W-1 Kinezyterapia 12.02.2008

Niepełnosprawny - osoba trwale lub czasowo ...

Rehabilitacja - zespół działań med., tech, fiz, społ zmierzających do osiągnięcia możliwie najwyższej sprawności pacjenta przy aktywnym jego współudziale.

Jej celem jest max usprawnienie fiz, psych, społeczne i zdrowotne, aby umożliwić osobie niepełnosprawnej samodzielne życie w społeczeństwie, jej integrację społeczną i zawodową.

W zależności od potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności wobec osoby niepełnosprawnej wyróżnia się rehabilitację :

1. Leczniczą

2. Psychologiczną

3. Zawodową

4. Społeczną

Polski model rehabilitacji

Został przedstawiony ma I Kongresie Rehabilitacji na Malcie przez Degę i Weiss'a

1. Powszechna

2. Wczesna

3. Kompleksowa

4. Ciągła

Zespół rehabilitacyjny

Fizjoterapia składa się z:

1. 
   Kinezyterapii

1. Miejscowa (lokalna)

2. Ogólnoustrojowa

3. Metody kinezyterapeutyczne (tylko z kursami) Triada środków fizjoterapii

2. Fizykoterapii

3. Masarzu leczniczego

Kinezyterapia - (z staro greki kinezis - ruch, terapeia - leczenie) to zbiór środków, ćwiczeń i działań ruchowych stosowanych w celu osiągnięcia określonego efektu leczniczego (np. poprawienia zakresu ruchu w stawie)

Proporcje składowe w fizjoterapii

Kinezyterapia Fizykoterapia Masaż Fizjoterapia

6 pkt + 4 pkt + 2 pkt = 12 pkt

Ruch wprowadził do szpitali po II wojnie światowej Dega w Poznaniu. Wtedy zaczęto dostrzegać jego szerokie zastosowanie.

Weiss - dyrektor Stołecznego Centrum Rehabilitacji Narządu Ruchu w Konstancinie.

(kinezyterapia i masaż jako poierwsze)

Historia

Starożytność

Fizjoterapia zajmowała szczegółne miejsce w medycynie jako najbardziej fizjologiczny środek profilaktyki i terapii.

Chiny - (1200 lat p. n. e.) ćw oddechowe, relaksacyjne, masaż, akupunktura, kontemplacja

• Nej-Tsing - księga o życiu wew. (zbiór kanonów chińskiej myśli medycznej)

• Taj-Toy - zbiór ćw. ........ w zależności od potrzeb terapeutycznych i możliwości pacjenta

• System Saenga - głównie dla ludzi starszych (zadania ruchowe w pozycjach siedzących i leżących)

• System Kong-Fou - najstarszy, ćw fizyczne związane z kulturą fizyczną

• Tokuhon Nagata - „Japoński Hipokrates” badania nad wpływem ruchu i ćw. Na zdrowie i siłę człowieka

• Hoang-Ti - cesarz chiński, wprowadza turnieje zdrowotne

Indie

Kontemplacja, hipnoza

Mitologia śródziemnomorska

• Gimnastyka - sztuka życia w dobrym zdrowiu

• Medycyna - umiejętność leczenia

Grecja

• Empedokles - lekarz, dużo ćw oddechowych

• Diokles z Karysto - napisał książkę o higienie w której zalecał dużo ćwiczeń

• Hipokrates z Kos - w swoich rozprawach zalecał masaż. Marsze, biegi, zapasy, kąpiele itd.

• Hipokrates - pierwsza próba usystematyzowania ćw. leczniczych oraz badał wynikającą z nich profilaktykę. Wyróżnił 2 typy medyczne: ćw fiz i dietę.

Rzym (szkoła aleksandryjska)

• Galen - wpływ ćw na prawidłowy rozwój ciała, zasady ćw oporowych: z partnerem i rytmicznych

• Galius Aurelius - ćw bierne

Średniowiecze

Potępienie kultu ciała

Wiek XVI i XVII

Zainteresowanie budową i funkcją organizmu ludzkiego oraz oddziaływaniem ćwiczeń.

• Gilson F - anglik, ćw przy zniekształceniach klatki piersiowej i kręgosłupa. Wprowadził pętlę wyciągową za głowę

• Andry - ojciec ortopedii, zaleca ćw grawitacyjne

Wiek XVIII i IX

Ćw jako środek terapeutyczny w wielu ośrodkach

• Guthsmathis - żądał upowszechnienia ćw. dla dzieci (mnóstwo wad kręgosłupa)

• Ling Henryk - twórca gimnastyki leczniczej (kinezyterapii), założył szkołę Centralny instytut Gimnastyki w Sztokcholmie, wyszkolił pierwszych kinezyterapeutów, ćw. czynne i kształtujące, podział i sposób ich prowadzenia dla ludzi z wadami postawy

• Zander Gustaw - stworzył aparaturę do ćwiczeń

Po II wojnie światowej

Dynamiczny rozwój

• Kenny E - amerykanka, opracowała metodę leczenia po poliomelitis z porażeniami. Ćw bierne stymulacja, reedukacja nerw-mięśni nauka chodzenia po porażeniach wiodkich.

• Angielski ośrodek kinezyterapi opracował ćw w zawieszeniu, bliczkowe, z ciężarkami.

Ćw

• Frenklera - ćw dla poszczegółnych schorzeń z ataksją, spastyką, powtarzanie tego samego ruchu przy skupieniu uwagi, muzyce, w określonym rytmie.

• Klappa - ćw w pozycji czworonoznej, czołganiu dla ludzi z wadami kręgosłupa

• De lorne - ćw ze wzrastającym oporem

• Lowman - ćw w wodzie

• Kabat - ruchy złożone (schematy) wielopłaszczyznowe zbliżone do naturalnych (dziś PNF) instytut Kabat - Keiser

• B. K. Bobath - podstawowe odruchy postawy i równowagi, uczą wykorzystywania czynności złożonych, ruchowych, przyjmowania pozycji ciała. Głównie dla dzieci, po zmodyfikowaniu NTT dla dorosłych.

3

---