CZYNNIKI FIZYCZNE

2

MIKROKLIMAT

Mikroklimatem nazywamy klimat określonej przestrzeni, który może się różnić od klimatu naturalnego dużego obszaru.

Parametry określające mikroklimat: temperatura otoczenia, ruch powietrza i jego wilgotność oraz wahania ciśnienia atmosferycznego

Utrzymanie stałej temperatury ciała w różnych warunkach termicznych wymaga zbilansowania produkcji i utraty ciepła za pomocą regulacji chemicznej i fizykalnej pod kontrolą ośrodkowego układu nerwowego.

⇒ Regulacja chemiczna: zmiana szybkości spalania substancji odżywczych,

⇒ Regulacja fizykalna: skurcze mięśni tzw. “gęsia skórka”, przemieszczanie

krwi w organizmie

Utrata ciepła :

• bierna - przez promieniowanie (zależy od różnicy temperatur), przez

konwekcję do powietrza, przez wymianę ciepła z otoczeniem stykającym

się z ciałem

• czynna - produkcja potu

CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE

Normalne 760 mm Hg 30 mm - 1000 hPa ±± 50 hPa

Główne zagrożenie związane ze zmianą ciśnienia (znaczącym spadkiem lub wzrostem) - wpływ na wymianę gazową w płucach.

Skutek obniżonego ciśnienia: niedotlenienie mózgu, pojawienie się objawów podobnych do oszołomienia alkoholowego ( euforia, pobudzenie lub apatia, senność).

Skutek podwyższonego ciśnienia: dyfuzja azotu z powietrza do krwi, a przy dekompresji uwalnianie się pęcherzyków azotu, barotrauma

PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE

Parametry decydujące o skutkach napromienienia: wielkość dawki i skuteczność biologiczna danego rodzaju promieniowania, obszar napromieniowany i rodzaj tkanki napromieniowanej, rozłożenie dawki w czasie,

Działanie pośrednie promieniowania jonizującego - radioliza wody - powstawanie rodników i nadtlenku wody

Działanie bezpośrednie promieniowania jonizującego - pochłanianie kwantów energii - mutacje somatyczne i mutacje genetyczne

STRES CIEPLNY

zwiększona utrata ciepła wzrost temperatury skóry

przez konwekcję

i promieniowanie

zwiększone przenoszenie rozszerzenie naczyń chwiejność krążenia i omdlenia,

ciepła z wnętrza do obwodu krwionośnych naczynioruchowa obrzęk cieplny

utrata ciepła przez dalsze rozszerzenie naczyń utrata soli kurcze cieplne

parowanie potu krwionośnych i pocenie

utrata wody wyczerpanie cieplne

zmniejszenie pocenia

wzrost temperatury

wewnętrznej ciała udar cieplny

ustanie pocenia

POSTĘPUJĄCE OBJAWY HIPOTERMII

36⁰ - wzrost napięcia włókien mięśniowych i produkcja ciepła metabolicznego (termogeneza bezdrżeniowa)

35⁰- maksymalne drżenie mięśni (termogeneza drżeniowa)

34⁰ -zachowana świadomość i reakcja na bodźce, normalne ciśnienie tętnicze krwi

33⁰- poniżej tej temperatury ciężka hipotermia

32⁰ - ograniczona świadomość, trudne do zmierzenia ciśnienie, brak drżenia mięśni, rozszerzone źrenice reagują na światło

28⁰- wzrost pobudliwości mięśnia sercowego z możliwością wystąpienia migotania komór serca

27⁰- źrenice nie reagują na światło brak ruchów dobrowolnych i odruchów'

26⁰ - rzadko zachowana przytomność

25⁰ - może wystąpić spontaniczne migotanie komór serca

24⁰ - obrzęk płuc

22⁰ - maksymalne ryzyko wystąpienia migotania komór serca

20⁰ - zatrzymanie czynności serca

18⁰ - najmniejsza szansa wyprowadzenia z hipotermii

17⁰ - brak czynności bioelektrycznej mózgu

---