Prawo Hooke’a – ciała spr to ciała które po odkształceniu wracają do swojej pierwotnej postaci.

W przypadku ciał spreżysztych siła odkształcająca jest wprost proporcjonalna do odkształcenia.

Odpowiednia na działanie siły odkształcającej jest pojawienie się siły sprężystości któremu ma te sama wartość i kierunek a zwrot przeciwny.

F=K X

Fs= - K X

K- współczynnik sprężystości

Prawo Hooke’a obowiazuje tylko w przypadku takich ciał sprężystych dla których odkształcenie jest proporcjonalne do siły odkształcającej.

= wydłużenie względne

Prawo Hooke’a napr. wewn. Powstające w odkształcających Ciałach sprężystych SA wprost proporcjonalne do wydłużeń względnych.

F-siła odkształcająca

s-pole przekroju poprzeczego

l – wydłużenie bezwzględne

lo – długość początkowa

E- moduł Younga

Jeżeli wydłużenie ciała jest równe jego długości początkowej l=lo to prawo Hooke’a przyjmuje postac:

Wynika z tego sens fizyczny moduł Younga. Jest to takie naprężenie wewnętrzne które powstaje w ciele wydłużonym o 100%.

Siły działające na cząsteczkę w cieczy. na cząsteczkę znajdująca się wewnątrz cieczy działają siły których wypadkowa wynosi – 0. Natomiast na czyst. Znajdująca się na powierzchni cieczy działają wypadkowe do dołu wywołujące efekt tzw. napiecie powierzchniowe.

Napięcie powierzchniowe to dążenie powierzchni cieczy do kurczenia się. Siła napięcia powierzchniowego jest styczna do powierzchni prostopadle do krawędzi a jej wartość wynosi:

F- wartość siły nap. powierzch.

- współczynnik nap. powierzch.

L- długość krawędzi

Siły działające miedzy cząsteczkami cieczy nazywamy siłami spójności.

Siły działające miedzy cząsteczkami cieczy a cząsteczkami naczynia w którym ciecz się znajduje nazywamy siłami przylegania.

Jeżeli siły przylegania SA wieksze niż siły spójności to powstaje menisk wklesły.

Jeżeli siły przylegania SA mniejsze niż siły spójności to powstaje menisk wypukły.

Jeżeli ogrzewamy ciało stałe powodujemy szybszy ruch drgający czasteczek tego ciała po osiągnięciu charakterystycznej dla tego ciala temp. zwana temp. topnienia (krzepniecia). Rozpoczyna się topnienie czyli rozgrzewanie wiązań międzycząsteczkowych.

Od tego momentu temp. ciała przestaje rosnąco chwili gdzie nie ulegnie zerwaniu ostatnie wiązanie temp. pozostaje stała ( temp. topnienia).

Ciało wymienione z otoczeniem w trakcie procesu topnienia l krzepnięcia obliczamy ze wzoru:

Q = l x m

Q-ciało wymienione z otoczenia

L= ciało topnienia (char. dla subst.)

m-masa

ciało topnienia(krzepnięcia)to ilość energii jaką należy dostarczyć do jednostki masy substancji krystalicznej aby stopić ją w temp. topnienia.