TRANSMITANCJA DYSKRETNA G(z)- Transmitancja dyskretna G(z) układu dynamicznego jest to stosunek transformaty Z odpowiedzi y(n) (tj. Y(z)) do transformaty Z wymuszenia u(n) (tj. U(z)) przy zerowych warunkach początkowych, panujących w układzie. G(Z)= Y(Z)/U(Z)
Dyskretna charakterystyka (odpowiedź) impulsowa-Dyskretną charakterystyką (odpowiedzią) impulsową układu g(n) nazywamy dyskretną odpowiedź układu impulsowego na wymuszenie w postaci funkcji delta Diraca przy zerowych warunkach początkowych. g(n)=g(t)|t=nTp
Transmitancja impulsowa G(z)- jest transformatą Z dyskretnej charakterystyki impulsowej g(n) tego układu: G(Z)= Z{g(n)}
Impulsator rzeczywisty- idealny impulsator z elementem formującym na swym wyjściu. Zachodzi tu formowanie funkcji schodkowej o poziomach kolejnych „schodków” równych wartościom funkcji ciągłej w chwilach próbkowania.
Ekstrapolator zerowego rzędu ZOH- element formujący zapamiętujący wartość sygnału impulsowego i utrzymujący tę wartość przez okres próbkowania Tp.
Układ próbkująco-pamiętający- człon dynamiczny zawierający ZOH
Transmitancja układu z ekstrapolatorem zerowego rzędu jest różnicą transformaty Z spróbkowanej odpowiedzi skokowej układu i transformaty Z spróbkowanej odpowiedzi skokowej, przesuniętej o jeden okres próbkowania.
Dyskretny układ zamknięty to układ impulsowy objęty pętlą ujemnego sprzężenia zwrotnego. W pętli sprzężenia może być włączony dodatkowy człon dynamiczny H(s) (ale nie musi)
Transmitancja dyskretnego układu zamkniętego G(z)- związek pomiędzy dyskretnymi sygnałami Y(z) i Y0(z) (przy zerowych warunkach początkowych panujących w układzie): G(Z)= G0(Z) / 1+ H(Z) G0(Z)
STABILNOŚĆ UKŁADÓW DYSKRETNYCH- Układ dyskretny jest stabilny, gdy ograniczonemu ciągowi wartości sygnału wejściowego u(nTp) odpowiada ograniczony ciąg wartości sygnału wyjściowego y(nTp).
Asymptotyczna stabilność układu dyskretnego zachodzi więc wówczas, gdy jego wszystkie bieguny leżą we wnętrzu okręgu o jednostkowym promieniu i środku w początku układu współrzędnych (Re z, Im z).
przekształcenie biliniowe- odwzorowanie wnętrza koła o promieniu jednostkowym na płaszczyźnie zespolonej Z na lewą półpłaszczyznę płaszczyzny zmiennej zespolonej w. Z=w+1/ w-1.