V etapów przechodzenia w stan bezdomności

I etap:

- kryzys uczuciowy, osobowościowy, zrywanie więzi i kontaktów

-utrata kwalifikacji zawodowych

- trudności materialne i finansowe

- patologiczne zachowania skłonności do nałogów oraz uleganie im

II etap:

- niedostatek pożywienia, długi

- cierpienie wynikające z zimna, braku odzieży leków itp.

- brak środków finansowych na podstawowe potrzeby, świadczenia i zobowiązania

- pogłębienie utraty poczucia bezpieczeństwa, zagrożenie szans życiowych,patologie

III etap:

- akceptacja emocjonalna, świadomościowa, utrata miejsca zamieszkania

- nowe nawyki „wędrowca”

- nowe kręgi kulturowe osób tym samym położeniu

- patologie i dewiacje

- brak planu życiowego, postawa rezygnacji

- przystosowanie do braku środków materialnych i finansowych

- otaczający świat bez perspektyw i wartości

IV etap:

- nabywanie nawyków bezdomnego w zakresie przemieszczania się, żywienia, higieny, ubioru itp.

- trwały związek z kręgami kulturowymi osób o podobnym położeniu

- akceptacja własnego upadku życiowego

V etap:

- osobowość bezdomnego. Utrwalone nawyki „wędrowca tułacza”

- akceptacja stanu bezdomności

- „wypalenie”

Bezdomność- można określić jako względnie trwałą sytuację człowieka pozbawionego dachu nad głową albo nie posiadającego własnego mieszkania.

Możemy wyróżnić bezdomności:

a) na podstawie genetycznego podłoża bezdomności

- bezdomność z wyboru- -następstwo opcji powiązanej zgodnie z indywidualnymi preferencjami

- bezdomność z konieczności- -dotyka człowieka wbrew jego woli , potrzebom i aspiracjom

b) na podstawie sytuacji faktycznej i stosunków do niej

-bezdomność sensu stricto- (nazywana również rzeczywistą lub jawną) oznacza brak własnego mieszkania i jednocześnie jakiegokolwiek innego możliwie stałego lub zastępczo traktowanego miejsca do zamieszkania

- bezdomność sensu largo- ( nazywana utajoną bądź społeczną) opiera się na ocenie posiadanego lokum jako niespełniającego kryteriów mieszkania ze względu na odstępstwo od minimalnych standardów mieszkaniowych albo na kulturowo usprawiedliwione aspiracje

Ubóstwo- brak dostatecznych środków materialnych do życia, bieda, niedostatek. Ubóstwo można zdefiniować jako stan poniżej pewnego zmiennego w czasie progu dochodowego lub progu realizacji potrzeb w odniesieniu do jednostki, rodziny lub grupy społecznej

Możemy wyróżnić ubóstwo:

- absolutne- -stan niezaspokojenia minimalnych potrzeb uznanych w danym społeczeństwie i w danym czasie za minimalne

- względne- ubóstwo utożsamiane jest z nadmiernymi rozpiętościami w poziomie życia

Przyczyny bezdomności:

- sytuacja społeczno-ekonomiczna w kraju

- przyczyny związane z patologiami(w tym z powodu alkoholizmu, przestępczości, odrzucenia lub braku opieki ze strony najbliższych, rozwodu lub trwałego rozpadu więzi formalnych lub nieformalnych, prostytucji kobiet, przemocy w rodzinie)

-z przyczyn natury socjopsychologicznej, w tym świadomego wyboru innego sposobu życia, odrzucenia obowiązującego systemu wartości;
-przyczyn osobowościowych, w tym poczucia niższości, osamotnienia, wstydu, przekonania o złym świecie i ludziach.
- przyczyny związane z nieprzystosowaniem się do sytuacji obyczajowo-kulturowej, w tym traktowanie współmałżonków jako własności, rozwody
- niedostateczne wykształcenie

- brak kwalifikacji zawodowych poszukiwanych na rynku pracy

- nadużywanie i picie alkoholu

- narkomania

- ułomności fizyczne lub psychiczne

---