PROJEKT INTEGROWANEJ TECHNOLOGII PRODUKCJI
Gatunek		Koniczyna czerwona
Kierunek użytkowania		paszowy
Planowany poziom plonu		130t/ha
Gleba (kompleks przydatności rolniczej		3
Zawartość przyswajalnych form składników:	P2O5	niska
		K2O	średnia
		pH	6,0
Miejsce w zmianowaniu:	burak cukrowy jęczmień jary + wsiewka koniczyny czerwonej koniczyna czerwona
Uzasadnienie: Koniczyna czerwona jest rośliną wymagającą wysiewu wraz z rośliną ochronną. Najlepszą rośliną ochronną dla koniczyny czerwonej jest jęczmień jary. Gleba na której planujemy uprawiać koniczynę musi być zasobna w fosfor i potas, należy ją również odchwaścić, a przede wszystkim wyeliminować perz, który skutecznie konkuruje z koniczyną o składniki pokarmowe i wodę, ograniczając jej rozwój, a przy dużym nasileniu znacznie obniża plony. Najlepsze do stanowiska do uprawy koniczyny, to te na których rośliną nośną jest okopowa na oborniku. Koniczyna czerwona jest idealnym przedplonem dla wszystkich roślin(z wyjątkiem innych motylkowych), stanowisko po niej jest pozostawione w dobrej kulturze i zasobne w azot.
Odmiana:	Raba
Uzasadnienie: Odmiana wpisana do rejestru w 1986 roku
Uprawa roli (przed zimą, wiosną), następstwo zabiegów i ich opis	Zabiegi pożniwne: kultywator Zabiegi jesienne: orka przedzimowa Zabiegi wiosenne: agregat uprawowy (kultywator + wał strunowy)
Uzasadnienie: Zabiegi pożniwne: Po zbiorze buraka zostaje mało czasu na pełny zespół upraw pożniwnych, więc stosujemy skrócony, należy zastosować kultywator, pozwala on na zniszczenie chwastów i chorób. Zabiegi jesienne: mają na celu przygotowanie gleby do okresu zimy a także powiązane są z nawożeniem fosforowo- potasowym. Przed zimą należy zastosować nawozy fosforowe i potasowe , a następnie należy zastosować orkę przedzimową (3/X) (pozostawiając rolę w ostrej skibie) - jest ona najważniejszym zabiegiem uprawowym jesienią ma na celu: równomierne rozmieszczenie składników organicznych w glebie, zniszczenie chwastów przez głębokie ich przyoranie, zwiększenie możliwości magazynowania wody z opadów zimowych, spulchnienie gleby i ułatwienie głębszego przymarzania gleby. Zabiegi wiosenne: Zastosowanie wiosennego zespołu upraw zapobiega odparowywaniu wód pozimowych. Należy zastosować agregat uprawowy (kultywator + wał strunowy), zestaw ten po jednym przejściu przygotowuje pole, spulchniając glebę na głębokość 4 - 6cm.
Siew (masa, termin, sposób technika):	Termin siewu: 1/IV, Głębokość siewu: koniczyna 1,5cm, jęczmień jary na 3cm, Ilość wysiewu 10kg/ha, Rozstawa: 20cm, Obsada 120szt/m^2 Siew jednoczesny-rozdzielny siewnikiem zbożowym.
Uzasadnienie: Najlepszą metodą siewu jest siew jednoczesny- rozdzielny, (najpierw sieje się roślinę ochronną w rozstawie 20cm, a następnie koniczynę w międzyrzędzia), który umożliwia wysiew każdej rośliny na odpowiednią głębokość (zboża na 3cm, koniczyna 1,5). Nasiona koniczyny czerwonej należy wysiać w roślinę ochronną, ponieważ łączny zbiór tej rośliny i ściernianki jest większy w porównaniu z wydajnością samej koniczyny. Ilość wysiewu zależy od warunków siedliskowych (gleba, pogoda) i czynników agrotechnicznych (sposób siewu i roślina ochronna). Wysiew koniczyny w jęczmień jary wynosi od 10-12 kg/ha nasion koniczyny w I klasie jakości. Obsada rzędu 120 szt/m^2 gwarantuje dużą konkurencyjność wobec chwastów. Aby zabezpieczyć koniczynę przed zgorzelą siewek wywoływaną przez różne patogeny grzybowe, należy nasiona zaprawić preparatem Funaben T. Nasiona należy także zaprawić nitraginą ma to na celu pobudzenie współżycia bakterii brodawkowych z systemem korzeniowym rośliny motylkowej. Zabieg ten wykonujemy tuż przed siewem.
Nawożenie (dawki, sposób, technika):	N:			K2O: 160kg/ha
		P2O5: 73,85 kg/ha			inne:
Uzasadnienie: plon koniczyny czerwonej: 130 t suchej masy 100t - 22t 130t - X X = 28,6 t zielonki Pobieranie składników pokarmowych przez 1t plonu głównego: N -5,5,kgN/t, P -0,6 kgP/t, K- 5,1 kgK/t N 60,5kgN/t * 28,6t = 157,3 kgN/ha P 6,0 kgP/t * 28,6t =17,6 kgP/ha K 31,5 kgK/t * 28,6t =145,86 kgK/ha Nawożenie organiczne 45t/ha - obornika pod buraka cukrowego N-0,5; P-0,13; K-0,57 N 100kg - 0,5kg 45000 - x X=225kgN P 100kg - 0,13 45000 - x X=58,5kgP K 100kg - 0,57kg 45000 - x X=256,5kgK Obornik stosujemy pod buraka cukrowego bo wykorzystanie w III roku z obornika przez koniczynę czerwoną wynosi: N = 15% P = 5% K = 5% Wykorzystanie obornika w III roku: N 225kgN * 0,15 = 34kgN P 58,5kgP * 0,05 = 3kgP K 256,5kgP * 0,05 = 13kgK Potrzeby nawożenia mineralnego: Fosfor PP= WP * φ - Op Wp= 17,6kg/ha φ= 2 Op= 3kg/ha Rp= 0 kg/ha PP= 17,6 * 2- 3 = 32,2kgP/ha Pp= 32,2kgP/ha Pp= 32,2/ 0,436= 73,85kg P2O5/ha Potas PK= WK * φ - Ok. Wk= 145,86 kg/ha φ= 1 Ok= 13kg/ha Rk= 0 kg/ha PK= 145,86 * 1 - 13 = 132,86kgK/ha PK= 132,86kgK/ha Pk= 132,86/ 0,830= 160kg K2O/ha Zastosowane nawozy: Fosforowe - superfosfat potrójny granulowany 46%P­2O5 100kg - 46kgP2O5 X -32,2kgP2O5 X= 70kg nawozu/ha Potasowe - sól potasowa 60%K 100kg - 60kgK X - 132,86kgK X= 221,43kg nawozu/ha W pierwszym roku uprawy koniczyny, stosujemy nawożenie zaspokajające potrzeby koniczyny, stąd też obecność azotu, jest koniczynie zbędna. Również w latach pełnego użytkowania koniczyny dawka nawozowa nie zawiera azotu, nawozi się uprawę tylko nawozami fosforowymi i potasowymi. Nawozy fosforowe należy zastosować przedsiewnie. Fosfor jest w związkach trudno rozpuszczalnych, przemieszcza się w glebie wolnej i dlatego nawożenie tym składnikiem należy zastosować w czasie orki przedzimowej. Nawozy w głębszych warstwach gleby wpływają na intensywniejszy rozwój systemu korzeniowego i większą aktywność w pobieraniu składników mineralnych. Potas należy również stosować w czasie orki przedzimowej. Pobranie potasu przez rośliny zależy od jego ilości w glebie i warunków wilgotnościowych. Pierwszą dawkę wysiewamy wiosną (50% całej dawki), drugą zaś po pierwszym pokosie(pozostałe 50% zalecanej dawki). Nawozy fosforowe i potasowe mają ogromny wpływ na jakość plonu nasion koniczyny, stąd wynika zastosowany sposób nawożenia tymi nawozami.
Regulacja zachwaszczenia (metoda, sposób, technika):	Metoda Chemiczna
Uzasadnienie: Do najczęściej występujących chwastów w uprawach należą chwasty dwuliścienne. Należy je niszczyć chemicznie w fazie pierwszego liścia właściwego koniczyny i 2-3 liści rośliny ochronnej środkami takimi jak: - Basagran 480SL lub Barox 600SL. W czasie pełnego użytkowania koniczyny należy zastosować środek o nazwie Iloxan, z tą różnicą że zabieg przeprowadzamy w fazie 2-3 liści koniczyny (niszczymy jednoliścienne np: owies głuchy).
Ochrona przed chorobami (metoda, sposób, technika):	Metoda Chemiczna
Uzasadnienie: Patogenami najczęściej porażającymi koniczynę czerwoną są: fuzaryjna zgorzel siewek, rak koniczyny, oraz mączniaki rzekomy i prawdziwy. Do zwalczania tych chorób służą różne selektywne środki, zwalczające różne z tych chorób. Przed zgorzelą siewek i innymi chorobami we wczesnych fazach rozwojowych chroni zaprawa nasienna Sarfun T 450FS. Jeśli stwierdzimy że w uprawie koniczyny czerwonej występują ogniska raka koniczyny należy bezzwłocznie zniszczyć całą uprawę i nie wysiewać na tym polu koniczyny przez 6-7 lat (choroba kwarantannowa)
Ochrona przed szkodnikami (metoda, sposób, technika):	Metoda Chemiczna
Uzasadnienie: : Najgroźniejszymi szkodnikami upraw koniczyny czerwonej są chrząszcze z rodziny pędrusi. Należy je niszczyć chemicznie środkami takimi jak : -Decis 2,5EC -Zolone 350EC Zabieg opryskiwania przeprowadzamy po rozpoczęciu wegetacji koniczyny i wykonujemy go powtórnie po 2 tygodniach. Groźne dla upraw koniczyny są kanianki - rośliny pasożytnicze. Po stwierdzeniu ich występowania należy skosić miejsce w którym się znajdują i wykonać oprysk środkiem o działaniu
Inne zabiegi
Uzasadnienie:
Zbiór (sposób, technika):	Mechaniczny dwuetapowy
Uzasadnienie: Koniczynę czerwoną na zielonkę zbieramy dwuetapowo tuż przed rozpoczęciem kwitnienia. Jeżeli zbiór przeprowadzimy później zielonka będzie już zdrewniała i mało atrakcyjna dla zwierząt jako pasza. Pierwszy etap to koszenie przy użyciu kosiarki rotacyjnej, drugi to zbiór zielonki z pola przy użyciu przyczepy samozbierającej.

---