3. Hydroborany, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego


Hydroborany

Są trudno lotne i maja budowę jonową. NaBH4 trwały aż do temperatury 670 K ma strukturę NaCl. W szeregu NaBH4, Be(BH4)3, Al.(BH4)3 wzrasta wyraźnie lotność i ostatni jego człon, hydroboran glinu, jest cieczą o temperaturze wrzenia zaledwie 317,7K. Łatwo lotne są również hyrdoborany niektórych metali przejściowych. Hydroborany uranu, torfu, hafnu i cyrkonu są najłatwiej lotnymi związkami tych metali. Zwiększona lotnośc hydroboranów pierwiastków innych grup układu okresowego niż grupa IA świadczy o obecności oddzielnych cząsteczek, a więc o kowalencyjnym charakterze wiązań pomiędzy metalem a grupą BH4. W związkach tych czynne są mostki wodorowe utworzone przez wiązania analogiczne do wiązań trójcentrowych. B-H-B. Przykładem mogą być Be(BH4)2 i Al(BH4)3 :

H H H

0x08 graphic
0x08 graphic
Be H

H H B

H H

B B H H H

0x08 graphic
H B Al

H H H H H

0x08 graphic
H

0x08 graphic
B

H

H

Jony hydroli- i hydrotriboranowe, B2H7- i B3H8- występujące np. w NaB2H7 i NaB3H8 mają strukturę, którą można przedstawi w następujący sposób:

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
H H - H -

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
H B H B H H H B H

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
H H B

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
H H B H

H

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Jony hydroboranowe mogą zawierac do 20 atomów boru. Do ważniejszych należą jony hydrboranowe o składzie BnHn2- gdzie n przyjmuje wartośc od 5 do 12. Charakterystyczny dla nich jest szkielet zbudowany z atomów boru rozmieszczonych w narożnikach regularnych wielościanów, każdy z nich łączy się przy tym z jednym atomem wodoru. Przykładami tego rodzaju struktur są B10H102- i B12H122- (pierwszyz nich ma postac dwóch piramid tetragonalnych obróconych względem siebie o kąt 45stopni)

4NaH+ 2B2O3= 3NaBO2+NaBH4

NaBH4 jest białą krystaliczną substancją którą można stosowac jako reduktor do otrzymywanie diboranu i innych hydroboranów metali.

4LiH+BCl3=LiBH4+4LiCl

4LiH+B(OCH3)3=LiBH4+3LiOCH3

LiBH4 jest stałą, bałą, nielotną substancja rozpuszczającą się w wodzie i eterze i działającą słabiej uwodorniająco niż tetrahydrydoglinian litu., stosowany jest do otrzymywania innych hydroboranów.

Karbaborany

są cząsteczkami w których wielościennym szkielecie występują zarówno atomy B jak i C. Otrzymuje się je przez działanie na borany sulfidem dialkilowym np. (C2H5)2S w obecności acetylenu:

B10H14 + 2(C2H5)2S -> B10H12 * 2(C2H5)2S + H2

B10H12 * 2(C2H5)2S + HC ≡ CH-> B10C2H12 + 2(C2H5)2S + H2

W dwudziestosześciennych karbaboranach B10C2H12 można zastąpic dalsze atom B jonami metali przejściowych (Fe, Co, Mn, Rh), w wyniku czego powstają karbaborany metali. Najlepiej zbadanym układem karbaboranowym jest B10C2H12 , o-karbaboran czyli 1,2-dikarba-kloso-dodekaboran(12). Cząsteczka ta jest odporna na działanie kwasów, alkaliów i utleniaczy. Duże możliwości reakcyjne stwarzają natomiast grupy związane z węglem. Możliwe jest również częściowe chlorowanie B10C2H12, przy czym podstawiane są głownie atomy H związane z atomami boru. Zachodzące reakcje wykazują że wielościenne jony BnHn2- i karbaborany zachowują się jak cząsteczki organiczne. Diazowany jon B10H102- i odpowiednie karbaborany wykazują taką samą wielostronnośc reakcyjną jak aromatyczne sole diazoniowe.

Peroksoborany

Związki które nie SA solami kwasów borowych, są uwodnionymi boranami. Zawierają grupę nadtlenową -O-O- . Peroksoboranami nazywa się często peroksohydraty oksoboranów, czyli addycyjne związki oksoboranów i nadtlenku wodoru.

Najważniejsze peroksohydraty oksoboranów: NaBO2*H2O2*3H2O i perboraks Na2B4O7*H2O2*9H2O.

H3BO3+NaOH+H2O2 -> NaBO2*H2O2+2H2O

2H3BO3+Na2O2 -> Na2B4O7*H2O2+ 5H2O

Na2B4O7*H2O2+4H2O -> NaBO2*H2O2+ NaH2BO3+2H3BO3

Są składnikami wielu środków piorących i bielących. Stosowane są jako środki dezynfekcyjne i środki rozjaśniające włosy w kosmetyce.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
otrzymywanie tlenu i siarki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
11) Fosfan, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5.Związki węgla z fluorowcami1, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Boraks, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
BORKI otrzymywanie i klasyfikacja wg Kiesslinga, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowe
7. Tlenowe kwasy azotu (H2N2O2, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
cyjanamid wapnia (azotniak), charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5.Związki węgla z fluorowcami2, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Spinele, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Węgliki i węglany berylowców, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
skalenie zeolity zw typu ultramaryny, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Aluminotermia i termity, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5. azydki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
10. Fosfor -odmiany alotropowe, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5. azydki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Metody oczyszczania boksytów, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
związki krzemu z fluorowcami, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
glin, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Związki fluorowców z tlenem, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego

więcej podobnych podstron