Aktywa jednostki gospodarczej stanowią:
zasoby majątkowe o wiarygodnie ustalonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, będące jej własnością, które spowodują w przyszłości wpływ korzyści ekonomicznych,
zasoby majątkowe o wiarygodnie ustalonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, przez nią kontrolowane, które spowodują w przyszłości wpływ korzyści ekonomicznych,
zasoby gospodarcze stanowiące zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Aktywa i pasywa należy wyceniać stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie ceny bądź koszty ich wytworzenia zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny. Oznacza to, że odpisy aktualizujące wartość aktywów powinny zostać zaliczone do wyniku finansowego:
bez względu na wysokość wyniku finansowego, nawet wówczas, gdy następuje pogłębienie straty bilansowej, a także wówczas, gdy takie zdarzenia zostaną ujawnione po dniu bilansowym, ale przed dniem rzeczywistego zamknięcia ksiąg rachunkowych,
w sposób zapewniający nie pogłębianie straty bilansowej, także wówczas, gdy takie zdarzenia zostaną ujawnione po dniu bilansowym, ale przed dniem rzeczywistego zamknięcia ksiąg rachunkowych,
tak, aby nie miały wpływ na wynik finansowy, zatem powinny zostać rozliczane przez kapitał z aktualizacji wyceny
Jeżeli wartość bilansowa środka trwałego wynosi 1000, natomiast jego wartość godziwa pomniejszona o koszty sprzedaży 1200, a jego wartość użytkowa 900 to odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości:
wynosi 200,
wynosi 100,
wynosi 0.
Zobowiązania jednostki gospodarczej to:
wynikający z przyszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczenia na rzecz wierzyciela, który spowoduje w przyszłości wykorzystanie już posiadanych aktywów,
wynikający z bieżących zdarzeń obowiązek wykonania świadczenia na rzecz wierzyciela, który ma wiarygodnie określoną wartość i należy go wprowadzić do ksiąg rachunkowych,
wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczenia na rzecz wierzyciela, mający wiarygodnie określoną wartość, który spowoduje w przyszłości wykorzystanie posiadanych aktywów
Odpisy czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą następować stosownie do:
tylko upływu czasu,
różnymi metodami wybranymi przez jednostkę gospodarczą i opisanymi w zakładowym planie kont,
upływu czasu lub wielkości świadczeń,
Dokonanie biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów następuje w związku ze zdarzeniami związanymi:
z działalnością finansową jednostki,
bezpośrednio z działalnością operacyjną jednostki,
pośrednio z działalnością operacyjną jednostki.
Ujęcie w ewidencji księgowej biernego rozliczenia międzyokresowego kosztów polega na:
zwiększeniu pozostałych kosztów operacyjnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów,
zwiększeniu kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów,
zwiększeniu kosztów działalności operacyjnej (odpowiednio kosztu wytworzenia produktów, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnego zarządu) i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Uznanie przychodów z niezakończonej długoterminowej umowy o usługi, w tym budowlane, w wypadku, gdy wykonawca może oszacować stanu zaawansowania umowy, następuje:
proporcjonalnie do stopnia zaawansowania przedmiotu umowy,
do wysokości poniesionych w danym okresie sprawozdawczym kosztów wykonania przedmiotu umowy,
po wykonaniu przedmiotu umowy i przekazaniu go zleceniodawcy.
Koszty montażu środka trwałego przyjętego w leasing operacyjny, korzystający rozlicza jako:
koszty działalności bieżącej,
podwyższenie wartości przedmiotu leasingu,
ulepszenie w obcym środku trwałym.
Koszty montażu środka trwałego przyjętego w leasing finansowy, korzystający rozlicza jako:
koszty działalności bieżącej,
podwyższenie wartości przedmiotu leasingu,
ulepszenie w obcym środku trwałym.
Przychody z umowy o usługę w toku należy ustalić na dzień bilansowy proporcjonalnie do stopnia zaawansowania usługi, jeżeli:
umowa jest w okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy, jest wykonana w istotnym stopniu, a ponadto można ustalić w sposób wiarygodny stopień zaawansowania usługi, nie można jednak ustalić przewidywanych całkowitych kosztów wykonania usługi,
umowa jest w okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy, jest wykonana w istotnym stopniu, a ponadto można ustalić w sposób wiarygodny stopień zaawansowania usługi, a także przewidywane całkowite koszty usługi,
umowa jest w okresie realizacji krótszym niż 6 miesięcy, a ponadto można ustalić w sposób wiarygodny przewidywane całkowite koszty wykonania usługi.
W przypadku uznawania przychodów z umów długoterminowych w toku, jeżeli występuje nadwyżka przychodów uznanych z umowy nad należnościami zafakturowanymi to księgowo stanowi ona rozliczenie międzyokresowe, które wykonawca powinien wykazać w bilansie jako:
należności zafakturowane - aktywach bilansu,
rozliczenie międzyokresowe przychodów w pasywach bilansu,
rozliczenia międzyokresowe - w aktywach bilansu,
Metoda kosztowa służąca do ustalania stopnia zaawansowania umowy długoterminowej polega na:
pomiarze wykonanych od rozpoczęcia umowy do dnia bilansowego prac wyrażonych w kwotach bezwzględnych lub procencie ceny umownej bądź jej składowych,
pomiarze stopnia zaawansowanie prac w takim procencie, jaki stanowi udział poniesionych od rozpoczęcia umowy do dnia bilansowego kosztów umowy w całkowitej kwocie kosztów wykonania umowy obejmującej koszty już poniesione oraz wynikające z aktualnego globalnego budżetu kosztów - koszty wymagające jeszcze poniesienia dla pełnego wykonania umowy,
pomiarze stopnia zaawansowania prac w takim procencie, jaki stanowi udział kosztów poniesionych w danym okresie sprawozdawczym w całkowitej kwocie kosztów wykonania umowy obejmującej koszty już poniesione oraz wynikające z aktualnego globalnego budżetu kosztów - koszty wymagające jeszcze poniesienia dla pełnego wykonania umowy.
W rachunkowości, przez leasing finansowy rozumie się umowę, która:
przekazuje korzyści i ryzyko związane z przedmiotem leasingu na korzystającego,
nie przekazuje korzyści i ryzyka związanego z przedmiotem leasingu korzystającego, a zarówno kontrola korzyści ekonomicznych, jak i ryzyko pozostają przy finansującym,
przekazuje prawo własności przedmiotu leasingu na korzystającego, ale korzyści i ryzyko związane z przedmiotem leasingu zostają przy finansującym
Środki trwałe będące przedmiotem umowy leasingu zalicza się do aktywów trwałych korzystającego jeżeli:
umowa została zawarta na czas nieokreślony, a ponadto zawiera prawo do nabycia jej przedmiotu przez korzystającego, po zakończeniu okresu na jaki została zawarta, po cenie niższej od wartości rynkowej z dnia nabycia,
umowa została zawarta na czas określony, a ponadto nie przenosi własności jej przedmiotu na korzystającego po zakończeniu okresu, na który została zawarta,
umowa została zawarta na czas określony, a ponadto zawiera przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy o oddanie w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie.
W przypadku umowy leasingu operacyjnego, amortyzacja stanowi koszt działalności:
finansującego,
korzystającego,
finansującego lub korzystającego w zależności od warunków określonych w umowie pomiędzy stronami.
Do kosztów działalności korzystającego w przypadku umowy leasingu finansowego, zalicza się:
wyłącznie odsetki, jako koszty finansowe,
odsetki jako koszty finansowe oraz zużycie przedmiotu leasingu jako amortyzację,
wyłącznie zużycie przedmiotu leasingu jako amortyzację.
Przewidywane straty z umowy wpływają na wynik finansowy wykonawcy umowy o…:
jeżeli przychody z umowy ustalane są metodą stopnia zaawansowania,
jeżeli przychody z umowy ustalane są metodą zysku zerowego,
… względu na zastosowany sposób ustalania przychodów z umowy.