Leki stosowane we wstrząsie-powtórzenie.

Wstrząs jest zespołem objawów chorobowych spowodowanych upośledzonym przepływem krwi przez naczynia włosowate tkanek i w związku z tym niedostateczną podażą tlenu do komórek.

Wstrząs może przebiegać ze wzrostem lub spadkiem objętości wyrzutowej serca. Wskaźnikiem rozwijającego się wstrząsu są m. in. ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego oraz cechy nie oddechowej kwasicy.

Bezpośrednimi przyczynami wstrząsu mogą być;

• Zwiększenie pojemności łożyska naczyniowego oraz zmniejszenie objętości krwi krążącej,

• Niedostateczna siła tłocząca serca.

Objawy;

• Zaburzenia hemodynamiczne, zawał serca, krwotok, obrzęk, zator, zaburzenia metaboliczne, zaburzenia czynności poszczególnych układów i narządów.

• Krążeniowe- hipotensja, zmniejszenie amplitudy ciśnienia krwi, tachykardia, zapadnięcie żył.

• Psychiczne- stany lękowe, pobudzenie psychomotoryczne, upośledzenie sprawności umysłowej, zaburzenia świadomości.

• Płucne- płytki i przyśpieszony oddech, sinica.

• Nerkowe- skąpomocz, bezmocz.

• Skórne- blada, zimna i wilgotna skóra, sinica warg i palców rąk i stóp.

Ogólne zasady postępowania leczniczego we wstrząsie;

• Wypełnienie łożyska naczyniowego,

• Zmniejszenie oporu obwodowego,

• Zwiększenie ciśnienia perfuzyjnego, szczególnie wieńcowego,

• Poprawa zaopatrzenia serca w tlen przez zmniejszenie pracy serca,

• Zwiększenie siły skurczu serca, bez zwiększenia jego pobudliwości i zapotrzebowania na tlen,

Leczenie wstrząsu

• Podanie tlenu

• Płynów wypełniających łożysko np. dekstran 40 lub albumina ludzka

• Leków alkalizujących stosowanych do wyrównania kwasicy metabolicznej np. wodorowęglan sodowy i trometamol

• W przypadku ciśnienia krwi poniżej 80 mmHg podawać leki zwiększające kurczliwość mięśnia sercowego dopaminy i dobutaminy. W przypadku braku działania hipertensyjnego po podaniu dopaminy zastosować norepinefryne, która jednak obarcza serce dodatkową pracą. W przypadku obrzęku płuc stosować leki moczopędne.

• U chorych z ciśnieniem krwi powyżej 90 mmHg stosować leki rozszerzajace naczynia- fentolaminę, nitroglicerynę

• We wstrząsie kardiogennym zalecane są duże dawki hormonów steroidowych hydrokortyzonu, deksametazonu

• Podawanie leków p/bólowych (morfina, mieszanka droperidolu i fentanylu, pentazocyna) i uspokajających (hydroksyzyna, diazepam)

WSTRZĄS HIPOWOLEMICZNY jest on spowodowany utratą krwi, osocza lub płynów ustrojowych lub też sekwestracją płynów ustrojowych. Obraz kliniczny- Zmniejszona objętość krążącej krwi o 10-20%: bladość skóry, niewielka tachykardia, zapadanie się żył powierzchniowych oraz prawidłowe lub nieco obniżone ciśnienie tętnicze.

WSTRZĄS SEPTYCZNY jest on wywołany zakażeniami bakteriami gram-ujemnymi lub gram-dodatnimi, rzadziej wirusami, pasożytami, grzybami. Dominują objawy zakażenia: gorączka, dreszcze, hiperwentylacja, zaburzenie sprawności umysłowej i świadomości.

WSTRZĄS ANAFILAKTYCZNY jest gwałtownym i najgroźniejszym objawem klinicznym alergii o charakterze ogólnoustrojowym

Reakcje anafilaktyczne mogą wystąpić w wyniku:

- ukąszenia przez owady i inne

- po zastosowaniu niektórych leków

- po wstrzyknięciu surowicy obcogatunkowej w celach leczniczych lub profilaktycznych

- po podaniu antybiotyku (zwłaszcza penicyliny)

- przy prowadzeniu leczenia odczulającego

- niekiedy po zjedzeniu niektórych pokarmów

Najczęstsze objawy: rumień i pokrzywka całego ciała, świąd, obrzęk twarzy i błon śluzowych, duszność.

WSTRZĄS POCHODZENIA PŁUCNEGO spowodowany ostrymi zaburzeniami persfuzji i/lub wnetylacji płuc. Najczęstszą przyczyną jest zator płucny.

WSTRZĄS NEUROGENNY występuje w następstwie pobudzenia rdzeniowych ośrodków naczynioruchowych silnymi bodźcami emocjonalnymi, bólowymi. Chorzy tracą przytomność na krótki czas.