06.10.2010

Ergonomia - jest dyscypliną techniczną zorientowaną humanistycznie, z greckiego ergon – praca nomos- prawo, sprawiedliwość

Ergonomia – według PN- 83/N-08015 jest to nauka zajmująca się przystosowaniem obiektów technicznych ich środowiska i środowiska bytowania do anatomicznych i psychofizycznych możliwości człowieka zapewniając sprawne i bezpieczne wykonywanie pracy.

Ergonomia – ergonomika dyscyplina wiedzy zajmująca się zasadami i metodami dostosowania warunków pracy do właściwości fizycznych i psychicznych człowieka.

Międzynarodowe Stowarzyszenie Ergonomiczne (IEA) przyjęło definicje ergonomii według której określa ona stosunki między człowiekiem a środowiskiem, jego zajęciami , sprzętem nie tylko podczas pracy ale też podczas zabawy.

Wymagania ergonomiczno fizjologiczne - odnoszą się do obiektów technicznych określającym ich dostosowanie do fizjologicznych cech człowieka

Wymagania ergonomiczno psychofizyczne – odnoszą się do obiektów technicznych określające ich dostosowanie do odpowiedniego funkcjonowania zmysłu człowieka.

Wymagania ergonomiczno higieniczne – odnoszą się do dostosowania warunków pracy ich miejsca itp.

Cecha ergonomiczna obiektu technicznego – właściwości obiektu technicznego ujęte ze względu na wymagania ergonomiczne

Cecha ergonomiczna mierzalna – cecha obiektu której nie przypisuje się określonej miary liczbowej np. smak zapach barwa

Maksymanta ergonomiczna – wartość maksymalna cechy obiektu technicznego stanowiąca ograniczenie górne dla wymagań

Minimanta ergonomiczna – wartość minimalna cechy obiektu technicznego stanowiąca ograniczenie dolne dla wymagań ergonomicznych

Optymata ergonomiczna – wartość optymalna cechy ergonomicznej obiektu technicznego stanowiąca optimum dla wymagań ergonomicznych

Działalność ergonomiczna – mająca na celu rozwój ergonomii i jej praktycznych zastosowań

Ocena ergonomiczna – charakterystyka obiektu technicznego lub środowiska wyrażająca stopień ich zgodności z wymaganiami ergonomicznymi.

Kierunki działalności ergonomii :

1. Ergonomia korekcyjna – zajmuje się analizą już istniejących warunków pracy z punktu widzenia ich dostosowania do psychofizycznych możliwości człowieka oraz formułuje zlecenia poprawiające istniejący stan

2. Ergonomia koncepcyjna – stosuje opracowane wytyczne w trakcie projektowania aby zapewnić maksimum niezawodności i bezpieczeństwa przy jednoczesnym zminimalizowaniu fizycznych, psychicznych o środowiskowych obciążeń pracownika

3. Ergonomia systemowa – uwzględnia współzależności elementów biorących udział w procesie pracy zajmuje się projektowaniem całościowym układu człowiek - maszyna - środowisko tak aby przy najmniejszym wysiłku i dobrym komforcie pracownika zapewnić możliwie wysoki poziom wydajności i jakości pracy.

Cechy ergonomii:

• Ma na celu humanistyczną i użytkową optymalizacje elementów pracy przez dostosowanie ich do właściwego organizmu ludzkiego i do psychosomatycznych ograniczeń pracownika

• Dąży więc do poznania samego człowieka

• Eliminuje zagrożenia zdrowia a więc dba o bezpieczeństwo pracownika

• Kształtuje racjonalne stanowiska pracy aby zminimalizować biologiczny koszt wykonywanej pracy

Kierunki rozwoju ergonomii :

1. Ergonomia wyrobów masowego użytku

2. Ergonomia warunków pracy - zmierza do poprawy warunków pracy w szerokim aspekcie

3. Ergonomia osób w starszym wieku, kobiet i niepełnosprawnych

4. Ergonomia w aspekcie ekonomiczna-społecznym