1. Zakażenia wywołane przez szczepy MRSA leczy się :

1. antybiotykami aminoglikozydowymi

2. penicylinami z inhibitorem β-laktamaz

3. cefalosporynami III generacji

4. karbapenami

5. żadnymi z w/w antybiotyków

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne , 2000, rozdz12. str.118

2 .Informacja zamieszczona na wyniku badań mikrobiologicznych „wyizolowano szczep

E.coli ESBL-dodatni” oznacza że:

1. szczep wytwarza enzymy β-laktamazy o tzw. rozszerzonym spektrum substratowym

2. szczep, w wyniku mutacji, zmienił strukturę miejsca docelowego działania antybiotyków

3. c.lekiem z wyboru przy leczeniu tego zakażenia jest wankomycyna

4. szczep wykazuje oporność na erytromycynę i inne makrolidy

5. szczep wytwarza werotoksynę

D.Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna, 2000, str 24-25

3. W ulotce informacyjnej o działaniu antybiotyku zamieszczono m.in. informację,

że MIC=5 μg/ml. Oznacza to, że:

1. stężenie antybiotyku równe 5 μg/ml zabija drobnoustroje

2. maksymalna jednorazowa dawka antybiotyku wynosi 5 μg/ml

3. odpowiedzi a i b są poprawne

4. stężenie antybiotyku równe 5 μg/ml hamuje wzrost drobnoustrojów

5. w badaniu lekooporności należy stosować krążki zawierające 5 μg/ml antybiotyku

D.Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna, 2000, str 46-47

4. W metodzie dyfuzyjno-krążkowej oznaczania lekowrażliwości określa się

1. czy szczep jest wrażliwy na dany antybiotyk

2. czy szczep jest oporny na dany antybiotyk

3. obie powyższe odpowiedzi są poprawne

4. najmniejsze stężenie antybiotyku hamujące wzrost drobnoustrojów

5. najmniejsze stężenie antybiotyku zabijające drobnoustroje

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakażne,2000, rozdz.5, str 64

5.Mechanizm lekooporności wśród szczepów MRSA związany jest z :

1. modyfikacją antybiotyku przez enzymy wytwarzane przez drobnoustroje

2. zmianą powinowactwa miejsca docelowego działania antybiotyku

3. spadkiem stężenia wewnątrzkomórkowego antybiotyku przez aktywny wypływ z komórki

4. zaburzeniem barier przepuszczalności drobnoustroju

5. ominięciem ogniwa zablokowanego przez antybiotyk

D. Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna, 1994, str 18-27

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakażne, 2000, str 59-61

6.W pracowni mikrobiologii dla wyhodowanego patogennego drobnoustroju wykonano antybiogram metodą dyfuzyjno-krążkową. Które z powyższych stwierdzeń dotyczących zastosowanej metody nie jest prawdziwe:

1. hodowlę wyizolowanych drobnoustrojów wysiewa się na płytkę z podłożem i nakłada krążki z antybiotykami

2. po okresie inkubacji wokół krążków widoczne są strefy zahamowania wzrostu

3. średnica strefy zahamowania wzrostu jest proporcjonalna do wrażliwości drobnoustroju na dany lek

4. w miarę zwiększania się odległości od krążka stężenie antybiotyku maleje

5. wartość MIC jest to stężenie antybiotyku w krążku przy którym zahamowany został wzrost drobnoustrojów

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakażne, 2000, rozdz.5, str 64

7. W leczeniu zakażeń wywołanych przez szczepy MRCNS

1. lekiem z wyboru jest imipenem

2. lekiem z wyboru jest wankomycyna

3. należy zastosować lek z inhibitorem β-laktamaz np. kwasem klawulanowym

4. należy zastosować leczenie skojarzone: aminoglikozydy+ antybiotyk β-laktamowy

5. żadne z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.12, str118

M. Zaremba, J.Borowski: Podstawy mikrobiologii lekarskiej, PZWL, 1994, str 275-276

8. Bakterie Helicobacter pylori odpowiedzialne są za:

1. chorobę wrzodową dwunastnicy i żołądka

2. biegunki niemowląt

3. bakteriemie

4. martwicze zapalenie jelit

5. wszystkie w/w odpowiedzi są prawidłowe

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, str 178

9. Chorobotwórczość bakterii Helicobacter pylori związana jest m.in. ze zdolnością do:

1. produkcji antygenu zjadliwości Vi

2. produkci enzymu rozkładającego mocznik

3. c produkcji toksyny eksfoliatywnej

4. wytwarzania śluzowej otoczki, chroniącej bakterie przed działaniem soku żołądkowego

5. produkcji verotoksyn

G.Gasparrini, S. Pretolani; Basic and clinical aspects of H.pylori infection, Springel-Verlag, 1994, str. 74

E.Andrzejewska; H.pylori-chorobotwórczość i diagnostyka. Postępy Farmakoterapii, 2002, vol.3, nr1/2 str 17

10. W leczeniu zakażenia wywołanego przez Helicobacter pylori stosuje się:

1. klarytromycynę + metronidazol

2. klarytromycynę+ amoksycylinę

3. odpowiedzi a i b są poprawne

4. metronidazol + gentamycynę

5. wankomycynę

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.16, str179

11. W celu potwierdzenia skuteczności eradykacji drobnoustrojów Helicobacter pylori z żołądka stosuje się

1. test ureazowy + ew. hodowlę

2. określenie poziomu przeciwciał anty-H. pylori w surowicy

3. USG jamy brzusznej

4. hodowlę drobnoustrojów drobnoustrojów z kału

5. wszystkie w/w odpowiedzi są prawidłowe

E.Andrzejewska; H.pylori-chorobotwórczość i diagnostyka. Postępy Farmakoterapii, 2002, vol.3, nr1/2 str 17

12. Zaznacz twierdzenie, które nie jest prawdziwe.

Bakterie Helicobacter pylori :

1. są pasożytami wewnątrzkomórkowymi

2. są czynnikiem ryzyka rozwoju choroby nowotworowej

3. w niekorzystnych dla siebie warunkach wytwarzają formy kokoidalne

4. wytwarzają liczne enzymy i toksyny

5. zmieniają pH soku żołądkowego

.Andrzejewska; H.pylori-chorobotwórczość i diagnostyka. Postępy Farmakoterapii, 2002, vol.3, nr1/2 str 17

13. Zakażenia wywołane przez Campylobacter jejuni przenoszą się:

1. droga pokarmową

2. drogą jatrogenną

3. przez łożysko

4. drogą przyranną

5. wszystkie w/w odpowiedzi są prawidłowe

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, rozdz.16, str177

14. U 3-letniego dziecka wystąpiły bóle brzucha, obfita biegunka, temp 37,5˚C.Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem etiologicznym jest:

1. a .Helicobacter pylori

2. Campylobacter jejuni

3. odpowiedzi a I b są prawidłowe

4. Streptococcus mutans

5. Lactobacillus acidophilus

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, rozdz.16, str177

15. Zakażenia wywołane przez Campylobacter jejuni mogą być:

1. zakażeniem odzwierzęcym

2. zakażeniem od drugiego człowieka

3. zakażeniem okołoporodowym od matki nosicielki

4. zakażeniem pokarmowym

5. wszystkie odpowiedzi są poprawne

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.16, str177

B.Howard; Clinical and Pathogenic Microbiology, , Mosby Book Inc., 1994, str 456

16. Które z powyższych stwierdzeń charakteryzują bakterie Campylobacter jejuni

1. są to Gram-ujemne pałeczki, względnie beztlenowe, rosnące w temperaturze 42ºC, odpowiedzialne za biegunki u dzieci i dorosłych

2. pałeczki Gram-ujemne, przypominające skrzydła mewy, nie tolerujące temperatury 42ºC, odpowiedzialne za biegunki poantybiotyczne

3. zakrzywione Gram-ujemne pałeczki, wytwarzające przetrwalniki, odpowiedzialne za martwicze zapalenie jelit

4. ciepłolubne Gram-ujemne pałeczki, wytwarzające werotoksynę, odpowiedzialne za HUS

5. Gram-ujemne pałeczki, nie rosnące w temperaturze 42ºC, odpowiedzialne za wrzody żołądka

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, rozdz.16, str177

17. Która postać actinomycosis może być leczona penicyliną

1. szyjno-twarzowa

2. brzuszna

3. płucna

4. wszystkie postacie choroby

5. żadna postać choroby

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.20, str 219

18. Najlepszy materiał diagnostyczny do badań w kierunku Actinomyces spp. to:

1. krew

2. ropa z ropni i przetok

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe

4. kał

5. mocz

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.20, str 219

19. U 30-letniej pacjentki zakażonej wirusem HIV stwierdzono ropień mózgu.

Czynnikiem etiologicznym ropnia może być:

1. Nocardia asteroides

2. Borrelia recurrentis

3. Actinomyces israeli

4. Mycoplasma homini

5. Haemophilus ducreyi

B.Howard; Clinical and Pathogenic Microbiology, , Mosby Book Inc., 1994, str 578

G.Harvey, P.Champe; Microbiology; str 257

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, rozdz.20, str 194 i 219

20. Jest to przewlekłe zakażenie, pochodzenia najczęściej endogennego, przebiegające w postaci obrzęku tkanki, ropiejących guzów, które często tworzą przetoki. Czynnikem etiologicznym zakażeń może być:

1. Clostridium tytani

2. Bacillus anthracis

3. Actinomyces israeli

4. Borrelia burgdorferi

5. Streptococcus mutans

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.20, str 218

21. Characterystyczne cechy drobnoustrojów Actinomyces spp. to:

1. beztlenowce, nieruchome, Gram-dodatnie pałeczki, często wytwarzające filamenty, nie wytwarzają przetrwalników

2. .nieruchome, Gram-dodatnie pałeczki, tlenowe, wytwarzające barwniki, oporne na penicylinę

3. c, kwasoodporne, Gram-dodatnie pałeczki, często tworzące filamenty i barwniki, przetwalnikujące

4. rozgałęzione, Gram-ujemne pałeczki, mikroaerofilne, wrażliwe na penicylinę

5. Gram-dodatnie pałeczki, wytwarzające przetrwalniki, wrażliwe na penicylinę

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, rozdz.20, str 218

22. Zakażenia wywołane przez Actinomyces spp. występują najczęściej jako:

1. zakażenia szpitalne

2. zakażenia dróg moczowych

3. zakażenia w następstwie zabiegów stomatologicznych

4. zakażenia odzwierzęce

5. zakażenia na drodze fecalno-oralnej

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, rozdz.20, str 218

23. Actinomyces naeslundii może być czynnikiem etiologicznym:

1. biegunki u niemowlat

2. chorób przyzębia

3. zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych

4. bakteriemii

5. wszystkie w/w odpowiedzi są prawidłowe

24. U 60-letniego pacjenta, z chorobą nowotworową, otrzymującego intensywną chemioterapię, stwierdzone zmiany chorobowe w płucach. W badanej plwocinie pacjenta stwierdzono obecność kwasoopornych pałeczek. Prawdopodobnym czynnikiem etiologicznym zakażenia jest:

1. Mycobacterium tuberculosis

2. Nocardia asteroides

3. odpowiedzi a i b są prawidłowe

4. Haemophiliu influenzae

5. Legionella pneomophila

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, str 194, 219,

25. 60-letni pacjent został hospitalizowany z powodu bólu w klatce piersiowej, kaszlu, podwyższonej temperatury i utraty masy ciała. Możliwe bakteryjne czynniki schorzenia to

1. Mycobacterium tuberculosia

2. Actinomyces israeli

3. Nocardia asteroidem

4. Fusobacterium nucleatum

5. wszystkie w/w wymienione

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, str 194, 218, 219, 525

26. Choroba Brilla to:

1. zakażenie wywołane przez bakterie Leptospira spp.

2. zakażenie latentne wywołane przez Ricketsia prowazeki

3. powikłanie rozwijające się w wyniku zakażenia przez Chlamydia trachomatis

4. powikłanie rozwijające się w wyniku zakażenia przez Streptococcus pyogenes

5. żadne z w/w wymienionych

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne,2000, str 229

L.Jabłoński:Podstawy mikrobiologii lekarskiej; PZWL,wyd. 4, 1986, str 395

27. Choroba ta charakteryzuje się gorączką, objawami grypopodobnymi, atypowym zapaleniem płuc. Nie leczona prowadzi do zapalenia wątroby, wsierdzia, opon mózg-rdzeniowych i mózgu. Powoduja ją:

1. a Salmonella typhi

2. Corynebacterium diphteriae

3. Treponema pallidum

4. Coxiella burnetti

5. Bacillus anthracis

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, str 229

28. W surowicy hospitalizowanego pacjenta, w odczynie Weila-Felixa stwierdzono miano 1:800, w odczynie Weigla 1:160. Świadczy to o obecności przeciwciał przeciwko:

1. Chlamydia psittaci

2. Ricketsia prowazeki

3. Treponema pallidum

4. Salmonella typh

5. Brucella spp.

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, str 230

L.Jabłoński:Podstawy mikrobiologii lekarskiej; PZWL,wyd. 4, 1986, str 395

29. Wektorem przenoszącym zakażenie jest wesz. Drobnoustroje te, będące pasożytami wewnątrzkomórkowymi, początkowo namnażają się w układzie siateczkowo-śródbłonkowym, skąd dostają się do krwi. Następnie umiejscawiają się w naczyniach włosowatych wszystkich narządów, gdzie na skutek działania toksyny zniszczeniu ulega śródbłonek, pojawiają się na skórze wybroczyny, a w narządach zakrzepy drobnych naczyń. Bakterie te to:

1. Borrelia burgdorferi

2. Ricketsia prowazeki

3. Listeria monocytogenes

4. Mycoplasma hominis

5. .Chlamydia psitacci

L.Jabłoński:Podstawy mikrobiologii lekarskiej; PZWL,wyd. 4, 1986, str 399

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, str 230

30. Dur plamisty wywoływany jest przez:

1. bakterie rozwijające się tylko wewnątrzkomórkowo

2. wirusy wykazujące powinowactwo do śródbłonka naczyń krwionośnych

3. bakterie oporne na tetracykliny

4. bakterie przenoszone drogą fekalno-oralną

5. bakterie znajdujące się w aerozolach wodnych

G. Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne, 2000, str 388-401

---