TAB. Metody opracowania zdjęć: Analit- Dane:element orient wew, wspoł XY,XYZ, dane z kalibracji Przyrządy:mono-stereokompara,komp,ploter,autograf Etapy prac: pomiar współ tłowych, obliczenia, wizualizacja wynikow Wynik:wykaz współ, NMT, mapa kreskow,profile terenu, temat inf o tere Analog-D:elem orient wew, XY,XYZ P:autograf,koordynatograf,przystawka rejestrujaca Ep:orientacja wzajem, bezwzgle, opracowanie właściwe W:mapa kreskowa,prof. Terenu,wykaz współ, NMT Ortograficzne:-fotomech:D:XY fotopktow, P:przetwornik fotomech Ep:strojenie zdj, naświetlanie, W:fotomapa -ortofoto: D:elem orient wew, XY,XYZ P:autograf z przystawka orto,automat systemy ortofoto Ep:orientacja wzajemna, bezwzgledna, przetwarzanie różniczkowe W:ortofotomapa, ortograf -Cyfrowe:D:elem orient wew, dane z kalibracji kamery P:fotogram stacje cyfr Ep:skan zdj, pomiar współ tlowych W:ortfotomapa,NMT,ortoobraz,mapa kreskowa,prof. Terenu
M.analogowa-bzuje na inst. analog, które umożliwiają zrekonstruowanie wiązek promieni rzutujący poszczególnych zdj oraz ich wzajemna i zew orientacje. Zachodzi analogia miedzy sytuacja istniejaca w czasie naświetlania a sytuacja zachodzaca w momencie ich opracowania M.ortofoto-polegaja na przekształceniu obrazu foto zdj w rzucie srodkowym na rzut ortogonalny w określonej skali z Zach fotofonu M.analit-polega na mat sformułowaniu i rozwiązaniu zależności geometrycznych jakie zachodza miedzy terenem i jego obrazem na zdjęciu. Przelicza współ tlowe na współ terenowe M.cyfrowe-poleg na mat sformułowaniu i rozwiązaniu zależności geometrycznych jakie Zach pomiedzy terenem a zdj w postaci cyfr. Klasyfikacja autografow:a)rodzaj podwojnej projekcji: projekcja optyczna,mechaniczna,opty-mech, matema b)przeznaczenie:uniwersalne (aerotriangulacja, kreślenie map), do kartowania c)dokładność:I kat(mh<0,1‰W) II kat (0,1‰W<mh<0,25‰W) III kat (0,25‰W<mh<0,5‰W) d)sposób odtwarzania wizaki prom rzut:wiernokatna,niewiernokatna
Etapy prac na autografie:1)Etap prac przygotowawczych-zgromdzenie niezbędnych material oraz rekonstrukcja prom rzutujących 2)Etap orientacji wzajemnej zdj- a)usunąć paralaksy poprzeczne taki obrotem projektora który wywoluje największe przesuniecie w danym pkt b)w każdym nastepnym pkt orientacji uzyc takiego ruchu projektora, który nie będzie, o ile to możliwe, wprowadzal paralaks w pkt gdzie zostala już usunieta 3)Etap orientacji bezwzględnej modelu-skalowanie i poziom modelu doprowadzenie do równoległości osi XYZ ukl modelu z ukł terenowym 4)Prace właściwe-rysowanie mapy syt-wys, obserwacja i interpretacja mod przestrzennego Elementy orientacji wew-fk,x0,y0- pozwalaja odtworzyc geometrie zdjęcia, na zrekonstruowanie wiazki prom świetlnych podobnej do tej jaka była w momencie fotograf Elemt orient zew-X,Y,Z,ω,φ,χ-pozwalaja odtworzyc wiązkę promieni rzutujacyc w przestrzeni, określenie płaszczyzny rzutów Elem orient wzaj-wielkosci które pozwalaja na odtworz wzajemnego poł pary zdj tworzącej stereogram,maga wynik z elem orient zew Elem oriet bezwzgl-przeksztalcenie lok ukł współ modelu na ukł geod terenu, min 3 fotopkty
Zasady stereoskopowego widzenia:1)czynniki związane z proces foto:-wykonanie zdj z 2 roznych pktow przestrzeni, -skale zdj lewego i prawego były zlizone (roznica do 15%) -promienie rzutujące nie przecinaly się pod katem większym niż 15st 2)czynnik na etap obserw:-konieczosc prowadzenia obserwacji jednoimiennych pktow modelu stereo w pl rdzennych, obserwacja z odległości najelpszeg widzenia, odpowiednie ułożenie zdj do obserwacji Skala mod stere: wyróżniamy skale pozioma i pionowa. Sa 2 przypadki:zachowana wiernokątność fp=fk 1/Mxy=1/Mz=bp/B nie jest zachowana wiernokątność: 1/Mz=1/Mxy *k=bp*fp/B*fk Oś rdzenna-linia bazy fot przech przez pkt S1 i S2, przebija pł zdjęć w R1 i R2, które nazywamy pkt rdzennymi. Pł. rdzenna-pł zawierajaca oby dwa srodki rzutów i dowolny pkt A, przecina ona pł zdj wzdłuż krawędzi, które naz pr.rdzennymi. Pł rdze wyznaczaja w przestrzeni oś rdz i pr.rdz Pr.rdzenne-krawedz przecięcia się dwoch pł-zdj i rdzennej
Paralaksa podłużna p=x'-x''-roznica odciętych tłowych obrazu tego samego pktu na zdj stereogra. Jest funkcja odległ od bazy fot-im wieksza odl tym mniejsza paralaksa Paralaksa poprzeczna q=y'-y''-paralaksa wysokosciowa, roznica rzednych tego samego pkt Ukł wspoł w fotogram analitycz: ukł współ tlowych,wspoł transformowanych, współ modelu, współ teren, współ fotograme Sposób transformacji wspoł przestrz w fotogram analitycznej:przekształcenie rzutowe w przestrzeni, afiniczne, przez obrót, przez podobieństwo Cechy obrazu:a)matem:współ tłowe, skala obrazu, związek ze współ, poj inf b)sematyczne:ton obrazu, cienie, kształty,wymiary, wpółzaleznosc elemen obrazu, struktura, przydatność,dokładnosc obrazu
Wzory:Przekładnia skalowa: K=m/M pow terenu: S=dx*Dy*mp*mp Średnia wysokość fotog W=fk*m Śr rzedna terenu:Zśr=(Zmin+Zmax)/2 Absolutna wyskosci fot: Wa=Zśr+W Max przewyższ pktów wzgl Sr pł: dh=(Zmax-Zmin)/2 Baza fot: bx=lx*(100-Px)/100 Baza w teren: Bx=bx*mp Pow robocza zdj: Srob=Bx*By, Ilość zdj w szeregu: nx=dx*mp/Bx Ilosc szeregów: ny=dy*mp/By Ilość zdj na obiekt: N=nx*ny Zapas:Z=N*0,15 Razem zdj:R=N+Z Ilość błony: L=(lx+1,5)*R Dop max czas naświetlania: tmax=M/3000*v Interwał miedzy ekspozycjami: dt=Bx*3,6/v Odstępy miedzy osiami: Ody=By/mp
Stereogram normalny: X=B/p*x' Y=B/p*fk Z=B/p*z'
Zdjecie zwrócone: współczynnik (cosφ+x”/fk *sinφ)-zwrocony w prawo, w lewo z minusem!