Jaskinia Niedźwiedzia w Kletnie znajduje się w Masywie Śnieżnika Kłodzkiego, na prawym zboczu Doliny Kleśnicy, w bloku marmurów leżącym w górze Stromej (1166,8 m n.p.m.).
Szukając Jaskini Niedźwiedziej na mapie, najprościej znaleźć Wrocław, od którego kierując się na południe, znajdujemy Kłodzko. Dalej leży Stronie Śląskie i poniżej niego wieś Kletno, w której odnajdziemy jaskinię.
Samochodem dotrzeć tu możemy kierując się na Stronie Śląskie, dalej drogą na Kletno, która skręca ostro w prawo przed Bolesławowemi wiedzie nas aż do samego parkingu przed Jaskinią Niedźwiedzią. Z parkingu pieszo (lub dla tych, którzy nie znoszą pieszych wędrówek- melexem, bądź bryczką) możemy dotrzeć do pawilonu wejściowego Jaskini Niedźwiedziej. (Nie podjeżdżamy pod sam pawilon wejściowy, ze względu na ścisłą ochronę najbliższego otoczenia jaskini).
Jadąc z Bystrzycy Kłodzkiej możemy skrócić sobie drogę, skręcając we wsi Sienna w prawo i dalej dość wąską i krętą drogą udajemy się do samegoKletna - należy jednak zachować szczególną ostrożność, wybierając tę drogę, gdyż niedoświadczonemu kierowcy może ona sprawić wiele problemu.
GGEOLOGIA
Część skał, z których zbudowane są Sudety należy do najstarszych w dziejach Ziemi, a ich początki sięgają ery prekambryjskiej (ok. 4,5 mld lat temu). Obszar ten należy więc do szczególnie interesujących, jeśli chodzi o badanie historii rozwoju naszej planety. Powstanie Jaskini Niedźwiedziej wiąże się ściśle z występowaniem skał węglanowych w postaci porozrywanych bloków, czy soczew "pływających" w masie skał krystalicznych (łupki mikowe, paragnejsy plagioklazowe).
Powstały one w wyniku osadzania się szczątków ówczesnych organizmów (głównie skorupek otwornic, muszli małżów, ramienionogów (muszlowce) lub szczątków koralowców, glonów) zamieszkujących występujące na tych terenach morza. Część z muszli, czy szkieletów zachowała się do dzisiejszych czasów w postaci skamieniałości, które również można znaleźć na terenie Sudetów.
W czasie orogenezy kaledońskiej i waryscyjskiej doszło do wielokrotnych procesów fałdowych. . Pod wpływem zmieniających się w skorupie ziemskiej naprężeń, osady wapienne przekształciły się w wapienie krystaliczne, czyli marmury.
Wytwory te kryją w sobie rozliczne formy krasu powierzchniowego, najczęściej głębokie leje oraz labirynty jaskiń, układające się w kilku poziomach. Historia tych form sięga okresów klimatu tropikalnego, przypadającego na schyłek kredy i paleogen (ok. 50 mln lat temu). Był to początek powstawania Jaskini Niedźwiedziej. Intensywny rozwój form krasowych trwał aż do końca trzeciorzędu i został zahamowany dopiero przez zlodowacenia plejstoceńskie (ok. 1,8 mln lat temu)
Podczas zlodowaceń powstawały w jaskini namuliska bogate w szczątki żyjących wtedy zwierząt . Największe ilości szczątków pochodzą od niedźwiedzia jaskiniowego (Ursus spelaeus), stąd też jaskinia wzięła swoją nazwę. Znaleziono również kości lwa jaskiniowego, hieny jaskiniowej, wilka, kuny, nietoperzy (kilka gatunków), bobra, sarny, dzika, lisa i wielu gryzoni. Pochodzenie tych szczątków bywa różne. Są to kości zwierząt chroniących się w jaskini, łupy drapieżników, szczątki zwierząt, które wpadły w jamy skalne, czy w końcu kości naniesione tu przez wodę.
Korytarze Jaskini Niedźwiedziej są rozłożone horyzontalnie, w trzech poziomach połączonych tzw. kominami. Najlepiej rozwinięte są piętra środkowe i dolne.
Dolne partie zostały po raz pierwszy bliżej zaprezentowane szerszej publiczności, dzięki powstałemu w 2003 roku filmowi o Jaskini Niedźwiedziej, gdyż do tej pory możliwe było tylko oglądanie fotosów zrobionych przez wyprawy speleologiczne.
Dolne piętro Jaskini Niedźwiedziej jest obszarem ścisłego rezerwatu. Prowadzone są tam ciągle badania naukowe nad rozwojem jaskiń.
Wejście do niego leży pod pomostem nad Wielką Szczeliną. Musimy zejść ok. 30 m na samo dno Wielkiej Szczeliny, gdzie w kierunku pawilonu wejściowego rozpościerają się tzw. Stare Partie Wrocławskie, odkryte jako pierwsze przez naukowców z Wrocławia (stąd nazwa).
Po przeciwnej stronie znajdują się Nowe Dolne Partie, w których to eksploratorzy znaleźli formy naciekowe przewyższające rozmiarami i pięknem nacieki ze środkowego piętra.
Partie środkowe, których część udostępniono do zwiedzania, możemy poznać wędrując Trasą Turystyczną .
Górne partie zbadaliśmy tylko fragmentarycznie. Występuje one ponad Salami Pałacowymi. Wypływająca z nich woda stworzyła imponujące, kalcytowe formy naciekowe (kaskady -w Zaułku Kaskad, "kamienne mleko" - nad wejściem do Korytarza Wodnego
Główne wejście do jaskini znajduje się na terenie nieczynnego kamieniołomu
Wejście do Jaskini Niedźwiedziej znajduje się ok. 800 m n.p.m. i zostało zabudowane pawilonem wejściowym, w którym mieszczą się kasy biletowe, ekspozycje, kawiarnia i sala projekcyjna (wyświetlany jest tam film o jaskini w systemie dźwięku przestrzennego DTS)
Trasa turystyczna zaczyna się od śluzy wejściowej (na zdjęciu obok), w Sali Niedźwiedzia chroni mikroklimat jaskini przed wpływami z zewnątrz.
Trasa biegnie środkowym piętrem jaskini. Została świetnie przygotowana do zwiedzania. Turysta przechodzi wygodnym chodnikiem, zupełnie inaczej niż grotołazi, którzy badając jaskinie, muszą nierzadko czołgać się w błocie, czy przeciskać przez ciasne szczeliny. Jaskinia na całej długości zwiedzania została zabezpieczona i oświetlona tak, że turysta może się w niej czuć bezpiecznie. Jednakże należy zdawać sobie sprawę z tego, że znajdujemy się we wnętrzu górotworu i minimalne ryzyko zawsze istnieje, szczególnie w wypadku nieodpowiedniego zachowania turystów, przed którym szczególnie należy przestrzec!!!
Trasa liczy około 360 m, przy czym możemy na niej zobaczyć około 500 m jaskini. Nie możemy w niej dotykać szaty naciekowej. Ze względu na ochronę unikalnego mikroklimatu jaskini ilość wejść jest ograniczona, a każda wchodząca grupa nie może liczyć więcej niż 15 osób.