Anion - jon o ładunku ujemnym. Anion to każde indywiduum chemiczne, w którym występuje nadmiar elektronów w stosunku do protonów. Podczas elektrolizy anion podąża do elektrody dodatniej, zwanej anodą. Przeciwieństwem anionu jest jon dodatni, czyli kation.
Aniony mogą być otrzymywane poprzez:
jonizację cząstek polarnych.
aniony proste - np. Cl-, S2-;
aniony złożone - np. [CO3]2-, [SO4]2-;
aniony kompleksowe - np. [PtCl6]2-
Opierają się w zasadzie na czterech podstawowych typach reakcji
chemicznych, a mianowicie: reakcjach kwas-zasada, reakcjach kompleksowania, reakcjach redoks i
reakcjach strąceniowych. Metody te nazywa się odpowiednio: alkacymetrycznymi (skrót od
alkalimetryczne + acydymetryczne), kompleksometrycznymi, redoksometrycznymi (reduktometryczne
+ oksydymetryczne) i strąceniowymi.
W analizie miareczkowej stosuje się przede wszystkim środowisko wodne. W wielu jednak
przypadkach stosuje się metody miareczkowe do oznaczeń w środowiskach niewodnych lub
Punkt końcowy miareczkowania określa się wizualnie, korzystając z barwnych wskaźników, albo
metodami instrumentalnymi. Do najważniejszych należą następujące instrumentalne metody
1) potencjometryczne — na podstawie pomiaru zmian potencjału elektrody wskaźnikowej w
2) konduktometryczne — na podstawie pomiaru zmiany przewodnictwa roztworu
3) amperometryczne — na podstawie pomiaru zmiany natężenia prądu płynącego w odpowiednim
układzie elektrod w roztworze badanym;
4) spektrofotometryczne — na podstawie pomiaru zmiany absorbancji roztworu.
Wizualne metody wyznaczania PK miareczkowania z zastosowaniem wskaźników polegają na
dodawaniu do roztworu miareczkowanego odpowiednich odczynników, zwanych wskaźnikami, które
zmieniają barwę w PR reakcji titranta z oznaczanym składnikiem. W PR reakcji może zmienić się
barwa wskaźnika (wskaźniki dwubarwne), może zabarwiać się bezbarwny pierwotnie roztwór, może
też nastąpić zanik barwy pierwotnej (wskaźniki jednobarwne).
Pomiar wartości pH roztworu jest jednym z podstawowych pomiarów wykonywanych stale w toku
prac chemicznych, a szczególnie analitycznych. Pomiar pH wykonuje się dwiema zasadniczymi
metodami: potencjometryczną, oraz wizualną — na podstawie obserwacji barwy odpowiednich
substancji, tzw. wskaźników pH (zwanych także czasami indykatorami).
Wskaźnikami pH są słabe kwasy bądź słabe zasady organiczne, które reagując z wodą tworzą
układy sprzężone kwas-zasada. Człony układu mają albo różne zabarwienia — są to wtedy wskaźniki
dwubarwne (np. oranż metylowy), albo, gdy tylko jeden z członów układu jest zabarwiony, są to
wskaźniki jednobarwne (np. fenoloftaleina).
Wskaźniki jednobarwne i dwubarwne stosuje się albo same, albo w mieszaninie z obojętnym
barwnikiem, na którego tle zmiana barwy właściwego wskaźnika jest łatwiej zauważalna — są to
|