Grupa VII: 13.12.2006r.

1. Aneta Ostrowska

2. Elżbieta Mąkina

3. Janina Opieka

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 7- KOLOIDY I EMULSJE

• KOLOIDY

ĆWICZENIE 1. OTRZYMYWANIE UKŁADÓW KOLOIDALNYCH

1.W wyniku wlewania kroplami 2% roztworu kalafonii w alkoholu etylowym do większej ilości wody destylowanej otrzymano przezroczysty, opalizujący hydrozol kalafonii.

2.W wyniku wlewania kroplami 2% roztworu FeCl₃ do 100ml wrzącej wody otrzymano czerwonobrunatny zol Fe(OH)₃.

3.W wyniku dodawania 40ml 0,1M KI do 20ml 0,1M AgNO₃ otrzymano żółtomleczny zol AgI.

4.W wyniku rozpuszczenia skrobi w wodzie destylowanej po uprzednim podgrzaniu (metodą dyspersji) otrzymano zol skrobii.

ĆWICZENIE 2. WYZNACZANIE PUNKTU IZOELEKTRYCZNEGO ŻELATYNY

Tabela 1. Roztwory buforowe

Nr kolbki	1	2	3	4	5
Objętość CH3COOH (cm^3)	60	60	34	8	2
Objętość CH3COONa (cm^3)	2	8	30	60	60
Stężenie Ckwasu (mol/l)	0,97	0,88	0,53	0,12	0,03
Stężenie Csoli (mol/l)	0,03	0,12	0,47	0,88	0,97

Obliczam stężenie C ze wzoru C = n/(V_kwasu + V_soli)

gdzie: n - liczba moli kwasu (soli)

V_kwasu - Objętość CH₃COOH (cm³)

V_soli - Objętość CH₃COONa (cm³)

Stężenie użytych roztworów kwasu i soli wynosiło 1 mol/dm³

Tabela 2. Wyniki pomiarów i obliczeń

		roztwory żelatyny
		woda	1	2	3	4	5
gestosc[kg/m^3]	997	1003	1006	1010	1016	1018
czas przepływu[s]	9,04	10,98	10,66	10,57	10,73	10,95
lepokosc[Ns/m^2]	834,0	1019,1	992,3	987,9	1008,8	1031,5
pH		3,2	3,9	4,7	5,6	6,3

Zastosowane wzory:

• Lepkość roztworów żelatyny:

η²⁹⁸= (d*t* η_w) / (d_w*t_w) gdzie: d - gęstość badanego roztworu

t - czas wypływu roztworu

d_w - gęstość wody

t_w - czas wypływu wody

η_{w -} lepkość wody

• pH roztworów żelatyny:

pH = pK_kwasu - log (C_kwasu /C_soli) gdzie pK_kwasu = 4,75

Wykres zależności η =f(pH

Równanie funkcji wynosi: y = 16,259x² - 149,01x + 1329,2. Minimum tej funkcji odpowiada punktowi izoelektrycznemu żelatyny

Punkt izoelektryczny żelatyny = -b/2a = 149,01/2*16,259 = 4,58

• EMULSJE

ĆWICZENIE 1. PRZEWODNICTWO EMULSJI

Woda wodociągowa - przewodzi prąd

Olej - nie przewodzi prądu

O przewodnictwie emulsji decyduje przewodnictwo fazy zewnętrznej. Jeśli jest nią woda to przewodnictwo emulsji jest duże, a jeżeli fazą tą jest olej, emulsja wykazuje przewodnictwo znikome. W wykonanym doświadczeniu badana emulsja wykazała bardzo słabe przewodnictwo, co pozwala stwierdzić ze jest to emulsja wody w oleju.

ĆWICZENIE 2. BARWIENIE EMULSJI

1.Emulsja + Sudan III - pod mikroskopem: zabarwiona faza rozproszająca(bezbarwne kuleczki na barwnym tle)

2.Emulsja + oranż metylowy - pod mikroskopem: zabarwiona faza rozpraszona (zabarwione kuleczki na bezbarwnym tle)

SUDAN III - dobrze rozpuszcza się w cieczach niepolarnych (olej), a słabo w wodzie..

ORANŻ METYLOWY - dobrze rozpuszcza się w wodzie, a słabo w cieczach niepolarnych (olej)

WNIOSEK: Faza rozproszona emulsji jest polarna a faza rozpraszająca jest niepolarna.

Jest to emulsja wody w oleju.

ĆWICZENIE 3. METODA ROZCIEŃCZENIA

1.Emulsja + woda - krople nie mieszają się ze sobą

2.Emulsja + olej - krople zlewają się natychmiast

WNIOSEK: Fazą zewnętrzną jest olej. Jest to emulsja wody w oleju!

---