PROGRAM EDUKACYJNY
1 Które stwierdzenie dotyczące stosowania kwasu acetylosalicylowego (ASA) w prewencji chorób sercowo-naczyniowych jest prawdziwe?
A. w ostrych zespołach wieńcowych i świeżym udarze
niedokrwiennym mózgu dawka początkowa ASA nie
powinna przekraczać 70 mg B. nie zaleca się rutynowego stosowania inhibitorów
pompy protonowej u pacjentów przyjmujących ASA
w dawce 75-100 mg/d C. u chorego po zawale serca otrzymującego
niesteroidowe leki przeciwzapalne z powodu
dolegliwości stawowych nie trzeba jednocześnie
stosować ASA w matej dawce D. A i B E. A, B i C
va W której z wymienionych sytuacji zaleca się klopidogrel jako alternatywę dla ASA?
A. świeży zawał serca z uniesieniem ST B. świeży udar niedokrwienny mózgu C. po pomostowaniu tętnic wieńcowych D. w każdej E. w żadnej
3 W którym przypadku nie ma wskazania do profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia?
A. pacjent z protezą zastawki mitralnej poddawany
leczeniu kanałowemu zęba B. pacjent z protezą zastawki aortalnej poddawany
ekstrakcji zęba C. pacjent z protezą zastawki aortalnej i zakażeniem
układu moczowego poddawany cystoskopii D. pacjent z kardiomiopatią przerostową poddawany
bronchofiberoskopu E. pacjent z przebytym infekcyjnym zapaleniem
wsierdzia poddawany biopsji gruczołu krokowego
f] U pacjenta nieuczulonego na penicylinę, wymagającego profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia z powodu ekstrakcji zęba, zaleca się zastosowanie
A. samej amoksycyliny
B. samej wankomycyny
C. samego ceftriaksonu
D. penicyliny z gentamycyną
E. wankomycyny z gentamycyną
5 U pacjenta uczulonego na penicylinę, wymagającego profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia z powodu leczenia kanałowego zęba, zaleca się zastosowanie
A. gentamycyny
B. klindamycyny
C. azytromycyny lub klarytromycyny
D. B lub C
E. A, B lub C
Kj W którym przypadku klinicznego podejrzenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia wskazane jest wykonanie przezprzetykowego badania echokardiograf icznego?
A. u każdego chorego z protezą zastawkową
B. u chorego bez protezy zastawkowej, u którego jakość obrazu w badaniu echokardiograficznym przez ścianę klatki piersiowej jest niewystarczająca
C. u chorego bez protezy zastawkowej z prawidłowym obrazem dobrej jakości w badaniu echokardiograficznym przez ścianę klatki piersiowej, przy dużym podejrzeniu klinicznym
D. B i C
E. A, B i C
7 Przyczyną niezakażonych wegetacji na zastawkach serca może być
A. zapalenie wsierdzia Libmana i Sacksa B. ostra gorączka reumatyczna C. rakowiak D. A i B E. A, B i C
yi Które stwierdzenie dotyczące posiewów krwi u chorych z podejrzeniem infekcyjnego zapalenia wsierdzia jest prawdziwe?
A. należy pobrać co najmniej 3 próbki krwi w przynajmniej godzinnych odstępach
B. jeżeli stan chorego nie wymaga pilnego rozpoczęcia empirycznego leczenia przeciwdrobnoustrojowego, to zaleca się wstrzymanie leczenia przeciwdrobnoustrojowego do momentu uzyskania dodatniego wyniku posiewu
C. krew na posiew należy pobierać na szczycie gorączki
D. A i B
E. A, B i C
9 Które stwierdzenie dotyczące diagnostyki bezobjawowej dysfunkcji lewej komory jest prawdziwe?
A. prawidłowy standardowy elektrokardiogram ma
niewielką wartość w wykluczaniu bezobjawowej
dysfunkcji lewej komory B. prawidłowe stężenie mózgowego peptydu
natriuretycznego we krwi pozwala z dużym
prawdopodobieństwem wykluczyć dysfunkcję lewej
komory ^ C. najlepszym narzędziem do rozpoznawania i oceny
dysfunkcji serca jest echokardiografia D. A i C E. B i C
198 MEDYCYNA PRAKTYCZNA 7-8/2004
PROGRAM EDUKACYJNY
iTu Pacjent z frakcją wyrzutową lewej komory <40% bez objawów podmiotowych niewydolności serca powinien przewlekle przyjmować
A. inhibitor konwertazy angiotensyny B. p-bloker C. digoksynę D. A i B E. A i C
15 U chorego z podejrzeniem ostrej zatorowości płucnej należy w pierwszej kolejności
A. oznaczyć czas krzepnięcia krwi
B. oznaczyć dimer D we krwi
C. ocenić prawdopodobieństwo kliniczne zatorowości
płucnej D. wykonać badanie ultrasonograficzne żyt kończyn
dolnych E. wykonać tomografię komputerową tętnic płucnych
11 W którym z podanych przypadków należy rozważyć wykonanie badań diagnostycznych w kierunku trombofilii?
A. u chorego w wieku <50 lat z pierwszym epizodem
zatorowości płucnej B. u chorego w wieku <50 lat z nawrotem zatorowości
płucnej
C. u każdego chorego z nawrotem zatorowości płucnej D. u każdego chorego z zatorowością płucną E. w żadnym
ir3 Do dużych czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej nie zalicza się
A. zastoinowej niewydolności serca B. nowotworów złośliwych narządów jamy brzusznej
lub miednicy
C. dużych operacji w obrębie jamy brzusznej D. A i B E. A, B i C
iTn Zalecanym pierwszym badaniem obrazowym w celu potwierdzenia rozpoznania u chorych z podejrzeniem niemasywnej ostrej zatorowości płucnej jest
A. scyntygrafia płuc
B. tomografia komputerowa tętnic płucnych
C. angiografia tętnic płucnych
D. ultrasonografia żyt kończyn dolnych
E. echokardiografia przezprzetykowa
17 U chorego z dużym prawdopodobieństwem klinicznym masywnej zatorowości płucnej, którego stan wydaje się stabilny, należy w pierwszej kolejności zastosować
A. lek trombolityczny
B. heparynę niefrakcjonowaną
C. heparynę drobnocząsteczkową
D. acenokumarol
E. żaden z wymienionych leków
13 Ocena prawdopodobieństwa klinicznego ostrej zatorowości płucnej obejmuje
A. ocenę prawdopodobieństwa innego rozpoznania,
m.in. na podstawie RTG klatki piersiowej i EKG B. ustalenie obecności czynników ryzyka żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej C. oznaczenie dimeru D we krwi D. A i B E. A, B i C
iH Zalecanym lekiem pierwszego wyboru w przypadkach niemasywnej zatorowości płucnej jest
A. lek trombolityczny
B. heparyna niefrakcjonowaną
C. heparyna drobnocząsteczkową
D. acenokumarol
E. żaden z wymienionych leków
iFI W jakiej sytuacji należy zastosować heparynę u chorego z podejrzeniem niemasywnej ostrej zatorowości płucnej przed wykonaniem badań obrazowych w celu potwierdzenia rozpoznania?
A. obecny jest duży czynnik ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, a inne rozpoznanie niż zatorowość płucna jest mało prawdopodobne
B. inne rozpoznanie niż zatorowość płucna jest mato prawdopodobne, ale nie stwierdza się czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, natomiast wynik oznaczenia dimeru D we krwi jest dodatni
C. prawdziwe A i B
D. w każdej
E. w żadnej
19 Które stwierdzenie dotyczące stosowania doustnego antykoagulantu w ostrej niemasywnej zatorowości płucnej jest prawdziwe?
A. należy je rozpocząć niezwłocznie po potwierdzeniu
rozpoznania
B. powinno się utrzymywać INR w przedziale 2,0-3,0 C. u kobiet w ciąży należy stosować heparynę zamiast
doustnego antykoagulantu D. B i C E. A, B i C
rW Do często stwierdzanych, choć nieswoistych zmian w radiogramie klatki piersiowej u chorych z ostrą zatorowością płucną należy
A. obecność linijnych cieni w dolnych polach płucnych
B. niższe ustawienie przepony
C. duża ilość płynu w jamie opłucnej
D. A i B
E. A, B i C
Postępy w chorobach wewnętrznych - program edukacyjny 199
PROGRAM EDUKACYJNY
21 Dimer D jest produktem degradacji
A. usieciowanej fibryny przez plazminę B. usieciowanej fibryny przez trombinę C. monomerów fibryny przez plazminę D. fibrynogenu przez plazminę E. fibrynogenu przez trombinę
rW Wzrost stężenia dimeru D we krwi jest bezpośrednim wyrazem pobudzenia
A. krzepnięcia krwi
B. fibrynolizy
C. płytek krwi
D. śródbłonka naczyniowego
E. żadnego z wymienionych
23 Dimer D oznacza się w
A. pełnej krwi wtośniczkowej, żylnej lub tętniczej
B. osoczu cytrynianowym
C. surowicy
D. prawdziwe A i B
E. prawdziwe A, B i C
ffl Które stwierdzenie dotyczące metod oznaczenia dimeru D jest prawdziwe?
A. wykorzystuje się metody immunologiczne z użyciem
przeciwciał monoklonalnych B. do wykonywania oznaczeń przy łóżku chorego
wykorzystuje się półilościowe testy hemaglutynacji,
które dają wynik do kilkunastu minut C. najczęściej wykorzystuje się zautomatyzowane
metody ilościowe, które dają wynik w czasie krótszym
niż 1 godzina D. B i C E. A, B i C
25 Niewielki wzrost stężenia dimeru D we krwi może towarzyszyć
A. ostrym zespołom wieńcowym
B. reakcji zapalnej
C. rakowi płuca
D. A, B i C
E. żadnemu z wymienionych stanów
rH Podstawowe zastosowanie diagnostyczne oznaczeń dimeru D we krwi to
A. rozpoznawanie zespołu rozsianego wykrzepiania
wewnątrznaczyniowego B. wykluczanie klinicznie istotnej żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej
C. rozpoznawanie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej D. A i B E. A, B i C
Które stwierdzenie dotyczące jatrogennej hipoglikemii u chorych na cukrzycę jest fałszywe?
27
A.
najczęściej jest wynikiem współistnienia
bezwzględnego lub względnego nadmiaru insuliny
oraz upośledzenia wydzielania glukagonu i adrenaliny B. przyczyną nieodczuwania hipoglikemii przez chorych
jest zmniejszenie reakcji układu wspótczulnego
i rdzenia nadnerczy na hipoglikemię C. unikanie epizodów hipoglikemii powoduje
u większości chorych powrót zdolności odczuwania
rozwijającej się hipoglikemii D. leczeniem z wyboru w przypadku ciężkiej hipoglikemii
jest dożylny wlew glukozy E. u chorych na cukrzycę typu 2 glukagon jest bardziej
przydatny w leczeniu hipoglikemii niż w cukrzycy
typu 1
ej Które stwierdzenie dotyczące guza chromochłonnego jest fałszywe?
A. nadciśnienie tętnicze w przebiegu guza
chromochtonnego może mieć charakter napadowy
lub utrwalony, ale zdarzają się też przypadki
z prawidłowym ciśnieniem krwi B. może występować bradykardia C. kardiomiopatia katecholaminowa w przebiegu guza
chromochtonnego często jest nieodwracalna pomimo
usunięcia guza D. A i B E. B i C
29 Jakie badanie diagnostyczne powinno się wykonać w pierwszej kolejności w przypadku klinicznego podejrzenia guza chromochtonnego?
A. oznaczenie metoksykatecholamin w dobowej zbiórce
moczu lub w surowicy B. oznaczenie kwasu wanilinomigdatowego w dobowej
zbiórce moczu C. scyntygrafię całego ciała z użyciem metajodobenzylo-
guanidyny znakowanej radiojodem D. tomografię komputerową nadnerczy E. żadne z wymienionych
fj!\ Które stwierdzenie dotyczące leczenia
insuliną w ciągłym wlewie podskórnym za pomocą osobistej pompy insulinowej jest prawdziwe?
A. umożliwia bezpieczne spożywanie posiłków innych
niż zalecane i wydłużanie odstępów między posiłkami B. należy je rozważyć m.in. w przypadku występowania
porannej hiperglikemii z odbicia C. fizjologiczne podstawowe wydzielanie insuliny
odzwierciedla się wlewem insuliny długo działającej D. A i B E. A, B i C
200 MEDYCYNA PRAKTYCZNA 7-8/2004