WSZYSTKIE MIĘSNIE, Anatomia człowieka


MIĘŚNIE KOŃCZYNY GÓRNEJ.

Mięśnie części wolnej: m ramienia, m przedramienia, m ręki.

Unerwienie mięśni kończyny górnej pochodzi z nerwów splotu ramiennego.

Mięśnie obręczy unerwione są przez tzw nerwy długie - gałęzie wychodzące z pęczku splotu ramiennego.

MIĘŚNIE OBRĘCZY - ich czynność związana jest ze stawem barkowym:

-m naramienny - kształt szerokiego trójkąta, leży powierzchownie, pokrywa staw barkowy. Pp - obojczyk, wyrostek barkowy łopatki i grzebień łopatki. Pk - guzowatość k ramiennej. Cz: przywodzi ramię, odwodzi, obraca ramię na zewnątrz i do wewnątrz.

MIĘŚNIE RAMIENIA: Mięśnie zginacze leżą z przodu ramienia, zaś m prostowniki leżą z tyłu.

MIĘŚNIE PRZEDRAMIENIA. Mięśnie przednie posiadają w większości brzuśćce bliżej stawu łokciowego, natomiast ścięgna w okolicy nadgarstka. Mięśnie te działają na staw łokciowy, promieniowo-nadgarstkowy, stawy palców.

Warstwa powierzchniowa:

Warstwa głęboka:

Warswta powierzchniowa - mięśnie te mają wspólny pp: nadkłykieć boczny k ramiennej (nadkłykieć prostownika):

Warstwa głęboka:

Scięgna prostowników przechodząc na grzbiet ręki przechodzą pod pasmem tkanki łącznej, która łączy obie kości przedramienia - miejsce to nosi nazwę troczka troczka prostowników. Ścięgna znajdują się w pochewkach ścięgnistych.

MIĘŚNIE RĘKI:

Grupa boczna (tworzy kłąb kciuka) - zawiera mięśnie poruszające kciukiem i pierwszą k śródręcza:

-m odwodziciel krótki kciuka- pp kość łódeczkowa, pk boczna strona bliższego paliczka kciuka.

-m przeciwstawiacz kciuka- pp kość czworoboczna większa, pk brzeg boczny pierwszej kości śródręcza.

-m zginacz krótki kciuka- pp kość czworoboczna większa, pk podstawa bliższego paliczka kciuka.

-m przywodziciel kciuka- pp kość główkowata, pow dłoniowa trzeciej kośći śródręcza, pk podstawa bliższego paliczka kciuka.

Grupa kłębiku - mięśnie te rozpoczynają się na kościach nadgarstka:

-m odwodziciel palca małego- pp kość grochowata, pk podstawa bliższego paliczka palca małego. Czynność:odwodzi palec mały od palca 4.

-m zginacz krótki palca małego- pp kość haczykowata, pk podstawa bliższego paliczka palca małego. Czyność: zgina palec mały w stawie śródręczno- paliczkowym.

-m przeciwstawiacz palca małego- pp kość haczykowata, pk brzeg piątej kości śródręcza (brzeg łokciowy). Czynność: przeciwstawia palec mały kciukowi i przybliża go.

-m dłoniowy krótki- pp ścięgno dłoniowe, pk skóra ponad kłębikiem (marszczy skórę ponad kłębikiem)

Grupa środkowa - trzy m międzykostne dłoniowe przywodzą palce 2,4 i 5 do 3. Jednoczesny skurcz tych mięśni powoduje zginanie bliższych paliczków.

-m glistowate - pp ścięgna zginacza głębokiego palców, pk ścięgna grzbietowe palców od 2-5. Czynność: zgina palce w stawach śródręczno-paliczkowych, prostuje w stawach międzypaliczkowych.

-m międzykostne grzbietowe- między kośćmi śródręcza, pp dwoma głowami: na 2 sąsiednich kościach śródręcza, pk rozścięgna grzbietowe palców od 2-5

-m międzykostne dłoniowe- pp- 2, 4 i 5 kości śródręcza, pk rozcięgna grzbietowe palców 2, 4 i 5 i kości śródręcza 2, 4 i 5. Mięśnie międzykostne przyczepiają się do kości śródręcza w okolicy ich podstaw, po czym przechodzą na grzbiet dłoni (palców), przyczepiając się na podstawach paliczków bliższych. Cztery mięśnie międzykostne odwodzą palce 2 i 4 od 3. Trzy mięśnie międzykostne dłoniowe przywodzą palce 2, 4 i 5 do 3. Jednoczesny skurcz tych wszystkich mięsni powoduje zginanie bliższych paliczków.

MIĘŚNIE MIEDNICY.

M. WEWNĘTRZNE:

M biodrowo-lędźwiowy (zwany m. szybkobiegaczem). Składa się z trzech m: biodrowego i dwóch lędźwiowych (większy i mniejszy). Czynność: zgina staw biodrowy. M biodrowy - wypełnia talerz biodrowy i dochodzi do krętarza mniejszego k udowej. M lędźwiowy większy - pp na 4 kręgach lędźwiowych, łączy się z m biodrowym i mają swój pk na krętarzu mniejszym k udowej. M lędźwiowy mniejszy - jest niestały, pp i pk jak m lędźwiowy większy.

M ZEWNĘTRZNE:

M pośladkowy wielki. Przykrywa prawie całkowicie pozostałe m warstwy zewnętrznej. Jest wyczuwalny na całej powierzchni. Pp - tylna część talerza biodrowego, k krzyżowa, k guziczna. Pk - guzowatość pośladkowa k udowej (krętarz). Cz: prostuje, odwodzi i obraca na zewnątrz udo w stawie biodrowym.

M naprężacz powięzi szerokiej. Pp - kolec biodrowy przedni górny k udowej. Przechodzi w szerokie rozcięgno, biegnące po bocznej stronie uda i dochodzi do kłykcia bocznego piszczeli. Ma działanie dwustronne. W stawie biodrowym zgina udo, odwodzi je, obraca do zewnątrz. W stawie kolanowym wspomaga prostowanie.

M pośladkowy średni. Prawie cały przykryty przez m pośladkowy wielki. Pp - tylna powierzchnia talerza biodrowego, pk - krętarz większy k udowej. Cz: odwodzi udo, nawraca lub odwraca.

M pośladkowy mały - najgłębiej położony. Pp - talerz biodrowy, pk - krętarz większy k udowej. Cz: taka sama jak m pośladkowego średniego.

M gruszkowaty - Pp - miedniczna pow k krzyżowej, pk - krętarz większy k udowej. Czynność: odwracanie i odwodzenie uda.

M bliźniacze: górny - pp na kolcu kulszowym, pk - krętarz większy k udowej; dolny - pp - guz k kulszowej, pk - krętarz większy k udowej. Cz: obraca udo na zewnątrz.

M zasłaniacz wewnętrzny - pp - błona zasłonowa po jej wew. stronie, pk - dół międzykrętarzowy k udowej. Cz: obraca udo na zew.

M czworoboczny uda. Krótki m rozpięty między guzem kulszowym a grzebieniem międzykrętarzowym. Cz: odwracanie uda, prostuje i przywodzi udo.

MIĘŚNIE UDA.

Grupa przednia

M krawiecki. Pp - kolec biodrowy przedni góry, pk - k piszczelowa przyśrodkowo od guzowatości piszczeli. Cz: zgina, odwodzi i obraca na zew udo w stawie biodrowym.

M czworogłowy uda. W jego skład wchodzą:

Te cztery mięśnie kończą się wspólnym ścięgnem na rzepce i dalej - poprzez wiezadło właściwe rzepki - na guzowatości k piszczelowej.

Grupa przyśrodkowa

M grzebieniowy. Pp - grzebień k udowej. Pk - górna część kresy chropawej. Cz: przywodzi udo.

M przywodziciel krótki. Pp - przednia pow górnej gałęzi kości łonowej, pk - środkowa część kresy chropawej. Cz: przywodzi udo.

M przywodziciel długi. Pp - k łonowa poniżej guzka łonowego. Pk - kresa chropawa trzonu k udowej. Cz: przywodzi udo.

M przywodziciel wielki. Pp - dolna gałąź k łonowej i k kulszowej. Pk - dolna część kresy chropawej, kłykieć przyśrodkowy k udowej. Cz: przywodzi udo.

M smukły. Pp - dolna gałąź k udowej. Pk - przyśrodkowa pow piszczeli (gęsia stopa). Cz: przywodzi udo, zgina staw kolanowy.

Grupa tylna

M dwugłowy uda.

Pk - głowa strzałki. Cz: zgina i odwraca staw kolanowy, prostuje staw biodrowy.

M półbłoniasty. Pp - guz kulszowy. Pk - k piszczelowa poniżej guzowatości k piszczelowej. Cz: prostuje staw biodrowy, zgina staw kolanowy (nawracacz goleni). M ten leży pod m półścięgnistym.

M półścięgnisty. Pp - guz kolanowy. Pk - k piszczelowa poniżej guzowatości piszczelowej. Cz: prostuje staw biodrowy, zgina staw kolanowy.

MIĘŚNIE PODUDZIA

GRUPA PRZEDNIA - mięśnie rozpięte między kośćmi podudzia. Wykonują ruchy prostowania grzbietowego stopy oraz odwracania stopy.

M piszczelowy przedni. Pp - kłykieć boczny k piszczelowej, błona międzykostna. Pk - k klinowata przyśrodkowa i podstawa pierwszej k śródstopia. M ten biegnie wzdłuż k piszczelowej.

M prostownik długi palców. Pp - obie k podudzia i błona międzykostna. Przechodzi na grzbiet stopy i dzieli się na ścięgna końcowe, które dochodzą do paliczków palców od 2 do 5.

M prostownik długi palucha. Pp - strzałka i błona międzykostna. Kieruje się na grzbiet stopy i kończy się ścięgnem końcowym na paluchu.

GRUPA BOCZNA - m pokrywające k strzałkową. Bierze udział w nawracaniu stopy oraz współdziała w zginaniu podeszwowym stopy.

M strzałkowy długi. Pp - głowa strzałki, kłykieć boczny k piszczelowej. Biegnie wzdłuż k strzałkowej. Kieruje się na stronę podeszwową stopy, gdzie ma swój pk na pierwszej k śródstopia i k klinowatej.

M strzałkowy krótki. Pp - boczna powierzchnia trzonu strzałki. Biegnie tak jak m strz. dł., tyle że jest pod nim. Pk - guzowatość piątej k śródstopia.

GRUPA TYLNA - najbardziej rozbudowana. Tworzy łydkę. M te zginają podeszwowo stopę, odwracają stopę. Brzuśce znajdują się bliżej górnej części łydki.

M brzuchaty łydki. Pp - dwiema głowami na tylnej powierzchni kłykci k udowej. Pk - guz piętowy poprzez ścięgno piętowe (Achillesa).

M płaszczkowaty. Pp - bliższe końce piszczeli i strzałki. Pk - guz piętowy poprzez ścięgno piętowe (Achillesa). Leży pod m brzuchatym łydki.

M podeszwowy. Pp - powyżej kłykcia bocznego k udowej. Pk - guz piętowy.

M podkolanowy. Leży na tylnej powierzchni dołu podkolanowego. Pp - kłykieć boczny k udowej. Pk - k piszczelowa.

M piszczelowy tylny. Pp - trzon piszczeli, strzałki i błona międzykostna. Pk - k łódkowata, k klinowate.

M zginacz długi palców. Pp - tylna powierzchnia k piszczelowej. Kieruje się na stronę podeszwową stopy, gdzie dzieli się na 4 ścięgna końcowe dochodzące do palców od 2 do 5.

M zginacz długi palucha. Pp - k strzałkowa i piszczelowa, błona międzykostna. Pk - Podstawa paliczka dalszego palucha.

MIĘŚNIE STOPY

M grzbietu stopy.

Mięśnie podeszwy.

- m czworoboczny podeszwy

MIĘSNIE KLATKI PIERSIOWEJ.

Mięśnie powierzchowne mają przyczepy do klatki piersiowej i kończyny górnej. Mięśnie głębokie leżą głębiej (pod mięśniami powierzchownymi), mają przyczepy tylko w obrębie klatki piersiowej. Mięśnie klatki piersiowej unerwione są przez nerwy międzyżebrowe

MIĘŚNIE POWIERZCHOWNE.

Mięsień piersiowy większy - największy z mięśni klatki piersiowej. Jego przyczep początkowy jest szeroki. Przyczepia się on do: [* przymostkowej części obojczyka (do obojczyka przyczepia się też mięsień naramienny, te dwa mięśnie nachodzą na siebie tworząc trójkąt naramienno-obojczykowy), * przedniej powierzchni mostka i chrząstek żebrowych od 1 do 6 żebra. * Trzecim miejscem gdzie mięsień ma swój przyczep początkowy to część brzuszna i zaczyna się na pochewce mięśnia prostego brzucha.] Przyczep końcowy znajduje się na grzebieniu guzka większego kości ramiennej. Część obojczykowa - podnosi ramię i obraca nim. Część mostkowo-żebrowa - obniża podniesione ramię. Część brzuszna - obniżanie ramienia. Te części mięśnia działają jako mięśnie wdechowe i są unerwione przez nerwy międzyżebrowe.

Mięsień piersiowy mniejszy - przykryty jest przez mięsień piersiowy większy. Jego włókna przebiegają pionowo. Przyczepy początkowe: części kostne żeber od 3 do 5, przyczep końcowy znajduje się na wyrostku kruczym łopatki. Mięsień ten obniża łopatkę, podnosi żebra. Jeżeli chodzi o oddychanie - działa tak samo jak mięsień piersiowy większy.

Mięsień podobojczykowy - mały, płaski mięsień, rozpięty jest pomiędzy częścią kostną 1 żebra, a kończy się na końcu barkowym obojczyka. Mięsień ten ma za zadanie umocowanie obojczyka w stawie mostkowo-obojczykowym.

Mięsień zębaty przedni - jest szeroki i płaski. Zaczyna się na zewnątrz powierzchni 9 pierwszych żeber. Biegnie on po bocznej ścianie klatki piersiowej i kończy się na przyśrodkowym brzegu łopatki. Mięsień ten umocowuje łopatkę w klatce piersiowej.

Unerwienie tych mięśni pochodzi ze splotu ramiennego.

MIĘŚNIE GŁĘBOKIE wypełniają przestrzenie międzyżebrowe i naszą nazwę mięśni międzyżebrowych.

Mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne - leżą one w ścianie klatki piersiowej od kręgosłupa ku przodowi do granicy między częścią kostną i chrzęstną żeber. Dalej do mostka wypełnione są więzadłami międzyżebrowymi zewnętrznymi. Jest to mięsień wdechowy - unosi żebra. Unerwiony przez nerwy międzyżebrowe.

Mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne - wypełniają one przestrzenie międzyżebrowe idąc do części chrzęstnej żeber ku tyłowi do kątów żeber. Dalej przestrzeń wypełniona będzie przez więzadła międzyżebrowe wewnętrzne. Unerwiony przez nerwy międzyżebrowe. Jest to miesień wydechowy - opuszcza żebra.

Mięsień poprzeczny klatki piersiowej - leży po wewnętrznej stronie mostka. Jego włókna rozchodzą się wachlarzowato na trzon i wyrostek mieczykowaty oraz na chrząstki żeber od 2 do 6. Jego rola związana jest z oddychaniem - obniża żebra (mięsień wydechowy).

Przepona - jest szerokim, cienkim i wysklepionym kopulasto ku górze mięśniem. Składa się z części mięsnej i ścięgnistej. Część mięsna położona jest obwodowo. Składa się z 3 części: * część mostkowa - najmniejsza część, przyczepia się do wyrostka mieczykowatego i pochewki mięśnia prostego brzucha, * część żebrowa - przyczepia się do wewnętrznej powierzchni 6 dolnych żeber, * część lędźwiowa - przyczepia się do 4 trzonów kręgów lędźwiowych. Włókna te biegną zbierznie do środka, do części ścięgnistej.

MIĘŚNIE BRZUCHA:

*mięśnie proste - leżą z przodu przy lini środkowej ciała i z tyłu - tworzą przednią i tylną ścianę brzucha, *mięśnie skośne - będą tworzyły boczną stronę brzucha.

MIĘŚNIE PROSTE.

Mięsień prosty brzucha. Przyczep początkowy: od góry chrząstki żeber od 5 do 7 oraz wyrostek mieczykowaty, od dołu dochodzi do kości łonowej. Mięsień ten jest podzielony na kilka części poprzez obecność smug ścięgnistych. Mięsień prosty jest okryty pochewką mięśniową. Pochewka mięśniowa utworzona jest przez rozścięgna mięśni skośnych brzucha. Wzdłuż tego mięśnia ciągnie się także linia biała (od wyrostka mieczykowatego do spojenia łonowego). Działanie tego mięśnia może być różnorodne. Funkcje: tworzy ścianę brzucha, współdziała z przeponą jako tłocznia brzuszna, kurcząc się może zginać klatkę piersiową do przodu, unosi miednicę. Unerwienie pochodzi ze splotu lędźwiowego.

Mięsień czworoboczny lędźwi. Dosyć gruby i krótki mięsień, który leży z tyłu jamy brzusznej. Wypełnia przestrzeń między ostatnim żebrem a grzebieniem biodrowym. Przyczepia się do wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych. Czynność: zgina klatkę piersiową w bok, obniża żebra (m. wydechowy), bierze udział w utrzymaniu pionowej pozycji ciała. Unerwienie pochodzi ze splotu lędźwiowego.

MIĘŚNIE SKOŚNE.

Mięsień skośny zewnętrzny. Biegną one z boku, tworząc boczną ścianę brzucha. Przyczepy: od góry przyczepia się do zewnętrznej powierzchni żeber od 5 do 12, u dołu do grzebienia biodrowego. Przyczep końcowy (rozścięgno) tworzy więzadło pachwinowe, które to więzadło rozpięte jest pomiędzy przednim górnym kolcem biodrowym, a guzkiem kości łonowej. Przy działaniu jednej ze stron następuje skręcenie w bok w stronę przeciwną do działającego mięśnia. Jeżeli mięsień działa obustronnie: obniża lub podnosi klatkę piersiową, może zginać kręgosłup. Unerwienie pochodzi od splotu nerwowego lędźwiowego.

Mięsień skośny wewnętrzny. Leży pod mięśniem skośny, zewnętrznym. Przyczepy: u góry przyczepia się do 3 ostatnich żeber, a u dołu do grzebienia biodrowego i do więzadła pachwinowego. Tworzy on na końcu przyczepu szerokie rozścięgno, które przyczynia się do utworzenia pochewki mięśnia prostego brzucha. Czynność: *jednostronna - skręcanie tułowia w stronę działającego mięśnia, *obustronna - zginanie kręgosłupa, obniżanie klatki piersiowej.

Mięsień poprzeczny brzucha. Przyczepem początkowym u góry jest 6 ostatnich żeber, u dołu przyczepia się do grzebienia biodrowego i więzadła pachwinowego. Tworzy na przyczepie końcowym szerokie rozścięgno, które przyczynia się do tworzenia pochewki mięśni prostych brzucha. Funkcje: *zwężanie dolnego otworu klatki piersiowej, *współudział w tworzeniu tkanki brzusznej, *działa jako mięsień, który otacza jamę brzuszną. Unerwienie: splot lędźwiowy, nerwy międzyżebrowe.

MIĘŚNIE GRZBIETU:

MIĘŚNIE POWIERZCHOWNE GRZBIETU- charakteryzują się tym, że mają jeden przyczep na grzbiecie, a drugi na kończynie górnej. Unerwienie pochodzi z przedniej gałęzi nerwów rdzeniowych. Cechą charakterystyczną jest to, że są płaskie, szerokie i rozległe.

Mięsień czworoboczny (inaczej kapturowy). Przyczepy: pierwszy w części szyjnej - więzadło karkowe, mięsień biegnie do góry i dochodzi do kości potylicznej, potem schodzi ku dołowi i przyczepia się do wyrostka kolczystego ostatniego kręgu szyjnego i wszystkich wyrostków kręgów piersiowych. Włókna mięśnia zbiegają się w kierunku łopatki i przyczepiają się do 1/3 bocznej części obojczyka, wyrostka barkowego i do grzebienia łopatki. Włókna mięśniowe biegną w różnych kierunkach, tworząc 3 części: 1)część górna mięśnia czworobocznego - włókna mięśniowe biegną z góry do dołu. Ta część jest odpowiedzialne za podnoszenie barku ku górze, 2) część środkowa mięśnia czworobocznego - włókna biegną w kierunku prawie poziomym. Ta część zbliża łopatkę do kręgosłupa, 3) część dolna mięśnia czworobocznego - włókna mięśniowe biegną z dołu do góry. Ta część odpowiada za obniżanie barku.

Mięsień najszerszy grzbietu. Razem z mięśniem czworobocznym pokrywają cały grzbiet. Przyczepia się w kilku miejscach: rozpoczyna się od 6 dolnych kręgów piersiowych, potem przebiega przez wyrostki kolczyste kręgów lędźwiowych, dalej do grzebienia kości biodrowej, potem 3 dolne żebra i kończy się na kończynie górnej na guzku mniejszym kości ramiennej. Czynności: obniża podniesione ramię, przywodzi ramię do tyłu, bierze udział w oddychaniu (przy ustalonej kończynie górnej).

Mięsień równoległoboczny. Podzielony jest na dwie części: górną i dolną. Przyczep początkowy: wyrostki kolczyste 2 ostatnich kręgów szyjnych i 4 górnych kręgów piersiowych, przyczep końcowy: brzeg przyśrodkowy łopatki. Czynności: podnoszenie łopatki, przyciąganie łopatki do lini środkowej.

Mięsień dźwigacz łopatki. Mięsień ten przyczepia się do 4 górnych kręgów szyjnych (wyrostki poprzeczne), przyczep końcowy znajduje się na przyśrodkowym końcu łopatki. Czynność: podnosi łopatkę do góry.

Mięsień zębaty tylny górny - mały mięsień przykryty przez mięsień równoległoboczny. Przyczepy: przyczepia się do wyrostków kolczystych 2 ostatnich kręgów piersiowych, potem biegnie jako cztery pasma i przyczepia się do żeber od 2 do 5.

Mięsień zębaty tylny dolny - mały, płaski mięsień, przykrywa go mięsień najszerszy grzbietu. Przyczepy początkowe: wyrostki kolczyste 2 dolnych kręgów piersiowych i 2 górnych kręgów lędźwiowych. Biegnie 4 pasmami do 4 ostatnich żeber. Czynność: obniża żebra (m. wydechowy).

MIĘŚNIE GŁĘBOKIE GRZBIETU: *pasmo przyśrodkowe - w jego skład wchodzą głównie mięśnie krótkie, *pasmo boczne - w jego skład wchodzą głównie mięśnie krótkie jak i długie. Współdziałają ze sobą przy prostowaniu kręgosłupa.

Mięśnie krótkie: mięsień płatowaty głowy i szyi.

Mięśnie długie: m. biodrowo-żebrowy, m. najdłuższy grzbietu. Ich wspólne przyczepy początkowe tworzą wspólną masę mięśniową mięśnia prostownika grzbietu. Rozpięta jest między kością krzyżową, grzebieniem biodrowym i wyrostkami kolczystymi kręgów lędźwiowych. Potem biegną do góry jako 2 oddzielne pasma mięśni.

Mięsień płatowaty głowy i szyi. Ma dwie części. Przyczep początkowy: od 3 kręgu szyjnego do 5 piersiowego. Część głowowa - od przyczepu początkowego kieruje się w kierunku czaszki, do kości potylicznej i kończy się na wyrostkach sutkowatych kości skroniowych. Czynność: zginanie szyi do tyłu, obracanie głowy.

Mięsień biodrowo-żebrowy: Ze względu na przyczepy końcowe wyróżnia się: część lędźwiową, klatki piersiowej, szyjna.

Mięsień najdłuższy grzbietu. Wyróżnia się 3 części: klatka piersiowa, szyja, głowa.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Anatomia człowieka Układ mięśniowy ćw. 4, Anatomia
anatomia człowieka ( wszystkie układy)
anatomia człowieka układ mięśniowy
Mięśnie klp i j.brzusznej, biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Mięśnie podziały(1), biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
UKŁAD MIĘŚNIOWY(1), biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Mięśnie głowy(1), biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Analiza funkcjonalna zesp.mięsniowych, biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Ogólnie mięsnie i m.grzbietu, biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
KOŚCIEC I MIĘSNIE KOŃCZYNY GÓRNEJ, Anatomia człowieka
Mięśnie kończyny górnej(1), biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Mięśnie ręki, Anatomia człowieka
BUDOWA UKŁ.KOSTNEGO +MIĘŚNIÓWKA, biologia, anatomia człowieka, kości (JENOT15)
Mięśnie kończyny dolnej, biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Mięśnie kończyny górnej, biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Mięśnie szczegółowo(1), biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)
Koło 2 anatomia(1), biologia, anatomia człowieka, miesnie (JENOT15)

więcej podobnych podstron