Pedagogika - Ćw. 1

TEMAT: WYCHOWAWCA KLASY WF

Wychowanie fizyczne - daje lepsze możliwości kontaktu z uczniami niż inne przedmioty

Planowanie wychowawcze nauczyciela WF - nie jako konspekt:

• Cele i zadania wychowawcze dla WF-u

1. R.Botwiński - „Kultura Fizyczna w Szkole”

2. 17 gr.celów dla kultury fizycznej

3. CEL - założenie osiągnięć, dążenie do finału, jest daleki

4. W drodze do celu wykonujemy „x” zadań

5. ZADANIA - tworzy nauczyciel, sytuacje, wydarzenia które wykonuje w dążeniu do celu

6. Przykład: „x” zadań plan treningowy + cel ukończenie maratonu

17 grup celów + 30 zadań do nich (wg.Botwińskiego)

1. świadomej dyscypliny

2. Wzajemnej odpowiedzialności

3. Współdziałania zespołowego

4. Poszanowania życia i zdrowia drugiego człowieka

5. Samokontroli i samooceny

6. Samodoskonalenia

7. Samodzielności

8. Osobistej odwagi

9. Wytrwałości w działaniu

10. Poznawania siebie i innych ludzi

11. Osiągania zamierzeń

12. Twórczej percepcji

13. Twórczej ekspresji

14. Poznawczej dociekliwości

15. Innowacyjności

16. Wrażliwości wobec środowiska naturalnego

17. Kontaktu ze środowiskiem naturalnym

Pedagogika - Ćw. 2

TEMAT: ZADANIE DO 17 GRUP CELÓW

Pedagogika - Ćw. 3

TEMAT: WYCHOWANIE W KLASIE SZKOLNEJ - ŁOBOCKI

Rozdział I - Charakterystyka dynamiki grupowej klasy szkolnej

1. Struktura grupowa klasy szkolnej

1. Pozycja społeczne (Łobocki)

• Miejsce ucznia w klasie, w gr. społecznej + rola społeczna

• Zbiór zasad, norm określających sposób zachowania się ucznia zajmującego określoną pozycje

• Liderzy (wybitni) - średniacy - nie lubiani

1. Struktura grupy

• Układ powiązanych ze sobą pozycji społecznych

• Ma charakter hierarchiczny (wysokie i niskie pozycje członków grupy)

• Obserwujemy ściśle określone rodzaje powiązań między poszczególnymi pozycjami jakie zajmują członkowie

• Każda klasa ma swoją własną strukturę (lub kilka w jednej klasie)

• Relacje, związki, stosunki oraz skład w grupie

• Każdy się tu liczy

• gdy dużo „kominów” zróżnicowana struktura

• gdy równo grupa zgrana

• rodzaje struktur:

• władzy

• socjometryczna

• komunikowania

• awansu

1. Kryteria podziału pozycji społecznej (wg Bale - cztery wersje)

• Dostępność członków grupy do różnego rodzaju środków ułatwiających rozwiązywanie napotkanych w grupie problemów

• Zakres kontroli nad członkami grupy

• Znaczenie lub poważanie jakie mają poszczególni członkowie w grupie

• Stopień w jakim członkowie grupy solidaryzują się lub identyfikują z grupą

1. Rodzaje struktur grupowych (cztery)

• Struktura władzy - kontrola nad zachowaniem się innych osób

• Struktura socjometryczna - określa pozycje uczniów lubianych i nie lubianych oraz stosunki sympatii, uznania, popularności

• Struktura komunikowania się - poszczególne pozycje są określane ilością przekazywanych i otrzymywanych informacji przez członków grupy

• Struktura awansu - możliwość zajmowania wyższych pozycji w grupie

1. Charakter struktury

• Formalna (makro i mikro)

Określają ją z reguły przepisy i zarządzenia szkolne (uczęszczanie do szkoły regularnie, plan lekcji - nie można tego zmienić)

Nie ma okazji wyrażania własnych uczuć (zachowanie ucznia wyznacza określony zbiór przepisów zabraniających lub nakazujących)

Istniejąca w klasie formalna struktura grupy odzwierciedla obowiązujące w niej przepisy prawne, regulaminowe i zwyczajowe szkoły

• Nieformalna

Powstaje żywiołowo niezależnie od formalnych przepisów i norm życia szkoły

Jest rezultatem spontanicznych, wzajemnych oddziaływań uczniów a zwłaszcza nie kontrolowanego ich porozumiewania się ze sobą

1. Właściwości optymalnego modelu struktury

• Ukształtowanie takich struktur grupowych w klasie, które pokrywałyby się wzajemnie tzn. nie istniałyby żadne sprzeczności pomiędzy strukturą formalną i nieformalną klasy

• Nauczyciel poprzez wyznaczony mu podział zadań i funkcji odpowiadał oczekiwaniom uczniów

• Wykonywane przez ucznia zadania i funkcje odpowiadały oczekiwaniom nauczyciela i potrzebom szkoły

2. Przywództwo w klasie szkolnej

1. Przewodzenie a kierowanie (przeciwstawne)

• KIEROWANIE

Pełnienie kierowniczej roli zgodnie z oficjalnymi, formalnymi przepisami obowiązującymi w grupie

• PRZEWODZENIE

Kierowanie grupą wg norm grupowych w jej nieformalnym nurcie

(zgodnie z ich wew. oczekiwaniem tego co robi nieformalny przywódca)

1. Cechy kierowania wg Gibb

• Zwierzchnictwo jest wyrazem formalnie spełnionej władzy pozbawionej spontanicznego uznania ze strony poszczególnych członków grupy

• Cele grupowe są dyktowane oraz narzucane przez kierownika grupy zgodnie z jego osobistymi interesami (członkowie pozbawieni współdziałania)

• Uczestnicy pozbawieni są pozytywnej motywacji do wykonywania działań służących realizacji narzuconych im celów

• Brak głębszych więzi emocjonalnych między „kierownikiem” a jego podwładnymi (kierownik dąży do utrzymania dyscypliny i podporządkowania)

1. Czynniki sprzyjające wyłanianiu przywódców

• PSYCHOFIZYCZNE

Cechy osobowości, zdolności, umiejętności + cechy fizyczne oraz intelektualne

• SYTUACYJNO-GRUPOWE

Wszystko co jest poza zasięgiem własnej osobowości przywódcy - czyli są to zdarzenia i sytuacje jakie mają miejsce w klasie

1. Wymagania stawiane przywódcom

• Autorytet np.: pod względem siły (czynniki psychofizyczne)

• Nie musi być wysoko w funkcji formalnej

• Demokratyczny typ władzy (przyjmuje zdanie większości)

• Pobudza klasę do działania (sprawny organizacyjnie)

• Stwarza dobrą atmosferę

• Kiedy się nie sprawdza sam powinien „odejść”

1. Cechy dobrego przywódcy

• Planowanie - precyzowanie celów

• Organizowanie - przydział zadań

• Kontrolowanie - zgodność wykonania z zamierzeniem + korygowanie odchyleń

TEMAT: WARUNKI EFEKTYWNOŚCI PRACY NAUCZYCIELA

1. Style kierowania wychowania przez nauczyciela

1. AUTOKRATYCZNY

Nauczyciel wie najlepiej i najwięcej i sam określa cele grupy (grupa nie bierze udziału w podejmowaniu decyzji)

Nauczyciel surowy - stosuje rygor i kary

2. LIBERALNY

Nauczyciel mało konsekwentny i nie wiadomo czego chce (luzak)

Uczniowie nie wiedzą jakie są jego wymagania

3. DEMOKRATYCZNY

Najkorzystniejszy (z wyjątkiem maluchów)

Nauczyciel godny zaufania - życzliwy, wyrozumiały, sympatyczny, chwalący, pomocny, przyjazny, kontaktowy, do podyskutowania

2. Stawianie uczniom odpowiednich celów

1. uświadomienie uczniom że to co robią to robią dla siebie

2. użyteczność społeczna materiału/wiedzy

3. atrakcyjność - stawiać wysokie wymagania (wyzwanie)

3. Samoocena i samokontrola wychowawcy klasy

4. Techniki wychowawcze - trójetapowa sesja pomysłowości

1. „sondaż opinii o uczniach” - rekonstrukcje, obrazy, badanie socjometryczne (nie może być sondaż publiczny + nie pytać o negatywy)

2. „burza mózgów”

3. „decyzji grupowej” - dojrzalsza młodzież, podejmowana z inicjatywy uczniów lub nauczyciela pozwala na przyswajanie norm

4. „socjodramatyczna” - wspólne omówienie problemu i przedstawienie

5. Błędy w technikach wychowawczych

1. nadużywanie kierowniczej roli

2. zlekceważenie sytuacji w klasie

3. brak zainteresowania uczniów

4. koncentrowanie się na problemach negatywnych

5. zrutynizowanie

6. Współdziałanie wychowawcy klasy z rodzicami

1. Jest to wykorzystanie przez nich wspólnych działań służących dobru i pomyślności poszczególnych uczniów i ogółu klasy

7. Zasady współdziałania wychowawcy z rodzicami

1. POZYTYWNEJ MOTYWACJI

Nieodzowny warunek skutecznego współdziałania wychowawcy klasy i rodziców (dobrowolny i chętny)

2. JEDNOŚCI CELÓW (PARTNERSTWA)

Równorzędne prawa i obowiązki wychowawcy klasy i rodziców w ich wzajemnym współdziałaniu

3. WIELOSTRONNEGO PRZEPŁYWU INFORMACJI

Konieczność uruchomienia różnych „kanałów” porozumiewania się między wychowawcą a rodzicami

4. WSPÓLNOŚĆ ODZIAŁYWAŃ (spójność oddziaływań)

Konieczność realizowania przez szkołę i rodziców zgodnych ze sobą celów wychowania

5. AKTYWNEJ I SYSTEMATYCZNEJ WSPÓŁPRACY

Potrzeba czynnego i stałego zaangażowania się wychowawcy i rodziców w proces wychowania (wykonywanie zadań w ramach wzajemnego współdziałania)

8. Współdziałanie zbiorowe

1. SPOTKANIA ROBOTNICZE

Zebrania rodziców - zapoznanie rodziców z treścią programu nauczania i metodami jego realizacji + informowanie o sprawach wychowawczych (uprzystępnianie osiągnięć szkolnych - gazetki, plansze itp.)

2. SPOTKANIA TOWARZYSKIE

Z okazji uroczystości i imprez klasowych (np.: Dzień Matki)

3. SPOTKANIA OKOLICZNOŚCIOWE

Przy kawie lub herbacie poza klasą/szkołą (np.: w mieszkaniu jednego z rodziców)

4. SPOTKANIA Z EKSPERTEM

Specjalnie zaproszony gość (pedagog, pracownik naukowy, lekarz pedagogizacja rodziców)

5. SPOTKANIA DOTYCZĄCE TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZYCH

Inicjowanie przez danego eksperta dyskusji wśród rodziców na temat nieprzystosowania społecznego uczniów i rozstrzyganie wyłaniających się kwestii spornych

6. SPOTKANIA PEDAGOGICZNE

Wykład eksperta lub odczyt prac na temat wychowania

9. Współdziałanie indywidualne - FORMY

1. KONSULTACJE PEDAGOGICZNE

Wspólne poszukiwanie rozwiązania tzw. Poradnictwo wychowawcze lub zawodowe

2. WIZYTY DOMOWE

3. POROZUMIEWANIE SIĘ KORESPONDENCYJNIE

Pisemna relacja o wynikach w nauce i zachowaniu ucznia

4. ROZMOWY TELEFONICZNE

Okolicznościowo wymiana informacji lub udzielanie porad w sprawach wychowawczych

10. Współudział rodziców w życiu klasy - tzw. Działalność klasowa (trójki klasowe)

• Działalność klasowej rady rodziców - trójki klasowej + komitetu rodzicielskiego

• Współudział rodziców w pracy dydaktyczno wychowawczej

a) stwarzanie odpowiednich warunków do odrabiania lekcji

b) okazywanie stałego zainteresowania postępami w nauce

c) właściwe reagowanie na oceny własnych dzieci

d) organizowanie czasu wolnego uczniów

e) udzielanie uczniom pomocy w wyborze szkoły, zawodu

11. Postawa wychowawcy klasy

1. ogól względnie trwałych przekonań o wychowanku oraz dyspozycji do jego oceniania i emocjonalnego nań reagowania

2. uwzględnia trwałe dyspozycje do zachowania się wobec niego

3. dawanie uczniom dobrego własnego przykładu

4. wykazywanie się kompetencją merytoryczną

5. sprawiedliwość wobec uczniów

6. styl kierowania klasą demokratyczny

7. oryginalność + tożsamość

8. sytuacyjne zdobycie zaufania (coś dla dobra klasy)

12. Kierownik

1. formalna osoba

2. nie zawsze jest przywódcą grupy

3. musi spełniać dobre i złe sprawy

4. musi „tykać” się tego co klasa nie lubi

5. Przywódca spełnia tylko dobre rzeczy np.: balanga itp.

TEMAT: PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ SZKOLNYCH

1. Niepowodzenia szkolne

1. wychowawcze

2. dydaktyczne

• ukryte

• jawne

• przejściowe

• względnie trwałe

• drugoroczność

• odsiew

2. Przyczyny niepowodzeń

1. społeczno - ekonomiczne status społeczny i materialny

2. biopsychiczne wygląd, wady, cechy osobowości ucznia

3. dydaktyczne przygotowanie N, jakość pracy N, wymagania, interpretacja ocen

3. Program „7 kroków”

1. 7 spotkań - jako 7 progów dotyczących zagrożeń społecznych

2. ukierunkowanie pracy przeciw nałogom

• uczniowie

• rodzice

• nauczyciele

4. Walka z niepowodzeniami

1. PROFILAKTYKA DYDAKTYCZNA

• N mówi - „moja wina”

• N zaczyna poprawiać siebie, własne błędy

1. DIAGNOZA PEDAGOGICZNA

• Wywiad z uczniami

• Wgląd w stosunki bezpośrednia rozmowa

1. TERAPIA

• Lekcje wyrównawcze

• Lekcje kompensacyjne - przedmiotowe

5. Dyscyplina

1. najważniejsza dla wychowania fizycznego

2. encyklopedia pedagogiczna w zajęciach szkolnych:

Wykład Wojciecha Pomykało strona 148

*** KOLOKWIUM 13 MAJA a) Poradnik wychowawcy klasy (Łobockiego)

b) Wychowawstwo w klasie szkolnej (Łobockiego)

---