Anicca, Dukkha, Anatta, Nibbāna Sutta

W Sāvatthi:

Zaprawdę mnisi! Niemożliwym jest, by mnich postrzegając jakikolwiek determinant jako stały… jakikolwiek determinant jako przyjemny… cokolwiek jako duszę… wygaśnięcie jako nieprzyjemne, był obdarzony przychylnością do zgody [z Nauczaniem]. Nie będąc obdarzonym przychylnością do zgody [z Nauczaniem], niemożliwym jest, by rozwinął właściwą drogę do celu. Nie rozwinąwszy właściwej drogi do celu, niemożliwym jest, by doświadczył owocu zdobycia strumienia, owocu powracania jeden raz, owocu niepowracania lub godności.

Zaprawdę mnisi! Możliwym jest, by mnich postrzegając wszystkie determinanty jako niestałe… wszystkie determinanty jako nieprzyjemne… wszystko nie jako duszę… wygaśnięcie jako przyjemne, był obdarzony przychylnością do zgody [z Nauczaniem]. Będąc obdarzony przychylnością do zgody [z Nauczaniem], możliwym jest, by rozwinął właściwą drogę do celu. Rozwinąwszy właściwą drogę do celu, możliwym jest, by doświadczył owocu zdobycia strumienia, owocu powracania jeden raz, owocu niepowracania lub godności.

Komentarze

W powyższym tłumaczeniu połączono cztery, następujące po sobie i identyczne strukturalnie sutty (Anicca Suttaṃ, Dukkha Suttaṃ, Anatta Suttaṃ, Nibbāna Suttaṃ), które znajdują się w Ānisaṃsavaggo (rozdziale o dobrych rezultatach), Aṅguttaranikāyo, Sutta Piṭaka. W pierwszej części tekstu pokazane jest błędne postrzeganie, któremu ulegają przeciętne osoby (puthujjana), natomiast w drugiej przedstawiono postrzeganie, które umożliwia podążanie właściwą drogą do celu. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż dla kogoś, kto nie widzi, że to, co uważa za swoją duszę (atta), zależy od tego, co jest w swojej naturze niestałe i zmienne, wygaśnięcie (nibbāna) jawi się jako cierpienie i nieprzyjemność.

---