ODRUCHY NOWORODKA
1. Odruch MORO u noworodka wyzwala się przez naruszenie jego równowagi. Można to wykonać u dziecka leżącego na plecach unosząc główkę i nagle opuszczając ją. Bądź też trzymając za dłonie podnosić powoli tułów do góry i szybko go opuszczać albo też gwałtownie poruszać łóżeczkiem na którym dziecko leży.
Prawidłową reakcją obronną noworodka jest wyciągnięcie ramion i rozwarcie dłoni a następnie zaciśnięcie dłoni i przywiedzenie obydwu ramion do linii środkowej ciała. Może temu towarzyszyć płacz, prostowanie grzbietu, głowy, ruchy nóg.
Odruch MORO znika przed upływem 3 lub 4 miesiąca życia.
2. Odruch chwytny - wywołuje się go układając palec w dłoń noworodka
Uchwyt ten jest tak silny, że wytrzymuje uniesienie barków ponad powierzchnią, na której leży dziecko.
Podobną reakcję można wywołać na stopie przez delikatne drażnienie części podeszwowej pod palcami. Utrzymywanie się tego odruchu po 3 - cim miesiącu życia
3. Odruch chodzenia lub stąpania - uzyskujemy trzymając dziecko pionowo. Donoszony noworodek opiera się całą stopą na podłożu, próbuje wyprostować tułów - jest to tzw. odruch podparcia, a następnie rozpoczyna naprzemiennie zgięcie i prostowanie nóg pozorując chodzenie, przy czym jedna noga krzyżuje się z drugą. Odruch stąpania znika po 5 - 6 tyg. życia.
4. Niesymetryczny toniczny odruch szyjny wyzwala się przy ułożeniu dziecka na plecach i biernym odrzucaniu głowy w jedną i drugą stronę.
Odruch ten polega na prostowaniu kończyn po tej stronie, w którą zwrócona jest twarz i na zgięciu kończyn po stronie przeciwnej.
Odruch znika zwykle po 2 lub 3 miesiącu życia.
5. Wygięcie grzbietu - odruch Galanta, uzyskuje się przez drażnienie okolicy przykręgosłupowej pleców. Następuje wówczas zgięcie grzbietu w stronę drażnioną.
6. Przy objawie obejmowania (SZALA) ręką noworodka leżąc na plecach kieruje się do boku po przeciwnej stronie, unosząc łokieć ponad tułów dziecka. U noworodka donoszonego ręka nie dochodzi do wyrostka barkowego, a łokieć nie sięga do linii środkowej ciała.
7. Skrzyżowany odruch wyprostu - drażnienie powierzchni podeszwowej stopy lekko wyprostowanej kończyny dolnej. Efekt: w pierwszej fazie uzyskujemy zgięcie przeciwstawnej nogi - w drugiej fazie, jej przywodzenie, a w trzeciej - wyprost.
8. Odruch szukania - u noworodków donoszonych. Jest to ruch głowy, ust, języka wywołany dotknięciem kącika warg lub policzka.
9. Odruch ssania i połykania u noworodków donoszonych i prawie wszystkich wcześniaków (oprócz tych o bardzo małej masie ciała). Bada się go wprowadzając smoczek do ust dziecka, po czym następuje energiczne ssanie. Noworodek odczuwa smak, ma węch i słyszy. Reaguje na silne bodźce świetlne, akustyczne. Dokładnie nie zlokalizuje ale zwraca oczy w kierunku bodźca. Powonienie u noworodków nie jest jeszcze dobrze rozwinięte. Prawdopodobnie rozpoznaje on zapach matki i jej mleka.
Źrenice reagują na światło od 29 tygodnia życia płodnego. Dziecko urodzone po 32 - 36 tygodniu odwraca głowę w kierunku intensywnego oświetlenia.
10. Odruch rzęskowy - tj. mruganie przy głaskaniu rzęs.
11. Odruch wzrokowy Peipera - polega na skurczu mięśni przy świeceniu jaskrawym światłem.
12. Objaw oczu lalki - noworodek nie może zintegrować ruchów głowy i oczu. Oczy nie nadążają za ruchem głowy odwracanej w jedną stronę. Objaw ten obserwujemy w pierwszych 10 dniach życia , następnie zanika.
1