Poronienia
Ronieniem nazywamy przerwanie ciąży z następowym wchłonięciem (resorpcją)
zarodka lub wydaleniem na zewnątrz z narządów rodnych martwego lub żywego , lecz niezdolnego do życia płodu. Szczególnie niebezpieczne są ronienia zakaźne, ponieważ mogą się przenosić na pogłowie zdrowe. Ronienie zupełne jest to wydalenie z macicy płodów niedonoszonych albo obumarcie płodu z wchłonięciem. Każde przerwanie ciąży jest ronieniem. Patogeneza ronienia we wszystkich wypadkach sprowadza się do zakłócenia normalnych stosunków istniejących pomiędzy płodem a matką, wskutek nienormalnego stanu płodu i jego błon, schorzeń narządu rodnego lub innych narządów bądź wreszcie całego organizmu matki. Ronieniem utajonym nazywamy przerwanie ciąży bez wystąpienia widocznych objawów klinicznych. Ronienie utajone obserwuje się w początkowym okresie ciąży.
Ronienie z wydaleniem płodu niedonoszonego przebiega podobnie do normalnego porodu. Ronienie z wydaleniem martwego płodu to najczęściej występujące ronienie.
Przyczyny ronień
Ronienia dzielimy na:
1.ronienia samoistne odznaczające się swoistością czynnika chorobotwórczego, działającego na płód lub jego łożysko.
2.ronienie objawowe, będące objawem choroby samicy albo uchybień w jej utrzymaniu, karmieniu.
Ronienia samoistne niezakaźne
puchlina błon płodowych -nagromadzenie się większych ilości płynu owodniowego lub omoczniowego, małowodzie to zmniejszona ilość płynu owodniowego.
Patologiczne zmiany łożyska polegające na zmianach w kosmkach kosmówki i na zaburzeniach w ich czynności. Przyczyną poronień może być zapalenie błon płodowych. Ronienia na tle nieprawidłowego żywienia występują na skutek niedożywienia ciężarnej samicy, lub przy skarmianiu paszy złej jakości. Ronienie nawykowe to ronienie objawowe występujące przeważnie w drugiej połowie ciąży.
Właściwymi przyczynami nawykowego ronienia są niedorozwój narządów rozrodczych, zwyrodnienie błony śluzowej oraz mięśniówki macicy, powstałe po przebytych procesach zapalnych.
Ronienia na tle zakaźnym
Bruceloza jest to przewlekła i zakaźna bakteryjna choroba różnych gatunków zwierząt domowych i dzikich oraz człowieka. Chorobę wywołują bakterie z rodzaju Brucella. Są to gram ujemne pałeczki, nieposiadające rzęsek, ani otoczek, niewytwarzające zarodników, bakterie tlenowe. Brucelozę bydła wywołuje pałeczka ronienia bydła (Brucella abortus). U bydła jest to przewlekła choroba zakaźna o przebiegu enzootycznym, cechująca się występowaniem ronień w zaawansowanej ciąży. Głównym źródłem zakażenia są zwierzęta chore, które przy poronieniu lub podczas porodu wydalają na zewnątrz bakterie z płodem, wodami płodowymi i błonami płodowymi. Wówczas dochodzi do zakażenia wody, ściółki, paszy. Poważnym źródłem zakażenia może być mleko zakażonych krów. Okres inkubacji trwa od 14 dni do pól roku. Przy ronieniach wody płodowe są mętne o brunatnoczekoladowej barwie. Błony płodowe zgrubiałe, pokryte wybroczynami. Kosmki wykazują ogniska martwicze. U buhajów jądra powiększone z ogniskami martwiczymi i rozrostem łącznotkankowym. Każdy poroniony płód zostaje poddany badaniu bakteriologicznemu. Do badań wykorzystuje się mleko, nasienie wycinki łożyska oraz poronione płody które przesyłamy do laboratorium w całości. Przy zwalczaniu brucelozy do badań pobiera się krew, która badana jest w laboratorium metodą wiązania dopełniacza lub aglutynacji. Leczenie chorych sztuk jest zabronione, każda chora krowa zostaje poddana ubojowi i utylizacji. U świń bruceloza wywoływana jest przez Brucella suis u owies melitensis. U zwierząt dzikich najczęściej spotykamy u zajęcy. Dla człowieka chorobotwórcze są Brucella melitensis, suis, abortus, canis. Objawy choroby u człowieka to: osłabienie, bóle mięśniowe gorączka. Dodatkowo mogą wystąpić, bóle głowy i stawów, dolegliwości sercowe, zaburzenia psychiczne, utrata słuchu i zaburzenia równowagi. Rozpoznanie stawia się w oparciu o wywiad i badanie serologiczne krwi. Bruceloza jest zoonozą.
Wibrioza
Wibrioza jest zakaźną chorobą narządów rodnych bydła wywoływaną przez bakterie mętwika płodowego (Campylobacter). Choroba prowadzi do poronień w dwu ostatnich miesiącach ciąży Zwierzęta po poronieniu powinny zostać izolowane i leczone antybiotykami.
Zaraza rzęsistkowa
Choroba wywoływana przez pierwotniaka Trichomonasm fetus, pasożytującego w narządach rodnych. Choroba przenoszona z zarażonych zwierząt drogą krycia. Objawem występowania choroby są: zaburzenia cyklu płciowego oraz wczesne obumieranie płodów z późniejszą ich maceracją i ronieniem w 3 miesiącu ciąży.
Leczenie polega na wlewakach antybiotyków do macicy.