RUCHY ROŚLIN- ruchy roślin i ich organów uwarunkowane są ich wrażliwością, czyli zdolnością reagowania na bodźce zewnętrzne.
Dzielimy je na:
Ruchy lokomotoryczne- są ukierunkowane bodźcem zewnętrznym zwanym TAKSJĄ. Może ona dotyczyć całego organizmu lub jego fragmentu np. przemieszczanie się chlorofilów w obrębie komórki mezofitu asymilacyjnego. Jeśli organella lub cały organ kieruje się w stronę, z której działa bodziec to mówimy o takcji dodatniej, jeżeli natomiast w przeciwnym to jest to taksja ujemna.
Ruchy autonomiczne- będą to ruchy, jakie wykazują pędy zwłaszcza wąsy czepne wielu roślin. Np. wierzchołek pędu fasoli tyczkowej wykonujący ruch kołowy, który jest niezależny od bodźców zewnętrznych. Ruchy te pomagają roślinie, wywołane są nierównomiernym tempem wzrostu, występujący u różnych stron pędu. Mają, więc charakter ruchów wzrostowych.
Ruchy, higrospkowe- ten rodzaj ruchów jest związany z ich pęcznieniem, bądź wysuszaniem i nie zależy od działania bodźców ukierunkowanych. Np. u zarodni paproci mchów i grzybów. Ujawnia się zazwyczaj w postaci gwałtownej zmiany położenia pewnych elementów anatomicznych względem siebie. Ruch ten wynika z napięcia narastającego w obrębie tych organów pod wpływem pęcznienia bądź wysuszania.
TROPIZM- ściśle ukierunkowany ruch wzrostowy roślin, wywołuje jednostronnie działaniącym bodźcem zewnętrznym.
Fototropizm - należy do ruchów wzrostowych wywołanych światłem działającym z jednego kierunku. Gdy siewkę oświetlimy z jednej strony to po pewnym czasie zaobserwujemy jej wygięcie się w kierunku bodźca. Wygięcie to jest wywołane różnicą w szybkości wzrostu komórek znajdujących się po przeciwnych stronach jednostronnie oświetlonych organów i występuje tylko w strefie wzrostowej.
Jest on spowodowany:
Przemieszczaniem się auksyn na stronę zaciemnioną
Inaktywacją auksyn stymulowaną przez światło.
Zahamowaniem transportu auksyn po stronie oświetlonej
Zmniejszaniem się wrażliwości protoplastów na auksynę pod wpływem światła
Tworzenia się pod wpływem światła kompleksowych form auksyn.
Charakterystyczną cechą jest dyspozycją między wielkością bodźca a reakcją.
Geotropizm- siła grawitacji odgrywa ogromną rolę w przemieszczaniu orientacji roślin. Bodziec ten działa na roślinę stale i ma zawsze tę samą wartość. Wzrost pędu i korzeni odbywa się w zasadzie równolegle do kierunku działania siły grawitacji, czyli w sposób ortogeotropowy. Korzenie boczne I rzędu, pędy boczne oraz liście, wyrastają pod pewnym kątem w stronę do lini działania siły ciężkości - plagigiogotropowy. W przypadku poziomego kierunku organów - klacze - diageotropizm. W zjawisku geotropizmu p[rzypisiwani dawniej pewną rolę statolitom. Są to ciła stałe znajdujące się pod wpływem siły ciężkości i mogą być nimi amyloplasty oraz mitochondria.
ABA jest związkiem hamującym wzrost w reackji geotropowej korzeni. Geopropowe reakcję pędów przypisuje się giberelinom.
Chemotropizm- ruch wywołany różnicami w stężeniu jakiegoś czynnika chemicznego w środowisku. Bodziec chemiczny może spowodować stymulację, bądź inhibicję wzrostu komórek, co pociąga za sobą wygięcie się całego organizmu. Np. wzrost łagiewki pyłkowej. Zalążnia i tkanki szyjki słupka wydzielają pewne związki, które ukierunkowują wzrost łagiewki. Są te związki specyficzne dla każdego gatunku. Specyficzność tych związków powodują silniejszy wzrost łagiewki pyłkowej w kierunku zalążkowego.
Hydrotropizm- jest zjawiskiem polegającym na kierowaniu się rosnących organów ku miejscu o wyższym stężeniu pary wodnej lub wyższemu uwodnieniu. Np. hydrotropizm dodatni - jest wynikiem stżępek grzybów pasożytniczych do wnętrza liścia przez szparka, więc ku obszarom o wyższej wilgotności.
Termotropizm- ograny roślin wyginają się, gdy występują różnice temperatury po obu ich stronach. Np. koleoptyd traw.
Tigmotropizm- zjawisko ruchu wzrostowego wywołanego bodźcem mechanicznym. Np. ruch wąsówczepnych u niektórych roślin np. ogórek. W epidermie wąsów czepnych występują specjalne wypukłe soczewki komórki, zwane brodowakami czuciowymi, które odbierają bodziec.
Traumotropizm- polega na wygięciu się organów w wyniku zranienia lub działania jakiegoś czynnika szkodliwego. Bodziec ten wywołuje zmiany w szybkości wzrostu komórek.
Elektrotropizm- jest ruchem wzrostowym organu, wywołany działaniem pola elektrycznego. Wywołuje on nierównomierny transport auksyn w organie, co powoduje różnice w tempie wzrostu i wygięcia organów.
NASTIE- ruchy organów roślinnych wywołane bodźcami zewnętrznymi zarówno ukierunkowanymi jak i nieukierunkowanymi, o różnym natężeniu. Reakcja organów rośliny nie zależy jednak od kierunku bodźca, lecz uwarunkowany jest zazwyczaj pewnymi cechami anatomicznymi i fizjologicznymi. Mogą mieć charakter zarówno wzrostowy jak i turgonowy.
Termonastie- ruch organów uwarunkowany zmianami temperatury w otoczeniu. Np. otwierania się kwiatów pod wpływem wzrostu temperatury.
Fotonasie- ruch organów uzależniony od zmian natężenia światła np. otwieranie się kwiatów pod wpływem wzrostu natęznienia światła
Nykitionasie- ruch organów wywoływany następstwem nocy np. składanie się blaszek liściowych chwilą nastania nocy.
Sejsmonastei i tigmonasie- ruch organów wywołany wstrząsami lub innymi bodźcami mechanicznymi np. opuszczenie ogonków liściowych i składanie liści u mimozy pod wpływem wstrząsu lub dotyku
Chemionaste- ruch organów wywoływany obecnością specyficznych związków chemicznych w najbliższym otoczeniu np.