20. KRWAWIENIA Z PRZEWODU POKARMOWEGO, ratownictwo med, Chirurgia urazowa


KRWAWIENIA Z PRZEWODU POKARMOWEGO

HAEMORRHAGIA E TRACTU DIGESTIVI

Krwawienia i krwotoki z przewodu pokarmowego mogą stanowić poważne zagrożenie dla życia chorego.

Wymagają one bardzo sprawnego i celowego postępowania.

Podstawowym następstwem, bez względu na przyczynę i umiejscowienie źródła krwawienia jest wstrząs krwotoczny.

Najczęstsze przyczyny krwawień i krwotoków z przewodu pokarmowego to :

  1. Żylaki przełyku - Varices oesophagi

  2. Wrzód żołądka lub dwunastnicy - Ulcus ventriculi vel duodenii

  3. Ostry krwotoczny nieżyt żołądka - Gastritis haemorrhagica acuta

  4. Rak żołądka - Carcinoma ventriculi

  5. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - Colitis ulcerosa

  6. Rak odbytnicy - Carcinoma recti

  7. Żylaki odbytu - Varices haemorrhoidales

  8. Polipy żołądka - Polypus ventriculi

Objawy kliniczne :

  1. wymioty :

  • po pewnym czasie od początku krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego chory oddaje czarny, luźny, smolisty stolec,

  • jeżeli chory oddaje stolec wymieszany z krwią, to krwawienie prawdopodobnie dotyczy jelita grubego,

  • krew żywoczerwona na powierzchni stolca świadczy najczęściej o krwawieniu z końcowego odcinka przewodu pokarmowego (np. żylaki odbytu, rak odbytnicy)

  • objawy wstrząsu krwotocznego

  • Rozpoznanie źródła krwawienia :

    1. Gastrofiberoskopia

    2. Rectoskopia lub colonoskopia

    (wziernikowanie całej okrężnicy lub wziernikowanie całego jelita grubego)

    1. Wywiad chorobowy

    2. Charakterystyczne objawy kliniczne

    Postępowanie ratownicze i lecznicze :

    1. ułożenie chorego w pozycji przeciwwstrząsowej z głową odchyloną na bok

    2. założenie dostępu do żyły igłą typu Venflon

    3. pobranie krwi do badań rutynowych i specjalistycznych

    4. oznaczenie grupy krwi i wykonanie próby krzyżowej

    5. podłączenie kroplowego wlewu dożylnego płynów elektrolitowych lub krwiozastępczych, a po oznaczeniu grupy krwi i wykonaniu próby krzyżowej przetoczenie masy erytrocytarnej

    6. tlenoterapia, czasami oddech wspomagany lub kontrolowany

    7. dieta ścisła, wprowadzenie zgłębnika do żołądka i odsysanie treści oraz jej obserwacja

    (czasami płukanie żołądka zimną solą fizjologiczną)

    1. obserwacja podstawowych czynności życiowych pod kątem rozwijającego się wstrząsu,

    2. wspomaganie krążenia i podniesienie ciśnienia tętniczego krwi

    (np. Dopamina)

    1. założenie cewnika do pęcherza moczowego na stałe i pomiar diurezy godzinowej

    2. wdrożenie postępowania przyczynowego :

    np. Ranigast i.v.

    np. Exacyl, Cyclonamine,

    1. zapewnienie choremu miski nerkowatej i płatków ligniny

    2. zadbanie o higienę jamy ustnej

    3. jeżeli krwawienie zostało zatrzymane metodami zachowawczymi to można powoli wdrażać odżywianie doustne, podając choremu zimne płyny a potem dietę płynną chłodną

    4. jeżeli leczenie zachowawcze nie przynosi skutku, a stan chorego pogarsza się, to należy wdrożyć leczenie operacyjne i w trybie pilnym przygotować chorego do zabiegu operacyjnego

    Założenie zgłębnika Sengstakena :

    1. zgłębnik Sengstakena posiada dwa balony :