Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW, ang. International Monetary Fund, IMF) - niezależna międzynarodowa organizacja w ramach ONZ, zajmująca się kwestiami stabilizacji ekonomicznej na świecie. Powołana 1-22 lipca 1944 roku, na konferencji w Bretton Woods (New Hampshire) w USA. Działalność rozpoczęła dwa lata później, pierwszych operacji finansowych dokonała w marcu 1947 r. Dostarcza pomocy finansowej zadłużonym krajom członkowskim, które w zamian są zobowiązane do dokonywania reform ekonomicznych i innych działań stabilizujących. Obecnie zrzesza 185 państw.

Założenia MFW

Wytyczne polityki MFW

Wytyczne polityki prowadzonej przez MFW to przede wszystkim:

• popieranie międzynarodowej współpracy walutowej dzięki powołaniu stałej instytucji konsultacji i współpracy w dziedzinie międzynarodowych problemów walutowych;

• ułatwienie ekspansji i wzrostu handlu międzynarodowego, wzrostu zatrudnienia, utrzymywania realnych dochodów i zasobów produkcyjnych krajów członkowskich;

• popieranie stabilizacji kursów, utrzymywanie uporządkowanej wymiany między krajami członkowskimi, unikanie deprecjacji walut inspirowanej przez rywalizację;

• dążenie do stworzenia wielostronnego systemu płatności i rozliczeń transakcji bieżących oraz do eliminowania ograniczeń wymiany walutowej, hamujących rozwój handlu;

• dostarczanie członkom środków finansowych na określony okres i na odpowiednich warunkach, w celu wyrównania przejściowej nierównowagi bilansów płatniczych bez środków wywołujących zaburzenia w rozwoju tych krajów i gospodarki światowej;

• poszukiwanie zmniejszenia czasu i wielkości nierównowagi bilansów płatniczych.

Funkcje

W celu realizacji wymienionych zadań MFW pełni cztery istotne funkcje:

• regulacyjną - polegającą na ustanawianiu norm i wzorców działania w sferze międzynarodowych stosunków finansowych

• kredytową - przez dostarczenie krajom członkowskim dodatkowych źródeł finansowania w postaci różnych kredytów;

• konsultacyjną - przez usługi konsultacyjne i współpracę krajów członkowskich oraz jako forum wymiany doświadczeń między krajami w radzeniu sobie z problemami natury gospodarczej

• kontrolną - polegającą na nadzorowaniu przez MFW uzgodnionych programów dostosowawczych i weryfikacji celów, na jakie przeznaczane są środki kredytowe

Członkowie

Od 18 stycznia 2007 r. do MFW należy 185 państw. Spośród członków ONZ do MFW nie należą: Andora, Korea Północna, Kuba, Liechtenstein, Monako, Nauru i Tuvalu.

Międzynarodowy Fundusz Walutowy Międzynarodowy Fundusz Walutowy został powołany do życia na Konferencji w Bretton Woods w USA, w 1944 r., a swoją działalność rozpoczął 01.03.1947r. Była to wola 44 państw (w tym ZSRR) by radzić, jak pomóc światu podnieść się ekonomicznie z gruzów II wielkiej wojny. Dlatego wymyślono fundusz, który stabilizowałby międzynarodowy system walutowy kredytami krótkoterminowymi udzielanymi państwom mającym kłopoty ze zrównoważeniem bilansu płatniczego w handlu-zagranicznym. Pozycję prawną, immunitety i przywileje Międzynarodowego Funduszu Walutowego sprecyzowano w artykule IX Układów z Bretton Woods z dn. 27 grudnia 1945 r. Zgodnie z postanowieniami tego artykułu, MFW ma pełną osobowość prawną oraz zdolność do zawierania umów, nabywania i sprzedawania nieruchomości i ruchomości oraz występowania przed sądem w charakterze strony. Własność i aktywa MFW - niezależnie od tego, gdzie się znajdują i kto je posiada - są wolne od zajęcia prawnego z wyjątkiem okoliczności, kiedy MFW rezygnuje z tego zwolnienia ze względów procesowych. Własność i aktywa MFW nie podlegają konfiskacie, rewizji i rekwizycji bez względu na to, gdzie się znajdują. Wyłączonejest też wywłaszczenie lub zajęcie własności i aktywów MFW w drodze postępowania administracyjnego lub sądowego. Aktywa, własność, dochody, operacje i transakcje MFW są wolne od wszelkich podatków i ceł. Żaden podatek nie może też obciążać pracowników MFW, którzy nie są obywatelami danego państwa. Artykuł X zobowiązał MFW do współpracy z każdą organizacją międzynarodową, mającą podobne cele. Inicjatywa wyszła ze świata anglosaskiego i od początku miała charakter ekonomicznie liberalny: docelowo chodziło o rozwijanie współpracy gospodarczej i wymiany handlowej kosztem znoszenia barier celnych i innych ograniczeń w wymianie dóbr i usług oraz przepływie kapitału. Inaczej mówiąc, chodziło o to, by nie dopuścić do powrotu doktryny nacjonalizmu gospodarczego. I by nie powtórzył się dramat wielkiego kryzysu z lat 30., który doprowadził do masowego bankructwa. Państwa rozwijające się, zwłaszcza w epoce pokolonialnej, czyli od lat 60., podniosły larum, że zachodnia filozofia wolnorynkowa de facto pogarsza położenie Trzeciego Świata. Krytyka instytucji nasiliła się po kryzysie naftowym w latach 70. W 1971 r. system walutowy zaprojektowany w Bretton Woods przestał w praktyce działać, choć MFW dalej robił swoje i zwiększał zarówno stan posiadania, jak i liczbę państw członkowskich, obejmując swą pomocą także niektóre kraje komunistyczne. Do zadań MFW należy przede wszystkim: popieranie międzynarodowej współpracy walutowej oraz uporządkowanych stosunków walutowych, tworzenie warunków dla wielostronnego regulowania należności za bieżące operacje w handlu międzynarodowym, udzielanie pomocy w likwidacji trudności płatniczych, wpływanie na zachowanie pożądanego stopnia płynności międzynarodowych systemów płatniczych, podejmowanie działań zmierzających do uporządkowanego rozwoju i wzrostu handlu międzynarodowego. Państwa członkowskie MFW zobowiązane są udostępniać szczegółowe informacje gospodarcze, dzięki którym władze MFW mogą oceniać ich sytuację gospodarczą i finansową oraz podejmować określone decyzje. Finansowanie działalności MFW jest oparte na kapitale zakładowym, który powstał z wpłat udziałów przez państwa członkowskie. Wysokość udziału poszczególnych państw-członków MFW jest uzależniona od stopnia rozwoju gospodarczego danego kraju, jego pozycji w światowej gospodarce, udziału w handlu światowym oraz zdolności płatniczej. MFW prowadzi również działalność kredytową wobec swoich członków mających deficyt bilansu płatniczego. Polega ona na umożliwieniu państwu członkowskiemu zakupu potrzebnych walut innych państw członkowskich za walutę własną lub tzw. SDR oraz na udzielaniu pożyczek na pokrycie deficytu bilansu płatniczego. Działalność ta jest prowadzona w porozumieniu z rządami poszczególnych państw i jest obwarowana warunkiem przestrzegania, nałożonych przez MFW ścisłych ustaleń, które mają na celu kontrolę nad gospodarką pożyczkobiorcy. Kontrola ta może dotyczyć m.in. ograniczenia wydatków rządowych, ograniczenia wzrostu płac, poziomu inflacji itp. Statutowym zadaniem MFW jest udzielanie pomocy finansowej krajom członkowskim w celu ułatwienia procesów równoważenia ich bilansów płatniczych i stabilizacji gospodarki, głównie poprzez wzmacnianie waluty krajowej. MFW udziela pomocy finansowej wyłącznie pod warunkiem realizacji przez dany kraj uzgodnionego z MFW programu, nazywanego powszechnie programem dostosowawczym. Pomoc finansowa uzyskiwana z Funduszu jest uwarunkowana i udzielana wyłącznie jako wsparcie finansowe konkretnego programu uzdrowienia gospodarki. Cele działalności MFW: a. popieranie międzynarodowej współpracy walutowej b. ułatwianie ekspansji i wzrostu handlu zagranicznego, wzrostu zatrudnienia c. popieranie stabilizacji kursów walutowych między krajami członkowskimi, eliminacja ograniczeń walutowych d. pomoc we wzajemnym wielostronnych rozliczeniach e. zmniejszanie rozmiarów nierównowagi bilansu płatniczego. Organizacja MFW: a. członkom funduszu może być każde państwo, , które posiada autonomię w dziedzinie stosunków zagranicznych oraz spełnia warunki stawiane przez statut b. warunkiem członkostwa jest wpłacenie kwoty udziałowej, która jest podstawą przydziału SDR - ów, decyduje o liczbie głosów jaką dysponuje dany kraj oraz określa wielkość pomocy kredytowej c. każdy członek MFW posiada 250 głosów oraz 1 głos dodatkowy za każdą część udziału stanowiącą 100 tys. SDR. Organy MFW: a. Rada Gubernatorów: składa się z Gubernatorów i zastępców. Gubernatorem jest najczęściej minister finansów danego kraju członkowskiego a jego zastępcom prezes Banku Centralnego. Rada Gubernatorów jest organem uchwałodawczym oraz decyduje o podstawowych sprawach związanych z działalnością. Jej zadania to: zawieranie porozumień z innymi organizacjami, uchwalanie zmian w kwotach udziałowych członków, zatwierdzenie sprawozdań, ustalenie zasad podziału zysku, wykluczenie i powołanie członków. b. Rada Administracyjna: składa się z 22 Dyrektorów, 6 z nich mianowanych, a pozostali są wybierani w głosowaniu. Na jej czele stoi Dyrektor Generalny wybierany na 5 lat. Rada odpowiada za bieżącą działalność MFW, decyzje podejmuje większością głosów dotyczą one umów kredytowych, kwestii zadłużenia międzynarodowego, zmian kwot udziałowych oraz spraw zlecanych przez Radę Gubernatorów. c. Komitet Tymczasowy: składa się z 22 gubernatorów, każdy z nich ma 7 współpracowników. Dostarcza Radzie Gubern. informacje na temat adaptacji międzynarodowego sytemu walutowego, płynności międzynarodowej, zagrożeń międzynarodowego systemu walutowego. d. Komitet Rozwoju: zajmuje się transferem rzeczowym do krajów rozwijających się oraz zajmuje się sprawami dotyczącymi pomocy dla krajów rozwijających się. Składa się on z 22 przedstawicieli. e. Departamenty Funkcjonalne Fundusz nie jest jednak jakimś światowym bankiem centralnym ani agencją rozwoju, jego zasadniczym celem jest pilnowanie wymienialności walut na rynku międzynarodowym, a jeszcze ogólniej - koordynowanie międzynarodowej współpracy w tworzeniu polityki gospodarczej.

World Bank Group

Grupa Banku Światowego powstała w 1944 roku i składa się z 5 związanych ze sobą instytucji:

1. The International Bank for Reconstruction & Development (IBRD) - Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju
   IBRD oferuje pożyczki oraz pomoc w rozwoju krajom ze średnimi dochodami oraz krajom z problemami związanymi z dostępnością kredytów. Wartość głosu jest związana z wielkością składki członkowskiej, która bazuje na relatywnej sile ekonomicznej każdego kraju. IBDR uzyskuje fundusze ze sprzedaży obligacji na międzynarodowym rynku kapitałowym.

2. The International Development Association (IDA) - Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju
   IDA gra kluczową rolę we wspieraniu misji zwalczania biedy, czyli misji Banku Światowego. Pomoc IDA koncentruje się na najbiedniejszych krajach, którym dostarcza nieoprocentowane pożyczki. IDA jest uzależniona od kontrybucji ze strony lepiej rozwiniętych krajów, włącznie z niektórymi krajami rozwijającymi się.

3. The International Finace Corporation (IFC) - Międzynarodowa Korporacja Finansowa IFC
   promuje wzrost światowego rozwoju poprzez finansowanie sektora prywatnego i dostarczanie pomocy technicznej oraz doradztwa rządom i firmom. W powiązaniu z inwestorami prywatnymi, IFC dostarcza pożyczki i udziały finansowe spółkom venture, w krajach rozwijających się.

4. The Multilateral Investment Guarantee Agency (MIGA) - Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycyjnych
   MIGA zachęca inwestorów zagranicznych do inwestowania w krajach rozwijających się, poprzez dostarczanie gwarancji od ryzyka innego niż komercyjny. MIGA dostarcza także wsparcia technicznego, by pomóc tym krajom w upowszechnianiu informacji na temat możliwości inwestycyjnych.

5. The International Centre for Settlement of Investment Disputes (ICSID) - Międzynarodowe Centrum Rozwiązywania Sporów Inwestycyjnych
   ICSID dostarcza udogodnień - poprzez ugodę lub rekoncyliację - dla rozwiązywania sporów, związanych z inwestycjami, pomiędzy inwestorami zagranicznymi i krajami ich goszczącymi.

Jaka jest misja Banku Światowego?

Świat wolny od biedy.
Walka z pasją i profesjonalizmem przeciwko biedzie. Pomoc ludziom by mogli pomóc sobie samemu i swojemu środowisku naturalnemu, poprzez dostarczenie zasobów, dzielenie się wiedzą, budowanie umiejętności, tworzeniu partnerstwa, w sektorach publicznym i prywatnym.
Stworzenie doskonałej instytucji, która potrafi przyciągnąć, motywować i kształcić zaangażowany personel z wyjątkowymi umiejętnościami.

Zasady

Skoncentrowanie na kliencie, partnerstwo, odpowiedzialność za rezultaty jakościowe, postawienie na uczciwość i efektywność oraz inspirację i innowację.

Wartości

Uczciwość osobista, prawość, respektowanie różnic, zaangażowanie w pracę zespołową - z otwartością i zaufaniem, zachęcanie do podejmowania ryzyka i odpowiedzialności, jednocześnie ciesząc się pracą i życiem rodzinnym.

Co robi Bank Światowy?

• Inwestuje w ludzi

• Chroni środowisko naturalne

• Stymuluje rozwój sektora prywatnego

• Promuje reformy ekonomiczne

• Walczy przeciwko korupcji

• Pomaga krajom objętym konfliktami

• Pobudza inwestycje

Polska dołączyła do Banku Światowego w 1986 roku, a pomoc Banku w Polsce rozpoczęła się w 1990 roku. Od tego czasu Bank zaangażował w Polsce ponad 5 bilionów US$.

---