PODSTAWOWE DEFINICJE PATOLIGI SPOŁ.:
Patologia społ.- wg. Podgóreckiego rodzaj zachowań lub instytucji, typ systemu lub podsystemu społ., który pozostaje w zasadniczej sprzeczności z uznawanymi, akceptowanymi normami i wartościami danej społ., grupy, wspólnoty wyznaniowej, układ społ. lub kulturalny
Zachowania pat.- wg. Kawuli wszelkie typy zachowań które w sposób jaskrawy, ewidentny notorycznie łamią normy prawne lub moralne. Elementem takich zachowań i jego skutków jest umyślne wyrządzenie innym osobą cierpienia.
Zachowania dewiacyjne (przestępcze) -formy zachowań głównie w ekstremalnej postaci należące do anomalii społ. lub indywidualne i to niezależnie od przyjętego kodeksu norm moralnych, kulturowych.
Resocjalizacja- dział którego celem jest przywrócenie jednostki społeczeństwu - do ogólnie przyjętych przez społ. norm.
Pedagogika kryminalna- zajmuje się osobami izolowanymi które weszły w konflikt z prawem, mające wyrok, umieszczonych w zakładach karnych.
Pedagogika resocjalizacyjna- obejmuje osoby karane, ale nie tylko , w jej zakres wchodzą osoby wykolejone bądź zagrożone wykolejeniem , jej przedmiot badań jest szerszy od pedagogiki kryminalnej.
Kryminologia- nauka zajmująca się badaniem przestępczości jako zjawiska społ. główne obszary zainteresowania:
badanie przyczyn zach. Przestępczych, przy czym szczególną uwagę zwraca się na jednostkowe cechy przestępców, lecz na wpływ środowiska społ., w którym się wychował i żyje.
Poszukiwanie skutecznych metod zwalczania przestępczości i resocjalizacja przestępców.
Przestępstwo- czyn traktowany jako zagrożony, naruszający obowiązujące prawo, uznany za społ. szkodliwy lub niebezpieczny a jednocześnie zagrożony formalnie określoną karą.
Wykroczenie- czyn społ. niebezpieczny nie będący przestępstwem , zagrożony w Polsce kara aresztu lub ograniczenia wolności do 3-mieciecy , grzywną lub naganą orzekany przez władze administracyjne.
Dewiacja -zach. Postrzegane przez większość ludzi jako zerwanie z obowiązującymi systemami norm i wartości. W kręgu kulturalnym zachowanie dewiacyjne uważa się m.in. narkomanię, prostytucję, niektóre zachowania seksualne, a także choroby umysłowe. Dewiacja rodzi się przeważnie w wyniku konfliktu między motywacjami jednostki a oczekiwaniami społ.
Dewiacja pierwotna- sprzeczne z obowiązującymi wzorami kultury, zachowanie jednostki uważanej za „normalna” na ogół nie jest zauważone lecz ze względu na małą jednostkowość lub zauważenie lecz nie zauważane jako dewiacja przez ośrodki kontroli społ. dewiacja pierwotna może prowadzić do dewiacji wtórnej.
Dewiacja wtórna- zachowanie wywołane przez skuteczne naznaczenie jednostki etykieta „dewiant” , przystosowując się do nowej sytuacji „dewiant” przyjmuje rolę przypisaną przez otoczenia społ. , co jest swoistym ustabilizowaniem, zdefiniowaniem i wyznaczeniem nowej pozycji.
Pedagogika Resocjalizacyjna- jest działem ped. Spec. Zajmująca się teorią i praktyką wych. Jednostki społ. niedostosowanej.
Pedagogika Kryminalna- zajmuje się resocjalizacją, przestępców, a szczególnie nieletnich.
Wiktymologia- zajmuje się ofiarami przestępstw , są osoby które łatwiej zostają ofiarami.
Dewiacja- zach. przestępcze, zerwanie z obowiązującymi wartościami, normami.: D. Pierwotna- sprzeczne z obowiązującymi wzorami kultury. - D. Wtórna- zach. wywołane przez skuteczne społ. naznaczenie jednostki etykieta „dewianta”.
Etiologia- nauka o genezie faktów. Czynniki etiologiczne warunkujące rozwój moralno- społ. dziecka: -czynniki środowiskowe, konstytucjonalne, uszkodzenia organiczne, szczególnie centralnego ukł. nerwowego.