Choroba motylicza i motyliczkowa
Choroba motylicza wywoływane jest przez przywrę motylicę wątrobową. Jest to pasożyt (płaziniec) bytujący w przewodach żółciowych wątroby przeżuwaczy. W przewodzie pokarmowym odpowiedniego żywiciela otoczka metacerkarii zostaje rozpuszczona, z której wydobywa się młoda motylica przenika do przewodów żółciowych. Motylica dostaje się do wątroby albo drogą krwi przez żyłę wrotną lub czynnie przez ścianę jelita. W wątrobie drążą korytarzyki które wypełniają się krwią a następnie bliznowacieją. W miarę dorastania motylice przenikają do grubszych przewodów żółciowych, powodując ich zaczopowanie i zaleganie żółci. Na skutek mechanicznego drażnienia dochodzi do bujania nabłonka i zgrubienia ścianek przewodów żółciowych, w których szczególnie u bydła odkładają się fosforany wapnia i magnezu tworząc odlewy światła przewodów. Poza drażnieniem mechanicznym, pasożyty działają chorobotwórczo również przez wydzielane toksyny, które uszkadzają miąższ wątroby i pobudzają tkankę łączną do rozrostu. W sumie chorobotwórcze działanie pasożyta prowadzi do rozrostu podścieliska łacznotkankowego oraz do zaniku miąższu. Znaczne zamotyliczenie osłabia ogólną odporność ustroju prowadząc do innych bezobjawowych zakażeń. Żywicielem pośrednim jest ślimak błotniarka moczarowa która żyje na pastwiskach podmokłych. Rozpoznawanie to badanie kału metodą flotacji. Leczenie polega na podawaniu środków przeciwrobaczych.
Choroba motyliczkowa wywoływana przez przywrę . Motyliczka do swojego rozwoju potrzebuje dwóch żywicieli pośrednich, ślimaków lądowych i mrówek.
Ślimaki żyją na pastwiskach dobrze nasłonecznionych o podłożu wapiennym (okolice podgórskie). Choroba występuje u przeżuwaczy.