14.03.2008
Mechanizm przewodnictwa nerwowo- mięśniowego
Potencjał czynnościowy nerwu
↓
Depolaryzacja zakończenia nerwowego
↓
Napływ jonu wapniowego do komórki
↓
Uwolnienie acetylocholiny (Ach)
↓
Połączenie Ach z receptorem postsynaptycznym
↓
Potencjał czynnościowy komórki mięśniowej
↓
Napływ jonu wapniowego do komórki
↓
Interakcja aktyna- miozyna
↓
Skurcz mięśnia
tubokuraryna w 1942
zakończenie nerwu ruchowego
szczelina synaptyczna
Receptor acetylocholiny
Rysunek złącza nerwowo- mięśniowego
Acetylocholina → to chemiczny wzmacniacz dla przewodnictwa nerwowo- mięśniowego. Jest syntetyzowana, składowa i uwalniana z zakończeń nerwowych. Dyfunduje przez złącze nerwowo- mięśniowe, łączy się ze specyficznymi receptorami błony postsynaptycznej, a następnie ulega rozkładowi pod wpływem specyficznego enzymu (acetylocholinestarazę)
Blokada nerwowo- mięśniowa
środki depolaryzujące
Początkowo wywołują depolaryzację prowadząc do porażenia wiotkiego.
Suksametonium (sukcynylocholina)
Przed porażeniem występują przejściowe drżenia włókienkowe, głównie mięśni klatki piersiowej i brzucha.
Porażenie mięśni występuje po 60-90 sek.; utrzymuje się 5-10 minut
- nie wywiera uchwytnego działania ośrodkowego
- może powodować zaburzenia rytmu (rytm węzłowy, komorowe zaburzenia rytmu). Przy powtórzeniu dawki może wystąpić bradykardia, dlatego przedtem trzeba podać atropinę (np. 0,5 mg iv.)
- w niewielkim stopniu uwalnia histaminę
Dawkowanie:
1 mg/ kg iv. po 60 sek. zwiotczenie
2 mg/ kg im. po 4 minutach zwiotczenie
Pełna siłą mięśniowa wraca po 12-15 minutach.
Wskazania:
→ intubacja dotchawicza
→ „błyskawiczna intubacja”
→ leczenie kurczu krtani (20 mg)
→ u dzieci tylko w sytuacjach nagłych, a nie rutynowo
Przeciwwskazania:
→ atypowa cholinesteraza
→ hiperkaliemia
→ miotonia
→ hipertermia złośliwa
→ długotrwałe unieruchomienie
→ choroba oparzeniowa
Powikłania:
→ bradykardia, aż do asystolii
→ spadek RR
→ wzrost wydzielania śliny
→ wzrost wydzielania w oskrzelach
→ wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego
→ zatrzymanie akcji serca z powodu hiperkaliemii (wzrost K o 0,5-1 mEq / l)
→ nie stosować w chorobie oparzeniowej po 7 dniach do 60 dnia po oparzeniu; analogicznie w urazach wielonarządowych; ciężkich zakażeniach jamy brzusznej
→ skurcz mięśni brzucha może po S. może podnosić ciśnienie w żołądku powyżej 28cmH2O. Otwiera się wtedy zwieracz przełykowo- żołądkowy. Zawsze należy podać przed sukcynylocholiną niedepolaryzujący środek zwiotczający.
→ bóle mięśniowe
→ mioglobinuria
→ kurcze żwacza
środki niedepolaryzujące
to zasady amoniowe, które konkurują z acetylocholiną o podjednostki α (alfa) receptora cholinowego
Wiążąc ten receptor nie wywołują działania agonistycznego. Obsadzonych musi być ponad 75 % receptorów, aby skurcz mięśnia został istotnie osłabiony.
Blok powstaje bez pobudzenia
Blok może być odwrócony przy użyciu leków zwiększających miejscowo stężenie acetylocholiny
Działanie:
→ mogą uwalniać histaminę
→ oddziaływują na autonomiczny układ nerwowy
→ działają na układ krążenia (tachykardia, zaburzenia rytmu, spadek RR, czasami bradykardia)
→ hamują perystaltykę przewodu pokarmowego
→ działanie farmakologiczne może być modyfikowane przez:
- niewydolność nerek
- schorzenia wątroby
- hipotermię
- wiek
- anestetyki wziewne
Leki:
Pankurorium:
Dawka 0,04 - 0,1 mg/ kg działa około 45 minut
Działania niepożądane:
- tachykardia
- wzrost RR
- wzrost wydzielania śliny
- przedłużone działanie
- kurcz oskrzeli
- wydalany przez nerki i wątrobę
Nimbex = Cisatracurium
Dawka 0,1 mg/ kg działa około 20 minut
Wskazany przy zabiegach kardiochirurgicznych
Samoistna inaktywacja
Atracurium
Dawka 0,5 - 0,6 mg/ kg
Uwalnia histaminę
Samoistna inaktywacja
Rokuronium
Najszybciej występujące działanie z niedepolaryzujących środków zwiotczających
Dawka 0,6 mg/ kg działa około 20 minut
Po 60-90 sek. można intubować
Niewielka tachykardia
Wydalany w 80 % przez wątrobę, 20 % przez nerki
Wekaronium
Bezpieczny, czasem powoduje bradykardię
Dawka 0,1 mg/ kg działa około 30 minut
Nie uwalnia histaminy
Miwakurium
0,2 - 0,25 mg/ kg do intubacji działa 10-15 minut
Uwalnia histaminę
Spadek RR
Tachykardia
Inaktywacja w osoczu
Etomided (Hypnomidate)
Silny i krótko działający hipnotyk
Niema działanie p/bólowego
Pochodna imidazolu
Działa deprymująco na twór siatkowaty
Sen występuje po 1 minucie, działa około 3-5 minut
Wywołuje mioklonie
Najsłabsze działanie krążeniowe ze wszystkich anestetyków
Wzrost ukrwienia wieńcowego
Spada ciśnienie śródczaszkowe
Powoduje ból po iniekcji, kaszel, czkawkę
Metabolizm w wątrobie
Wskazania: głównie u pacjentów z grup ryzyka oraz geriatrycznych
Dawka 0,15- 0,3 mg/ kg
Propofol (Plofed, Diprivan)
Dizopropylofenol
Niema właściwości analgetycznych
Może powodować bradykardię
Spadek RR o 15 mmHg (ostrożnie u chorych z chorobą wieńcową
Minusowe działanie izotropowe
Przejściowy bezdech ok. 1 min po wstrzyknięciu iv
Metabolizm w wątrobie i nerkach
Ból po wstrzyknięciu dożylnym
Wstrzyknięcie ma trwać 20 sek.
Dawka 1,5 - 2,5 mg/ kg po 40 mg
Ketamina
Pochodna fencyklidyny
Powoduje „anestezję dysocjacyjną” z analgezją i niepamięcią
Utrata świadomości po 20- 60 sek.
Mogą być ruchy mimowolne
Wywołuje halucynacje (zachować ciszę przy podawaniu ketaminy); podaje się wcześniej benzodwuazepiny
Ketamina pobudza układ krążenia → ma zastosowanie u chorych we wstrząsie
Nie wolno stosować u chorych z chorobą niedokrwienną serca
Ketaminę należy łączyć z atropiną, gdyż wzmaga wydzielanie gruczołów ślinowych; dróg oddechowych
Nudności i wymioty
Wzrost stężenia adrenaliny → ma zastosowanie u chorych w stanie astmatycznym
Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Wskazania:
- toaleta oparzeń,
- wstrząs,
- urazy wielonarządowe,
Przeciwwskazania:
- choroba wieńcowa
- nadciśnienie tętnicze
- niewydolność serca
- guz nadnerczy
- nie wyrównana nadczynność tarczycy
- pękniecie macicy i wypadnięcie pępowiny
Dawka 1-2 mg/ kg iv; działa po 40s, czas trwania 10- 20 minut
5-12 mg/ kg im
Leczenie bólu 0,2- 0,5 mg/ kg iv
Przy podaniu domięśniowym działanie pojawia się po kilkunastu minutach
Benzodiazepiny
W zależności od dawki działają: uspokajająco, anksjolitycznie (przeciwlękowo), przeciwdrgawkowo, nasennie.
Benzodiazepiny stosowane dożylnie:
Diazepam (Relanium)
Flunitrazepam
Midazotam (Fulsed, Midenium)
Główne działanie Benzodiazepin:
Uspokojenie
Działanie przeciwlękowo
Działanie nasenne
Działanie przeciwdrgawkowe
Zwiotczenie mięśni
Niepamięć wsteczna
Działanie należy od dawki
Benzodiazepiny działają przez receptory benzodiazepinowe. Siła działania zależy od ich powinowactwa do receptorów. Obsadzenie 20 % receptorów prowadzi do działania anksjolitycznego, 30- 50 % uspokojenia, ponad 60 % do utraty świadomości. Receptory benzodiazepinowe są częścią receptorów GABA. Najwięcej receptorów jest w korze mózgu, hipokampie itp.
Skojarzenie Benzodiazepin z opioidem wzmaga silne działanie sedatywne.
Działanie krążeniowe jest słabe, ale po dużych dawkach i u ludzi ze schorzeniami sercowymi działanie depresyjne jest silniejsze
Dożylne podanie może prowadzić do zatrzymania oddechu
Nie wpływają na czynności wątroby i nerek
Po podaniu iv może być zakrzepowe zapalenie żył (np. po diazepamie)
Wyróżnia się:
długo działające np. Diazepam → półokres eliminacji >24 godziny
średnio długo: Flunitrazepam 5- 24 godziny
krótko: Midazolam <5 godzin
Midazolam → w stosunku do diazepamu jest dwukrotnie silniejszy, ma krótszy czas działania, rozpuszczalny w H2O Sedacja: 0,05-0,1 mg/ kg iv, działa po 30-60 sek., czas działania 15-30 minut, p/ drgawkowo 0,2 mg/ kg max 20 mg można powtórzyć po 15 minutach
Diazepam → 0,2 - 0,5 mg/ kg iv, nie podaje się domięśniowo wprowadzenie do znieczulenia p/drgawkowo 0,05-0,2 mg/ kg co 10-15 min max dawka 30 mg
Flumazenil (Anexate) → swoisty antagonista benzodiazepin
- 0,1-0,2 mg iv powtarzać do max 3,0 mg → leczniczo
- celem różnicowania śpiączki 0,5-1 mg iv
pęcherzyki
mięsień