W 2 Kinezyterapia 19.02.2008

Polska

Wojciech Oczko (XVI w) - nadworny lekarz S. Batorego. Ruch jako leczenie (wzoruje się na Galenie), charakter zdrowotny i leczniczy

Petrycy Sebastian (XVII w) - dr. Med., filozofii w Krakowie - ćw jako czynnik leczniczy w różnych schorzeniach np. gra w piłkę, spacery, pływanie

Popławski

Piranowski przygotowanie człowieka do pracy, obronność kraju

Kamiński

Zasadniczy rozwój wiąże się z rozwojem ortopedii

Ludwig Bierkowski (XIX w) Poznań 1837 r. zakłag gomnastyczno ortopedyczny w krakowie i rozprawa „kilka słów ....

Teofil Matecki 1841 - gimastyka w schorzeniach + rozwój zakładów

Robert Eichler i Gustaw Mann 1844 - Zakład w warszawie

1866 Wagner „Gimnastyka domowa” (nakład powtórzony w 1871 i 1880)

1892 Helena Kugalska - Zakład gimnastyki Szweckiej w Warszawie (ćw Linga)

1906 - kursy masaży i pierwsza szkoła gimnastyki zdrowotnej

1901 - Gabryszewski - Zakład ortopedyczny z urządzeniami do ćwiczeń (zanderowskie)

1913 - Poznański Zakład Ortopedyczny prof. Wierzejewski

Po I wojnie światowej

Zapobieganie i leczenie wad postawy u dzieci

Pierwsze zespoły gimnastyki wyrównawczej

1925/26 - Lektorat gimnastyki i masażu na AWF w Poznaniu

Poznań - Ortopedia dr Dega pierwsze kursy gimnastyki wyrównawczej

1937 - Dega założył w Bydgoszczy i szpitalu Na Bielawach oddział usprawniania leczniczego z salą gimnastyczną i terapią zajęciowa

II Wojna

Środki ↓ stopień kalectwa ludności i leczbę osób niezdolnych do pracy

Prof. Dega - kierownik kliniki ortopedycznej Akademii Medycznej w Poznaniu - pionier i twórca rechabilitacji medycznej w Polsce. W 1950 zostaje mianowany krajowym specjalistą do spraw Rehabilitacji

W ciągu 10 lat przy klinikach, oddziałach ortopedycznych i urazowych powstają liczne oddziały usprawniania leczniczego, które opiera się głównie na kinezyterapii. Wchodzą również inne dziedziny: neurologia, kardiologia ...

1960 - W poznaniu powstaje katedra Medycyny Rehabilitacyjnej (Konstancin)

1968 - zatwierdzenie wytycznych rozwoju

lata 70 Malta - ↑ zakresu nauczania i szkolenia, ↑ liczebności szkół Medycznych i studiów zawodowych (wydziałów fizjoterapii) oraz otwarcie na uczelniach wyższych AWF Rehabilitacji ruchowej (stacjonarne) 1974

Obecnie

1. Pozyskiwanie zdrowego organizmu zrównoważonego pod względem czynnościowym, odpornego na szereg zmian środowiska zew, zmęczenie i wstrząsy psychiczne ...

2. Wyrobienie umiejętności ruchowych w pracy fizycznej. Zespół właściwości psychomotorycznych powinien ułatwić przystosowanie organizmu do wymogów pracy zawodowej i warunków życia codziennego

3. Konstrukcję wzorców moralnych ułatwiających dostosowanie się do środowiska i społeczności w której żyjemy

Fizjoterapia dzięki kinezyterapii prze swój przedmiot głównych działań i badań ma więcej niż inne składowe rehabilitacji med. pierwiastka humanistycznego. Natomiast mnogość celów i powiązań wskazuje na jej interdyscyplinarność. Fizjoterapia jest łącznikiem Medycyny i kultury fizycznej dlatego jej miejsce w systemie nauk sytuuje się między teorią kultury fizycznej a naukami medycznymi niezależnie od podziału nauk i ich klasyfikacji.

Fizjoterapia - nauka niewątpliwie stosowana znajduje się sytuacji uprzywilejowanej pozwalającej na obserwacje, badania i penetrację naukową w obu sektorach stanu zdrowia i po obu stronach linii normy. Przez Kinezyterapię można oddziaływać w stanach zagrożenia, w sytuacji braku choroby, a po przekroczeniu tej bariery można leczyć ruchem poprzez kinezyterapię.

Badanie pacjenta dla potrzeb Fizjoterapii

Zespół czynności zmierzających do zdobycia informacji o pacjencie, o znaczeniu diagnostycznym, prognostycznym ..... wyznaczenie programu

Objawy lub inne informacje umożliwiające określenie dysfunkcji i jej stopnia ułatwiają dobór odpowiednich ćw i kontrolę wyników

Zadania

• Umożliwienie wczesnej i pełnej diagnozy

• Ustalenie programu rehabilitacji oraz dobór ćw i innych środków na poszczególnych etapach

• Wnoszenie korekt

• Ocena wyników i prognozowanie

Badanie i jego składowe

• Podmiotowe

• Wywiad - rozmowa z pacjentem zawiera elementy badania lekarskiego i społecznego. Cennym uzupełnieniem są dane zawarte w różnych dokumentacjach zdrowotnych, karty informacyjne, książeczka zdrowia itp. Dokładny, starannie dobrane pytania (podejść pozytywnie)

• informacje

• Życie osobiste (wiek, zawód, choroby, urazy)

• Dotyczące obecnej choroby (początek, kiedy dokładnie, jaki przebieg, objawy, dotychczasowe leczenie)

• Rodziny chorego

• Pytania szczegółowe koncentrują się wokół objawów charakterystycznych dla tej choroby

• Samopoczucie w trakcie ćw, po zakończeniu a nawet w dniu następnym

• W odniesieniu do narządu ruchu - czynniki ruchowe sprawiające trudność i na czym ta trudność polega, dolegliwości, ból, zaburzenia czucia, obrzęki

• ból

• początek objawów

• pory dnia, okoliczności oraz zmiany tych dolegliwości w ciągu dnia

• lokalizacja

• rodzaj bólu

• intensywność i czas trwania

• czynniki powodujące ↑ lub ↓ bólu

• Pytania o związek dolegliwości ogólnych i miejscowych z wykonywanymi ćwiczeniami czy innymi wysiłkami fizycznymi. Ważne jest powiązanie wywiadu z życiem codziennym pacjenta.

• Koniecznie poziom samowystarczalności pacjenta - czy potrzebuje pomocy personelu i/lub ......

Jest to podstawowy plan dalszych badań informacje na jakie elementy trzeba zwrócić uwagę, jak wykonać testy specjalne itd.

• Przedmiotowe (fizykalne)

• Oglądanie

• Obmacywanie

• Opukiwanie

• Osłuchiwanie

Całość dzieli się na ogólne i miejscowe

U leżących chorych - czy pacjent jest przytomny , jego zachowanie się, możliwości nawiązania kontaktu, w jakiej pozycji leży, wygląd ogólny, wyraz twarzy, typ i prawidłowość budowy ciała, stopień odżywienia.

U chodzących - postawa ciała, chód, sposób rozbierania się i trudności, ruchy mimowolne, sposób i tor oddychania, stan skóry (np. sinica), zaburzenia krążenia obwodowego, żylaki, obrzęki, zmiany troficzne, owrzodzenia, rozstępy, ubytki blizn oraz zachowanie się skóry pod wpływem czynników fizycznych.

3. Badanie szczegółowe prowadzi się wg schematu:

1. Głowa i szyja

2. Klatka piersiowa i brzuch

3. Układ moczo - płciowy

4. Ukł ruchu i nerwowy

3

---