6295


MIESIĘCZNY PROGRAM ĆWICZEŃ TERAPAEUTYCZNYCH
" Wiem, że potrafię- jestem sprawcą.."

CZAS REALIZACJI:  styczeń 2012 r.

CZAS TRWANIA:  kilkanaście początkowych minut  lekcji, przed zajęciami właściwymi.

CELE GŁÓWNE:

- stworzenie okazji do inwencji twórczej i ekspresji własnej osobowości rozwijanie umiejętności dokonania autoprezentacji, zachęcanie do pozytywnego myślenia i mówienia o sobie i innych,

- zwiększenie wiary w siebie i we własne możliwości,

- odreagowanie napięć,

- zmniejszenie obaw i kompleksów,

- akceptowanie indywidualnych możliwości,

- uświadomienie uczestnikom ich mocnych stron,

- podsumowanie doświadczeń i umiejętności nabytych w czasie zajęć,

- wzmacnianie - budowanie  poczucia własnej wartości i podniesienie samooceny,

- uświadomienie, że każdy jest wyjątkowy i niepowtarzalny.

 

CELE OPERACYJNE:

Uczeń:

- uświadamia sobie swoje mocne strony, potrafi je zaprezentować wśród rówieśników,

- potrafi przedstawić swoje sukcesy, ale umie również wyciągnąć wnioski z porażki,

- akceptuje i dostrzega swoje możliwości,

- ma lepszą samoocenę,

- jest świadomy swoich sukcesów i potrafi o nich opowiedzieć,

- prezentuje swoje umiejętności i wytwory swojej pracy,

- potrafi pozytywnie wypowiadać się o sobie i innych,

- poznaje możliwości swojego organizmu.

METODY:

- słowne,

- aktywizujące,

Działań praktycznych.

FORMY:

- indywidualna,

- grupowa.

MATERIAŁY:

- materiały przyniesione przez dzieci- dowody własnych sukcesów, balony, miska, słomki, woda z mydlinami, czyste arkusze papieru, farby, klej, kasza, strzępki gazet i papieru, plastelina,

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

  1. Przywitanie:

  1. Piosenka:

Wszyscy są , witam was

Na zabawę nadszedł czas

Jestem ja, jesteś Ty

Raz, dwa, trzy.

albo

Wszyscy są , witam was

zaczynamy już jest czas

Jestem ja, jesteś Ty

Raz, dwa, trzy.

  1. Wprowadzenie (przykład jak nauczyciel może wprowadzić dzieci w tematykę):

  1. Nauczyciel mówi o tym jak wspaniale jest samemu czegoś dokonać. Opowiada o tym, że każdy z nas jest inny posiada inne talenty i osobowość, jest zdolny do samodzielnego działania. Wspomina o tym, że każdy posiada jakieś talenty i że nie wszyscy musimy mieć te same umiejętności.

  1. Ćwiczenia/ czynności ( na każdy dzień jedno ćwiczenie):

03.01. 2012

Uczestnicy zajęć przynoszą na zajęcia swoje wcześniej wykonane prace, z których są dumni i omawiają je na zajęciach.

04.01.2012

Uczestnicy tworzą listę swoich sukcesów, którą potem wieszają w widocznym miejscu.

05.01.2012

Autoreklama: każdy uczestnik pisze ogłoszenie dla siebie samego. Ogłoszenie ma być reklamą własnej osoby. Powinno wyeksponować pozytywne cechy i umiejętności. Gdy wszyscy z grupy napiszą już swoje ogłoszenie, prowadzący zbiera je i odczytuje, a reszta grupy stara się zgadnąć, o kim mowa. Wypowiadają się też, czy zgadzają się z treścią ogłoszenia. Podsumowanie - każdy wypowiada się - czego dowiedziałem się o sobie i innych oraz jak się teraz czuję.

09.01.2012

Masaż w kole: wszystkie dzieci stają w okręgu odwrócone do siebie plecami i mają za zadanie masować plecy osoby, która stoi na przeciwko nich. Na początku leciutko i delikatnie, następnie coraz szybciej i mocniej. Pod koniec dotyk powinien być ponownie subtelny. Potem dzieci odwracają się i następuje zmiana.

10.01.2012

Dmuchamy baloniki- jestem sprawcą, potrafię sprawić, by balonik latał.

Uczestnicy dmuchają baloniki, a następnie podrzucają jak najwyżej.

11.01.2012

Tworzymy salę balonową: nauczyciel przynosi miskę z wodą i mydlinami oraz słomki. Zadaniem uczniów jest stworzenie jak największej ilości baniek mydlanych.

12.01.2012

Uczestnicy malują za pomocą samych dłoni swoją rodzinę.

13.01.2012

Kwaśna minka: dzieci siedzą w kole i wykonują śmieszne miny.

16.01.2012

Dzieci siadają plecami do siebie i najpierw jedno odpycha drugie, potem następuje zmiana, po czym pojawia się próba sił, kto kogo przepchnie (plecy -w plecy) - odpychają się wzajemnie.

17.01.2012

Lepimy bałwanka- uczestnicy tworzą z plasteliny figurki.

18.01.2012

Tworzenie papierowych samolocików i wprawianie ich w ruch.

19.01.2012

Wyścigi koni: dzieci siedzą lub stoją w kręgu i zgodnie z narracją prowadzącego naśladują jego ruchy.

"Konie ustawiają się już na linii startu, dżokeje klepią je po szyjach. Uwaga ruszyły! Start! Już są w galopie, pędzą jak wicher (bieg w miejscu). Już pędzą przez most (np. uderzanie dłońmi w klatkę piersiową), przeskakują przez rów z wodą (np. chlup), dotarły do bagna (klaskanie palcem o policzki), a teraz czeka skok przez płotek (podskok z okrzykiem hop!). To dobie jest szybkość (bieg w miejscu)! Uwaga, zbliża się ostry zakręt w prawo (wychylenie) i w lewo, kilka koni niestety się przewróciło (upadek), ale pozostałe dalej pędzą, już są na betonie (stukanie o podłogę), zbliżają się do trybuny sędziowskiej (okrzyk hurra! Z rękami uniesionymi). Teraz zwalniają bieg, zatrzymują się i pomału zmęczone człapią do stajni. Wszyscy widzowie z radością żegnają się przez podanie dłoni. Do zobaczenia na następnych wyścigach! (machanie)."

20.01.2012

Uczestnicy wyklejają za pomocą kaszy, strzępków papieru i gazet swój portret.

23.01.2012

Ślepe samochody: uczniowie dobierają się dwójkami. W parach pierwsza osoba ma zamknięte oczy i wyciągnięte do przodu ręce, które są jakby zderzakami, natomiast druga osoba stoi z tyłu, trzyma za ramiona swojego kolegę i ma kierować nim po całej klasie, jednocześnie dbając o ich wspólne bezpieczeństwo. Potem następuje zmiana ról.

24.01.2012

Kamyczek: cele dydaktyczne: wprowadzenie elementów dramy.

Wszystkie dzieci siedzą w kole; w środku koła znajduje się jedno dziecko, które jest „kamyczkiem”. Wszystkie dzieci mówią wierszyk: „Leży sobie kamyk na środku podwórka, a w kamieniu dziurka, a w tej dziurce co?”. Dziecko będące w środku naśladuje jakieś zwierzę. Reszta dzieci przygląda się i rozwiązuje zagadkę. Dziecko, które pierwsze odgadnie wchodzi do środka.

25.01.2012

26.01.2012

27.01.2012

30.01.2012

31.01.2012

  1. Zakończenie:

  1. Uczniowie mogę dokończyć zdanie: „ Dzisiaj najbardziej podobało mi się..” lub „ Dzisiaj nauczyłem się..”.

  2. Pożegnanie- „ Iskierka”: uczestnicy stoją w kręgu trzymając się za dłonie przy splecionych rękach. Prowadzący mówi „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech powróci do mych rąk” i lekko ściska rękę osoby stojącej po prawej stronie. Osoba ta przekazuje iskierkę dalej. Można to połączyć z wypowiadaniem imienia osoby, które przekazuje iskierkę.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
6295
6295
6295
6295
6295
6295
6295
6295
6295
6295
6295, W7 - inżynierii środowiska
racjonalista 6295 (1)

więcej podobnych podstron