanego,

• Instrumenty pochodne,

• Fundusze ETF,

• Fundusze inwestycyjne,

• Produkty strukturyzowane.

Złote sztabki lokacyjne	Są najbardziej popularną formą lokowania oszczędności w złocie. Największym zainteresowaniem ze względu na relatywnie przystępne ceny są sztabki o gramaturze od 1 do 100 gram. Im większa waga sztabki tym mniejsza marża, co związane jest z tym, że do każdej ceny sztabki należy doliczyć koszt zaprojektowania i wyprodukowania stempla, koszty robocizny mennicy oraz marżę firmy sprzedającej.

Instrumenty strukturyzowane - np. certyfikat strukturyzowane Reiffeisen.

*Inwestycje w aktywa emocjonalne*

• potencjał wysokich stóp zwrotu,

• pozytywny wpływ na dywersyfikację portfela,

• estetyka i prestiż

Wartość aktywów emocjonalnych zależy od:

• unikalności,

• dostępności,

• walorów estetycznych lub smakowych.

Najczęściej spotykane formy inwestycje w aktywa emocjonalne:

• inwestycje w sztukę,

• w wino,

• w samochody,

• w stare książki (klasyfikowane czasem jako inwestycje w sztukę),

• w monety kolekcjonerskie.

INWESTYCJE W SZTUKĘ:

Formy inwestycji w sztukę:

• malarstwo, rzemiosło, grafika, fotografia, rzeźba, meble, militaria, biżuteria.

Czynniki wpływające na ceny walorów:

• utrwalona pozycja twórcy w historii sztuki,

• popularność na arenie międzynarodowej,

• autentyczność dzieła,

• jakość dzieła sama w sobie,

• tzw. popularność katalogowa dzieła,

• ogólny stan dzieła,

• czas, miejsce i okoliczności powstania,

• panująca moda,

• kontekst kulturowy.

Podmioty rynku sztuki (art-investing):

• kolekcjonerzy,

• galerie,

• domy aukcyjne,

• banki,

• inwestorzy

Cechy szczególne inwestycji w sztukę:

• kwota inwestycji,

• konieczność dobrego smaku i wyczucie biznesowe,

• wysokie koszty manipulacyjne,

• koszty ochrony, konserwacji, odnowienia, transportu, wyceny, ubezpieczenia, weryfikacji autentyczności,

• niska płynność,

• nieprzewidywalny rynek,

• art. – banking – inwestowanie w sztukę za pośrednictwem banku.

Przesłanki inwestycji w wino – „Kto się winem raczy, ten Boga zobaczy”:

• rosnący międzynarodowy popyt,

• ograniczone możliwości strony podażowej.

Sposoby inwestycji w wino:

• zakup na rynku pierwotnym,

• zakup wina w skrzynkach,

• inwestycja w fundusz inwestycyjny wina,

• zakup udziałów w wybranych winnicach.

Możliwości inwestowania w wino:

• poprzez domy aukcyjne (Londyn, Chicago),

• poprzez korzystanie z usług pośredników.

Inwestowanie w samochody klasyczne i zabytkowe

Emocjonalne aspekty inwestowania w samochody:

• prestiż,

• przynależność do elitarnego grona,

• spełnienie dawnych oczekiwań,

• przedmiot użytkowy.

Przesłanki inwestowania w samochody:

• kryzys…

Podział inwestycji, ze względu na okresy z których pochodzą samochody:

• oldtimery – dzieła przedwojenne,

• piękne klasyczne auta z minionego stulecia

• limitowane nowoczesne super cars