6 Starożytny Egipt

podręcznik, str. 29-31

1. Egipt „darem Nilu”:

a. regularne wylewy Nilu ( przełom czerwca i lipca)

b. żyzny muł rzeki ( uprawa pół od września po opadnięciu wody, zbiory w marcu/ kwietniu)

c. budowa systemu irygacyjnego ( nawadniającego)

d. podział Egiptu na Górny ( południe Egiptu) i Dolny ( północ kraju, delta rzeki)

2. Struktura społeczna starożytnego Egiptu:

faraon


- bóstwo, syn najwyższego boga Re, cała ziemia należała do niego, sędzia, wódz armii

• władca despotyczny ( decydował o wszystkim), najwyższy kapłan,

-

rozbudowana administracja,

urzędnicy - sprawowali rządy w imieniu faraona,

- liczna grupa pisarzy ( rachunki, spisy)

kapłani - wszechstronnie wykształceni ( astronomia, medycyna, matematyka)

- często decydowali o państwie, otrzymywali od faraona ziemie, ofiary świątynne

rzemieślnicy - wytwarzali przedmioty codziennego użytku, budowali świątynie i grobowce

żołnierze - egipscy chłopi i rzemieślnicy, często najemnicy, piechota, łucznicy, rydwany

chłopi - uprawa ziemi dzierżawionej od faraona lub kapłanów, wznosili budowle

niewolnicy nieliczni, brak praw, zwykle jeńcy wojenni

3. Historia starożytnego Egiptu:

a. zjednoczenie Egiptu Górnego i Dolnego- III tys. lat p.n.e.- Narmer

b. trwałość państwa- 30 dynastii faraonów

c. szczyt potęgi- rządy Ramzesa II ( XIII w.p.n.e.)- podbój Palestyny, Syrii, Libii)

d. podboje Egiptu w I tys. p.n.e. przez Asyrię, Babilonię, Persję, Aleksandra Wielkiego, Rzym)

e. 31 r. n.e.- włączenie Egiptu do imperium rzymskiego ( po śmierci Kleopatry)

---