Sieci ATM

Technika transportu i komutacji znana pod akronimem ATM (Asynchronous Transfer Mode) została opracowana dla szerokopasmowych sieci z integracją usług BISDN (Broadband Integrated Services Digital Network), w celu stworzenia możliwości oferowania różnorodnych usług telekomunikacyjnych, łącznie z zaawansowanymi usługami multimedialnymi oraz przesyłaniem sygnałów telewizji o wysokiej rozdzielczości - HDTV (High Defnition Television). Usługi multimedialne są realizowane z wykorzystaniem aplikacji czasu rzeczywistego, a przesyłanie informacji multimedialnych wiąże się z transmisją dużej ilości danych. Istniała zatem potrzeba zaprojektowania od podstaw sieci, która mogłaby zapewnić duże szybkości transmisji i żądaną jakość obsługi QoS (Quality of Service).

Standard ATM nie definiuje medium transmisyjnego, wykorzystywanego do realizacji połączeń miedzy węzłami, lecz zasady komunikacji w sieci, dopuszczając zastosowanie technologii ATM w różnorodnych środowiskach transmisyjnych, takich jak kable koncentryczne (sieci lokalne), światłowody (sieci LAN, WAN), bądź kanały bezprzewodowe (sieci globalne). W odniesieniu do szybkości transmisji dostępnej dla abonentów sieci BISDN zdefiniowano trzy nowe usługi transmisyjne. Pierwsza z nich to usługa typu pełny dupleks z szybkością 155.52 Mbit/s. Druga ze zdefiniowanych usług jest asymetryczna i oferuje transmisję od abonenta do sieci z szybkością 155.52 Mbit/s i w przeciwnym kierunku z szybkością 622.08 Mbit/s. Trzecia usługa, zapewnia pełny dupleks z szybkością 622.08 Mbit/s.

Zdefiniowano szybkości transmisji już od 1.5 Mbit/s aby móc wykorzystać istniejące, fizyczne sieci teletransmisyjne. Sieci ATM mogą swobodnie osiągać coraz wyższe prędkości przesyłania danych, w miarę rozwoju sprzętu i technologii transmisyjnych. Określone w standardach mechanizmy synchronizacji i sygnalizacji zajmują około 1 Mbit/s każdego łącza fizycznego, stąd nie jest korzystne używanie wolniejszych łączy niż T1/E1.

Termin "asynchroniczny" w nazwie technologii ATM, odnosi się do trybu transmisji danych. W metodzie ATM przesyłane strumienie bitów dzielone są na grupy po 53 bajty, zwane “komórkami". W strukturze wewnętrznej komórki możemy wyróżnić nagłówek i pole informacji użytkowej.